
In 2016 lanceerde minister Ronald Plasterk (Binnenlandse Zaken) het WOZ-waardeloket, waarmee burgers online de WOZ-waarde van hun woning kunnen opzoeken.
©
ANP Remko de Waal
In de afgelopen jaren kwam bij verschillende woningcorporaties het ene schandaal na het andere naar boven. Het bekendste geval is Vestia, dat door gerommel met derivaten voor bijna 2 miljard euro moest afboeken. De overige corporaties draaiden op voor de schade en berekenden de kosten door aan de huurders. Ook het Rotterdamse Woonbron en het Amsterdamse Rochdale kwamen in het nieuws door schandalen omtrent risicovolle investeringen en graaiende bestuurders. Peter Hendriks volgt het dossier en doet op FTM regelmatig verslag van de ontwikkelingen in deze sector.
Covid en de woningmarkt in vijf grafieken
De woningmarkt zakt weg (en daar kan geen ronkende goednieuwsshow wat aan doen)
Corporatie-coup op het KNSM-eiland of: hoe De Key stichting Loods 6 leegzuigt
Pandemie of niet, dat pand moet leeg
Stijgende zorgkosten nopen gemeenten tot forse ozb-verhoging
Het raadsel van te lage WOZ-waarden in West Maas en Waal
Vijfjaarlijkse verhoging houdt huurder in een wurggreep
Huurders betalen hoge prijs voor verkoop sociale woningen aan beleggers
508 euro voor een telefoontje en een formulier: gemeenten betalen zich blauw aan WOZ-bezwaren
Meer bouwen gaat de oververhitting op de huizenmarkt niet oplossen (ook al roept het CPB van wel)
508 euro voor een telefoontje en een formulier: gemeenten betalen zich blauw aan WOZ-bezwaren
Met het op grote schaal WOZ-beschikkingen voor woningeigenaren aanvechten, valt vrij eenvoudig geld te verdienen. Gemeenten voelen zich geplukt, maar zien weinig mogelijkheden het lek te dichten.
Een nieuwe beroepsgroep is opgestaan: de WOZ-specialist. Huiseigenaren schakelen zo’n specialist steeds vaker in om in beroep te gaan tegen de WOZ-beschikking van hun woning. De gemeente bepaalt jaarlijks op wijkniveau de waarde van woningen. Deze WOZ-waarde is van belang voor de hoogte van de onroerendezaakbelasting. Hoe lager de WOZ-waarde, hoe lager de ozb.
Bezwaar maken tegen de WOZ-beschikking via een specialist kost de klant geen cent. Wordt je WOZ-beschikking niet aangepast, dan is dat het bedrijfsrisico van het kantoor. Krijg je wél gelijk, ook al gaat het maar om een verschil van 50 euro, dan krijgt het bureau een vergoeding van de gemeente.
Die vergoeding valt uiteen in twee bedragen. Eerst ontvangt het bedrijf 254 euro voor het indienen van een erkende klacht. Daarna volgt er een tweede bedrag van 254 euro voor de hoorzitting, het gesprek over de zaak met de gemeente, die overigens telefonisch kan worden afgedaan. De grote ergernis bij gemeenten is dat deze bedrijven een dienst verlenen die uit niet veel meer bestaat dan een formulier invullen en een telefoontje plegen. Daarvoor ontvangen deze bureaus 508 euro. De gemeenten vinden dat een burger prima zelf een formulier kan downloaden en bezwaar kan maken tegen de beschikking. Dat gebeurt ook veel, maar het aantal bezwaren dat via zo’n specialist loopt, groeit gestaag.
Groeiend aantal bezwaren
Volgens de Waarderingskamer, de organisatie die toezicht houdt op de WOZ-taxaties door gemeenten, werden dit jaar voor 169.000 woningen WOZ-bezwaarschriften ingediend. Daarvan liepen er 58.625, dat is 35,9 procent, via een bureau. In 2018 en 2017 werden er respectievelijk voor 175.000 en 166.000 woningen bezwaarschriften ingediend. Het aandeel van de bezwaarschriften ingediend via bureaus steeg in die drie jaar van 27,7 procent tot 35,9 procent.
Sommige bureaus pochen met een successcore van 90 procent
In advertenties wakkeren deze bureaus de bezorgdheid onder woningeigenaren flink aan en geven ze vaak hoog op van hun effectiviteit. Sommige bureaus spreken van een successcore van 90 procent. De werkelijke resultaten blijken een stuk bescheidener. Van alle ingediende bezwaarschriften werd in 2018 40,9 procent gegrond verklaard. Volgens de Waarderingskamer is er geen verschil tussen de successcore van particulieren en van gespecialiseerde bedrijven. Beide groepen worden procentueel gezien even vaak in het gelijk gesteld.
Wat zijn de Nederlandse gemeenten kwijt aan vergoedingen? In 2018 stuurden die kantoren bezwaarschriften die betrekking hadden op 58.625 woningen. Daarvan werd er 40,9 procent (23.975 gevallen) gegrond verklaard. Die 40,9 is weliswaar de algemene successcore, maar de Waarderingskamer stelt echter dat er geen verschil is tussen het slagingspercentage van de bureaus en van particulieren. Voor iedere gegronde klacht keren de gemeenten 508 euro uit, als je dat bedrag vermenigvuldigt met de 23.975 gegronde protesten door bureaus, kom je uit op 12,2 miljoen euro. Volgens de Waarderingskamer ergeren veel gemeenten zich eraan, dat een hele beroepsgroep zonder veel inspanning mee eet uit de ruif van gemeenten.
Oplopende bedragen
Neem de Belastingsamenwerking Gemeenten en Hoogheemraadschap Utrecht. Die organisatie is verantwoordelijk voor de gemeentelijke heffingen in de stad Utrecht en zeven omliggende gemeenten. Mareille van Beusichem, de regiefunctionaris van de Belastingsamenwerking, laat weten dat er in 2018 429.000 aanslagen de deur zijn uitgegaan. Geteld in woningen werd 11.500 keer bezwaar gemaakt tegen de WOZ-beschikking en daarvan werd 40 procent gehonoreerd.
Van Beusichem: ‘In 2018 betaalde Utrecht 295.000 euro aan dergelijke bureaus. Dat is een optelsom van uitbetaalde kosten in zowel bezwaar als beroepsprocedures. Wij zien dat bedrag ieder jaar oplopen.’ Van Beusichem wijst erop dat het aandeel van bezwaren, ingediend door bureaus, ook in de regio Utrecht toeneemt.
Dat een bepaald percentage van de WOZ-waardes niet klopt, is op zich niet zo vreemd. De gemeente bepaalt de waarde via een taxatiemodel, dat de verkoopprijs van recent verkochte woningen paart aan de vierkantemeterprijs en de locatie. Meestal biedt dat model goed inzicht in de prijzen van woningen.
Er ontstaan problemen als mensen denken dat de waarde van hun huis te hoog is ingeschat. Buren die een dakkapel lieten plaatsen, de zolder tot extra slaapkamer verbouwden, een nieuwe badkamer installeerden en het huis daarna verkochten, krijgen er een hogere prijs voor. De huiseigenaar kan stellen dat zijn niet-verbouwde woning nooit dezelfde WOZ-waarde kan hebben als die van het pas verkochte huis van de buren.
Iets meer dan 10 euro verschil
In de meeste gevallen schiet een woningeigenaar niet veel op met zo’n herziening van de WOZ-waarde. Volgens een woordvoerder van de Vereniging Nederlandse Gemeenten is de vuistregel dat een verlaging van de WOZ-waarde met 10.000 euro iets meer dan 10 euro scheelt op de ozb.
Hoeveel er gemiddeld bij een geslaagd beroep van de WOZ-waarde afgaat, valt moeilijk te zeggen volgens Mathilde Witkam, jurist bij de Waarderingskamer. Wel is duidelijk dat het in de overgrote meerderheid gaat om beperkte aanpassingen. Officieel is de gemiddelde aanpassing van de WOZ-waarde 10 procent. Dat percentage is echter vertekend. In bepaalde gevallen, zoals bij berekeningen op basis van onjuiste perceelmaten, vernietigt de gemeente de oorspronkelijke WOZ-waarde en voert een geheel nieuwe taxatie uit. Dan kijkt de gemeente niet naar hoeveel de nieuwe waardering afwijkt van de eerdere taxatie, maar komt de oorspronkelijke WOZ-waardering voor nul in de boeken. Een aantal van dergelijke gevallen stuwt het gemiddelde behoorlijk op.
Gemeenten probeerden al het nodige om de bureaus de wind uit de zeilen te nemen. Zo moest het wetsvoorstel Besluit proceskosten in WOZ-zaken in 2013 overstappen naar een uurvergoeding mogelijk maken. De dienstverlener zou 50 euro per uur krijgen voor een courante woning en 65 euro voor een incourante woning. Voor een administratieve afhandeling mocht de specialist hooguit twee uur schrijven. Dat zou het aanvechten van de WOZ-beschikking een stuk minder interessant maken. Het wetsvoorstel sneuvelde echter na een negatief advies van de Raad van State, die afwijking van de standaardregel uit het Besluit niet wenselijk achtte.
Een tweede poging bestond uit het aanhaken bij het begrip ‘samenhangende zaken’, dat voorkomt in het Besluit proceskosten bestuursrecht. Het idee was om meerdere zaken in samenhang te behandelen. Dat drukt de proceskosten flink. Maar individuele zaken bleken toch te verschillend om van samenhang te kunnen spreken.
In het recente verleden bestond een voor de gemeenten bevredigende oplossing voor het probleem. In 2005 werd de zogeheten Fierensmarge ingevoerd. Deze regel, afkomstig uit de koker van het toenmalige PvdA-Kamerlid Thea Fierens, behelsde het invoeren van een marge waarbinnen een beroep tegen een WOZ-beschikking niet werd gehonoreerd. Afhankelijk van de waarde van het pand lag die marge tussen de 2 en 5 procent. Een pand van 200.000 euro mocht bij herwaardering tot 10.000 euro hoger of lager getaxeerd worden zonder gevolgen voor de WOZ-beschikking. Die regel sloot goed aan bij het idee dat de waarde van een woning eerder een bandbreedte dan een vast punt is.
Een anonieme particulier, die zich gedupeerd voelde door de regeling, begon echter verbeten te procederen tegen de Fierensmarge en heeft dat volgehouden tot de Hoge Raad, die de marge in 2010 schrapte. Volgens dit rechtscollege blijkt uit de regelgeving dat particulieren ook tegen kleine wijzigingen in de WOZ-waarde, bezwaar kunnen maken. Degelijke beroepen moeten dus ook voor proceskostenvergoeding in aanmerking komen. De gemeenten waren weer terug bij af.
Moeten de gemeenten de bestaande praktijk van bedrijven die op no cure, no pay-basis in beroep gaan tegen WOZ-beschikkingen, dan maar gewoon accepteren? Waarderingskamer-jurist Witkam spreekt van een dilemma: ‘Laagdrempelige toegang tot rechtsbescherming is belangrijk. Sommige mensen zien op tegen het zelf bezwaar maken tegen de WOZ-beschikking. Voor deze groep kan dienstverlening op basis van no cure, no pay een goede manier zijn om toegang te verkrijgen tot rechtsbescherming.’
Als de WOZ-waarde in stand blijft, worden geen vergoedingen uitgekeerd
Voor de kantoren is minder dan de helft van de gevallen succesvol. Op het grootste deel verdienen ze dus niets. Ze hebben er daarom baat bij om ook in voorspelbaar kleine zaken beroep aan te tekenen. Witkam ‘Het ligt niet in lijn met dit verdienmodel dat kantoren zich beperken tot reële zaken, nog los van de vraag waar de grens ligt.’
De beste manier om de kosten terug te dringen, is volgens Witkam een zo correct mogelijke WOZ-waarde. ‘Als de WOZ-waarde in stand blijft, worden er geen vergoedingen uitgekeerd.’
Gemiddeld 272 euro voordeel
Toch laat de zaak de Waarderingskamer niet los. De toezichthouder deed vorig jaar aan staatssecretaris van Financiën Menno Snel de suggestie het functioneren van de kantoren die namens burgers beroep aantekenen, te onderzoeken.
In de brief aan de staatssecretaris staat de volgende passage. ‘Wij kijken uit naar de bevindingen van het onderzoek naar het functioneren van de dienstverlening door deze bedrijven. De uitkomsten van dit onderzoek zijn van belang om te beoordelen of er mogelijkheden zijn om te komen tot een mitigering van de oplopende kostenvergoedingen die aan deze bedrijven betaald worden.’
Dat roept meteen de vraag op hoe de bedrijven die namens de burgers beroep aantekenen, aankijken tegen hun eigen functioneren. Ko Maas, directeur/eigenaar van de Bezwaarmaker.nl, een van de vele kleine partijen die zich op de markt heeft geworpen, legt uit dat hij zeker niet op goed geluk alle binnengekomen aanvragen van klanten doorstuurt, maar ze eerst beoordeelt op haalbaarheid. ‘In veel gevallen dienen we eerst pro forma een bezwaar in en vragen het taxatieverslag op. Als de waarde volgens ons niet juist is, motiveren we het pro-formabezwaar nader. Achten wij de waarde correct, dan trekken we het bezwaar in overleg met de klant in.’ Op die manier zegt Maas aan een succesratio te komen van 70 procent. Bij een eventueel beroep tegen de uitspraak bedraagt de succesratio circa 85 procent.
Van alle aanvragen die bij Bezwaarmaker.nl binnenkomen, blijkt volgens Maas circa 30 procent te hoog. Maas ziet nog veel ruimte voor verbetering in de werkwijze van de gemeenten. Gemiddeld hebben de klanten van Bezwaarmaker.nl na een herziene WOZ-waarde een voordeel van 272 euro. Maas: ‘Dat is een optelsom van ozb, waterschapsheffing en het eigenwoningforfait.’
Kantoren werken disciplinerend
Gaat het inderdaad om een overbodige dienstverlening, een klusje dat iedere burger ook zelf eenvoudig kan uitvoeren? Maas vindt uiteraard dat een kantoor als het zijne een belangrijke functie heeft. ‘Wij hebben het idee dat kantoren zoals het onze disciplinerend werken. Bezwaren die bij ons vandaan komen, worden ook serieuzer genomen is onze ervaring. Als een bezwaar te gemakkelijk wordt afgewezen gaan wij in beroep. Als een particulier zelf bezwaar maakt, neemt hij die stap uit onwetendheid vaak niet.’
Instanties nemen een zaak serieuzer als die is voorgelegd door een specialist
Maas kijkt dus niet, zoals de Waarderingskamer, alleen naar het effect van een aanpassing van de WOZ op de ozb, maar ook naar de gevolgen voor de reguliere belastingaanslag. Verder stelt hij dat de instanties een zaak voorgelegd door een specialist serieuzer nemen. Dat valt echter niet te rijmen met de bewering van de Waarderingskamer dat er geen verschil is tussen beroepen die door particulieren zelf zijn aangetekend en die door bureaus zijn behandeld.
Het lijkt erop dat de gemeenten niet al te veel meer kunnen doen om de kostenpost te verkleinen. Jurist Witkam stelt dat het beleid vanuit gemeenten begint bij een goede WOZ-waardebepaling. De grote voetangel blijft volgens haar de zogeheten WOZ-paradox. Witkam: ‘Bij de waardebepaling wordt gedaan of die op één punt ligt. In werkelijkheid is het echter realistischer om bij waarde te spreken van een bandbreedte.’ Kortom, zolang je de waarde op een bedrag vastpint, blijft er altijd wel ruimte om in beroep te gaan.
34 Bijdragen
Roland van Laar 2
Peter Hendriks 7
Roland van LaarGerrit Zeilemaker 6
Peter HendriksRinus ten Haaf 1
Peter HendriksDabbleDobble
De WOZ belasting op een woning is forfaitair, dus niet gebaseerd op de werkelijke waarde, maar de geschatte waarde op een peildatum. Het zijn dus belastinginkomsten voor de gemeentes op basis van nog niet gerealiseerd financieel verkeer. En een belastinguitgave voor een huiseigenaar die waarschijnlijk pas in de toekomst een grondslag heeft.
Diezelfde gemeentes claimen nu dus dat de bezwaarbureau’s een onevenredig hoog inkomen krijgen voor al dan niet verrichte activiteiten? Namelijk een proceskostenvergoeding (edit) die het werk weerspiegelt van een burger die “prima zelf een formulier kan downloaden en bezwaar kan maken tegen de beschikking”, maar die activiteiten niet zou mogen uitbesteden aan een bureau omdat de vergoeding geen werkelijke grondslag heeft?. (Het is overigens ook interessant: waarom een huiseigenaar een formulier moet downloaden om op papier bezwaar te maken, maar de belastingheffing ondertussen volledig is gedigitaliseerd).
(edit)
Ik heb een uitstekende oplossing om het aantal bezwaren te verminderen. Verplaats de inkomsten uit de forfaitaire (jaarlijkse) heffing naar een overdrachtsbelasting voor de verkoper, met als grondslag het waardeverschil tussen aan- en verkoop.
Via een overdrachtsbelasting voor de verkoper heb je dezelfde belastinginkomsten, maar dan uit de werkelijke waarde uit het economisch verkeer. En een bezwaar tegen een belasting op een overduidelijk vastgelegde financiele transacie lijkt mij gedoemd om te mislukken.
edit: aanpassing vergoedingsbestemming alleen voor bedrijven nav reactie door de auteut op andere reactie
Bart Koppers 2
DabbleDobble(Waarom een water- en afvalstofheffing op basis van staffels/bewoners, en dan een OZB op bedachte waarde bijvoorbeeld?)
Simpeler - dan nu - belastingen heffen kan volgens mij heel veel tijd en maatschappelijke kosten besparen.
DabbleDobble
Bart KoppersWat is er krom aan inkomstenbelasting? Het verschil met de forfaitaire belastingheffing is dat de inkomsten er ook echt zijn (namelijk een hogere waarde van je woning bij verkoop).
— “met als oorsprong de tijd van de Spaanse overheersing” —
Moeten we lijfstraffen ook maar weer invoeren, omdat het al zo lang geleden is afgeschaft?
Als argument tegen een heffingsmethode lijkt de leeftijd van een maatregel mij geen goed argument.
—- “Simpeler - dan nu - belastingen heffen kan volgens mij heel veel tijd en maatschappelijke kosten besparen.” —
Mijn voorstel is heel simpel: alle gegevens liggen al bij de belastingdienst i.v.m. de overdrachtsbelasting voor de koper. Verder kunnen de bezwaaramtenaren, belastingsamenwerkingen en de bezwaarbureau’s hun tijd aan zinniger dingen gaan spenderen dan belastingen heffen en bezwaren verwerken n.a.v. geschatte wonigwaardes.
Ik zie ook geen concreet voorstel in je reactie, anders dan “simpeler maken”. Wat op zich prima is, maar hoe dan?
Bart Koppers 2
DabbleDobbleDe achtergrond van een gedrocht als WOZ etc is belangrijk in kader van het telkenmale maar niet durven afschaffen/opschonen (niets van doen met wat je daar weer bij haalt).
Schrijven is schrappen.
We hebben al IB, BTW, VRB etc etc dus aan een diversiteit in systemen geen gebrek. Overdrachtsbelasting inzetten? Marktremmende werking, en ook 1 (relatief weinig voorkomende) momentopname van waarde.
“Oplossing” - zoals je wil - dan: alles in IB, en dan de schijven door laten lopen. WOZ afschaffen, VRB ook, en nog veel meer van die gedrochten zoals het dat circus van toeslagen.
Veel meer KISS dus.
Angeline
DabbleDobblePeter Hendriks 7
AngelineGert Laman 2
DabbleDobbleDabbleDobble
Gert Laman- Ten eerste gebeurt dat nu ook. Elke waardeverhogende activiteit zoals een verbouwing moet in de WOZ waarde worden opgenomen, daarover betaal je dus ook OZB
- Ten tweede geldt dit natuurlijk voor elke investering waardoor je inkomen toeneemt
Met de voorgestelde methode betaal je geen OZB tijdens het gebruik van de woning, maar reken je achteraf af. Dat geld is bij verkoop gewoon beschikbaar. Je kunt er alleen niet meer standaard een grotere woning voor kopen. Maar als je dat van tevoren weet is er toch helemaal geen issue?
Denk je dat mensen een verbouwing laten zitten omdat ze aan het einde van de rit belasting moeten betalen over de overwaarde?
Een deel het probleem huizenmarkt-bubbel in Nederland is dat we woningen zijn gaan gebruiken als investeringsvehikels i.p.v. als woningen. Daar doet dit voorstel gelijk wat aan.
Tot slot was het ook hier fijn geweest als je met een alternatief voorstel was gekomen waarbij de gemeentes wel betaalt worden, maar we van forfaitaire heffingen af zijn.
Tim Gorree 3
Zijn er ook andere landen waar huizen van rechtswege ieder jaar door de overheid met de natte vinger getaxeerd moeten worden?
Of een vergelijkbaar systeem hebben zoals in Nederland welke verknoopt is met allerhande andere belastingen en de overheid zichzelf tevens het recht toe-eigent om de waarde van woningen vast te stellen? Zo niet, waarom niet?
Want als maar liefst 40% van de bezwaren gegrond is, wat zegt dat dan over de foutmarge van de taxaties van de totale voorraad?
Is er een ook maar een enkele andere klachtprocedure bij de overheid waarbij 40% van bezwaren gegrond wordt geacht?
Met zulke hoge foutmarges, jaar op jaar op jaar, kan men dan niet stellen dat de WOZ marktverstorend werkt en de facto een prijsopdrijvende werking heeft?
Als een huis te hoog gewaardeerd is, en het gaat in de verkoop,, zal men geen bezwaar maken bijvoorbeeld. Of men is blij met de hogere virtuele waarde en maakt daarom geen bezwaar.
Het is ook geen taxatie van de individuele woning, waarbij de staat van onderhoud en het interieur zoals keuken en badkamer wordt meegenomen, maar een waarde voor een hele straat of wijk, waarbij dan afwijkingen zoals een dakkapel of een uitbouw worden meegenomen.
Hierdoor worden er huizen met keukens en badkamers uit de jaren 80 op dezelfde waarde gepeild van huizen die tienduizenden euros hebben uitgegeven om te moderniseren.
En als dan de ene wel bezwaar maakt en de ander niet, krijg je nog verder afwijkende waardes.
Verder, zijn 180,000 klachten per jaar acceptabel? Is het bestaan van de bureaus niet het gevolg van het feit dat heel veel mensen simpelweg de moeite niet nemen om bezwaar te maken ('het zal wel') en is dat tevens hun bestaansrecht?
Hoeveel WOZ waardes zouden er werkelijk incorrect zijn als iedereen bezwaar zou maken en men alle woningen individueel zou taxeren? Zelfs huurprijzen worden hier mede door bepaald.
R. Eman 6
Tim GorreeDit lijkt mij een zeer terechte vraag. Verder bedacht ik mij dat deze bezwaren eenzijdig zullen zijn: men klaagt over een te hoge WOZ-waarde. Is er ook sprake van een te lage WOZ-waarde? Lijkt mij ook wel van belang om te weten.
Peter Hendriks 7
R. EmanTim Gorree 3
Peter HendriksJe stelt terecht dat 99 procent wellicht als correct ervaren wordt, en dat het erop lijkt dat 99% correct is.
Maar dat blijkt verder nergens uit.
De eigenaar heeft vaak een rechtstreeks belang in een zo hoog mogelijke WOZ.
Ten eerste zijn bewoners zelf geen taxateur. Ten tweede zijn verkoopprijzen niet vrij opvraagbaar tenminste niet gratis.
Het ontbreekt huiseigenaren dus aan een manier om laagdrempelig de correctheid van taxaties te controleren en te vergelijken.
Verder de vraag of er wel eens steekproefsgewijs is onderzocht door een onafhankelijke partij of WOZ taxaties waarover niet geklaagd is werkelijk correct zijn.
Zo niet, waarom niet?
Neem 1000 willekeurige woningen en onderzoek het foutpercentage van het hele bestand zodat je dat kunt afzetten tegen de percentages van de klagers.
Pas dan, na onderzoek, zou je volgens mij mogen stellen dat de overige 99% correct is en niet eerder, omdat deze stelling niet onderbouwd kan worden door de stelling: "Als men niet klaagt, moet het correct zijn".
Het simpele feit dat de WOZ taxatie de binnenkant van de woning niet meeneemt in de taxatie betekent volgens mij dat bijna per definitie er een hoop incorrecte taxaties zijn over de hele voorraad.
De woning wordt immers enkel aan de buitenkant getaxeerd op basis van kenmerken van de wijk en recente verkopen, maar daarmee worden woningen met verouderde badkamers en keukens wel mee omhoog gezogen, waardoor men het huis met (meer) winst kan verkopen.
Decennialang is dit de praktijk geweest, waardoor er steeds grotere afwijkingen zouden moeten zijn ontstaan.
Dit blijkt verder uit ondersteunend bewijs van taxateurs die op bestelling gewenste taxaties opleveren, en recente hoge verkoopprijzen die subiet op hele wijken worden geprojecteerd.
Kortom bijna alle spelers op de vastgoedmarkt hebben belang bij hoge taxaties, reden te meer voor vergelijkend onderzoek imho.
Gert Brink vd 1
Tim GorreePeter Hendriks 7
Tim GorreeTim Gorree 3
Peter HendriksBart Koppers 2
Die automatische waardebepaling gaat namelijk - uit eigen ervaring - ook geregeld en blijvend vaak mis. En voordat je weet, trekt de burger aan het kortste eind.
Natuurlijk kan ik als hogeropgeleide burger dat bezwaar helemaal zelf in elkaar gaan zitten knutselen, echter
1) heb ik geen behoefte aan het vergaren van de specialistische kennis om het ambtenarenapparaat te lijf te gaan; daar zit geen evenwicht in
2) moeten Gemeenten de opties tot bezwaar zelf beter en vooral makkelijker maken
3) en maak dan ook de termijnen wederzijds hetzelfde (6 weken voor de burger vs tot bijna een jaar voor de overheden!).
Nogal verbaasd was ik dan ook dat de heffer van de belastingen in onze regio wél de internet-tools beschikbaar stelt waarmee de kenmerken van het huis kunnen worden aangepast, maar de bezwaarroute voor WOZ op papier / ambachtelijke wijze aanhoudt.
De burger (nog meer) inzetten als onbezoldigd ambtenaar en data/kennisverschaffer voor het wel juist heffen van al die belastingen? Nou, die sla ik bewust even over.
Anko Mulder 1
Peter Hendriks 7
Anko MulderDavid Bartenstein 7
Peter HendriksOp welke gedachte is het bedrag eigenlijk gebaseerd dat WOZ-bezwaar-bureaus nu bij succesvolle bezwaren ontvangen? En waarom kan die vergoeding niet omlaag als de procedure door iedereen als 'relatief eenvoudig' wordt omschreven?
Gert Brink vd 1
David BartensteinDavid Bartenstein 7
Gert Brink vdDank voor het aankaarten!
Peter Hendriks 7
David Bartensteinf. van Dam 6
Harbers 8
Artikel 7:15 AWB
1. Voor de behandeling van het bezwaar is geen recht verschuldigd.
2. De kosten, die de belanghebbende in verband met de behandeling van het bezwaar redelijkerwijs heeft moeten maken, worden door het bestuursorgaan uitsluitend vergoed op verzoek van de belanghebbende voorzover het bestreden besluit wordt herroepen wegens aan het bestuursorgaan te wijten onrechtmatigheid.
3. Het verzoek wordt gedaan voordat het bestuursorgaan op het bezwaar heeft beslist. Het bestuursorgaan beslist op het verzoek bij de beslissing op het bezwaar.
4. Bij algemene maatregel van bestuur worden nadere regels gesteld over de kosten waarop de vergoeding uitsluitend betrekking kan hebben en over de wijze waarop het bedrag van de kosten wordt vastgesteld.
5. Indien aan de belanghebbende in verband met het bezwaar een toevoeging is verleend op grond van de Wet op de rechtsbijstand, betaalt het bestuursorgaan de toe te kennen vergoeding aan de rechtsbijstandverlener. De rechtsbijstandverlener stelt de belanghebbende zoveel mogelijk schadeloos voor de door deze voldane eigen bijdrage. De rechtsbijstandverlener doet aan de Raad voor rechtsbijstand opgave van een kostenvergoeding door het bestuursorgaan.
Hans van Swoll 5
Wellicht dat die wet hoognodig aangepast moet worden?
Hans van Swoll 5
Ff muggenziften. Het is het gesprek dat. Het gesprek: onzijdig.
David Bartenstein 7
Hans van SwollPeter Hendriks 7
Hans van Swoll'Die' slaat terug op de 'de hoorzitting'. Het stukje tussen komma's is alleen een verduidelijking van 'de hoorzitting'.
Theo van Ingen 4
Henry Groenheijde 3