"Britons were incensed last year when news of elected parliamentarians abusing their expense accounts came to light. But that scandal may pale in comparison to the one currently brewing in Brussels". Aldus luiden de eerste twee zinnen van het hoofdredactioneel commentaar vandaag in de Wall Street Journal (WSJ).

WSJ blikt even kort terug op het onkostenschandaal dat in 2008 rond het Europese Parlement ontstond. De geruchten rond een intern onderzoek naar misbruik van onkostenregelingen verschenen toen voor het eerst in de Britse The Daily Telegraph.

Grootschalig misbruik
Het rapport Galvin, dat werd vernoemd naar de interne onderzoeker van het Europese Parlement Robert Galvin, heeft sindsdien de gemoederen bezig gehouden. Althans, vooral de media in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten tonen belangstelling voor de kwestie. In Nederland is de aandacht van de journalistiek voor het Brusselse schandaal te verwaarlozen. Het Europese Parlement hield het rapport jarenlang angstvalling geheim. Hoewel er zo nu en dan details van naar buiten lekte, is de volle omvang van het schandaal nooit helemaal duidelijk geworden. Tot dat vorige week zondag het rapport op de website van de Sunday Times stond. FTM maakte er een kort verslagje van.

Sommige leden van het Europees Parlement blijken op zeer grove schaal misbruik te hebben gemaakt van de onkostenregelingen. Sommige parlementariërs betaalden er auto's, meubelen en bonussen mee, zo concludeerde het in Londen gevestigde The Bureau of Investigative Journalism (The Bureau).

The Bureau onderzocht het rapport en vond uit dat sommige EU politici tot 180 duizend euro declareerden zonder daarvoor enig bewijs aan te leveren. Ook werden er bonussen uitgekeerd die 19,5 keer groter waren dan hun maandsalaris. Voor 63 van de 105 werknemerscontracten geen facturen bestonden. Van de overige bleken slechts vijf contracten aan de minimumeisen te voldoen. In totaal was er voor 100 miljoen euro niet correct gedeclareerd.

Ierse advocaat met vechtlust
Twee weken eerder kwam The Bureau op basis van eigen onderzoek ook al met schrikbarende bevindingen over de uitgaven van de Europese parlementsleden.  Het onderzoek toonde aan dat er vele miljoenen euro's besteed werden aan het huren van privévliegtuigen, limousines, golfpartijtjes, wijn, bezoeken aan het opera en symfonie-orkesten, luxe-resorts, banketten en dagjes uit.

Vorig jaar november deed het Bureau for Investigative Journalism in samenwerking met the Financial Times ook verslag van de schokkende praktijken die in Brussel tamelijk gangbaar blijken te zijn. Uit het onderzoek bleek ondermeer dat de Italiaanse mafia, de Ndrangheta, zijn handen diep in de Europese subsidiepot heeft weten te steken. Ook bleken multinationals als IBM, Coca Cola, McDonald's vol van het Europese belastinggeld te profiteren.

De Ierse advocaat Ciarán Toland, specialist in Europees recht, begon afgelopen jaar een procedure om het Galavin-rapport in handen te krijgen. Brussel weigerde keer op keer inzage in het rapport te geven. Twee weken geleden werd Toland in het gelijk gesteld door het Europese Hof van Justitie. Ondanks het voordelige vonnis en ondanks de openbaarmaking op de website van de Sunday Times, weigerde Brussel het rapport vrij te geven. De vrijgave zou het overleg binnen het parlement kunnen hinderen, aldus advocaten van het EU Parlement. Het Europese Parlement heeft tot morgen de tijd om tegen het vonnis in beroep te gaan en de officiële openbaarmaking van het rapport te verhinderen.