Barroso, die zo graag voor presidentje van de Verenigde Staten van Europa speelt, legde een kleine week geleden zijn visie op Europa voor komend jaar neer. De pers berichtte vooral over zijn waarschuwing om in godsnaam Europa niet overal de schuld van te geven omdat je daarmee het 'populistische monster' zou voeden: de bezwering waarmee in Brussel (en in Den Haag) elke kritiek wordt gesmoord. Het is jammer dat er nauwelijks aandacht was voor de rest van het verhaal. Het biedt namelijk een fascinerend inkijkje in de krankzinnige denkwereld die in de boezem van de commissie leeft. Lees even mee. Volgens Barroso is de crisis van Amerikaanse makelij en is het te danken aan het daadkrachtige optreden van Barroso zelf dat de Europese burger erger is bespaard: 'Als we terugkijken en ons realiseren wat we in Europa allemaal hebben gedaan om de crisis af te wenden, denk ik dat we dit vijf jaar geleden voor onmogelijk zouden hebben gehouden.' Volgt een lijstje heroïsche daden: bankhervormingen, gezonde begrotingen, euro gered, rentes naar beneden en 700 miljard euro gemobiliseerd om zwakke broeders te redden.

Ik heb nog nooit zoveel flauwekul bij elkaar gezien.

Ik heb nog nooit zoveel flauwekul bij elkaar gezien. De crisis kwam niet van buiten maar was de schuld van laks toezicht en bankieren op anabole steroïden in Europa zelf. Het begin van de ellende was niet het spatten van de Amerikaanse huizenzeepbel maar van die in Ierland, Spanje en Nederland. Europa is geen koploper in bankhervormingen, maar zit in de bezemwagen. Die 700 miljard zijn niet in de beurzen van Europese medeburgers beland maar in de met zijde gevoerde zakken van Franse en Duitse bankiers. En drie jaar na het uitbreken van de eurocrisis zijn de begrotingstekorten niet onder controle maar door lastenverzwaringen nog altijd in vrije val. Vooral schrijnend is dat Barroso gedaalde rentestanden aanvoert om triomf te kraaien. De hoge werkloosheid - 26 miljoen mensen! - noemt hij alleen in een bijzin. Het tekent de prioriteiten van de man: lang leve de belegger, f#ck de burger! Maar de speech krijgt pas echt navrante trekken als Barroso waarschuwt dat aantrekkende groei geen reden mag zijn om te verslappen. Ik parafraseer: we moeten voortgaan op het rampzalige pad van lastenverzwaringen, loonmatiging en uitholling van sociale grondrechten om het herstel ook bij diegenen te brengen die er nog niet van hebben kunnen proeven. Afgaand op dit bericht uit de bunker is Barroso pas tevreden als de hele eurozone in puin ligt.