
Hoe een kleine schuld een enorm probleem wordt. Lees meer
Rond het innen van schulden is een volledige industrie ontstaan van schuldopkopers, dreigende incassobureau's en op hol geslagen deurwaarders. En vergeet niet de rol van de overheid: de grootste aanjager van schulden en armoede.
PvdA-prominent verzwijgt belang in armoede-app bij promopraatjes
Minister Dekker trekt zich niets aan van de pandemie: meer schulden is meer betalen
Van Arkel Gerechtsdeurwaarders vraagt faillissement aan
Van minister Dekker moeten schuldenaren nog meer deurwaarderskosten betalen
Toezichthouder maakt gehakt van advies over marktwerking deurwaarders
Invorderen zonder verdoving: het grote verdienmodel achter kleine tandartsfacturen
Waarom de schuldenindustrie blijft bestaan, ondanks de misère die ze veroorzaakt
Ministerie talmt met rekentool, legt schuld bij gemeenten, en laat schuldenaars in de steek
De cash cow van Justitie: mensen met schulden
Commissie Oskam: Met marktwerking voor deurwaarders is echt he-le-maal niets mis
Als deurwaarders de wet overtreden, helpt de eigen beroepsorganisatie graag een handje mee
De beroepsorganisatie van gerechtsdeurwaarders stelde jarenlang alles in het werk om de fusie tussen de incassobedrijven van Das en twee grote deurwaarderskantoren in stand te houden. Vorige week oordeelde de tuchtrechter dat deze fusie in strijd is met de wet, omdat de onafhankelijkheid van deurwaarders op het spel staat. Het is niet de enige keer dat de beroepsorganisatie wettelijke regels aan haar laars lapt.
Schuld bij de gemeente Den Haag? Na een aanmaning van incassobedrijf Cannock Chase – onderdeel van rechtsbijstandverzekeraar Das – staan de deurwaarders van Van Arkel aan de deur. Eerst met een dagvaarding, later ook met loonbeslag. Deurwaarders kosten geld, en dat brengen ze in rekening bij de schuldenaar. In Den Haag ging de winst die Van Arkel boekte naar het moederbedrijf: ook Das.
Daarmee werden de deurwaarders loopjongens van de aandeelhouders van Das. En aangezien dat bedrijf alleen belang heeft bij winstmaximalisatie, ontstond een groter risico op harde executiemaatregelen. Dat wil zeggen: veelvuldig beslag leggen, zonder rekening te houden met de belangen van de schuldenaar. Geen fijne situatie voor armlastige Hagenaren die zo mogelijk verder in de schuldproblemen kwamen.
Een gerechtsdeurwaarder is een ambtenaar in openbare dienst, benoemd door de Kroon. De deurwaarder heeft bijzondere wettelijke bevoegdheden om namens de schuldeiser schulden te innen na een vonnis van de rechter of een dwangbevel. Zo mag een deurwaarder beslag leggen op bijvoorbeeld loon, uitkering, huis of inboedel. Ook mag een deurwaarder overgaan tot executoriale verkoop van bijvoorbeeld huisraad. Dit zijn ‘ambtshandelingen’. De kosten voor deze ambtshandelingen brengt de deurwaarder in rekening bij de schuldenaar; de hoogte daarvan is wettelijk vastgesteld. In 2001 is marktwerking geïntroduceerd, waardoor vrije tariefafspraken tussen opdrachtgever en deurwaarder mogelijk zijn.
Een deurwaarder dient vanwege zijn bijzondere positie onafhankelijk te zijn. Hij moet niet alleen de belangen dienen van zijn opdrachtgever, maar ook die van de schuldenaar. Een deurwaarder die zijn werk op een maatschappelijk verantwoorde manier wil uitvoeren, zal waar mogelijk maatwerk toepassen. Dat betekent bijvoorbeeld een betalingsregeling treffen, in plaats van loonbeslag leggen.
Critici, waaronder veel deurwaarders, stellen dat de marktwerking voor uitwassen heeft gezorgd, die ten koste gaan van de schuldenaar. Bulkopdrachtgevers (zoals overheden) zouden de deurwaarders effectief tegen elkaar uitspelen, met als gevolg dat veel deurwaarders onder de kostprijs werken. Zeker bij de grote kantoren zou daarom geen ruimte meer zijn voor maatwerk.
Deze situatie is niet alleen in strijd met de wet, maar ook met de eigen beroepsregels uit 2010. De tuchtrechter bekrachtigde die in een geruchtmakende zaak vorige week nog: Das mag geen aandeelhouder zijn van een deurwaarderskantoor als Das ook opdrachten verstrekt aan dat kantoor. De aan Das gelieerde kantoren kregen een tik op de vingers, omdat hun onafhankelijkheid in het geding was gekomen. Al tijdens de procedure besloot Das zijn belang in de kantoren af te stoten.
Voor veel deurwaarders was het onbegrijpelijk dat de KBvG dit ene bedrijf de hand boven het hoofd hield
De uitspraak zelf is niet de reden voor al dat opwaaiend stof in deurwaardersland. Op de achtergrond speelt een ander verhaal: dat van de Koninklijke Beroepsorganisatie van Gerechtsdeurwaarders (KBvG), die hemel en aarde bewoog om Das te helpen bij het instandhouden van de illegale constructie. Deze koepel was tegelijkertijd ook wettelijk belast met toezicht op de integriteit van deurwaarders met een eigen tuchtrecht.
Voor veel deurwaarders van kleinere kantoren was het onbegrijpelijk dat de KBvG, waar ze allemaal verplicht lid van zijn, dit ene bedrijf de hand boven het hoofd hield. Al sinds 2010 geldt voor deurwaarders een verbod op het hebben van een aandeelhouder die tevens opdrachtgever is, zoals een incassobureau. Talloze kantoren hebben sindsdien afscheid genomen van hun aandeelhouders, mede op aandringen van diezelfde KBvG.
Volstrekte willekeur
Twee kantoren bleven buiten schot: LAVG en Van Arkel, samen goed voor een marktaandeel van circa 20 procent. Als wettelijk toezichthouder op de beroepsgroep heeft de KBvG altijd geweigerd om de regels te handhaven. Voor een grote groep deurwaarders was het mede aanleiding de krachten te bundelen in een eigen belangenvereniging. Sinds 2014 drong die bij de KBvG meermaals aan een einde te maken aan deze in haar ogen oneerlijke situatie. Zonder resultaat.
‘Volstrekte willekeur’, noemt deurwaarder Oscar Boeder het beleid van zijn eigen beroepsorganisatie. Toen de KBvG in 2018 nog altijd op haar handen bleef zitten, startte Boeder namens de vereniging zelf de tuchtzaak, om een einde te maken aan ‘concurrentievervalsing’ en ‘rechtsongelijkheid’.
Uit de stukken die beide partijen indienden, blijkt dat de KBvG veel verder ging dan het gedogen van een illegale constructie. Het bestuur heeft grote moeite gedaan om de regels aan te passen ten gunste van Das, tegen de wens van een groot deel van haar achterban en het Ministerie van Justitie. In 2012 kwam het bestuur met een nieuwe Verordening Onafhankelijkheid van de Gerechtsdeurwaarder die ter goedkeuring werd voorgelegd aan het ministerie.
Dat goedkeurende stempel bleef uit, nu de staatssecretaris van oordeel was dat de onafhankelijkheid in gevaar zou komen. Al in 2010 had de minister immers al aangedrongen ‘op een duidelijker en gemakkelijker te handhaven regeling, door participatie in gerechtsdeurwaarderskantoren door anderen dan gerechtsdeurwaarders als hoofdregel uit te sluiten.’ Zo is het ook geregeld voor notarissen en advocaten – daar zijn externe aandeelhouders ook verboden vanwege het waarborgen van de onafhankelijkheid.
Toch volhouden
Niet zo gek dus dat veel deurwaarders verwachtten dat de KBvG zich in allerijl tot LAVG en Van Arkel zou wenden met het verzoek in overleg te treden met Das over de verkoop van de aandelen, op straffe van tuchtrechtelijke maatregelen.
Zo ging het niet: de voorzitter van de KBvG, John Wisseborn, mailde in 2013 en 2014 meermalen naar Das dat het bedrijf zich geen zorgen hoefde te maken. Er was ‘terughoudend beleid’, waarmee de ledenraad unaniem had ingestemd – alsof de interne democratie een streepje voor heeft op de wetgever.
Das zou afscheid moeten nemen van haar deurwaarders
Tegelijkertijd ging de KBvG in beroep bij de rechtbank tegen het besluit van de staatssecretaris, tevergeefs doorprocederend tot de Raad van State. Na het verlies bij de Raad van State in 2016, was het voor iedereen evident dat het verbod van 2010 onverkort gold. Er kwam geen aangepaste regeling om de constructie te legaliseren. Das zou dus afscheid moeten nemen van haar deurwaarders.
Voor Wilbert van de Donk, opvolger van Wissenborn, was de uitspraak echter geen reden een andere koers in te zetten. ‘Inhoudelijk staan we nog steeds achter de tweede verordening. Daar wordt mee gewerkt, dat is immers het beleid’, zegt Van de Donk tijdens de ledenraad van eind december 2017. Met andere woorden: ook al zegt de minister dat het niet mag en heeft de Raad van State geoordeeld dat de minister terecht zijn goedkeuring aan versoepeling van de regels heeft onthouden, toch houden we vol.
Waarom? Deurwaarder Oscar Boeder kan er alleen naar gissen. ‘Bij advocaten en notarissen mag het ook niet. Waarom mag het dan wel bij deurwaarders die staatsmacht mogen uitoefenen? Nooit heeft iemand me dat kunnen uitleggen. Het kan ermee te maken hebben dat de grote kantoren meer waard zijn als er externe aandeelhouders zijn toegestaan.’ Deze grote clubs bepalen het beleid in het bestuur.
Juridisch eigengereid
De huidige voorzitter van KBvG, Van de Donk, zegt desgevraagd dat het een ‘goede ontwikkeling’ is dat DAS zich heeft teruggetrokken als aandeelhouder. Dat er sprake was van willekeur ontkent hij. ‘De interne democratie binnen de KBvG bepaalt het beleid en hangende de procedure bij de Raad van State was nu eenmaal het beleid dat de Verordening uit 2013 werd aangehangen.’ Daarmee lijkt Van de Donk te vergeten dat ook na 2016, toen de hoogste rechter zich had uitgesproken, de KBvG volhardde in haar weigering om op te treden tegen de deurwaarders van Das.
Ook juridisch eigengereid is het gedrag van de KBvG rondom e-Court, een private, digitale rechter waarvan de zorgverzekeraars gebruikt maakten. In polissen spraken de verzekeraars af met hun klanten dat ze bij wanbetaling niet naar de gewone rechter stappen, maar naar e-Court. Dat zou veel sneller gaan en kosten schelen.
GGN had op grote schaal kosten in rekening gebracht bij verzekerden voor het oproepen voor procedures bij e-Court
Vorig jaar bleek dat onder meer deurwaarderskantoor GGN op grote schaal kosten in rekening bracht bij verzekerden voor het oproepen (dagvaarden) voor procedures bij de digitale arbiter.
Het uitbrengen van zo’n brief bij ‘exploot’ had GGN bestempeld als een zogeheten ‘ambtshandeling’. Daarvoor zou een deurwaarder de wettelijk geregelde kosten mogen rekenen. In totaal ging het om 33.000 exploten voor ongeveer 100 euro per stuk, ruim drie miljoen euro.
Dat was een opmerkelijke uitkomst, nu een oproeping voor zo’n private rechtbank niet in de wet is opgenomen als ambtshandeling. De KBvG had daar wel op aangedrongen bij de minister, maar die had dat verzoek in 2015 afgewezen. Daar legde beroepsorganisatie zich niet bij neer en schreef een eigen notitie waarin het tot heel andere inzichten kwam dan de minister.
Paar pagina’s met een nietje erdoor
Voor GGN, waarvan directeur Rinus van Etten ook bestuurder is van de KBvG, was dat kennelijk voldoende om maling te hebben aan het wettelijk stelsel en de interpretatie van de minister. In de tuchtzaak die de Landelijke Organisatie van Sociaal Raadslieden (LOSR) aanspande, ging GGN onlangs volledig nat: die drie miljoen had GGN bij schuldenaren nooit in de maag mogen splitsen.
‘Dus niet de wetgever, maar een notitie van de KBvG vormt nu de basis voor het verrichten van een ambtshandeling? Het moet niet gekker worden’, lazen we in de pleitnota van de LOSR. ‘We hebben het hier niet over een verordening of een bestuursregel, maar een paar pagina’s tekst met een nietje erdoor.’
KBvG-voorzitter Van de Donk verweerde zich eerder tegen de aantijgingen van LOSR door te stellen dat de kosten van het exploot (voor e-Court) nietin rekening gebracht worden bij de schuldenaar. ‘Daar is namelijk geen wettelijke basis voor. Die kosten worden in rekening gebracht bij de schuldeiser.’ De praktijk wees anders uit: GGN bracht de kosten juist niet in rekening bij de zorgverzekeraars maar bij hun klanten, zo bleek uit de uitspraak van de tuchtrechter. Dat wist de KBvG ook – Van Etten zat zoals gezegd in het bestuur – maar zag geen noodzaak om handhavend op te treden bij het ontbreken van een ‘wettelijke basis’.
Nog altijd verdedigt Van de Donk de handelswijze van de KBvG. Dat de deurwaarders zelf voor wetgever spelen, is volgens de voorzitter nodig, omdat de minister een ‘wettelijke lacune’ heeft laten ontstaan.
Het is niet verwonderlijk dat in 2016 het toezicht op de integriteit van deurwaarders is overgeheveld naar het Bureau Financieel Toezicht
In het licht van dit alles is het niet verwonderlijk dat in 2016 het toezicht op de integriteit van deurwaarders is overgeheveld naar het Bureau Financieel Toezicht (BFT), een onafhankelijke organisatie. Sindsdien doet het BFT onderzoek en zegt geschrokken te zijn van de uitkomsten. In een interview met Follow the Money zei BFT-directeur Marijke Kaptein dat veel grote deurwaarderskantoren onwettige prijsafspraken maken met hun opdrachtgevers, en dat de KBvG die praktijk al jarenlang gedoogt.
Sterker nog, de KBvG verzoekt Kaptein met klem vooral niet in te grijpen. ‘Ik krijg veel tegendruk van de KBvG die zegt: ‘Toezichthouder, maak pas op de plaats’,’ zei Kaptein. Van de Donk reageerde: ‘De KBvG dringt er bij het BFT op aan om niet over de grenzen van haar toezichthoudende bevoegdheden heen te stappen en zelfstandig normen in te kleuren.’
Gevoel voor ironie kan de voorzitter in ieder geval niet ontzegd worden.
25 Bijdragen
Co Stuifbergen 5
Dit speelde vroeger niet (of minder?), want vroeger had een deurwaarder geen concurrentie en kon die een normale boterham verdienen als die zich aan de regels hield.
De oplossing is natuurlijk: maak deurwaarders ambtenaren met een vast salaris.
Nog een voordeel: dan is er per adres maar 1 deurwaarder nodig, en wordt er geen dubbel werk verricht.
(maar ja, dat vind ik, en ik vind 1 postbode per huis ook voldoende).
Martin van der Wiel 7
Co StuifbergenMaar ja, ook in deurwaardersland heeft marktwerking haar intrede gedaan, met dit alles tot gevolg. Hoera.............
[Verwijderd]
"alsof de interne democratie een streepje voor heeft op de wetgever."
Mz59 7
[Verwijderd][Verwijderd]
Marla Singer 7
Het verantwoordelijke ministerie mag ook wel een veeg uit de pan krijgen want ook zij hebben verzaakt in dit schandaal.
Je zult maar een dreigbrief van een deurwaarder krijgen die wettelijk gezien van geen kant klopt. Dan moet je toch behoorlijk stevig in je schoenen staan om daar doorheen te prikken en precies weten wat te doen. De rest is overgeleverd aan willekeur en winstbejag van de deurwaarder. Pure klassenjustitie.
Henk Bakker 6
Marla Singer 7
Henk Bakkerline 5
@FTM waar is de artikel van Men Hendriks? Ik zie het niet meer, als ik op FTM klik. Heeft iemand anders dat ook of niet?
bps 12
Het werkt zo:
Overheidsambtenaren bemoeilijken de liquiditeit en het inkomen van een bezittende schuldenaar, bijv. in de vestigings- en vergunningensfeer, of door kafkaëske bureaucratie, fiscaal, of samen met een bank, of hebben door hun werk een kwetsbare, vermogende prooi op het oog.
Door wettelijke verplichtingen aan overheden en semi-overheden ontstaan dan vanzelf oplopende schulden zoals bijv. aan een gemeente. Heel legitieme vorderingen voor ‘het algemeen belang’.
Dan gaat de deurwaarder voor de gemeente de bezittende schuldenaar bang maken en bedreigen met beslaglegging en executie waar de schuldenaar dan dik aan kan verliezen. Een derde partij benaderd de schuldenaar dan voor een vrijwillige nadelige onderhandse verkoop van het bezit, maar dan ben je wel van de ellende en de onzekerheid af van te lage executie opbrengst bij gedwongen verkoop.
Het is bij mij bij herhaling vergeefs uitgeprobeerd in 1994, 1997, en 2002 zonder dat ik er eerst erg in had. Kwijlende jakhalzen waren echter succesvol geweest in 1996, 2011 en 2014 en hadden de smaak te pakken.
De laatste keer was in 2018 en lag er wel erg dik bovenop.
Cannock Chase kondigde in de zomer aan hele vervelende dingen te gaan doen. Tegelijkertijd daagde een verkoopkans van de locatie aan een begunstigde relatie van de gemeente die uiteraard wel vestigings- en bouwvergunning kan krijgen, die wij ondanks afspraken sinds 2005 niet kunnen krijgen en vergeefs afspraken voor maakten t/m 2013. Ze worden gewoon steeds niet nagekomen.
Vanaf 2014 werd de waarde van het object onwettig benadeeld, o.a.door een huisnummer eenzijdig en willekeurig in te trekken in strijd met de Algemene Wet Bestuursrecht.
Wat moet je doen? Naar de Ombudsman die ‘foei’ zegt? Trekken ze zich niet aan. Jarenlang procederen? Geen geld voor.
Ik wacht nog steeds op de Cannockploeg van de gemeente tot ik het wit van hun ogen zie.
Co Stuifbergen 5
bpsHet lijkt mij dat FTM wel interesse zal hebben voor uw verhaal.
(toevoeging 2019-03-01:
het artikel stond al op FTM:
https://www.ftm.nl/artikelen/bonje-in-brabant?share=1
)
bps 12
Co StuifbergenJeroen Wolf 4
Maria Vansant 2
MaartenH 10
Worden er in dit verhaal geen strafbare feiten gepleegd en zouden die niet simpelweg vervolgd moeten worden?
En als er volgens de wet geen sprake is van strafbare feiten, deugt de wet dan wel?
Als toezichthouder KBvG opzettelijk tegen de wet in gaat mag dat toch niet onbestraft blijven?
Maria Vansant 2
bps 12
Ze sturen post in enveloppes als zijn ze de overheid zelf. Dat geeft een valse indruk en autoriteit.
De ‘Cannockploeg van de overheid’ heeft een intimiderende naam: Cannock Chase Public.
Cannock Chase lijkt geïnspireerd op de niets ontziende Amerikaanse woekerzakenbank J.P. Morgan Chase. De naam lijkt het speelgoed van anonieme sarcastische en sociopathische semi-ambtenaar-zombi-gerechtsdeurwaarders met alleen een postbus en geen kantoor.
Chase Public is het nazitten, neerjagen en fileren van publiek. ‘Hunt them down.’
Het wachten is op Public Chase Cannock in de bossen van Sherwood Forest o.l.v. Robin Hood,
en een Nederlands Magna Carta tegen corruptie en machtsmisbruik.
Jan-Hein Strop 5
bpswil best meer weten over cannock chase ;-)
bps 12
Jan-Hein StropMaar ik laat van mij horen.
Nu is Cannock Chase en hun opmerkelijke gedrag nog maar recent bij mij in beeld (sinds 2017). Hard concreet bewijs van corruptie van Cannock Chase heb ik vooralsnog niet.
Het gedrag is wel overeenkomstig eerder ervaren zelfde gedragspatronen van incassobureau's en gerechtsdeurwaarders i.s.m. (semi)ambtenaren, waar ik wel concreet bewijs van heb.
O.a. van LAVG die medewerking verleenden aan oplichting.
Maar het is gezien de ervaringsgeschiedenis en dossiers één pot nat als resultante van het jarenlang grenzen verleggen en verloederen van normen en waarden.
Ik trek een parallel met de verklaring van Hyman Minsky voor de trend naar moreel en economisch verval in hoogconjuncturen, zoals wij die de afgelopen decennia hebben gekend onder de neo-Keynesiaanse geldkraan. Alles kan, neoliberaal, grenzeloos.
Terwijl vrijheid toch alleen maar kan bestaan en kenbaar is als er begrenzingen zijn.
Nadrukkelijk wil ik wel stellen dat het niet om mijn persoonlijke geval gaat, maar om het algemene verval van moraal, van mentaal, moreel en economisch vlees op de botten.
Het is de wetgever en de rechtsstaat die dat moet beschermen en in stand moet houden.
Daar werk ik graag aan mee door met u mee te werken en door FTM te steunen.
Ik zelf ben niet zielig. Ik ben sterk en weerbaar (geworden).
bps 12
Jan-Hein StropHoe ziek en zombi ben je om de rolstoel van een gehandicapte huisvader in beslag te nemen om ‘de wet te handhaven’ en daarnaast als (semi)ambtenaren zelf gewoon schijt aan de wet te hebben, zoals de KBvG en ambtenaren hier hebben.
https://nos.nl/artikel/2273845-duitse-gemeente-verkoopt-hondje-van-gezin-met-schulden.html
Ik loop zelf ook risico op wraakacties nu van gemeente en Cannock Chase door mijn reacties hier.
Ik ben er na jaren wel klaar mee. Zie de voorgeschiedenis in deze reactie serie.
https://www.ftm.nl/artikelen/hoe-een-ey-accountant-een-sleutelrol-speelde-in-de-zaak-henry-keizer#reactie40218
Karolijne Bauland 8
En wie is in ons landje ook alweer de grootste en hardste schuldeiser? Juist ja, de overheid. Dezelfde overheid die door marktwerking deze hele schuldencarroussel mede heeft opgetuigd. Zo is de schuld van de één de winst van de ander. Met als laatste vangnet de Wsnp.
Maar tegen de tijd dat die in zicht komt is de schuldenaar aan het eind van zijn of haar Latijn en niet meer interessant voor de deurwaarder of zijn opdrachtgever. Dus meent de samenleving de schuld op de collectieve schouders. Dat is de echte marktwerking; duur en ondoorzichtig. Zo bezien verbaast het me niet dat mensen en organisaties dit gedrag gaan vertonen.
bps 12
Karolijne BaulandDat is de bedoeling natuurlijk niet.
Maar als FTM er een lichtje opzet als er iets fout is, dan heeft dat een effect en ook op andere instanties dat ze bij de les blijven en doen waarvoor ze zijn aangenomen.
Dus dat je er dan gewoon vertrouwen in kunt hebben.
Karolijne Bauland 8
bpsFTM zet die handelwijze regelmatig in het volle licht.
Gelukkig. Want ik weet na 20 jaar gedoe niet meer waar ik dat vertrouwen in de (n)overheid vandaan zou moeten halen. Maar dat is een ander verhaal.
Jan-Hein Strop 5
Karolijne BaulandPaul 121 5