
Beeld door Rob Bye (via Unsplash)
©
CC0 (Publiek domein)
Grote consultancybedrijven ondermijnen Europese aanpak belastingontwijking
Wereldwijd lopen overheden jaarlijks miljarden euro’s mis door grootschalige belastingontwijking. Vaak is het één van de vier grootste consultancybedrijven ter wereld – PwC, Deloitte, KPMG en EY – die de constructie opzet. Tegelijk oefenen deze ‘Big Four’ verregaande invloed uit op de (falende) Europese aanpak van belastingontwijking, blijkt uit onderzoek van Corporate Europe Observatory.
Opmerkelijk. Zo noemt Corporate Europe Observatory (CEO) de vaststelling dat de ‘Big Four’ – PwC, Deloitte, KPMG en EY – zo’n prominente rol mogen en kunnen spelen bij het bepalen van het Europese en nationale beleid rond belastingontwijking.
CEO, een non-profitorganisatie die onderzoek doet naar lobbywerk in de EU, stelt vast dat de ‘Big Four’ op verschillende manieren hun invloed laten gelden en erin slagen om maatregelen die belastingontwijking moeten aanpakken tegen te houden.
De ‘Big Four’ staan centraal in de massale, wereldwijde belastingontwijking door grote en kleine bedrijven. Onthullingen als LuxLeaks en Panama Papers toonden telkens aan dat de strategieën die bedrijven gebruiken om zo weinig mogelijk belastingen te betalen niet zelden uit de koker komen van één van die vier consultancybedrijven, die met deze raadgeving ook zelf een aardig centje verdienen.
Lobbygroepen
CEO onderscheidt vier methodes die de ‘Big Four’ gebruiken om te krijgen wat zij – en hun klanten – willen. In de eerste plaats ontvangen ze miljoenen euro’s van de EU zelf. In 2016 bijvoorbeeld kregen ze samen 105 miljoen euro om een aantal studies en onderzoeken uit te voeren naar belastingstelsels en andere beleidsdomeinen. Dit studiemateriaal dient vervolgens als basis voor de beslissingen die de EU rond deze thema’s neemt.
Zelfs na de verschillende lekken en andere Panama Papers die aantoonden welke rol de ‘Big Four’ speelden in deze belastingontwijking, bestelt de EU nog steeds dit soort studies bij de grote vier. Begin 2018 kregen PWC, Deloitte en KPMG nog 10,5 miljoen euro voor studies naar uiteenlopende onderwerpen rond fiscaliteit en de douane-unie.
De leden van de ‘Big Four’ zitten bovendien in de cockpit van een aantal invloedrijke lobbyorganisaties zoals het European Business Initiative on Taxation (EBIT) of de American Chamber of Commerce to the European Union (AmCham EU). EBIT, waarvan PWC de secretaris is, heeft als missies het “elimineren van belastingdrempels” in de EU.
AmCham EU, de vertegenwoordiger van Amerikaanse bedrijven die actief zijn in de EU zoals ExxonMobil, Facebook en Monsanto, wordt voorgezeten door William Morris van PWC. Morris houdt zich bij PWC bezig met het wereldwijde belastingbeleid. AmCham EU verzet zich expliciet tegen verdergaande transparantie over belastingen.
CBCR
De organisatie lobbyde ook fel tegen het Europese voorstel om multinationals te verplichten tot ‘country by country reporting’ (CBCR). Met resultaat. CBCR zou multinationals verplichten om per land aan te geven hoeveel winst het in dat land boekte of hoeveel belastingen het daar betaalde.
Dankzij CBCR zou er veel meer transparantie komen en zouden multinationals onder druk kunnen worden gezet om belastingen te betalen waar ze winst maken, en dus belastingontwijking moeilijker maken.
CBCR werd echter door het Europees Parlement fel afgezwakt na intensieve lobbying van AmCham EU en Accountancy Europe, een andere lobbygroep waar de ‘Big Four’ bij betrokken zijn.
De lobbyisten slaagden erin om een achterpoortje in de nieuwe richtlijn te schrijven dat ervoor zorgt dat bedrijven commercieel gevoelige data niet openbaar hoeven te maken. Onder meer Europarlementslid voor N-VA Sander Loones, die in een vorig leven werkte als consultant bij PWC, stelde een amendement voor dat dit achterpoortje in de richtlijn smokkelde. De richtlijn wacht nu nog op de goedkeuring van de Europese Raad.
Naast de lobbygroepen kunnen de ‘Big Four’ ook hun zegje doen via de officiële, door de EU opgerichte en samengestelde expertengroepen. Dit zijn adviserende werkgroepen die door de Commissie gebruikt wordt tijdens het wetgevend proces.
Het Directoraat-Generaal voor belastingen en de douane-unie (DG TAXUD), het deel van de Commissie dat zich bezighoudt met de aanpak van belastingontwijking, maakt ook gebruik van dit soort expertengroepen. CEO stelt echter vast dat de ‘Big Four’ opnieuw goed vertegenwoordigd zijn.
Draaideur
En dan is er nog de goed geoliede draaideur tussen de Europese instellingen en de ‘Big Four’. Vooral met de departementen die zich bezighouden met financiën en fiscaliteit kennen de grote vier een vlotte personeelsuitwisseling. Verschillende figuren die bij DG TAXUD werken aan onder meer het oplijsten van belastingparadijzen hebben een verleden bij één van de ‘Big Four’, terwijl de directeur fiscaal beleid van DG TAXUD na dertig jaar dienst aan de slag ging als Tax Manager bij Deloitte.
Op een lager niveau stelt CEO hetzelfde fenomeen vast. Stagiaires wisselen vlot een job bij de Europese Commissie en het Parlement in voor een positie bij Deloitte, KPMG of een ander groot consultancybureau. Het is volgens CEO zelfs zo dat ervaring bij één van de grote vier als noodzakelijk gezien wordt voor een job als fiscalist van de EU.
Het toonbeeld van dit draaideurbeleid is Jonathan Hill, de Britse Conservatief die tussen 2014 en 2016 Europees Commissaris voor Financiële Stabiliteit, Financiële Diensten en Kapitaalmarkten was. CEO geeft aan dat Hill op z’n minst vijf keer van kamp wisselde. Na zijn passage bij de Europese Commissie ging Hill aan de slag als ‘Senior Advisor’ bij… Deloitte.
Voor CEO is het onbegrijpelijk dat net de bedrijven die de motor zijn van wereldwijde belastingontwijking via allerlei wegen nauw betrokken worden bij de aanpak van die belastingontwijking. “Politici en beleidsmakers, in de Commissie en de lidstaten, moeten stoppen met luisteren naar zij die belastingontwijking mogelijk maken alsof het objectieve, legitieme stemmen zijn in discussies over het tegenhouden van belastingontwijking”, stelt CEO.
Deze ontwijking, hoewel niet per se illegaal, zorgt ervoor dat overheden die de riem moeten aanspannen nog eens miljarden inkomsten mislopen. Onrechtvaardig, meent CEO.
32 Bijdragen
Niek Jansen 9
https://www.nextens.nl/nieuws/hoekstra-strijd-tegen-brievenbusfirmas-goed/
"Vertraging.
Dijsselbloem van Financiën ijverde eind vorig jaar nog voor uitstel tot 2024 om de sluiproute via Nederland te dichten, waarbij de Europese Commissie inzette op invoering in 2019. In februari van dit jaar werd er in de Europese Commissie een compromis bereikt om de richtlijn die de belastingroute dicht, op 1 januari 2020 te laten ingaan. Dat geldt dan ook voor de Nederlandse sluiproute. Alleen voor een klein deel van de nieuwe wetgeving is er uitstel tot 2022, maar dat was op verzoek van Zweden en Estland, en Nederland zal hier naar eigen zeggen geen gebruik van maken. Rutte II vreesde vooral dat te snelle invoering zou leiden tot banenverlies in Nederland ".
Bovendien werken niet alleen consultancybedrijven mee aan informatie over deze vorm van belastingontwijking maar ook de overheid.
Zo werd in de Nederlandse ambassade in Kiev een info-bijeenkomst gehouden voor Oekraïense ondernemers, waarin ze uitgebreid werden geïnformeerd over mogelijke vestiging van hun bedrijven in z.g. brievenbusfirma's. En dat gebeurde na de illegale Maidan coup in 2014 van de VS ism de EU en neo-nazi groeperingen tegen de democratisch gekozen regering .
Min. Ploumen ontving in 2016 250 Oekraïense ondernemers, waar zij ook inging op dit onderwerp.
Beiden, Dijsselbloem en Ploumen, noemen zich 'sociaal-democraten' en zijn ook overtuigde voorstanders van vrijhandelsverdragen, die de macht van de multinationals alleen maar vergroten.
Kortom: 'sociaal-democratie' in dienst van het groot-kapitaal.
Ludovica Van Oirschot 15
Dit kunnen we dus niet met verontwaardiging bestrijden. Het is macht die om tegenmacht vraagt.
Niek Jansen 9
Ludovica Van OirschotEn bedoelde die Foucault niet dat als iets langdurig het geval is, dan is het waarschijnlijk waar. Waarop natuurlijk de discussie volgt volgens wiens opvattingen is het waar en tenslotte : wat is waar?
MaartenH 10
Niek JansenIk ben geen Foucault kenner, maar wat Ludovica aangeeft: "dan is het waarschijnlijk de bedoeling", lijkt mij beter te kloppen dan "waarschijnlijk waar", het is opzet, intentie, maar dat wordt verzwegen. Politici als Dijsselbloem faciliteren bewust het misbruik, alleen zeggen ze dat niet. Het zijn "op te lossen problemen" en die zijn best lastig en ingewikkeld, dus gaat het tijd kosten. Oftewel eindeloos vooruit schuiven als het even kan. Kritiek wordt afgewimpeld met "ik ben er zeker niet voor, ik heb m'n best gedaan, maar het is lastig".
De reden dat politici A zeggen en B doen, is dat ze rekening moeten houden met twee belangen. Ja, ze moeten de kiezer te vriend houden, maar ook het bedrijfsleven dat een belangrijke sturende vinger in de pap heeft en een belangrijke rol speelt in het baantjes circuit. Oftewel, het is een voortdurende strijd tussen het kiezersbelang en het eigenbelang van carrière politici. Als ze te zichtbaar niet het belang van de kiezer dienen, verliezen ze stemmen. Als ze niet duidelijk genoeg het belang van het bedrijfsleven dienen, verliezen ze carrière mogelijkheden. De politieke winnaars zijn degenen die naar beide zijden het meest overtuigend zijn. Gezien de professionaliteit bij het bedrijfsleven moet daar boter bij de vis en kiezers laten zich te gemakkelijk voor de gek houden, dus daar ligt de speelruimte. En de media spelen het spel keurig mee.
Ludovica Van Oirschot 15
Niek JansenWat is, wat we collectief voor waar houden en voor goed houden zijn daarmee uitdrukkingen van de macht waaraan we bloot staan.
Voor tegenmacht is verontwaardiging geen vereiste. Vereist is dat er inzicht is in het heden, uitzicht op een beter alternatief en organisatie van de tegenmacht. Al te veel emotie (zoals verontwaardiging) kan je ook zwak maken.
Co Pater 7
Niek JansenJan-Marten Spit
Ludovica Van OirschotNiemand heeft bijvoorbeeld het militair-industrieel-complex ontworpen. Ook ons belastingparadijs is ontstaan uit andere intenties dan ontwijking - de wetgever wilde alleen dubbel belasting betalen voorkomen voor internationaal opererende Nederlandse bedrijven. Toen o.a. Amerikaanse conglomeraten de mogelijkheden ontdekten werd ons belastingparadijs mede onderhevig aan Amerikaanse politiek - en moeilijker te bestrijden.
Het is des mens de sturende hand te willen zien, ook waar die niet is.
Ik denk dat het essentieel is te begrijpen dat de nadelen van macht bestrijden iets meer vergt dan 'de planners' uitschakelen. Die bestaan namelijk niet, dus dat gaat dan ook niet lukken.
Ludovica Van Oirschot 15
Jan-Marten SpitEn dat is precies zoals macht typisch werkt: ze weten wat ze willen en het tijdsaspect is niet zo belangrijk. Het gaat er dus inderdaad niet om de "planners" uit te schakelen. Ik heb dat ook niet gesuggereerd. Integendeel.
Over het ontstaan van het belastingparadijs heb je een wat romantisch beeld. Er is natuurlijk ook gelobbyd en druk uitgeoefend. Maar daarmee hoeven we nog niet in samenzweringstheorieën te vervallen. De kracht van macht is nou net dat samenzwering functioneel niet nodig is.
Mensen hebben inderdaad de neiging om volgordelijkheid waar te nemen als oorzakelijkheid. Ik heb dat niet, en Foucault beslist ook niet. Oorzakelijkheid kun je namelijk niet waarnemen, het is altijd een interpretatie/duiding.
Maar juist voor de tegenmacht is het tijdsaspect wel belangrijk. Immers, de uitbuiting en de uitputting duren anders voort.
Jan-Marten Spit
Ludovica Van Oirschot"Over het ontstaan van het belastingparadijs heb je een wat romantisch beeld. Er is natuurlijk ook gelobbyd en druk uitgeoefend."
het fundament van dit belastingparadijs is niet met die intentie is gelegd. wat er romantisch is aan die feitelijke historie is me niet geheel duidelijk.
daarnaast is het goed in het oog te houden dat de typisch macht die hier (ook op FTM) wordt benoemd als onwenselijk niet zelden haar oorpsrong vindt in brede lagen van de bevolking, en niet een elite.
veel burgers weten bijvoorbeeld donders goed dat veel van hun pensioenrendement komt uit activiteiten die ze op de borrel wel bestrijden in woord, maar in het stemhokje niet bestrijden met potlood.
Ludovica Van Oirschot 15
Jan-Marten SpitRoland Horvath 7
CEO Corporate European Observatory moet uitgaan van een andere veronderstelling. Nu gaan ze er blijkbaar van uit dat de politici nog steeds voor een belangrijk deel in dienst zijn van iedereen dus ook van de burgers, van de 99%. Dat is deels zo maar de politici zijn voor zo'n 99% in feite in dienst van de 0,01% superrijken en voor 1% in dienst van de 99%. Geïnstitutionaliseerde en geaccepteerde corruptie.
Maar CEO heeft gelijk als ze stelt dat de overheid de verkeerde raadgevers heeft.
Politici moeten hun plaats kennen, dat betekent dat ze een overheid moeten vormen, die boven alles en iedereen staat, en dat ze niet de knechten moeten/ mogen zijn van de private ondernemingen. Die dominantie van de vrije markt tegenover de overheid is herhaaldelijk voorgekomen in de laatste 2.000 jaar en heeft altijd geleid tot een langdurig verval van de maatschappij. Zoals aangetoond in Bas van Bavel, The Invisible Hand? How Market Economies have Emerged and Declined since ad 500.
Juncker, Merkel, Rutte, Michel zijn er op uit de -grote- ondernemingen zo weinig mogelijk bedrijfslasten zoals normale lonen, sociale lasten en winstbelasting te doen betalen en hen in al hun handelen te 'faciliteren'. Na verloop van tijd worden dan bijna uitsluitend nog dividenden betaald. Dan raakt de economie en de hele maatschappij in verval, in een langdurige depressie. Zoals bijvoorbeeld in 1873 -1896 en 1929 -WO2.
In de VS doet zich hetzelfde voor. Donald Trump ziet het als zijn enige taak de macht van de Grote Multinationale Ondernemingen GMO uit te breiden ten koste van alles en iedereen ook van de nationale overheden, mens en milieu. Trump is een 19e eeuwse retro laisser faire kapitalist, dus een volbloed neoliberaal. Zoals de meeste EU politici.
Lydia Lembeck 12
Roland HorvathToen al deze reacties:
https://www.doorbraak.eu/gebladerte/10437f27.htm
https://www.trouw.nl/home/-een-staatsgreep-van-het-grootkapitaal-een-absolute-ramp-~a93c9485/
Olaf 16 1
Lydia Lembeck 12
Olaf 16F. Passet 4
MaartenH 10
F. PassetF. Passet 4
MaartenHMaartenH 10
F. Passetallard de Jaager 5
F. PassetMaar wie gaat deze lobbyende burgers betalen?
Het is niets nieuws (-:
(https://www.universiteitleiden.nl/nieuws/2018/03/lobbyende-burgers-hadden-veel-invloed-in-de-gouden-eeuw)
F. Passet 4
allard de JaagerJan-Marten Spit
F. PassetF. Passet 4
Jan-Marten Spitpetros 4
Marla Singer 7
Deze Big Four zijn onderdeel van de corrupte centrale spil van de elite die vinden dat de wereld aan hun wensen moet voldoen. Let wel dat het personeel hier weinig van mee krijgt. Het is voornamelijk de top en de kaders eronder die zich met moreel verwerpelijke of zelfs criminele zaken bezig houdt.
Het zijn eigenlijk een soort van financiele motorbendes. Als die verboden kunnen worden dan kunnen deze organisaties dat ook. Alleen kan dat pas als onomstotelijk bewezen wordt dat er structureel gerotzooid wordt en dat ook de politiek hierbij betrokken is of weg kijkt.
Roland Horvath 7
Marla SingerDat geldt ook voor de grootbanken.
De vraag is dan: Hoe kan de EU burger daar iets aan veranderen, hoe kan hij meer zeggenschap krijgen, en dat stap voor stap, geleidelijk, want dat is de manier waarop de natuur -en de hele kosmos- evolueert.
Om maar iets heel banaal -en een reeds afgezaagd iets- te noemen dat overigens een revolutie zal veroorzaken en zal inslaan als een bom:
Jaarlijkse bindende referenda waaronder een vertrouwensstemming. Als er geen meerderheid is voor het beleid, dan volgen verkiezingen voor de 1e en de 2e Kamer respectievelijk de EU Raad en Parlement.
Niek Jansen 9
Roland HorvathHet is wraakroepend om te zien hoe 'sociaal-democratische' politici als Jeroen Dijsselbloem en Liliane Ploumen graag geziene gasten zijn in talkshows om hun 'linksige' sympathieke ideetjes te mogen ventileren, terwijl zij tezelfdertijd de macht van de multinationals aanzienlijk hebben vergroot middels hun steun aan vrijhandelsverdragen en meegeholpen hebben aan de grootschalige belasting ontwijking in merendeels arme landen. Maar het interesseert geen hond in het parlement, en evenmin die talkshow presentatoren
Referenda zouden idd een uitkomst kunnen zijn tegen de inertie van onze politici, maar die mogelijkheid hebben zij om die reden de nek omgedraaid.
En de fut is er uit in onze maatschappij om iets van buitenparlementaire oppositie te verwachten of zou het er toch nog eens van kunnen komen?
Ludovica, dus eerst de verontwaardiging en dan de tegenmacht. Hoe die tegenmacht georganiseerd moet worden is dan een operationele kwestie, waarin ratio en overleg moeten prevaleren boven boosheid en woede, welke idd contraproductief kunnen zijn maar ook niet altijd.
Niek Jansen 9
Hoe het kwam dat Nederland het grootste belastingparadijs voor Amerikaanse ondernemingen werd, met dank aan Wouter Bos (P.v.d.A), Jan Kees de Jager en Joop Wijn (beiden van het CDA), onderzocht de Correspondent.
Dat onderzoek beperkte zich tot Amerikaanse ondernemingen. Voor veel meer landen in de wereld is Nederland het grootste belastingparadijs.
Maar een bizar voorbeeld is de Amerikaanse oliegigant ExxonMobil, waarvan in een kantoorpand aan de Engelbertlaan in Breda 152 bedrijven zijn 'gevestigd' als brievenbusfirma's en hoeveel miljarden belasting lopen daardoor (meestal arme) productielanden mis? Maar voor Nederland levert een dergelijke belastingconstructie een geschatte opbrengst van 3-3.4 miljard Euro op dank zij vermoedelijk meer dan 10.000 brievenbusfirma's ; niemand kent het juiste aantal.
Maar er zijn ook Nederlandse bedrijven die in België of Luxemburg een brievenbusfirma hebben en omgekeerd uiteraard.
Een belangrijk voordeel van brievenbusfirma's voor multinationals is de mogelijkheid om van daaruit claims te kunnen doen op basis van uitspraken van de ISDS arbitragecie. in (bilaterale) vrijhandelsverdragen over geleden verliezen in het productieland en zo is Nederland niet alleen belastingparadijs maar ook een claimparadijs geworden.
Zo kon ExxonMobil bijv. vanuit zijn 'moederbedrijf' (brievenbus) in Nederland een claim neerleggen van $10 miljard bij de staat Venezuela, omdat Hugo Chavez indertijd de olie industrie had genationaliseerd. Uiteindelijk is door die arbitragecie. 'slechts' $ 1 miljard toegewezen. Maar de kantoren van fiscale topjuristen beleven gouden tijden in Nederland en zullen ongetwijfeld goede contacten hebben met de genoemde consultancy bedrijven.
Peter Waalkens 7
Het wordt het tijd dat we deze grote vier gaan labelen als 'foute bedrijven' en dus ook de medewerkers en dat we medewerkers daar persoonlijk op aan gaan spreken.
Niek Jansen 9
Peter WaalkensVerwijderd 36314 2
Peter Waalkens 7
Verwijderd 36314Willem Verhoeven 5