Onderzoeksjournalistiek is een ijsbreker voor maatschappelijke impact en daar wil Follow the Money een onderscheidende rol in spelen. Niet alleen door te breken, ook door te bouwen. 'We zijn een bedrijf én een beweging'.
Het is bijna surrealistisch te noemen met welke snelheid de gebeurtenissen zich de laatste jaren voltrekken. Financiële crises, revoluties, staatsgrepen, oorlogsdreiging op wereldschaal en tussentijds zetten technologische ontwikkelingen in vrijwel alle denkbare sectoren de werkelijkheid op zijn kop.
Paradijselijke omstandigheden voor journalisten zou je zeggen, ware het niet dat onze eigen sector een ingrijpende fase van totale transitie doormaakt. De bedrijfsmodellen van gevestigde journalistieke instituten brokkelen de laatste jaren in hoog tempo af. Nieuwsbedrijven met hun wortels in een papieren medium hebben fundamentele keuzes veel te lang voor zich uit geschoven en sommigen zullen dat niet overleven. Op krampachtige wijze zijn sommige concerns bezig om hun vrijwel uitsluitend naar rendement hongerende aandeelhouders tevreden te stellen. Harde scheidslijnen die vroeger tussen journalistieke en commerciële inhoud bestonden, vervagen onder andere door zogenoemde ‘native advertising’-modellen die zowel door nieuwe als oude mediamerken worden omarmd. Over de hele linie genomen blijven redactiebudgetten echter slinken en de duurbetaalde waakhondfunctie van de onderzoeksjournalistiek loopt daarmee ernstig risico. Net nu de macht zich steeds verder concentreert en grote maatschappelijke vraagstukken juist smeken om diepgravende verhalen.
Verschil maken
In dit grote gewoel worden grote groepen mensen steeds meer geplaagd door een gevoel van onmacht en onbehagen. Immigratie, globalisering, onbeteugelde vrije markten en daarmee gepaard gaande ontwikkelingen veroorzaken bij velen angst en onzekerheid en hebben het vertrouwen in de machthebbers en instellingen doen afnemen. Mensen willen dat er iets gebeurt en willen gehoord worden. Ze verlangen naar instituten die hen serieus nemen en aantoonbaar een verschil kunnen maken. Follow the Money wil daar een rol in spelen. Niet alleen in kritische zin, door waar mogelijk op hinderlijke wijze de macht te controleren en te ijveren voor rechtvaardigheid, ook door het belichten van mogelijke alternatieven en oplossingen. Door zowel te breken als te bouwen.Vanuit zakelijk perspectief bezien lijkt de omarming van onderzoeksjournalistiek op een Kamikaze-actieFollow the Money omarmt sinds 2010 de vorm van journalistiek die door de meeste mediabedrijven – terecht - als bijzonder prijzig en risicovol wordt beschouwd en om die reden – ondanks de vele goede voornemens – wordt verwaarloosd: de onderzoeksjournalistiek. Vanuit zakelijk perspectief bezien lijkt die omarming op een Kamikaze-actie, maar dat is niet zo. Althans, niet meer.
Positieve trend
Het mooie is dat in de gaande mediarevolutie een onverbiddelijke positieve trend zichtbaar is die ‘waarheden’ uit een nabij verleden over de onmogelijkheden van betaalde online ‘content’ doen verschrompelen: mensen blijken overduidelijk bereid om voor hoogwaardige inhoud die online wordt aangeboden geld te betalen. In de muziekindustrie zijn de voorbeelden spraakmakend: iTunes en Spotify. Op video- en televisiegebied gebeurt met de onweerstaanbare opkomst van Netflix hetzelfde. Het succes van BBC’s digitale on-demand-dienst i-Player, is eclatant. In Nederland laat het jonge bedrijf Blendle zien dat digitale artikelen uit kranten en bladen ook los verkocht kunnen worden. Een regelrechte doorbraak. Sinds enkele jaren boeken grote journalistieke merken als de Financial Times en The New York Times succes met het werven van betalende online abonnees, in Nederland is NRC Handelsblad daar succesvol mee. In Frankrijk wist het pure online platform Mediapart sinds 2008 een duurzaam bedrijfsmodel te creëren en telt inmiddels meer dan 80 duizend betalende leden (telling januari 2014). Mediapart richt zich bovendien op het maken van onderzoeksjournalistiek en was met een serie onthullingen verantwoordelijk voor het inmiddels roemruchte Bettencourt-schandaal. Het Nederlandse De Correspondent (DC) wist in 2013 zonder ooit een artikel te hebben gepubliceerd 18 duizend betalende leden te werven. Een wereldrecord. Letterlijk. Het digitale magazine zonder advertenties heeft op dit moment meer dan 30 duizend betalende leden. DC-oprichter en hoofdredacteur Rob Wijnberg en de zijnen vormen daarmee een bron van inspiratie.We willen mensen door middel van journalistiek weer een handelingsperspectief biedenFollow the Money zet met zijn journalistiek vol in op het creëren van impact en daar hebben we in de afgelopen jaren ook al aansprekende (prijswinnende) voorbeelden van geproduceerd. Dat is ook waar journalistiek voor is bedoeld. Zaken in beweging zetten. Dát is de essentie van wat onderzoeksjournalisten hebben te bieden en waar mensen geld voor over hebben. Daar zijn we in elk geval van overtuigd en dat wordt ook gestaafd door de uitkomsten van de enquête onder onze lezers.
Kwaliteitsslag
Om betalende leden te werven zullen we nog wel een kwaliteitsslag moeten maken om vaker met spraakmakende én inspirerende verhalen naar buiten te kunnen komen. Daarvoor zullen we niet alleen ons werk beter moeten doen, we zullen onze redactie uitbreiden en ook ons platform FTM.nl moeten we zowel qua techniek als vormgeving op een state of the art niveau brengen. Maar uiteindelijk gaat het om veel meer dan een goed geschreven en aangenaam vormgegeven artikel. We willen mensen op radicaal onafhankelijke wijze door middel van journalistiek weer een handelingsperspectief bieden. Onderzoeksjournalistiek is een ijsbreker voor maatschappelijke impact. Dat is waar Follow the Money samen met zijn betrokken leden een verschil wil gaan maken. Als bedrijf én beweging. En dit is waar wij als bedrijf en beweging voor staan:Visie
Waarheidsvinding en duiding door onafhankelijke diepgravende journalistiek is niet alleen een onmisbaar onderdeel van onze democratie, de kracht van de onthulling gecombineerd met de belofte van mogelijke verbetering en innovatie kan zaken in beweging zetten en ten goede keren.Missie
We streven met een optimistische instelling naar rechtvaardigheid en transparantie in een wereld met schaarse en ongelijk verdeelde rijkdommen waar alles om geld draait. We controleren de macht door geldstromen te volgen, stellen problemen en misstanden in de samenleving aan de kaak, leggen complexe verbanden bloot en dragen oplossingen aan. Bij die zoektocht naar waarheid en in ons streven naar rechtvaardigheid betrekken we onze lezers. Gezamenlijk leveren we een bijdrage aan het herstel van het moreel kompas en helpen we de wereld in positieve zin te veranderen. Ik hoop u hier nog veel vaker terug te zien. PS dit onderzoeksproject in samenwerking met het nieuwe crowdfund-platform Yournalism verdient beslist steun.
36 Bijdragen
Watching the Wheels
Watching the Wheels
Watching the WheelsGuido
Watching the WheelsMensen die echter echt meer willen weten zijn zeker wel bereid te betalen voor goede informatie, kijk zoals in het artikel genoemd naar de correspondent.
Het is informatie, vroeger als inkt op papier, nu als pixels op je scherm. De snelheid verhoogt maar de essentie blijft hetzelfde.
Watching the Wheels
GuidoStel dat je hier 10 euro per maand zou betalen, dan zou je 10.000 abonnees nodig hebben om een klein bedrijfje van de grond te tillen waar dan meteen het salaris van 2 helpdeskmedewerkers en een administratieve kracht vanaf kan.
Nadeel: Je hebt geen Gast-reacties meer, want je moet eerst lid worden.
Dat laatste maakt het ook voor gastcolumnisten in 1 klap minder interessant, want je kijkersgroep wordt kleiner en die moet juist groter worden.
Ik zou eerst eens proberen om mensen om een vrijwillige bijdrage te vragen, gewoon eens kijken wat dat oplevert. Wel even uitleggen dat het zonder budget moeilijk werken is en uitleggen dat je graag onafhankelijk blijft. Verder moet je naar meer bezoekers, niet naar minder bezoekers lijkt me.
Watching the Wheels
Watching the WheelsWacthing the Wheels
Watching the WheelsGuido
Wacthing the WheelsGuido
Watching the Wheels10.000 leden die ieder € 10,- per maand betalen betekent € 100.000,- omzet per maand. Lijkt me toch een behoorlijk prettige basis. Ik heb er geen seconde aan gerekend maar het lijkt me dat het met de helft moet kunnen. Dat is natuurlijk wel 100% een natte vinger in de lucht houden, ik heb geen flauw idee van de kosten.
Betalen naar waardering lijkt me dan wel weer een goed idee. Ik ben er van overtuigd dat mensen uit eigen beweging een hoger bedrag betalen voor iets dat ze als kwaliteit en een meerwaarde ervaren. En betalen per artikel, zoals blendle is natuurlijk ook altijd een optie.
Watching the Wheels
GuidoAls ik een positieve ontwikkeling kan steunen met een vrijwillig maandbedrag of eenmalige gift, dan vind ik dat leuk om te doen. Je zit dat feitelijk ook bij omroepen, WNF, Unicef, Wakker Dier, Natuurmonumenten. Die optie zou ik er meteen inmaken op een Wikipedia achtige manier. 'Wij willen graag onafhankelijk blijven, maar het kost geld waar we uw steun goed bij kunnen gebruiken'.
Naar waardering a la Blendle zorgt voor minder kijkers als er geen alternatief kanaal is. Ook bestaat de kans dat men gaat schrijven om veel kijkers aan te spreken (vgl. onderzoek wetenschappers alleen onderzoeken/maken waar geld mee binnen te harken is). Mooi zou juist zijn als het divers kan blijven. Verder begrijp ik dat we het redelijk eens zijn en beiden veel waardering hebben voor het initiatief.
Guido
Watching the WheelsInzake de vrijwillige bijdrage:
Ik denk dat FTM nu juist een voorbeeld is van journalistiek ondernemen in de 21e eeuw. Als iemand die ooit journalistiek gestudeerd heeft (en er overigens niets mee doet) kan ik je zeggen dat tot voor kort het ondernemerschap ver te zoeken was in het journalistieke vak. Dat werd als gewenst ervaren; de journalist hield zich bezig met inhoud, iemand anders (hooguit de hoofdredactie) maakte zich zorgen over de financiën. Op deze manier zou het beste journalistieke product tot stand komen.
Volgens mij bent u het er mee eens dat dit nu anders is. Vanwege de pioniersrol van FTM in de combinatie van twee disciplines denk ik dat af en toe ook wat meer uit ondernemersperspectief gedacht moet worden, dus een vrijwillige bijdrage is wel een erg groot risico met continuïteit in het achterhoofd.
Het concept is wat mij betreft simpel: betaal voor kwaliteit, maar betaal alleen voor wat je wilt ontvangen. Verplichte bundels en looptijden zijn uit de tijd.
Naar de lezer schrijven (zoals ik je punt over Blendle verwoordt) is eigenlijk helemaal geen slecht principe. FTM richt zich op lezers die goed geïnformeerd willen worden, uitgangspunt is dat 'bullshit' er vanzelf uit gehaald wordt. Stukken schrijven met voorgebakken uitgangspunten en conclusies vallen dan door de mand. Maar waar je bang voor bent, is dat impopulaire onderwerpen onderbelicht raken , terwijl ze wel aandacht verdienen? Kan ik me in vinden, maar Blendle biedt gebruikers de mogelijkheid geld terug te krijgen als ze het gelezen stuk onder de maat vonden. De drempel om iets te lezen dat je achter een harde betaalmuur zou hebben gedaan is dan wel een stuk kleiner.
Watching the Wheels
GuidoMijn zorgen rond FTM in combinatie met een betaalmuur liggen in het feit dat de aantallen bezoekers omlaag zal gaan (wat je typisch niet wilt als je iets aan het opbouwen bent). Ik zou best periodiek vrijwillig een bedragje willen overmaken, zolang het journalistiek is die wat weerstand biedt tegen de stromingen die maakten dat het zo'n frauduleuze bende kon worden in de wereld. Activisme achter een betaalmuur werkt niet lijkt me. Just keeping them honest, maar je moet eerst wel betalen.
Blendle heeft een functie (ze bieden een tool om lekker snel vanuit allerlei bronnen informatie bij elkaar te brengen), FTM is slechts 1 site. Kijk ... stel dat ze de centrale rol a la Blendle in de financiële journalistiek kunnen pakken (dus zorgen dat ALLES hier te vinden is van Telegraaf tot FD), dan zou het wél kunnen werken. Maar dat gaan die anderen niet doen, dat lukt alleen als je ongekleurd een platform wilt bieden (en dan nog moeten al die andere partijen er iets mee opschieten).
Ik zou 'fans' om een (periodieke) bijdrage vragen, bijvoorbeeld 5 euro per maand. En dan zorgen dat je 10.000 donateurs krijgt door steeds betere stukken te maken die steeds meer opvallen in de andere media. Fans heb je nodig.
Koos
Goed dat jullie nu dus in ieder geval eerlijk zijn en (politieke) kleur bekennen.
Watching the Wheels
KoosGuido
Watching the WheelsEricSmit
KoosDank voor je samenvatting van mijn verhaal. De term 'linkse evangelist' is mij nog niet eerder toegevoegd, ik zet 'm in mijn verzameling. Ooit zullen de leukste in Delfts Blauw porselein worden vereeuwigd. Je bent een kanshebber.
Groet,
Eric
PS Het staat je natuurlijk vrij om mijn verhaal een politieke signatuur te geven, maar het heeft helemaal niets met politiek te maken. Daar mag je het weer mee oneens zijn, maar dan zou het aardig zijn als je daar een argument voor zou kunnen aandragen. Want dat is wat ik bedoel met 'betrokken lezers'. Dat zijn mensen die niet zomaar iets roepen, maar iets toevoegen.
Koos
EricSmitLaat ik bijvoorbeeld nog eens beter uw missie analyseren. In de eerste zin zegt u met een "optimistische instelling te streven naar rechtvaardigheid en transparantie in een wereld met schaarse en ongelijk verdeelde rijkdommen waar alles om geld draait."
Op het eerste oog hartstikke mooi, wie wil er nou geen rechtvaardigheid en transparantie? Maar dan wordt het politiek, want wat is rechtvaardigheid? U impliceert dat het rechtvaardiger zou zijn om de 'rijkdommen' gelijk te (her)verdelen. Dit wil echter niet zeggen dat dit ook daadwerkelijk rechtvaardiger is. Dat is uw mening en deze ligt in lijn met de ideologie van het socialisme (met daarbij de sociaal-democratie). (klassiek) liberalen vinden het bijvoorbeeld niet rechtvaardig om rijkdommen her te verdelen, of in veel mindere mate (conservatief liberalen).
Om vervolgens te ontkennen dat uw betoog met politiek te maken heeft is dan ook onjuist. Er zijn ook andere woorden van gelijke strekking, die een speelbal zijn van politici, zoals: vrijheid en gelijkheid. Socialisten en liberalen streven beide naar vrijheid en toch zijn zij het al decennia met elkaar oneens. Dat zou gek zijn als ze dezelfde definitie van vrijheid en deze op gelijke wijze trachtten te bewerkstelligen, dit is beide dan ook niet het geval.
EricSmit
KoosWat grappig. Als scholier was ik even lid van het Oud Strijders Legioen (OSL) en pleegde ik in de jaren '80 stickertjes te verspreiden met dat citaat van Churchill. In het Nederlands. Ik ken het nog uit mijn hoofd: 'Socialisme is de filosofie der mislukking gebaseerd op het evangelie van de afgunst'(iets anders dus dan dit Engelse origineel).
Dat ik dit noem geeft je ook een inkijkje in mijn vroegere politieke voorkeuren. Op dit moment ben ik politiek dakloze en ik vrees dat dit de rest van mijn leven zo zal blijven.
Dank in elk geval voor je onderbouwing, maar je interpreteert nogal ruim en met je geestige illustratie vlieg je ruimschoots de bocht uit. Het heeft de schijn dat je hier nog niet veel vaker bent geweest, anders had je vast iets anders opgeschreven. Maar om een bekend citaat (dogma) maar eens van stal te halen: alles is politiek, ook de ontkenning daarvan (Thomas Mann). Daar onttrekken wij ons niettemin graag aan. FTM is apolitiek en we schieten op alles, het liefst met scherp.
Hartelijke groet,
Eric
Koos
EricSmitMijn interpretatie van uw tekst heeft alles te maken met wat ik hier al eerder heb gelezen op de website. Dus wanneer ik in uw missie lees: "ongelijk verdeelde rijkdommen" dan denk ik gelijk aan producten van uw columnisten Fransman en Frederik als "LIBERALE RECHTVAARDIGHEID" en "WAAROM EEN ‘STERFTAKS’ JUIST HEEL LIBERAAL IS".
Het is ook zeer opmerkelijk dat wordt getracht om socialistische ideeën te rechtvaardigen door te verkondigen dat ze juist wel héél liberaal zijn. Socialisme heeft namelijk een imago probleem dus gaan we de werkelijkheid maar omdraaien en spinnen. Ik voorspel dat er nog een column gaat komen waarin wordt beargumenteerd waarom een onvoorwaardelijk basisinkomen liberaal is.
Dus of FTM nou wel of niet politiek georiënteerd is, wanneer het over vermogen gaat kan ik in ieder geval zeggen dat het altijd een eenzijdig verhaal met een linkse inhoud.
Maar zoals ik al zei zijn er ook goeie artikelen van bijvoorbeeld Jasper du Pont. Ik lees hier ook zeker niet alles, vrijwel alleen over de onderwerpen vastgoed/huizenmarkt, economie en vermogen.
Groeten,
Koos
EricSmit
KoosGoed om te lezen dat je hier vaker op bezoek bent geweest. Je beperkt je belangstelling met name tot de meningen (de columns) en daarmee doe je jezelf tekort. FTM heeft beslist meer te bieden.
Het woord belastingen wekt bij menigeen wrevel op en ik vind het aardig dat je daarbij dat artikel van Fransman aanhaalt. Daarin bouwt deze VVD'er, de voormalige adjunct van het Holland Financial Centre, een zeer solide betoog op dat - bij mijn weten - tot nu toe alle aanvallen heeft weten te doorstaan. Jouw classificatie - het is 'links' - ketst af op die inhoud als een luchtbukskogeltje op het pantser van een M1 Abrams tank.
Koos, ik ben een ondernemer, neem daarmee grote risico's en dat ondernemen doe ik met een missie die het algemeen belang behelst. Jij vond het nodig omdat onze missie als 'links evangelisch' te duiden. Geen woord van jouw zijde over waar journalistiek dan wél voor zou moeten staan. links, rechts...ouderwetse dooddoeners zijn het.
Vriendelijke groet,
Eric Smit
Koos
EricSmitIk ga nu verder niet de diepte in op individuele column's maar ik beschrijf hier een algemeen beeld.
Wat betreft journalistiek: Ik zou objectieve analyse's willen zien die enkel op feiten gebaseerd zijn en zo dicht mogelijk op de waarheid zitten als maar kan. Vervolgens kan de lezer zelf gaan nadenken en een mening vormen over het betreffende onderwerp. En mocht de auteur dan toch per se zijn eigen mening er ook over willen geven in de column, doe dit dan in de onderste alinea's en niet overal en nergens tussen de feiten door.
Maar voor mij persoonlijk hoeven die meningen niet, iedereen kan immers voor zichzelf een mening vormen. Ik kom hier om kennis te vergaren en niet voor meningen. Je maakt je doelgroep ook een stuk groter wanneer de lezer niet voortdurend met een mening om de oren wordt geslagen tijdens het lezen van wat een objectieve analyse zou moeten zijn.
Wanneer ik u was zou ik missie formuleren als: "Wij willen onze tijd en energie steken in het analyseren van hedendaagse fenomenen, actualiteiten en problematiek en trachten de complexe verbanden bloot te leggen. Deze analyses willen wij delen met iedereen die hunkert naar de waarheid en wij hopen hiermee een bijdrage te leveren aan de objectieve informatieverschaffing van al onze lezers."
Met deze missie heb je zeker weten een bredere doelgroep dan met de huidige missie. Je richt je nu op iedereen die goed geïnformeerd wil zijn en niet enkel op een subsegment die zich ook nog eens kan vinden in het maatschappelijke doel dat jullie nastreven, wat ook doorschemert in columns.
EricSmit
KoosOm te beginnen: dank voor je serieuze antwoord.
Voor het lezen van objectieve analyses moet je zeker geen columns lezen. Het is niet voor niets een column; daar zitten meningen in. Daar zijn ze voor. Overigens kenmerken onze columnisten - neem Robin Fransman, Jasper du Pont en sinds kort Roxane van Iperen - zich doorgaans door zeer grondige onderbouwing van hun pleidooien. Voor meer feitelijke stukken kun je terecht bij de journalistiek die hier ook veelvuldig worden gepubliceerd.
Objectiviteit is iets dat in de journalistiek niet bestaat en ook beslist niet het hoogst haalbare is. In de wetenschap is dat wel zo, maar die objectiviteit is, zoals wij hier veelvuldig vaststellen, vaak ver te zoeken.
Onze maatschappelijke doelen worden niet beïnvloed door politieke voorkeuren maar door vaak zeer urgente ontwikkelingen en omstandigheden waarvan ik er enkele vluchtig in mijn artikel omschrijf. Groeiende ongelijkheid is daar een voorbeeld van en zelfs de nodige miljardairs beginnen de daar de (evidente) gevaren van in te zien.
Verder dienen wij vanzelfsprekend de waarheid en doen we ons uiterste best om die bij zoveel mogelijk mensen onder ogen te brengen.
Vriendelijke groet,
Eric Smit
Koos
EricSmitOver de onderwerpen waar ik interesse in heb worden echter voornamelijk columns geschreven en weinig journalistiek om met uw woorden te spreken..
Ik zou me meer richten op objectieve berichtgeving in hoeverre dat kan. Of dat nou in een column is of in een artikel. Ik heb verder geen verstand van journalistiek, ik denk alleen dat je meer mensen trekt met berichtgeving zoals ik in mijn vorige reactie al aangaf.
Uw maatschappelijke doelen worden misschien niet beïnvloed door politieke voorkeuren, maar de doelen op sich zijn wel politiek gekleurd. U hoeft dat verder niet van mij aan te nemen. Maar als ik diverse zaken op deze site als links ervaar dan zullen er vast nog velen anderen zijn die het ook zo ervaren, als is dat dan niet uw bedoeling.
Guido
KoosMisschien een overbodige reactie gezien de uitgebreide discussie hierboven maar ik wil toch ook wat clichés over tafel gooien.
Wat me vooral tegenstaat is de implicatie dat een aversie tegen een oneerlijke verdeling direct het breken van een lans voor oneerlijke herverdeling zou betekenen. Ik zie en hoor dit in veel discussies voorbij komen en het lijkt op het ontwijken van de discussie. Vaak wordt er dan ook nog iemand met een vies gezicht voor socialist uitgemaakt om iedereen de mond te snoeren.
Wat ik lees is vaak een verontwaardiging over het feit dat te veel mensen moeten worstelen voor een bestaan dat in Nederland als minimum welvaartsniveau mag worden gezien, terwijl een kleine groep met dezelfde of een iets grotere inspanning (of soms nagenoeg geen inspanning) een beloning kan ontvangen die in het tienvoudige kan liggen.
Dat heeft voor mij niets met socialisme te maken, maar met mensen die een beloning ontvangen die in verhouding staat tot de geleverde inspanning en toegevoegde waarde. Dat is volgens mij waar kapitalistische en liberale waarden op gebaseerd zijn.
En ik sluit me zeker aan bij de strekking "alles is politiek", dus elk hier gepubliceerd stuk met enige maatschappelijke relevantie kan in een politiek hokje gedeeld worden. Maar dan mis je denk ik wel het punt; voorbij de horizon kijken en ruimte maken voor nieuwe ideeën.
Watching the Wheels
GuidoVan die types die tegen onredelijke vergoeding van gemeenschapsgeld dat ook aan oudjes besteed had kunnen worden problemen hebben helpen veroorzaken en nu weer met nieuwe 'oplossingen' ten koste van degelijk levende mensen komen aanzetten.
Eerst met bouw- en bankenvriendjes gezorgd dat een normale rijtjeswoning 3x zo duur werd in iets meer dan 10 jaar tijd, gezorgd dat de bevolking zich enorm in de schulden heeft moeten steken wegens het bewust ontbreken van concurrentie in een markt van een eerste levensbehoefte (bouwfraude 2 i.s.m. de overheid).
Daarbij ook nog door lopen gokken internationaal, zodat nog meer gemeenschapsgeld verloren ging. En dan nu niet gewoon eindelijk een keer de markt het werk laten doen, maar ideeën opperen om de vastgoedbubbel opgeblazen te houden door extra belastingen op te leggen aan mensen die zich alles hebben ontzegd om hun 'eigen huis' (bewust tussen aanhalingstekens) af te lossen bij die corrupte rotbanken.
En ik trok er geen vies gezicht bij, maar constateerde het alleen.
Als ik Koos zou zijn, zou ik me er ook niet druk om maken, maar ik snap zijn irritatie wel gedeeltelijk, omdat de betreffende stukjes als "de waarheid" (Pravda) worden gebracht door mensen die de problemen hadden kunnen en hadden moeten voorkomen door gewoon naar de inkomens te kijken en door op tijd op de rem te trappen. Maar ja, dan was er waarschijnlijk geen zuid-as geweest. Allemaal gebouwd van woekerpolissen, onnodig hoge hypotheken, allemaal gestolen, geen belastingen over de winsten, hun slaven zorgen voor continuïteit.
Watching the Wheels
Watching the WheelsVoelt heel onprettig en werkt demotiverend om te zien dat de overheid met z'n banken- en vastgoedvriendjes maar 1 doel heeft:
De bevolking zoveel mogelijk te laten lenen, zoveel mogelijk te laten uitgeven.
Wie geen grote CO2-footprint achterlaat, wie sober en spaarzaam wil leven, wie lasten probeert te verlagen en niet steeds opnieuw een grotere schuld wil aangaan, die weten ze 'liberaal' te vinden.
Daarnaast voeren ze bewust zwak monetair beleid om de gevolgen van hun wanbeleid te mitigeren (schulden herverdelen door inflatie en belasting op belasting). Als je kijkt waarvoor die enorme schulden gemaakt zijn ... vooral oorlogen (WOI, WOII, Vietnam, Irak etc.). En iedereen moet meedoen om dat monster te voeden. Niks liberaals, hooguit bevrijdend voor de wapenhandelaars en de 'geen belasting betalende' alle kosten op de samenleving afwentelende multinationals en banken.
Zie ook 'Geld voor de Toekomst congres' van 20 sept. 2014 http://www.bol.com/nl/p/geldmoord/9200000002308416/ en http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=wmvHvwFmz-w&list=UUagTWmV32nWAEGEteYQuwkg#t=20 .
Guido
Watching the WheelsOver de hele links/rechts discussie: die is wat mij betreft al lang achterhaald. Dat was ooit misschien handig om economie en politiek te duiden, ze wordt nu alleen nog gebruikt om de aandacht van de werkelijke discussie af te leiden: namelijk een rechtvaardige verdeling van de rijkdommen.
En dat is waar het eigenlijk allemaal op draait. Ik kam me dan ook altijd goed vinden in de commentaren van Tomas Sedlacek, die kritiek heeft op het geloof in een omnipotente 'markt', als was het een goddelijk wezen dat ons met een onzichtbare hand stuurt. Smith had wellicht met deze 'onzichtbare hand' rechtvaardigheid voor ogen, maar het is een oncontroleerbaar monster geworden.
De termen marktwerking en kapitalisme worden naar mijn mening dan ook volledig uit hun originele context gebruikt in de 21e eeuw, inderdaad door grote spelers die snappen waar de zwakke plekken in het systeem zitten. Door het systeem te blijven propaganderen kunnen ze het spel waarin ze ruim voor staan in stand houden.
Waar mijn irritatie ligt is dat kritiek op het systeem al snel als 'socialistisch' wordt afgedaan om iemand te stigmatiseren die wel degelijk valide kritiek heeft. Mensen die op zich niet het systeem omver willen werpen, maar een lek willen blootleggen zodat we het kunnen verhelpen. Iemand dan voor antieke termen gaan uitmaken polariseert en stagneert een constructieve discussie wat mij betreft.
Watching the Wheels
GuidoMensen als Fransman cum suis heersen over een volk en maken brokken. Als je het over een 'onzichtbare hand' hebt, dan raak je me kwijt in je verhaal. Er wordt gewoon geld geprint, alle markten worden beïnvloed, niks onzichtbaars aan, bewust (wan)beleid.
Het is bijvoorbeeld bewust beleid geweest om nieuwbouw steeds duurder te maken (hoe meer mensen leenden, hoe meer geld in de economie, hoe hoger de bankenbonusjes, hoe lager, slechts tijdelijk door teveel geleend geld, de werkloosheid).
Destijds geen liberale noch sociale praatjes van Fransman als (vice)-directeur van het Holland Heineken Financial Centre, hoe meer mensen moesten lenen voor hetzelfde lullige huisje, des te beter. Konden zij lekker doorgaan met torentjes bouwen op de zuid-as. Nu het voor banken mis gaat willen ze nu natuurlijk helemáál geen vrije markt meer (banken zouden omvallen als vastgoed een reële waarde zou krijgen), ze willen de zeepbel opgeblazen houden en liegen richting jongeren dat huizen nog nooit zo goedkoop waren.
Hun liberale oplossing is om oudjes een rekening te gaan sturen van een paar honderd euro in de maand, omdat ze zogenaamd overwaarde zouden hebben. Overwaarde waar degelijke oudjes nooit iets mee willen doen, ze willen gewoon in 'hun' huisje wonen, totdat de belastingdienst na hun overlijden een graai doet als de waarde op dat moment hoger blijkt dan de op het huis rustende hypotheek.
Bankiers die het voor de zoveelste keer graaien van de bevolking als hun 'liberale' oplossing brengen en structureel voorkomen dat de markt het werk doet ben ik geneigd communist te noemen, ze zitten met hun handen het liefst in je koelkast. Wat mij betreft daalt mijn huis nog een ton in waa
Molenaer
KoosKoos
MolenaerMolenaer
KoosMaar inderdaad, vrijheid betekent ook de ruimte om onzin uit te kramen.
Koos
MolenaerMolenaer
KoosMatt
bps
EricSmit
bpsJe opmerking neem ik ter harte. Ik kan je in de tussentijd even wijzen op de - ietwat verscholen - mogelijkheid om de zijbalk te verbergen om ze de breedte van het artikel te vergroten. De knop staat rechts bovenaan.
Dank verder voor je complimenten!
Groet,
Eric
bps
EricSmit