Omar Munie had van het begin af aan al de bedoeling om het pand Noordeinde 64 door te verkopen aan vastgoedbelegger Jeroen de Wilde. Dat blijkt uit een brief van zijn advocaat aan één van zijn schuldeisers, een oud-werkneemster. De brief is in bezit van Follow the Money. Omar Munie heeft al jaren financiële problemen: zo legde de Belastingdienst in 2018 beslag op het pand omdat hij al sinds 2016 geen belastingen en premies had betaald. 

Ook oud-werknemers krijgen nog geld van hem. Een van hen, die via Munie wilde reïntegreren, krijgt ‘na vele procedures’ nog altijd 18.578 euro van hem. Financieel blijkt Munie nogal ongrijpbaar. Bij beslagleggingen stond steeds geen geld op zijn rekeningen. Hij heeft het pand Noordeinde 64 vorig jaar verkocht aan belegger Jeroen de Wilde. 

Nadat Follow the Money dat onthuld had, gaven Munie en De Wilde op 17 oktober een interview aan het Algemeen Dagblad. ‘Om te voorkomen dat er in de toekomst opnieuw beslag op het pand zou worden gelegd, is De Wilde nu de eigenaar,’ staat daarin te lezen. De Wilde zegt tegen het AD: ‘Ik speelde voor bank door een lening te verstrekken aan Omar en door de beslaglegging is het pand nu mijn eigendom.’ 

Met deze juridisch onhandige opmerkingen geven Munie en De Wilde expliciet toe dat zij het met de verkoop het schuldeisers onmogelijk wilden maken verhaal te halen. Dit wekt op zijn minst de schijn van paulianeus handelen en daar biedt het Nederlands recht schuldeisers expliciet bescherming tegen. Gaat Munie niet tot betaling over, dan wil de ex-werkneemster de verkoop van het pand Noordeinde aan Jeroen de Wilde door de rechter laten vernietigen.  

Zonder financiering door de heer De Wilde kon Munie het pand niet kopen

De advocaat van Omar Munie, Kharazm Rahimian van Houthoff, reageerde per kerende post. In zijn brief stelde hij dat Munie nog een tegenclaim van ruim 34 mille heeft op zijn oud-werkneemster (wegens vermeende smaad omdat haar echtgenoot zich op internet negatief uitgelaten zou hebben over Munie). Daarna weerlegt de advocaat dat Munie het pand heeft doorverkocht om de schuldeisers te benadelen. Logisch, want als hij dat toegeeft, vernietigt de rechter de deal. 

Rahimian geeft dus een andere reden voor de doorverkoop: ‘Tot slot suggereert u in uw brief dat Munie bij de koop en doorverkoop een vooropgezet plan had om u als schuldeiser te benadelen. Dat strookt niet met de werkelijke beweegredenen van Munie. De koop, gefinancierd door de heer De Wilde, en doorverkoop aan de heer De Wilde was de enige toen beschikbare optie voor Munie om zijn onderneming in het Pand te vestigen. Zonder financiering door de heer De Wilde kon Munie het pand niet kopen. Hij heeft daarom de koop en doorverkoop voor hetzelfde bedrag aanvaard.’ 

Hotel met uitzicht op de prinses

Hier staat met zoveel woorden dat het bij de koop dus al meteen de bedoeling was dat Munie het door zou verkopen aan De Wilde. Deze nieuwe verklaring van Munies advocaat staat haaks op de eerdere verhalen van Munie en De Wilde én van de gemeente Den Haag. Die benadrukten bij de verkoop uitsluitend de sociale functie: het bieden van werk aan asielzoekers. Dit atelier, dat een belangrijk motief was voor de deal met het pand, is er nooit gekomen. Tegen de Volkskrant zei De Wilde in september 2018 nog dat hij de lening aan Munie had verstrekt ‘omdat dit land juist een tekort heeft aan goede ondernemers zoals hij.’

De brief van Munies advocaat bevestigt wat critici vanaf het begin al beweren: de officiële lezing over de verkoop van het monumentale pand naast paleis Noordeinde voor slechts 1,7 miljoen klopt van geen kanten. Dat blijkt ook wel uit het feit dat investeerder De Wilde meteen na aankoop een aanvraag indiende bij de gemeente om een hotel in het gebouw te vestigen – met uitzicht op de tuin en werkkamer van prinses Beatrix. Dat plan trok De Wilde snel weer in, vermoedelijk na bezwaren vanuit het paleis.

In de grote ovaal: het pand van Omar Munie. Bij de blauwe marker is de ingang van zijn winkel. Foto: Rijksmonumentenregister 

Inmiddels melden verschillende goed ingevoerde Haagse bronnen dat de oorspronkelijke eigenaar van het pand, het Rijksvastgoedbedrijf (RVB) bezig is om in ieder geval het achterhuis van Noordeinde 64 terug te kopen van De Wilde. Volgens de bronnen is prinses Beatrix boos dat het pand naast haar werkpaleis is verkocht en dat wildvreemden vol zicht hebben op haar tuin en werkkamer. 

Klokken in de kelder

Verder is het de bedoeling dat de exclusieve juwelier en klokkenmaker Antoon Gaemers in de kelder van het pand, dus onder de winkel van Munie, een depot voor antieke klokken opent. Dat bevestigt Gaemers desgevraagd. De bedoeling is dat het depot in april de deuren opent. ‘Het gaat om collecties van verschillende stichtingen en we willen een deel af en toe ook tentoonstellen voor het publiek.’ Gaemers had in 2018 al belangstelling getoond om het pand te kopen, maar het ging toen naar Munie. ‘De Wilde heeft mij benaderd, ik ken hem uit de straat. De Wilde vindt het leuk om ondernemers op de rails te zetten. Dat is zijn passie, ik vind dat heel loffelijk.’ Gaemers is nu met De Wilde in gesprek om ook de eerste en tweede verdieping in gebruik te nemen. De winkel op de begane grond blijft van Munie.

Gaemers kent de straat Noordeinde al zijn hele leven en heeft als hofleverancier jarenlang de klokken op het paleis Noordeinde onderhouden. Of het klopt dat prinses Beatrix boos is over de verkoop van het pand naast het paleis kan (of wil) hij niet bevestigen. ‘Ik denk wel dat er wenkbrauwen omhoog zijn gegaan op het paleis. Het Rijk heeft het nooit willen verkopen omdat het op zo’n gevoelige plek staat en toen kon het in 2018 ineens wel. Ik denk dat iemand niet goed heeft opgelet.’ 

De geruchten dat het Rijksvastgoedbedrijf het achterhuis wil terugkopen heeft Gaemers ook gehoord, maar hij gelooft dat niet: ‘Ik denk dat De Wilde het wil houden zoals het is.’ 

Geen enkel probleem, die deal

Naar aanleiding van de publicatie op Follow the Money stelde raadslid Ralf Sluijs (Groep De Mos) vorig jaar oktober een hele serie vragen. Afgelopen dinsdag beantwoordde het college van B&W van Den Haag die. 

Daaruit blijkt dat de gemeente nog steeds geen enkel probleem ziet in de deal. Zelfs het gebruik van een onvolledige en verkeerd gespelde naam (‘de heer Muni’) in officiële collegebesluiten doet er niet toe, want ‘het is voldoende duidelijk’ om wie het ging. De gemeente bagatelliseert daarmee het juridische probleem: hij heet Omar Munie Mohamed, waarbij Mohamed zijn officiële achternaam is. Omar Munie, zijn ‘artiestennaam’ waarmee hij in de media komt, heeft geen juridische status. Den Haag sluit dus een miljoenendeal met een ondernemer zonder de moeite te nemen de juiste naam op te zoeken in de basisadministratie persoonsgegevens. 

Met deze wegwuiverige antwoorden is het dossier nog niet van tafel. Met dit nieuwe feit, de officiële bekentenis dat doorverkoop aan vastgoedbelegger De Wilde altijd al het plan was, blijft het een politiek probleem. 

Hoewel de verkoop van het pand aan Munie van het begin af aan omstreden was, is de politieke situatie nu totaal anders. Na het rijksrecherche-onderzoek moesten Richard de Mos en zijn partijgenoot Rachid Guernaoui aftreden als wethouder. Burgemeester Pauline Krikke stapte op wegens de Scheveningse strandbranden. De gemeente is dus bestuurlijk ontredderd. 

‘Nooit iets anders beweerd’

De beoogde nieuwe gemeentesecretaris was Jaap Uijlenbroek, die na het toeslagenschandaal weg moest als topambtenaar bij de Belastingdienst. Gisteren werd bekend dat zijn benoeming niet doorgaat. Als hij wel benoemd was zou dat het dossier-Noordeinde politiek extra gevoelig hebben gemaakt. Uijlenbroek was voor zijn overstap naar de Belastingdienst topambtenaar bij het Rijksvastgoedbedrijf en daarmee uiteindelijk verantwoordelijk voor de verkoop van Noordeinde 64. En de huidige directeur-generaal van het RVB is Annet Bertram, die hiervoor gemeentesecretaris was van… de gemeente Den Haag. Ons-kent-ons in dit dossier. 

Omar Munie Mohamed laat in een reactie weten: ‘Ik heb nooit iets anders beweerd dan dat ik het pand niet kon financieren en dat ik dus, wilde ik mijn onderneming in het pand vestigen, deze constructie moest kiezen. Hetgeen in het AD-artikel wordt genoemd, is nooit door mij gezegd of bevestigd. Voor de motieven van de heer De Wilde kunt u bij hem terecht.’ Zijn advocaat, Kharazm Rahimian, kan vanwege zijn geheimhoudingsplicht niet op de zaak ingaan. 

Jeroen de Wilde reageerde niet op vragen, het Rijksvastgoedbedrijf liet weten nooit in te gaan op individuele transacties.