
In de afgelopen jaren kwam bij verschillende woningcorporaties het ene schandaal na het andere naar boven. Lees meer
Het bekendste geval is Vestia, dat door gerommel met derivaten voor bijna 2 miljard euro moest afboeken. De overige corporaties draaiden op voor de schade en berekenden de kosten door aan de huurders. Ook het Rotterdamse Woonbron en het Amsterdamse Rochdale kwamen in het nieuws door schandalen omtrent risicovolle investeringen en graaiende bestuurders. Peter Hendriks volgt het dossier en doet op FTM regelmatig verslag van de ontwikkelingen in deze sector.
Grote projectontwikkelaars slaan hun slag in de woningcrisis
Vereniging Eigen Huis dupeert leden met ‘uitgeklede schilderdienst’
Corporatie De Key kaapt huurdersstichting en wil nu ook haar vermogen
Voor de gevallen woningcorporatie Vestia is het einde nabij
Covid en de woningmarkt in vijf grafieken
De woningmarkt zakt weg (en daar kan geen ronkende goednieuwsshow wat aan doen)
Corporatie-coup op het KNSM-eiland of: hoe De Key stichting Loods 6 leegzuigt
Pandemie of niet, dat pand moet leeg
Stijgende zorgkosten nopen gemeenten tot forse ozb-verhoging
Het raadsel van te lage WOZ-waarden in West Maas en Waal
Corporaties snakken naar terugkeer van rust in de sector
Minister Blok verwijt de corporaties dat ze te weinig bouwen. Op het eerste gezicht heeft hij een punt, maar de sector is murw gebeukt door de lange lijst beleidsmaatregelen. De corporaties hebben vooralsnog niet genoeg vertrouwen in de overheid om vol voor nieuwbouw te gaan. ‘Er is de afgelopen jaren geen moment geweest voor de corporaties om op adem te komen.’
Minister Stef Blok (Wonen en Rijksdienst) vindt dat de woningcorporaties veel te weinig investeren in nieuwe sociale woningen. Net als Dagobert Duck zouden ze vooral bezig zijn met ‘het poetsen van hun stuivers’, terwijl hun maatschappelijke opdracht toch is om woningen te bouwen voor mensen met een smalle beurs.
Dat is een boude uitspraak, maar misschien moeten we het de minister vergeven. Hij heeft het de afgelopen jaren zwaar te verduren gehad. Lange tijd beweerden de woningcorporaties dat de gehate verhuurdersheffing – die in 2017 1,7 miljard euro zal bedragen – het onmogelijk maakte om voldoende te investeren in nieuwbouw. Marc Calon, voorzitter van van corporatiekoepel Aedes, voorspelde dat er uiteindelijk corporaties failliet zouden gaan, zodat de hele sector moest opdraaien voor de reddingsoperaties. Blok was de grote boeman.
Minder grimmig
De werkelijkheid blijkt een stuk minder grimmig. In verband met de heffing gingen de corporaties voor het eerst sinds de verzelfstandiging van de sector, in het midden van de jaren ‘90, werken aan de efficiëntie van hun vaak moddervette organisaties. Tegelijkertijd verkochten ze grote aantallen woningen die volgens de huidige inzichten niet sober genoeg zijn voor de sociale sector. Tot slot verhoogden ze de huren.
Voor het eerst gingen corporaties hun vaak moddervette organisaties efficiënter maken
Al die maatregelen zorgden ervoor dat de minister op 21 juni 2016, in een brief aan de Kamer bekend kon maken dat als alle beschikbare investeringsruimte aan nieuwbouw werd besteed, de corporaties circa 245.000 woningen konden bouwen. Dat is veel meer dan in de jaren voordat er sprake was van een verhuurdersheffing. Hij stelde dus triomfantelijk vast dat de verhuurdersheffing het gewenste effect had gehad en een groot succes was gebleken.
In juni, bij de bekendmaking van de indicatieve investeringsruimte, beleefde de minister dus zijn eerste moment van glorie. In een interview met Het Parool van 2 december deed hij het nog eens dunnetjes over. Het is dan bekend dat in 2015 de corporaties een topjaar hebben gehad, met een winst van 5,5 miljard euro. In 2014 bedroeg de winst nog maar 1,2 miljard euro. Blok, die net als de rest van de VVD-bewindslieden, al volop bezig is met de verkiezingscampagne, greep dit resultaat aan om nog eens duidelijk te maken dat zijn beleid zeer succesvol is gebleken. Volgens hem doen de corporaties de mensen op de wachtlijsten tekort door niet te investeren in nieuwe woningen. Die Dagobert Duck-vergelijking was natuurlijk ronduit vilein, maar haalde wel de kranten en dat wil je als partijman tijdens een verkiezingscampange.
Hoe rijk zijn corporaties echt?
Intussen heeft de werkelijkheid natuurlijk meerdere kanten. Laten we nu de kant van de corporaties eens belichten. Om te beginnen staat die 5,5 miljard euro winst niet op de bankrekeningen van de corporaties. Het grootste gedeelte van die winst bestaat uit waardestijging van het bezit. Als de huizenprijzen stijgen, wordt die extra waarde als niet gerealiseerde winst zichtbaar op de winst- en verliesrekening. Je zou alle corporatiewoningen moeten verkopen om die waardestijging te realiseren.
Dat neemt niet weg dat er meer dan 37 miljard euro geleend kan worden voor nieuwbouw en dat die investeringsruimte absoluut niet wordt weerspiegeld in de bouwproductie.
Voor 2016 wordt gerekend op 23.000 eenheden en voor 2017 op 26.000 eenheden. Rekening houdend met de verwachting uitgesproken in 2013 - de minister ging toen uit van een bouwproductie voor 2016 van circa 12.000 eenheden - zijn dat geen slechte productieprognoses. Ook niet ten opzichte van 2006, voorlopig het topjaar van deze eeuw, toen de corporaties 24.700 woningen bouwden.
Maar het blijft een feit dat met de huidige investeringsruimte een bouwproductie van 35.000 eenheden of meer per jaar haalbaar is. De productie moet in ieder geval de jaarlijkse sloop en verkoop ruim overtreffen. Waarom lukt dat niet? Is er inderdaad sprake van Oom Dagobert-gedrag? Nee, dat is niet de juiste omschrijving van het verschijnsel. Dagobert is gierig en dat woord veronderstelt persoonlijk bezit en daar is uiteraard geen sprake van. Corporaties worden geleid door ingehuurde managers.
"De productie moet in ieder geval de jaarlijkse sloop en verkoop ruim overtreffen. Waarom lukt dat niet?"
Corporatievertrouwen
Om het werkelijke probleem goed te duiden moeten we een nieuw begrip invoeren: corporatievertrouwen. We kennen de begrippen consumenten- en producentenvertrouwen. Een consument kan tienduizenden euro’s aan spaargeld op de bank hebben, maar als hij de economie niet vertrouwt en bang is zijn baan te verliezen, wordt hij toch voorzichtig.
Een bedrijf zonder optimisme over de toekomst zal geen personeel aannemen, scherp op de kosten letten en zo min mogelijk investeren. Dat heeft niets met gierigheid te maken, maar met onzekerheid en niet in de laatste plaats met gezond verstand.
Bij personen en bedrijven heeft dat dalende vertrouwen meestal te maken met de conjunctuur. De corporatiesector is echter beperkt gevoelig voor de conjunctuur. Mensen blijven ook tijdens een recessie hun huur betalen en een corporatie kan ook tijdens een recessie goedkoop geld lenen om te investeren. Er is in de volkshuisvesting, buiten de krimpgebieden, bovendien altijd meer vraag naar woningen dan dat er aanbod is.
Natuurlijk hebben de corporaties in 2009 en 2010 een forse correctie op de waarde van hun bezit meegemaakt. Dat was een grote schok na al die jaren van toenemende waarde, maar de diepere oorzaak van het ingezakte corporatievertrouwen ligt eerder in de relatie met Den Haag. De overheid is de belangrijkste partner van de sector en wanneer de sector de overheid ervaart als een onbetrouwbare en onvoorspelbare factor, dan kan dat een enorme invloed hebben op het beleid. We zetten eens op een rijtje wat de sector qua overheidsbeleid allemaal te verwerken heeft gekregen.
De overheid is de belangrijkste partner van de sector
Beleidsmaatregelen:
- Invoering vennootschapsbelasting Het begon in feite in 2008, ver voordat Blok minister werd, met de invoering van vennootschapsbelasting (VPB) op de inkomsten uit commerciële activiteiten. Daarvan waren corporaties voorheen vrijgesteld. Een jaar later volgde ook VPB voor de inkomsten uit de sociale activiteiten. De tegenwerping dat een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) is vrijgesteld van VPB, werd door de minister genegeerd. Het kabinet wilde geld zien.
- Wijziging verdienmodel De volgende stap, in 2010, was een precieze definitie van wat als sociaal en niet-sociaal vastgoed moet worden beschouwd. Er kwam tegelijk een verbod om met kapitaal dat was geborgd door het Waarborgfonds Sociale Woningbouw (WSW) commercieel vastgoed te bouwen. Voorheen was de bouw van koop- en vrije sectorhuurwoningen onderdeel van het verdienmodel van veel corporaties. Dat commerciële bouwen mocht nog steeds, maar alleen met niet-geborgde, dus veel duurdere, commerciële leningen.
- Vaststelling inkomensgroepen Tegelijk werd ook vastgesteld welke inkomensgroepen nog toegang hadden tot de sociale huursector. Dat was een cultuurschok. Tot dan hadden de corporaties zelf bepaald wie ze wilden huisvesten en wie niet. Inkomen was maar een van de criteria. In veel gemeenten woonde ook een deel van de lagere middenklasse met gezinsinkomens tot 50.000 euro in corporatiewoningen. Het woord scheefhuren bestond nog helemaal niet. Er was ook geen ongereguleerde huursector voor die middengroepen en kopen was vaak niet haalbaar.
- Verhuurdersheffing In 2013 werd door Blok de verhuurdersheffing ingevoerd. Het bedrag is sindsdien jaarlijks toegenomen en in 2017 zal het op de beoogde 1,7 miljard euro per jaar staan. De minister ziet de heffing vooral als een instrument om de corporaties te dwingen de doelmatigheid op te voeren en ze te stimuleren hun duurdere bezit te verkopen. Het bedrag is uiteraard ook meer dan welkom bij de Minister van Financiën.
- Reddingsplan derivatenaffaire De Vestia-derivatenaffaire was een groot trauma, dat de hele sector bijna de kop kostte. Als onderdeel van het reddingsplan moeten de corporaties gezamenlijk in tien jaar tijd 674 miljoen euro aflossen en er ondertussen rente over betalen. Daar kwam nog een kleinere heffing bij om de Brabantse corporatie WSG overeind te houden. Voor de verhuurderheffing en de solidariteitsheffing samen zijn de corporaties tussen anderhalve maand en twee maanden huur per jaar kwijt.
- Waardering op marktwaarde De volgende ontwikkeling was de verplichte overstap van bedrijfswaarde - een op huurinkomsten gebaseerde waardedefinitie - naar marktwaarde in verhuurde staat. Die nieuwe waarde ligt aanzienlijk hoger. De angst bestaat dat die gestegen rijkdom op papier, vroeg of laat zal worden gebruikt als argument om weer met een extra heffing te komen.
"De regio’s waar de bouwbehoefte groot is, zijn lang niet altijd de regio’s waar de investeringsruimte dat ook is"
- Passend toewijzen Begin 2016 werd het passend toewijzen ingevoerd. Sindsdien moeten corporaties huishoudens met recht op huurtoeslag ook een woning aanbieden die volledig onder de huurtoeslag valt. Veel corporaties zitten nu met huizen van het grotere type in hun maag. Die mogen ze nog wel verhuren aan mensen met een inkomen met recht op huurtoeslag, maar uitsluitend tegen huren die binnen de grenzen van de huurtoeslag passen. Dat kost de corporaties uiteraard geld.
- Indeling in woningmarktregio's Daarna maakte de minister in juli de indeling van het land in 19 woningmarktregio’s bekend. Een spannende operatie, maar slecht doordacht. De investeringsruimte per eenheid loopt in de verschillende woningmarktregio’s enorm uiteen. In Rijnmond/Haaglanden/ Midden-Holland is per bestaande corporatiewoning 9.709 euro beschikbaar voor investeringen. In de Eindhovens Metropoolregio is dat 26.571 euro per bestaande woning. De regio’s waar de bouwbehoefte groot is, zijn lang niet altijd de regio’s waar de investeringsruimte dat ook is.
- Scheiding commercie en sociaal Op het moment zitten de corporaties midden in een andere majeure operatie: de scheiding van de commerciële en de sociale activiteiten. De commerciële activiteiten moeten zichzelf kunnen bedruipen en er mag geen enkel voordeel meer worden ontleend aan de relatie met de corporatie. De dividenden van de commerciële poot mogen voorlopig niet worden overgeheveld naar de corporatie. Pas wanneer een commerciële poot helemaal commercieel is gefinancierd, mogen de dividenden naar de corporatie worden overgemaakt.
De minister preludeert voortdurend op een verhoging van de verhuurderheffing naar 2 miljard euro
- Dreigende verhoging verhuurdersheffing Verder preludeert de minister voortdurend op een verhoging van de verhuurderheffing naar 2 miljard euro. De corporaties zullen dan nog dieper moeten ingrijpen om die extra lasten op te brengen. De huren kunnen niet meer omhoog, de betaalbaarheid is al een groot punt van zorg, dus verkoop van woningen en nog dieper snijden in de organisatie zouden dan de twee resterende mogelijkheden zijn.
- Dreigende wijziging beleid huurtoeslag De huurtoeslag is ook een punt van zorg. Er doen scenario’s de ronde waarbij de regering de corporatiesector zelf verantwoordelijk maakt voor de huurtoeslag. Dan kom je uit bij een systeem waarin corporatiehuurders die iets beter af zijn, de armere huurders moet bijspijkeren. Dat zou dan in ruil voor afschaffing van de verhuurdersheffing moeten gebeuren. De heffing bedraagt echter maar ongeveer de helft van wat de huurtoeslag kost.
Deze opsomming is niet eens uitputtend, maar het zal duidelijk zijn dat er is de afgelopen jaren geen moment is geweest voor de corporaties om op adem te komen en de nieuw ontstane situatie rustig te beoordelen. Een groot deel van de managementcapaciteit is besteed aan allerlei interne zaken. Bouwen is een absolute kernactiviteiten voor de corporaties, maar je hebt er focus en vertrouwen voor nodig en dat laatste ontbreekt. Het is niet waarschijnlijk dat onder de huidige minister herstel van vertrouwen een haalbare kaart is.
Onzekere toekomst
Niemand weet wat er nog in het vat zit. Valt er weer een corporatie om? Komt er een overheveling van geld van de sterkere woningmarktregio’s om de zwakke regio te steunen? Gaat de verhuurdersheffing inderdaad omhoog? Worden de corporaties verantwoordelijk voor de huurtoeslag? Gaat de rente onder Trump weer stijgen? Allemaal vragen die in het achterhoofd van een bestuurder rondspoken.
Een ander belangrijk punt dat de minister over het hoofd lijkt te zien, is dat er zo vier tot vijf jaar zit tussen het eerste idee en het opleveren van een complex. Bijna alle opgeleverde woningen van 2016 begonnen ergens in 2011 of 2012 tijdens een overleg met een wethouder. Dat waren heel andere tijden.
Tot slot is het van belang om voor ogen te houden dat naast het echte bouwen er ook volop wordt geïnvesteerd in het energieneutraal maken van woningen. Dat is een dure operatie, die nauwelijks extra inkomsten oplevert, maar het is wel een nationale prioriteit. Nederland heeft immers getekend voor de Parijse CO2-normen. Het is zeker de taak van de minister om de sector te prikkelen, maar een vergelijking met Dagobert Duck voert wat ver.
14 Bijdragen
[Verwijderd]
En nu gebleken is dat er erg veel te veel bij de woning corporaties zat en ook nog verknoeid kon worden, hebben ze daar kennelijk de pijlen op gericht.
Tegelijk hebben we een overheid die zich geplaatst ziet tegenover marktpartijen die met niets anders bezig zijn dan bestaande wetgeving gebruiken cq misbruiken om belastingen en heffingen te ontwijken. Niets niews onder de zon dus.
En elke wet ook die wetten die nog verzonnen moeten worden zijn altijd... Ten voordele van het ene... En ten nadele van het andere. Discrimineren dus altijd.
Zelf ben ik de laatste 17jaar van mijn arbeidzame leven als zzp werkzaam geweest. En als ik iets geleerd heb dan is het wel: "Als je je werk goed doet wordt je vanzelf rijk"
Mijn advies aan de woningbouw verenigingen.
Doe gewoon je werk goed. Dan komt 't vast wel goed.
Pieter Voogt 2
Jan Smid 8
Blok heeft helemaal geen punt, de gemeenten die nog grond hebben, verkopen dat liever aan een projectontwikkelaar die dure huizen neerzet, dan corporatiewoningen voor mensen met een modaal inkomen die geen huis kunnen betalen en niet al te veel geld kunnen missen aan huurhuizen in de private sector. Het is vaak de rechtse partijen die dure huizen willen en zie vaak in dorpen waar overigens al minder sociale huurwoningen zijn in een stad.
Gemeenten doen graag mee aan speculatie- met nogal eens kwalijke gevolgen want gemeenten denken dat ze beter weten dan de gemiddelde ondernemer en speculant - en dat heeft een huurvereniging in mijn dorp ook aan den lijve meegemaakt. Die mocht weinig bouwen, het gevolg is dat de huurvereniging - eigenlijk is het een stichting - meer in de grote stad vlak bij ons dorp bezig is, Daar mogen ze meer bouwen. Raad eens wie daar pissed off over waren? Heel goed, dezelfde partijen die de stichting dwars hebben gezeten want het antwoord was dat de stichting met gemeenschap weg ging uit het dorp. Dat de gemeente toch forse kortingen inzake de verkoop van de grond aan bewoners heeft verstrekt, voor een prijs waarvoor de corporatie graag wilde bouwen, wordt over het hoofd gezien.
Lydia Lembeck 12
Bij 'beleidsmaatregelen' spreek je over corporaties die veel voor de kiezen kregen, maar vergeet je de huurders en de huurdersorganisaties niet? Want ook wij hebben dus heel veel voor de kiezen gekregen met alle aanpassingen, verwijzingen en nieuwe regels. En we weten ook dat Blok nog lang niet klaar is met het slopen van de sociale huurmarkt, terwijl de vraag naar sociale huurwoningen (die betaalbaar zouden moeten zijn!) in een heel rap tempo aan het stijgen is. M.a.w. het tekort aan woningen neemt alleen maar fors toe.
Jazeker wordt door een aantal corporaties gebouwd, maar ook gerenoveerd. Ook onze corporatie houdt zich daar de komende jaren mee bezig. Zelfs in een dorp als het onze met nog geen 20% sociale huurwoningen is het een megaklus die honderden huurders zal aangaan. Blok vergeet gemakshalve me iets te vaak de huurders zelf. Het enige dat hij van huurders wil is dat ze moeten opkrassen naar koopwoningen en eventuele geliberaliseerde huurwoningen die er niet zijn en die hij dus heel slinks wil afnemen van de corporaties. Daar zit mijn woning ook bij. M.a.w. ik adviseer corporaties om z.s.m. alle woningen boven de 600 euro met 100 euro te laten zakken in huur, anders raken ze een groot deel van hun bezit kwijt aan Aziatische investeerders.
Natuurlijk baart wat Blok doet en plant mij enorm grote zorgen. Hoe eerder die man weg is, des te beter. Behalve, als de nieuwe regering van de PVV wordt. Dan wordt het nog erger.
willem Broekhuis 6
Peter Hendriks 7
willem BroekhuisLydia Lembeck 12
Peter Hendriksline 5
Kan/wil je e.v.t verder uitleggen hoe u aan : 'Dat neemt niet weg dat er meer dan 37 miljard euro geleend kan worden voor nieuwbouw", komt?. "Hij stelde (Blok) dus triomfantelijk vast dat de verhuurdersheffing het gewenste effect had gehad en een groot succes was gebleken". Wat denkt Blok nou dat de corporatie's het kunnen blijven verkopen (woning is verkocht kan niet weer worden verkocht, dat is buiten hun gebied ), in zijn succes verhaal (wat e.v.t vertaald kan worden naar de hyphoteek verhaal (is dat de bedoeling?).In deze nu tijd? in zijn beleid.De corporaties kunnen dat niet (meer) doen. Want geen geld bij de bevolking om te kopen. Waarom gaat Blok in zijn succes verhaal, en daar de corporatie's nog behoudend blijven, toch nog naar Azië om de boel op te stoken?Wat speelt er in zijn gedachten.Er is een behoorlijke spel gaande.Maar de bevolking wordt er niet beter van. @willem Broekhuis, jammer dat u dat zo ziet en ervaart. Ik zelf waardeer Peter Hendriks om zijn uit een zetting van wat hij probeerd te verduidelijken met alle gedachten/waarnemingen van de kant politiek en corporaties en bevolking.
Peter Hendriks 7
lineDat is echt sober, het gaat dan per definitie om kleine woningen (vooral appartementen) en tuintjes zijn een overbodige luxe. Het idee is dat er dan niet langer sociale woningen worden gebouwd die kwalitatief eigenlijk tot het middensegment behoren en het hele idee verstoren over welke kwaliteit je mag verwachten voor een zekere huur.
Die middensegment-woningen voor een sociale huur hebben ervoor gezorgd dat er nooit een particulier middensegment is ontstaan. In feite was dat het domein van de corporaties en daarmee konden institutionele beleggers niet concurreren. Dat is ook de oorzaak van dat omvangrijke scheefwonen in Nederland.
Bloks wil sociale woningen waar mensen eigenlijk zo snel mogelijk uit willen. Het moet dus geen feest zijn om daar te wonen. Het probleem is dat dat middensegment waar mensen boven modale huurders naartoe moeten doorstromen er nog helemaal niet is. Mensen worden onder druk gezet om hun corporatiewoning te verlaten, terwijl er geen huursegment is dat netjes aansluit. Blok ziet het als een probleempje dat altijd ontstaan als je van stelsel verandert. Maar in werkelijkheid is het probleem enorm. Er moeten honderdduizenden redelijk geprijsde particuliere huurwoningen komen. Dat is waarom hij naar Azië ging. Nederlandse pensioenfondsen vinden die markt niet interessant genoeg.
Lydia Lembeck 12
Peter HendriksJe hebt natuurlijk wel gelijk dat Blok met die versobering bedoelt dat je dan goed kunt zien wie de losers zijn. Hij heeft nu eenmaal een enorme hekel aan huurders die afhankelijk zijn van sociale huurwoningen. De VVD mentaliteit zegt hem dat deze mensen mislukt zijn. Ze hadden beter moeten opletten op school, harder moeten werken, extra bij moeten leren en meer van die BlaBla. Hij gaat volkomen voorbij aan het simpele feit dat er altijd mensen zijn die tot hun knieën in de drek moeten staan voor een armetierig rotloontje zonder enige zekerheid, omdat ze nu eenmaal niet zo slim zijn om een fors (over)betaalde manager te worden. Daarvan hebben we trouwens al veel te veel en de mensen die met hun voeten in klei staan, op de vloer en waar nodig, in de drek hebben we keihard nodig. Blijkt dat de middeninkomens dat werk niet willen doen uit angst voor vieze handjes. En uit trots dat ze denken dat ze beter zijn. Diezelfde fout is pure VVD doctrine. In de RK kerk wordt het gezien als de zwaarste zonde die er is: https://nl.wikipedia.org/wiki/Hoofdzonde
Dat is de reden dat ik bv CDA, CU en SGP niet vertrouw, want ze stemmen meestal mee met de VVD en zijn daardoor mede schuldig aan de ellende voor de mensen met lage(re) inkomens.
De Monitor vraagt zich zelfs af, of Blok in oorlog is met de corporaties: http://demonitor.ncrv.nl/huurdersproblemen/minister-blok-wonen-corporaties-hebben-genoeg-geld-om-woningtekort-op-te-lossen
Ja. Dat is hij zeker. En om bovengenoemde redenen volgens mij.
Puur cijfermatig heb je grotendeels gelijk. De gevolgen echter zijn ernstig.
Blijft de vraag: Waarom mag zo'n minister zich bemoeien met MIJN leven, omdat ik een laag inkomen heb en een sociale huurwoning moet huren en waarom laat hij huiseigenaren met rust? Dit is tweedeling volgens mij. Dit is mensen anders behandelen in gelijke
Lydia Lembeck 12
Peter HendriksSpijker op de kop. Tweedeling veroorzaken is het. Anders niet. Er is NB een wet: Gelijke gevallen dienen gelijk behandeld te worden. Meer gelijk dan WONEN krijg je niet denk ik?
line 5
Wie weet een vreemd idee. Maar zou er e.v.t ruimte/mogenlijkheid zijn bij de regering om die "mensen worden onder druk gezet om hun (coporatie) woning te verlaten"De ruimte te geven, om die mensen te laten samen komen en werken om hun eigen woning te bouwen (gelijkstemde)? Dus buiten de corporaties en de politieke beslissing, om met hun eigen geld een idee te laten onstaan? Daarmee bedoel ik geen woongemeenschap.Maar meer eigen insteek/invulling? Er wordt maar beslist en bepaalt en allerei namen toe bedeeld aan mensen die geen werklijkheid behelst (komt door media naar buiten, deels)..Want de regering beslist en stelt wetten en regels. Er was toch (nu niet meer) een regeling om personen via ouders belasting vrij/schenkingen te kunnen inversteren, kan niet meer, want stenen opeten?De regering gooit (sorry) de grensen wijd open, waar Blok bij is, met alle in en outs die er voor uit zijn gekomen En geeft de rest de schuldige toe. Terwijl die problemen al jaren bestaan, ook voor de crises. En ten laatse Nederlandse pesioenfonsen vinden het niet interesant genoeg, terwijl de mens eerst zijn stenen moeten opeten? Hoe bubbel wil je het hebben. Dubbel genomen. En IMF heeft gesteld (als die bericht geving te trecht is, afgelopen week dacht ik) dat de hypotheken een probleem vormen in nederland.Wat een chaos.
Peter Hendriks 7
lineLydia Lembeck 12
Peter HendriksBv: http://www.platform31.nl/wat-we-doen/programmas/wonen-en-wijken/wooncooperatie