De LVMH Group hoor ik niet klagen. Sterker nog: het halfjaarlijkse financiële rapport over 2011 laat zien dat van het basis Group-aandeel de winst per aandeel op 30 juni 2010 € 2,21 is, en op 30 juni 2011 € 2,73. Een groei van 23,5 procent dus. En de LVMH Group is niet de enige met positieve cijfers. Ook Gucci plust, net als Mulberry en Prada.

De crisis is één ding, een hoge goudprijs en geluiden over bloeddiamanten zijn een ander verhaal. De goudprijs staat momenteel torenhoog, deze week bereikt de koers elke dag een record. Op het moment van schrijven zelfs $ 1.792,- per troy ounce. Hoger nog dan de prijs voor platina. Even voor uw idee, een platina ring is nu nog steeds niet goedkoper dan een gouden ring. De soortelijke massa van platina is namelijk 40 procent hoger dan die van 18kt geelgoud. En zoals u weet worden edelmetalen afgerekend per gram. Blijft staan dat u voor dezelfde gouden Tiffany&Co. ring van vorig jaar dit jaar veel meer betaalt. Dit even ter zijde.

Minder romantisch
Bloeddiamanten hebben in 2009 al voor heel wat stress gezorgd bij Cartier en andere juwelenhuizen. De consumenten kwamen in opstand, want een diamant in je verlovingsring waarvoor oorlog is gevoerd en bloed vergoten maakt het geheel toch minder romantisch. Maar ja, hoe kun je in hemelsnaam bewijzen dat er in dat leuke verlovingsringetje met een diamant van 2 karaat geen bloeddiamant zit. Kan dus niet. Er staat namelijk niet op een stukje koolstof van een miljoen jaar oud en wat gevormd is bij temperaturen boven de 1500C waar en hoe het opgegraven en verhandeld is.

Juist nu de EU de druk opvoert om diamanten uit Zimbabwe toe te laten op de wereldmarkt ontdekt de BBC dat er nog steeds wrede martelkampen zijn. Het lezen van BBC’s online verslag stemt helemaal niet vrolijk; in Marange rekruteren politie en militairen burgers voor het illegaal opgraven van diamanten. Wanneer deze arbeiders een hogere beloning vragen worden ze meegenomen naar de martelkampen. Hier worden ze gevangen genomen en achter prikkeldraad bijna doodgeslagen en geschopt, verminkt, door honden gebeten en worden vrouwen verkracht.

En de luxury brands plussen. En openen nieuwe concept stores en cashen op de Chinese beurs.

Complexe consument

Ik denk dat een antwoord op dit fenomeen te vinden is in het zeer complexe gedrag van consumenten. De New York Times schreef in 2008 wel dat de recessie zal zorgen voor een andere definitie van acceptabel consumentisme. Een met logo’s overladen designer handtas van $ 2.000,- en een vakantie in Aspen zou volgens de NYT in tijden van crisis als slechte smaak worden opgevat. Een zeer foutieve inschatting naar mijn mening.

Onderzoekers Nunes, Drèze en Han concluderen in november 2010 in hun rapport “Conspicuous consumption in a recession: Toning it down or turning it up?” dat consumenten helemaal niet afwaarderen en minder opzichtig luxe consumeren. Sterker nog, designer producten expliciet overladen met logo’s vinden juist in tijden van crisis en recessie gretig aftrek. Wereldwijd. En niet alleen bij de Paris Hiltons van deze wereld.

Wat hier heel precies de reden voor is, is nog niet wetenschappelijk bewezen, maar ik denk dat u de volgende consumentengedachte in uw achterhoofd moet houden: “Ik heb geen last van de crisis, kijk maar naar mijn handtas en verlovingsring”.

Marije Fleur Kooij is columnist bij ©OLUMBEURS en Follow the Money. Op het moment van schrijven heeft zij geen positie in bovengenoemde fondsen. Uw reactie is welkom via Redactie@Columbeurs.nl