
De hardnekkige subsidieverslaving van megabanken
Door de garantie dat de overheid hen altijd zal redden als ze omvallen, kunnen megabanken onbeperkt en goedkoop geld lenen. Nu sturen ze ook nog aan op expliciete subsidies. Dat moet gestopt worden, menen Bas Eickhout cum suis.
Zonder impliciete subsidies zouden too-big-to-fail-banken grote verliezen lijden. Maar nu eisen ze ook nog expliciete subsidie voor hun bijdrage aan het vullen van het nieuwe Europese bankenresolutiefonds.
Door de garantie dat de overheid hen altijd zal redden als ze omvallen, kunnen megabanken haast onbeperkt en tegen onvoorstelbaar lage tarieven geld lenen. Deze impliciete overheidssteun aan te grote banken wordt door het IMF op ruim 200 miljard euro per jaar geraamd. Deze schandalige subsidie biedt een concurrentievoordeel en moedigt banken aan om groter en complexer te worden: hét recept voor een nieuwe financiële crisis. Wetgevers werken er hard aan om banken op een ordelijke manier zonder belastinggeld failliet te kunnen laten gaan. De subsidies kunnen aangepakt worden door banken te dwingen een plan te overhandigen waarin ze aantonen dat ze in een crisis zonder publiek geld kunnen herstellen of afgewikkeld worden.
Bas Eickhout, Sven Giegold, Eva Joly, Molly Scott Cato en Ernest Urtasun zijn Europarlementariërs van de Groene fractie in het Europees Parlement en lid van de commissie economische en monetaire zaken
Onfrisse strijd
Ook de regels voor het afwikkelen van banken in nood zijn van belang. Tot nu toe heeft de EU besloten tot "bail-in-regels": wanneer een bank omvalt dragen aandeelhouders en crediteuren onmiddellijk voor minstens 8% van de bankbalans mee in het verlies. Dat is momenteel het belangrijkste instrument om te voorkomen dat opnieuw belastinggeld wordt ingezet in geval van een nieuwe crisis. Laten we niet vergeten dat veel welvarende crediteuren en aandeelhouders van Europese banken gewoon zijn uitbetaald na hun redding door overheden. Tijdens het afwikkelen van een bank in nood – wanneer de waarde van haar bezittingen lager zijn dan wat ze verschuldigd is – heeft de resolutieautoriteit vaak geld nodig om de schoonmaakoperatie te financieren (e.g. het oprichten van een "good" en een "bad" bank en het overbrengen van de activa en passiva etc.) en is er liquiditeit nodig of moet zelfs kapitaal geïnjecteerd worden. Het voorgestelde resolutiefonds van 70 miljard voor de gehele EU, waarvan 55 miljard euro voor de eurozone, is bedoeld om bij te dragen aan de kosten van dit proces. Dit fonds wordt vooraf gevuld door de bankensector. Achter de schermen zijn banken momenteel verwikkeld in een onfrisse strijd over de hoogte van de bijdrage van de verschillende banken. In theorie zou het resolutiefonds als een verzekering moeten werken. De hoogte van de premie, hangt af van de grootte van het te verzekeren object (de bank) en het risico op verliezen. Grote banken zouden dus meer moeten betalen dan kleine banken en risicovolle banken meer dan degelijke "saaie" banken. De FDIC, de resolutieautoriteit in de VS, vraagt als premie 2,5 cent per 100 dollar op de balans van de banken die het minste risico lopen en 45 cent van de meest risicovolle banken. Helaas is de situatie in de EU anders. Sommige EU-landen waaronder Nederland, Frankrijk en Italië stellen zichzelf nog steeds op als lobbyist voor banken met overgewicht die zich op hun grondgebied hebben gevestigd. Ze proberen de Europese Commissie te overtuigen om het verschil in premie tussen banken die het kleinste en grootste risico lopen tot slechts een factor 1,5 te beperken terwijl de meest risicovolle banken in de VS tot 18 keer meer bijdragen dan de meest stabiele banken.Sommige EU-landen waaronder Nederland, Frankrijk en Italië stellen zichzelf nog steeds op als lobbyist voor bankenMet deze verdeelsleutel zouden degelijke spaarbanken de systeemriskante megabanken subsidiëren: precies het soort moral hazard dat aan de crisis van 2008 ten grondslag lag. Dit is onacceptabel. De premie zou zo berekend moeten worden dat goed gedrag wordt beloond. Op dezelfde manier als een CO2-belasting de effecten van uitstoot op het klimaat moet internaliseren, willen we dat banken meebetalen aan de risico's waarmee ze het financiële systeem opzadelen. Zo objectief mogelijke maatstaven als het bedrijfsmodel, de stabiliteit van herfinanciering, het risicomanagement en de mate van vervlechting met andere financiële instellingen moeten gebruikt worden om het risicoprofiel van banken te berekenen. Onder andere de European Systemic Risk Board (ESRB) heeft al laten zien goed in staat te zijn om zulke risicoprofielen te maken. Vervolgens moet er op basis van dit risicoprofiel, net als in de VS, een significant onderscheid komen in de premie die risicoarme en risicovolle banken betalen.
Massale lobby
Het is te gek voor woorden hoe de massale lobby van too-big-to-fail-banken probeert om iedere euro aan premiebijdrage te besparen. Wat de Europese groene fractie in het Europees Parlement betreft is het resolutiefonds eigenlijk veel te klein om belastingbetalers tegen alle risico's te beschermen. De 55 miljard euro wordt in acht jaar gevuld. Dat betekent 6,9 miljard euro per jaar. De 124 grootste banken waarop de ECB toezicht houdt, zijn goed voor 85% van de totale activa van alle banken in de eurozone. Of deze megabanken nu 85%, of 100% van deze 6,9 miljard euro betalen in het resolutiefonds is klein bier vergeleken bij de 200 miljard aan impliciete subsidies die zij jaarlijks ontvangen. Een extra risicopremie voor deze banken is nog steeds een druppel in de oceaan vergeleken bij de concurrentievoordelen die ze uit impliciete subsidies halen. Maar het gaat hier om een belangrijk principe: we moeten er voor zorgen dat de Europese bankenunie een nieuw tijdperk inluidt waarin megabanken afkicken van hun verslaving aan subsidie en de reële economie gaan dienen in plaats van die te ontwrichten.'Er moet een nieuw tijdperk komen waarin megabanken afkicken van hun verslaving aan subsidie en de reële economie gaan dienen'De Europese Commissie speelt in deze kwestie een kwalijke rol. Uit documenten die in het Brusselse lobbycircuit circuleren, blijkt dat Eurocommissaris voor de interne markt Michel Barnier, aanstuurt op een compromis dat de rekening voor het vullen van het resolutiefonds neerlegt bij de kleinere, stabielere banken. De groenen in het Europees Parlement wil ruchtbaarheid geven aan deze zaak en heeft de documenten openbaar gemaakt op www.stop-bank-subsidies.eu/nl. Daar kunt u Michel Barnier ook laten weten dat u geen nieuwe subsidies wenst voor de grootste en meest risicovolle banken.
Bas Eickhout, Sven Giegold, Eva Joly, Molly Scott Cato en Ernest Urtasun zijn Europarlementariërs van de Groene fractie in het Europees Parlement en lid van de commissie economische en monetaire zaken
16 Bijdragen
jsmid
hen misgaat, net als de bedrijven. Daarnaast levert het omvallen van banken de minste problemen op als mensen en bedrijven bij meerdere banken een rekening aanhouden. Ook kan gedacht worden aan de opsplitsing van banken in een retail en zakelijk deel. Banken kunnen ook zelf meer buffers creëren door de rente te verhogen. En als op de vuurpijl: IJsland. Dat land heeft aangetoond dat het kan, systeembanken om laten vallen. Waarom wij dan niet?
En Eurocommissaris Barnier is natuurlijk helemaal gek, de rekening van het omvallen en redden hoort te liggen bij de brokkenmakers, niet bij de goede stabiele banken die niet al te veel risico's nemen en hun zaakjes geheel op orde hebben.
Daarnaast: wie garandeert dat de klant ook profiteert van die hoge rating van de bank? In Nederland sowieso niet.
Emmef
jsmidHans
jsmidBanken worden momenteel al gedwongen meer buffers aan te houden. Rente verhogen? De vereniging eigen huis klaagt steen en been dat de hypotheekrentes cq -marges niet gelijke tred houden met pre-crisis niveau...dhuh, hoe bedoel je niets geleerd van de crisis?
Ik heb het elders op deze site al uitgelegd, maar IJsland is middels miljarden van het IMF en andere Westerse landen gered, omdat het omtrekken van (systeem)banken eigenlijk niet kan. Zonder die hulp waren ze zelf koppie onder gegaan. Die (overheids)schulden zijn voorlopig nog niet terug betaald en Ijsland is nog steeds bezig met het verwerken van de faillissementen van de banken. Dat gaat ze voorlopig nog niet lukken.
Ten slotte, 'risicovolle banken meer laten bijdragen aan resolutiefonds'? Niet perse, want risicovolle banken dienen al veel grotere (dure) buffers aan te houden, deze zijn namelijk risicogewogen. Dus meer eigen vermogen opbouwen en ook nog meer bijdragen aan allerlei fondsen? Beetje dubbelop lijkt me. Als de buffers goed berekend worden zijn alle banken even risicovol zou je zeggen.
Weet je wat een risico is? Talloze kwetteraars die niet gehinderd door enige kennis maar wat schrijven en roepen ... je kunt er helaas een land mee vullen.
Molenaer
HansHans
MolenaerMaar in alle eerlijkheid wordt ik ook af en toe gek van die banken als ik zelf weer voor de 3e keer mijn probleem moet uitleggen aan weer een andere medewerker van het call-centre en tegen een muur op loop. Ik ben net zo geïrriteerd, maar helaas ben ik dat ook bij oa makelaars, autoverkopers en keukenboeren die me erin proberen te leggen. Die laatste categorie probeert mij ook middels list en bedrog een keuken aan te smeren: DMG heeft meer dan 50% van de markt in handen, maar probeert mij als consument met verschillende label een loer te draaien. Transparant? Mwah dacht t niet. Zo is het in vele industrieën/sectoren. Relatief gezien was het bankwezen al overgereguleerd en is dat nu echt doorgeslagen. Te veel regels werkt helaas ook verlammend voor de economie en merken we in het dagelijks leven. Grt.
jsmid
HansAls ons huidige systeem alleen kan draaien door het bankwezen - over welke economie heb je het dan, de reële of de financiële? - waarom lenen banken dan liever geld uit voor een hypotheek van meer dan 100% LTV dan het verstrekken van krediet aan het bedrijfsleven?
Hoe eerder het depositogarantiestelsel en alle andere garanties en borgstellingen die de overheid heeft afgegeven, zijn afgeschaft, des te beter zal het gaan met de wereld. Zeker als we ook de rente afschaffen.
jsmid
HansU heeft inderdaad niets geleerd van de crisis. Daarnaast heeft IJsland op 225 miljoen na geen steun gekregen van het IMF, omdat het IMF het voorraam is van de ECB en stelde dat IJsland pas volop steun kreeg als het zijn banken redde; dat heeft IJsland terecht geweigerd.
Daarnaast heeft juist IJsland laten zien door de banken om te laten vallen ze de economie kan redden en zij werkelijk economische groei realiseert wat geen enkel ander land in de EU voor elkaar kreeg IJsland gaat enkel Nederland en Engeland betalen wat de boedel opbrengt en niet meer. Want IJsland heeft ook nog iets anders gedaan: zij verminderde de schulden van de huishoudens en dat zorgt mede voor groei!
Feit is dat de buffers jarenlang niet goed berekend zijn omdat de DNB bij berekening van het risicovolle leningen en hypotheken berekende over het totaal aan uitstaande leningen en hypotheken, terwijl het controle-instituut van de ECB terecht enkel de risicovolle leningen stuk voor stuk bekijkt en weegt, de niet risicovolle leningen laat zij terecht buiten beschouwing. Want waarom zou je een voorziening moeten realiseren voor iets dat ook in de toekomst geen risico geeft !
De buffers zijn niet duur daar de grote banken door een veel te hoge rating te goedkoop lenen en het verschil niet eens in de buffer stoppen of aan de klant doorgeven maar gebruikt voor leuke dingen voor de bankiers zoals bonussen dan wel toeslagen.
De risico's worden juist groter i.p.v. kleiner en het is niet langer verantwoord laat staan terecht dat de belastingbetaler opdraait voor een risico dat hij niet kan sturen.
En dan nog een retorische vraag: waarom moesten SNS en ABN gered worden?
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/
Hans
jsmidjsmid
Hanshttp://www.transport-online.nl/site/16888/rechter-geeft-ijsland-gelijk-in-icesave-zaak/
Hans
jsmid"On 24 October, the IMF tentatively agreed to lend €1.58 billion.[105] However the loan had still not been approved by the Executive Board of the IMF on 13 November.[106] Due to the delay Iceland found itself caught in a classic catch-22 situation, loans from other countries could not be secured until the IMF program had been approved. The Icelandic government spoke of a $500M (€376M) gap in the funding plans. Dutch finance minister Wouter Bos stated that the Netherlands would oppose the loan unless agreement was reached over deposit insurance for Landsbanki customers in the Netherlands.
The IMF-led package of $4.6bn was finally agreed on 19 November, with the IMF loaning $2.1bn and another $2.5bn of loans and currency swaps from Norway, Sweden, Finland and Denmark. In addition, Poland has offered to lend $200M and the Faroe Islands have offered $50M, about 3% of Faroese GDP.[108] The Icelandic government reported that Russia offered to lend $500M, and Poland, $200M.[109] The next day, Germany, the Netherlands and the United Kingdom announced a joint loan of $6.3bn (€5bn), related to the deposit insurance dispute."
jsmid
HansHans
jsmidjsmid
Hans360 degrees
Andere suggestie: saaie spaarbanken voor particulieren en Mkb, met overheidssupport indien het mis gaat. En dan zoeken de "investment benkers" het maar lekker zelf uit.
Het leven kan toch soms zo simpel zijn.
jsmid
360 degreesMario8282
http://mario828282.wordpress.com/2014/01/01/bankensplitsing/