Met een slot boven de psychologische grens van 300 punten – welke eigenlijk geen psychologische grens meer is zo langzamerhand – markeert een handjevol investeerders zijn tijdelijk optimisme. Het is net alsof uw teckel uitbundig tegen een lantaarnpaal staat te plassen.

 

Dalende rentetarieven waren een eerste aanzet voor het – voor velen onverwachtse – feestje. Spanje plaatste succesvol kortlopend staatspapier, maar ook de opmerkelijk dalende rente in Italië gaf de beleggingsburger moed. Dat alleen het pittoreske Nederland in 2012 al een financieringsbehoefte heeft van 100 miljard euro laat ik zo vlak voor de feestdagen maar even buiten beschouwing. Om over wat andere eurolanden zoals Italië nog maar te zwijgen. Al met al is het een ambitieus plan van doorrollen dat volgend jaar de revue nog gaat passeren in onze virtuele financiële wereld.

 

Van de andere kant van de grote plas waaiden er ook nog de nodige opstekers over. Sterk meevallende cijfers over de woningbouw in de VS gaf Wall Street vleugels. Overigens doet de Amerikaanse beurs het dit jaar nog niet eens zo slecht. Het zou me niet verbazen als de VS in 2012 gewoon een aardige groei laat zien, dit in tegenstelling tot wat veel andere notoire onheilsprofeten schetsen.

 

Daar waar Nederland eind jaren tachtig en de jaren negentig Duitsland – en niet alleen op voetbalgebied – de les las, lijkt dat beeld nu te kantelen. De gepeperde rekening die West-Duitsland betaalde voor de val van de muur lijkt alweer een eeuw geleden en vergeten. Maar de Duitsers hebben er weer zin in. Het Duitse ondernemersvertrouwen – gemeten door het onderzoeksinstituut IFO – bleef in december steken op 107,2. En dat wakkerde de ultieme wens aan dat het degelijke Duitse motorblok de Europese economie wederom uit het slop zal trekken.

 

In de Hollandse polder is het beeld echter ronduit somber te noemen. De gemiddelde Hollandse konijnenkop lijkt met z’n hoofd tegen een lantaarnpaal gelopen te zijn. De indicator van het consumentenvertrouwen daalde maar liefst 5 punten en kwam uit op -37. Over met name de financiële situatie is de onder NAP wonende onderdaan van Beatrix – en Donner – wellicht haast depressief. De koopbereidheid staat gelijk aan de temperatuur van uw vrieskist. Den Haag mag overuren gaan maken om dit vertrouwen te repareren.

 

En wat ik ga doen in 2012? De details volgen nog. 2012 moet voor mij een (beleggings)feestje gaan worden. Tot de jaarwisseling verwacht ik weinig spektakel, maar ik anticiperen al een paar weken op sterk oplopende koersen. Gisteren was leuk, maar ik ben nog niet tevreden. De huidige opwaartse beweging zal naar mij idee nog wat meer vorm gaan krijgen na 1 januari omdat er dan veel vers geld naar de beurzen zal stromen. Dat is al jaren zo, dus dat is nu ook het geval. Een no-brainer. En daarom denk ik  – ondanks de bear market – opgewekt tijdelijk opwaarts.

 

Verder draait het al jaren om het beheer van de volatiliteit. Hoe turbulenter de markt, hoe harder wij lachen. En of dat nu opwaarts of neerwaarts is, interesseert mij geen snars. Liever neerwaarts omdat die trend vaak duidelijker te herkennen is en zich zalig snel voltrekt. Wat heb ik immers aan een treuzelende opgaande markt. Niets! Nee, naar mijn idee zal de markt nog wel eens wat verder kunnen oplopen om vervolgens rücksichtslos – totaal onverwachts – tegen een slecht verlichte lantaarnpaal te knallen. U weet wat u te doen staat in 2012.