
Juni 2008, Erasmusbrug in Rotterdam. Havenwerkers uiten hun ongenoegen over de overgang van Optas Pensioenen naar Aegon. © ANP/Guido Benschop
DNB: dubieus toezicht, vakbond buitenspel en havenarbeider weer de dupe
De Nederlandsche Bank beschouwt zichzelf als ‘voorloper op het gebied van transparantie’ en heeft onafhankelijkheid hoog in het vaandel. Daar blijkt weinig van bij de fusie tussen Aegon en Optas, de pensioenverzekeraar van havenarbeiders. Het beeld doemt op van een toezichthouder die leunt op een grote marktpartij en die de vakbond met een kluitje in het riet stuurt.
- Eind 2018 wil Aegon zijn fusie afronden met Optas, de pensioenverzekeraar van werknemers in de zeehavens. Hiervoor is instemming nodig van De Nederlandsche Bank, de toezichthouder op financiële instellingen. DNB moet de belangen wegen en nagaan of er ‘bedenkingen’ tegen de fusie zijn.
- FNV Havens heeft bedenkingen en informeert DNB daarover zodra ze lucht krijgt van de fusie. Wanneer Optas opgaat in Aegon loopt een deel van FNV’s achterban rendement mis op de pensioenbeleggingen. De bond wil de garantie dat Aegon dat gemis compenseert.
- Enkele maanden nadat de FNV aan de bel trekt, krijgen Aegon en Optas groen licht van DNB. De toezichthouder stelt de vakbond hiervan niet op de hoogte en legt Aegon ook geen voorwaarden op: de benadeelde polishouders hoeven niet te worden gecompenseerd. FNV tekent dan weliswaar bezwaar aan, maar is daar te laat mee, zegt eerst DNB en later ook de rechter.
- De gang van zaken is opvallend gezien de geschiedenis die aan de fusie voorafging. Eerder kregen werkgevers en werknemers van havenbedrijven te maken met een statutenwijziging waarover ze niet waren geïnformeerd. Daardoor konden de toenmalige bestuurders van Optas aan de haal gaan met de opbrengst van de verkoop aan Aegon. Ze wilden 1,5 miljard euro uitdelen aan ‘wetenschappen en kunst’. Die zaak werd geschikt voor 500 miljoen euro. Daarna volgde een jarenlange strijd over honderden miljoenen die bij Aegon terecht waren gekomen, maar die de verzekeraar niet wilde besteden aan de pensioenen van havenwerkers. Ook die zaak werd geschikt, voor 188 miljoen euro.
- Follow the Money publiceert sinds 2011 geregeld over de verwikkelingen rond Optas en deed ook onderzoek naar het samengaan met Aegon. We verkregen daarbij inzage in een e-mailwisseling tussen DNB en Aegon die vragen oproept over de onafhankelijkheid van de toezichthouder: ‘Deze communicatie is wel erg cosy.’
Op de koude ochtend van 11 december 2018 melden zich twee afgevaardigden van de vakbond FNV Havens, samen met een adviseur, bij de receptie van De Nederlandsche Bank (DNB). Ze zijn op uitnodiging naar de vesting-achtige kolos aan het Amsterdamse Frederiksplein gekomen om te praten over een voorgenomen fusie: die tussen verzekeringsgigant Aegon en het kleinere Optas, de pensioenverzekeraar van de Rotterdamse, Amsterdamse en Zeeuwse havenarbeiders.
Optas Pensioenen maakt dan al elf jaar deel uit van het Aegon-concern, na een tumultueuze overname, die landelijk bekend werd als de ‘Optas-affaire’: een jarenlange, publiekelijk uitgevochten strijd om de ‘pensioenmiljoenen’ van de havens (zie kader).
Die strijd ging aanvankelijk om de overnamesom die Aegon in 2007 betaalde aan de Stichting Optas: 1,5 miljard euro, waarmee het stichtingsbestuur, onder leiding van wijlen Pierre Vinken (oud-topman van uitgeefconcern Reed-Elsevier), kunst en wetenschap wilde subsidiëren.
Die statutenwijziging was destijds aan ieders aandacht ontsnapt, ook aan die van de werkgevers- en werknemersorganisaties
Dat kon, omdat Vinken c.s. eerder geruisloos in de statuten een wijziging hadden doorgevoerd waardoor ze het vermogen van Optas konden aanwenden ‘op een wijze die de stichting goeddunkt’. Die statutenwijziging was aan ieders aandacht ontsnapt, inclusief aan die van de betrokken werkgevers- en werknemersorganisaties.
Dat er 1,5 miljard naar artistieke en wetenschappelijke doelen zou gaan was onverteerbaar voor velen die vonden (en vinden) dat het geld moest worden besteed aan de pensioenen van havenarbeiders, omdat die het kapitaal van Optas hadden opgebouwd. De zaak werd uiteindelijk in 2010 door Optas geschikt voor 500 miljoen euro.
De havenarbeiders streden daarna tegen Aegon in de hoop er via die route meer uit te slepen. Uiteindelijk, in 2014, zegde het verzekeringsconcern 188 miljoen toe voor verbetering van de pensioenen in de havens.
De fusie die eind 2018 speelt, en waarvoor de FNV-delegatie zich bij DNB meldt, is de slotakte in dit drama. Optas houdt op te bestaan en de pensioenen van havenarbeiders gaan volledig over naar Aegon Levensverzekeringen.
De fusie tussen Aegon en Optas heeft een lange en tumultueuze voorgeschiedenis.
Sinds de jaren ‘40 van de vorige eeuw bouwden havenwerkers een oudedagsvoorziening op bij het Pensioenfonds voor de Vervoer- en Havenbedrijven (PVH). In de jaren ‘80 en ‘90 werd die pensioenpot geregeld gebruikt om reorganisaties te financieren. Goederenvervoer per container werd standaard, en bedrijven moesten afslanken omdat er steeds minder mensen nodig waren voor het laden en lossen van schepen. Om verdere grepen uit de kas te voorkomen, werd het pensioenfonds in 1997 verzelfstandigd in Optas Pensioenen N.V., met de Stichting Optas als enig aandeelhouder.
Optas belegde zo goed dat er veel meer in de pensioenpot zat dan nodig was voor de uitkering van opgebouwde pensioenrechten. Het overschot werd ook nauwelijks gebruikt om de pensioenen te verbeteren. Het eigen vermogen groeide zo tot 1,7 miljard euro in 2007.
De bestuurders van de Stichting Optas – onder leiding van wijlen Pierre Vinken (oud-topman van uitgeefconcern Reed-Elsevier – wilden het pensioenfonds te gelde te maken, en zo geschiedde: in 2007 werd Optas voor 1,5 miljard euro overgenomen door Aegon.
Het stichtingsbestuur van Optas bestemde de opbrengst vervolgens voor het subsidiëren van kunst en wetenschap. Dat konden ze doen omdat Vinken c.s. al in 2000 en 2003 geruisloos een statutenwijziging hadden doorgevoerd waardoor zij het vermogen van Optas konden aanwenden 'op een wijze die de stichting goeddunkt'.
Het Optas-vermogen behoorde volgens velen toe aan havenwerkers, niet aan een handjevol liefhebbers van kunst
Het leidde tot zeer verhitte (politieke) debatten en rechtszaken. Het Optas-vermogen behoorde volgens velen toe aan havenwerkers. Niet aan een handjevol liefhebbers van kunst en wetenschappen.
In 2010 schikte Optas de kwestie met de Stichting Belangenbehartiging Pensioengerechtigden van Vervoer- en Havenbedrijven (SBPVH), voor 500 miljoen euro. Optas hield dus 1 miljard euro over voor kunst en wetenschap, geld dat nog altijd via de stichting Ammodo zijn bestemming vindt.
Na de schikking met Optas richtten de werknemers en werkgevers van havenbedrijven hun pijlen op Aegon. Het verzekeringsconcern had bij de overname in 2007 weliswaar het vermogen van Optas in handen gekregen, maar een deel daarvan (450 miljoen euro) was ‘beklemd’. Een rechter had in 1997 bepaald dat het vroegere PVH-vermogen ook door opvolger Optas alleen mocht worden besteed aan de pensioenen van havenarbeiders.
Hoewel Aegon die beklemming erkende, voelde het zich niet verplicht het vermogen ook daadwerkelijk daaraan te besteden. De strijd om het ‘beklemd vermogen’ duurde voort tot 2014. Toen kwam SBPVH met Aegon overeen dat de verzekeraar 188 miljoen euro zou bijdragen aan het verbeteren van de havenpensioenen.
De Nederlandsche Bank is – samen met de Autoriteit Financiële Markten (AFM) – de onafhankelijke waakhond van de belangen van afnemers van financiële diensten als de opbouw van pensioenen. De fusie kan alleen doorgaan als DNB daarmee instemt.
Volgens de Wet financieel toezicht (Wft) moet de centrale bank daarbij nagaan of Aegon voldoende solvabel is, en of er verder ‘geen bedenkingen’ tegen de fusie zijn. De toezichthouder mag niet akkoord gaan als een kwart of meer van de polishouders verzet aantekent.
Niek Stam, de voorman van FNV Havens, herinnert zich de hoorcommissie-achtige setting van de ontvangst op het Frederiksplein in Amsterdam: ‘We kregen een plek tegenover vijf DNB-medewerkers, die naast elkaar op een verhoging achter een tafel plaatsnamen.’
Tijdens het gesprek herhaalt hij het standpunt dat de vakbond een maand eerder al per brief aan DNB had laten weten: de FNV is niet tegen de fusie, zolang de polishouders van Optas (onder wie veel FNV-leden) er niet op achteruit gaan.
Stam rekent erop dat DNB serieuze aandacht aan de bezwaren zal geven, zeker gezien de beladen voorgeschiedenis van Aegon en Optas
Daarom moet er compensatie op tafel komen: als Optas fuseert met Aegon, vervalt namelijk in een aantal landen het recht op teruggave van dividendbelasting. Dat fiscale voordeel heeft het vroegere pensioenfonds Optas wel, maar Aegon – een commerciële onderneming – niet. Wanneer die twee samengaan, loopt een flink deel van de Optas-polishouders gezamenlijk 750.000 euro per jaar mis, zo becijferde het consultancybedrijf Aon, de pensioenadviseur van veel werkgevers- en werknemersorganisaties in de haven.
Anderhalf uur later staat de delegatie tevreden weer op de stoep. Stam heeft zijn verhaal kunnen doen, en hij rekent erop dat DNB serieuze aandacht aan de bezwaren en opmerkingen van de vakbond zal geven. Zeker gezien de beladen voorgeschiedenis van Aegon en Optas, die Stam in zijn eerdere brief expliciet in herinnering bracht: ‘Deze fusie mag niet misgaan. Dat is ook uw taak. Gezien het feit dat wij [jaren] bezig zijn geweest om tot schikkingen te komen om de verdwenen gelden [van ons vroegere pensioenfonds, red.] weer terug te krijgen [..] Daar komen wij niet meer op terug. Maar we willen dit niet nog een keer meemaken.’
Ook DNB lijkt positief: per e-mail bedankt de toezichthouder de heren voor hun komst en voor de samenvatting die FNV er achteraan heeft gemaild. ‘Op basis daarvan hebben wij een helder beeld gekregen van jullie zorgpunten,’ schrijft DNB. Op verzoek van de toezichthouder stuurt FNV ook een kopie van de berekening die Aon maakte van het geschatte fiscale nadeel voor Optas-polishouders.
Spreeklijn
In de twee maanden die volgen werkt DNB toe naar een besluit. Maar FNV heeft te optimistische verwachtingen van haar inbreng gehad, blijkt uit e-mailverkeer tussen DNB en Aegon waarover Follow The Money beschikt.
Op 23 januari 2019 schrijft DNB aan Aegon: ‘De kans blijft aanwezig dat de FNV ontevreden blijft, indien DNB goedkeuring verleent [aan de fusie, red.] op basis van het voorstel dat Aegon nu bij ons heeft voorgelegd. Hebben jullie al nagedacht over een spreeklijn en zo ja, kan deze met ons (in hoofdlijnen) gedeeld worden? Dat is namelijk ook voor ons een essentieel aspect voor het bepalen van het vervolg.’
Het antwoord volgt een dag later. Over de communicatie aan de polishouders van Optas schrijft Aegon aan de toezichthouder (een maand voordat die instemming zal verlenen): ‘De kernboodschap daarin zal dan zijn: De fusie tussen Aegon (Leven) en Optas gaat door. DNB heeft ons daarvoor toestemming gegeven.’
‘De communicatie over de verhoging willen we dus graag low profile houden,’ schrijft Aegon aan DNB
Uit de mail blijkt ook dat Aegon heeft besloten om een eenmalige storting van 1,5 miljoen euro in de Optas-beleggingsfondsen te verhogen naar 5 miljoen euro: ‘Vanwege bezwaren die bij Aegon en DNB zijn gemaakt na de aankondiging van de voorgenomen fusie.’
Aegon voegt daar in dezelfde e-mail aan DNB aan toe: ‘Voor de duidelijkheid wil ik benadrukken dat wij in onze communicatie uiteraard niet zullen verwijzen naar de directe aanleiding van de verhoging van EUR 1.5 mln naar EUR 5 mln. Ook zou ik in de externe communicatie weg willen blijven van ons gesprek over de veranderde verdeling. De communicatie over de verhoging willen we dus graag low profile houden.’
‘Wel erg cosy’
De mailwisseling is opmerkelijk. De relatie met Aegon, waarop DNB toezicht moet houden, doet innig aan. ‘Onafhankelijk’ is een van de zes principes van goed toezicht die zijn vastgelegd in de Rijksbrede toezichtvisie van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties.
Ook het meest recente evaluatierapport (2016-2020) van DNB is daar helder over: toezicht moet worden verricht ‘zonder ongeoorloofde beïnvloeding door onder toezicht staande instellingen, beleidsmakers of andere belanghebbenden. De toezichthouder dient daarbij afstand te houden tot de situatie en de belanghebbenden.’
‘Je proeft dat het gaat om een grote partij waar DNB deels op wil leunen, je proeft geen onafhankelijke beoordeling’
Follow The Money legde de mailwisseling voor aan Andries Doets, advocaat bij Eurius. Hij is gespecialiseerd in financieel toezicht en heeft daarover de afgelopen vijftien jaar veel geprocedeerd bij de bestuursrechter. ‘Je proeft hier een zekere afhankelijkheid,’ zegt hij. ‘Je proeft dat het gaat om een heel grote partij waar DNB deels op wil leunen. Je proeft hier geen onafhankelijke beoordeling. Dit kom je niet snel tegen in de communicatie tussen de toezichthouder en een kleine partij.’ Doets benadrukt dat er geen vaste gedragslijn is en dat iedere zaak weer een andere is, ‘maar dit is wel heel erg cosy’.
We vroegen ook aan DNB of zij vindt dat de e-mails recht doen aan het toezichtsprincipe van onafhankelijkheid. DNB is ook gevraagd hoe de ‘spreeklijn’ van Aegon essentieel kan zijn voor ‘het bepalen van het vervolg’ door DNB, en wat er bedoeld wordt met ‘de directe aanleiding’ voor het opplussen van een eenmalige storting van 1,5 naar 5 miljoen euro, die kennelijk in overleg met DNB low profile moest blijven. DNB liet daarop weten niet op onze vragen in te gaan omdat de rechter zich nog moet uitspreken in beroepszaken tegen haar instemming met de fusie
Met een kluitje in het riet
Want dat gebeurt op 26 februari 2019: DNB gaat akkoord met de fusie van Aegon en Optas.
De toezichthouder erkent in haar beschikking dat Aegon ‘niet over dezelfde beleggingsmogelijkheden’ beschikt als Optas en voegt daar vrijblijvend aan toe dat ‘Aegon heeft aangegeven er haar best voor te doen om te zorgen dat het rendement in de fondsen zoveel mogelijk vergelijkbaar blijft voor polishouders.’
Over het betalen van compensatie aan de polishouders van Optas wordt niet gerept. De beschikking stelt dat iedere belanghebbende binnen zes weken bezwaar kan maken.
DNB stuurt haar beschikking aan Aegon en Optas, maar brengt FNV niet op de hoogte. Aegon krijgt van de centrale bank de opdracht om de fusie binnen een maand bekend te maken in de Staatscourant.
Een maand later, op 27 maart, informeert Stam bij DNB hoe de vlag erbij hangt: ‘Ik hoor al vanaf 8 maart in de wandelgangen bij Aegon dat DNB goedkeuring heeft verleend. Maar ik kan hierover niets terug vinden,’ e-mailt hij. DNB antwoordt dat de bank niet op de kwestie kan ingaan vanwege de ‘wettelijke geheimhoudingsplicht waaraan DNB gebonden is’. Dit is een argument dat de rechter later van tafel zal vegen.
Hoewel de beschikking dan al een maand bij Aegon ligt, stelt DNB in haar antwoord aan Stam formeel: ‘Het besluit van DNB wordt toegestuurd aan de overdragende verzekeraar [Aegon, red.] die ook het verzoek daartoe heeft gedaan.’ De toezichthouder schrijft ook dat Aegon zorgt voor een publicatie in de Staatscourant ‘indien sprake is van een instemmend besluit’.
Uit het antwoord is niet op te maken dat DNB al een besluit over de fusie heeft genomen, laat staan wat de inhoud daarvan is en of er iets in staat over compensatie voor Optas-polishouders. ‘Ik ben toen met een kluitje in het riet gestuurd,’ zegt Stam.
Alarmbellen
Het is FNV Havens van meet af aan te doen om die compensatie. Maar net als bij de statutenwijziging door Vinken en de zijnen blijkt een gemiste melding grote gevolgen te hebben.
Op 2 april 2019 maakt Aegon in de Staatscourant bekend dat DNB heeft ingestemd met de fusie en dat alle rechten en verplichtingen van Optas Pensioenen op 1 april zijn overgegaan naar Aegon levensverzekering. Niet alleen publiceert Aegon die bekendmaking daarmee een week na de uiterste datum die DNB daarvoor stelde, van de bezwaartermijn van zes weken resteert er nog maar één.
De FNV merkt het bericht echter niet op. De bond komt dan ook niet in actie. Alleen een groep van veertig individuele Optas-polishouders, onder wie ook FNV-leden, stelt tijdig bezwaar in tegen de zogenaamd ‘vertrouwelijke’ beschikking van DNB, dus zonder dat ze de inhoud ervan kennen.
Op 15 april dringt het tot de FNV door dat DNB twee maanden daarvoor akkoord ging met de fusie. Dat maakt de vakbond op uit een brief van DNB die is gedateerd op 12 april 2019, drie dagen na het verlopen van de bezwaartermijn van zes weken.
‘Als DNB ons gelijk op de hoogte had gesteld, had FNV direct bezwaar aangetekend en stonden we nu niet buitenspel’
Maar meer informatie heeft de vakbond niet en Stam tast nog steeds in het duister over de inhoud van de beschikking van DNB. Staat er iets in over compensatie van het fiscale nadeel voor zijn achterban?
Stam is er niet gerust op en besluit begin mei een (externe) advocaat in te schakelen. Dan gaan bij de FNV alle alarmbellen af. De advocaat stelt namens de vakbond en een aantal werkgevers van havenbedrijven direct ongezien bezwaar in tegen de beschikking van DNB. Maar het is dan al 7 mei. Niet alleen is de oorspronkelijke bezwaartermijn van zes weken verlopen, dat geldt ook voor een tweede en laatste kans: een ‘jurisprudentiële’ bezwaartermijn van twee weken. Die is ingegaan op 12 april, de datum van de brief waaruit de FNV kon opmaken dat de toezichthouder over de fusie een besluit had genomen, maar niet hoe dat er precies uitzag.
‘Vertrouwelijk’
Op de vraag van Follow The Money of FNV Havens niet veel te lang heeft gedacht dat het goed kwam, geeft Niek Stam toe: ‘Ik ben te goed van vertrouwen geweest, gebaseerd op de hoorzitting bij DNB en alle signalen van de bank rondom dat bezoek.’
Op de vraag hoe het kan dat de bond het bericht in de Staatscourant heeft gemist antwoordt hij: ‘Wie leest er nou de Staatscourant? Ik ben als vakbond al sinds november 2018 over deze kwestie direct aan het corresponderen met DNB. Dan ga ik ervan uit dat ik door een onafhankelijke toezichthouder ook voor vol wordt aangezien.’
Was het inderdaad niet logisch geweest als DNB ook FNV Havens meteen op de hoogte had gebracht van het instemmingsbesluit? Follow The Money legde deze vraag voor aan Ymre Schuurmans, hoogleraar bestuursrecht aan de Universiteit Leiden. Schuurmans zegt: ‘DNB heeft FNV gehoord. De vraag is of DNB dat volgens artikel 4:8 van de Algemene wet bestuursrecht ook moest. Ik ben geneigd om te zeggen van wel, omdat de vakbond gemakkelijk kwalificeert als belanghebbende’. Zo bezien had DNB de vakbond tegelijk met Aegon en Optas op de hoogte moeten brengen, legt ze uit.
Als DNB dat inderdaad had gedaan, zegt Stam, en bovendien de inhoud van de beschikking niet verborgen had gehouden, had FNV direct bezwaar aangetekend. ‘Dan stonden we nu niet buitenspel.’
Concurrentiegevoelig
Want dat staan de vakbond en de havenwerkgevers. Ze hebben twee en een half jaar vergeefs geprocedeerd over de vraag of het terecht was dat DNB het door hun advocaat ter elfder ure ingediende bezwaar ‘niet ontvankelijk’ verklaarde. Stam: ‘DNB claimt dat ons bezwaar te laat kwam, maar weet al sinds november 2018 precies wat onze bezwaren zijn. En ze weet ook dat er niets gedaan is om daaraan tegemoet te komen.’
Op 3 mei 2022 bevestigde het College van Beroep voor het bedrijfsleven (CBb) in hoger beroep een eerdere uitspraak van de Rotterdamse rechtbank: FNV had uiterlijk 26 april 2019 een ‘summier bezwaarschrift’ kunnen indienen, een soort waarschuwing waarin je duidelijk maakt dat je bezwaar gaat maken zodra je weet waartegen precies.
En die informatie – over de inhoud van de beschikking van DNB – kreeg FNV uiteindelijk ruim twee maanden na het verstrijken van de bezwaartermijn.
Op 12 juli 2019 droeg de voorzieningenrechter DNB op die inhoud openbaar te maken. DNB’s argument dat de beschikking ‘vertrouwelijk’ zou zijn, vanwege concurrentiegevoelige informatie over de fusie, werd door de rechter van tafel geveegd. Aegon en Optas hadden hun fusievoornemen immers in opdracht van DNB zelf al op 5 november 2018 – drie maanden vóórdat de toezichthouder een definitief besluit nam – openbaar gemaakt. Die informatie was dus al lang niet meer vertrouwelijk.
De veertig polishouders hebben volgens de rechter wel een ‘rechtstreeks’ en ‘persoonlijk’ belang
Voor de veertig Optas-polishouders die wel tijdig bezwaar maakten heeft DNB begin 2020 een andere verrassing in petto: de toezichthouder besluit dat zij geen belanghebbenden zijn.
Ruim een jaar later maakt de bestuursrechter korte metten met ook dit argument. De polishouders, die denken dat de fusie voor hen financieel nadelig is, hebben volgens de rechter een ‘rechtstreeks’ en ‘persoonlijk’ belang bij het instemmingsbesluit. DNB gaat in hoger beroep, maar weer tien maanden later (december 2021) komt het College van beroep voor het bedrijfsleven tot hetzelfde oordeel.
Het uiteindelijke gevolg van die uitspraak is dat DNB, na jaren procederen over vormkwesties – overschrijding van bezwaartermijnen, wel of geen belang polishouders, vertrouwelijkheid – bij de Rotterdamse rechtbank inhoudelijk op de bezwaren zal moeten ingaan. De rechter toetst dan ook het besluit van DNB om van Aegon geen compensatie voor benadeelde polishouders te eisen. De toezichthouder nam immers genoegen met de toezegging dat Aegon ‘haar best’ doet om de rendementen voor polishouders ‘vergelijkbaar’ te houden.
‘Een schijntje’
Volgens advocaat Andries Doets had niets DNB in de weg gestaan om voorwaarden te verbinden aan haar instemming met de fusie: ‘Misschien wilde DNB alleen die vrijblijvende inspanningsverplichting opnemen omdat het lastig kan zijn een compensatiebedrag, en de verdeling daarvan, vast te stellen. Maar DNB had die bal bij Aegon kunnen leggen door een compensatieplan van hen te verlangen, met een resultaatverplichting. Daar heb je als polishouder wat aan.’
Doets merkt op dat Aegon sowieso zijn uiterste best moet doen voor een zo hoog mogelijk rendement. ‘Wanneer DNB van Aegon zou verlangen de polishouders van Optas uit eigen zak te compenseren spreek je over een heel andere opdracht.’
Volgens een zeer grove schatting van Aon zou Aegon dan ongeveer tussen 10 en 15 miljoen euro kwijt zijn geweest. Niek Stam: ‘Een schijntje vergeleken met het eigen vermogen dat Optas inbrengt: ruim twee miljard.’
‘Als er geen spoedeisend prudentieel belang speelt, waarom zou je dan instemmen met zo’n fusie?’
Doets vindt het ook om een andere reden opmerkelijk dat DNB niet strenger is geweest. ‘Soms dreigt bij fusies acuut gevaar als de toezichthouder geen instemming geeft, zoals een faillissement. In zo’n geval moet je een fusie misschien door laten gaan, ook al is die op sommige punten nadelig voor polishouders. Anders staat na het faillissement iedereen met lege handen. Als je als toezichthouder maar wel laat zien dat je een zorgvuldige belangenafweging hebt gemaakt. Maar als zo’n gevaar als een faillissement er niet is, oftewel als er geen spoedeisend prudentieel belang speelde, waarom zou je dan instemmen met zo’n fusie? Dan zou DNB strenger op het belang van de polishouders moeten letten.’
Er is overigens nog een punt waarover nog steeds onduidelijkheid is: de toezichthouder mag niet akkoord gaan met een fusie van verzekeraars wanneer een kwart of meer van de polishouders bezwaar aantekent.
Volgens DNB heeft minder dan een kwart van de polishouders gereageerd. ‘Maar DNB kan dat helemaal niet met cijfers onderbouwen,’ zegt Niek Stam, die naar eigen zeggen vergeefs verzocht om inzage in de getallen.
Argusogen
Stam zegt dat twaalf werkgevers, waaronder grote als het containeroverslagbedrijf ECT, tijdig een brief aan DNB hebben gestuurd. ‘In de ontvangstbevestigingen liet DNB weten dat hun bedenkingen zouden meewegen als bezwaren namens hun werknemers én gepensioneerden. Dan kom je al gauw boven 25 procent van de polishouders.’
Kamerlid Pieter Omtzigt (toen nog CDA) vroeg in maart 2020 aan Wouter Koolmees, destijds minister van Sociale Zaken, of hij DNB wilde verzoeken de berekening van het aantal polishouders openbaar te maken. Dat deed de minister niet: ‘Uit het feit dat DNB heeft ingestemd met de fusie, kan worden geconcludeerd dat minder dan een kwart van de polishouders verzet heeft aangetekend tegen het voornemen van die fusie,’ luidde het antwoord van Koolmees.
Een reactie die vloekt met het beeld dat de toezichthouder van zichzelf schetst: ‘DNB beschouwt zichzelf internationaal gezien als voorloper op het gebied van transparantie en wil verdere stappen zetten om de transparantie te bevorderen.’
Het is nog niet bekend wanneer het nog lopende geschil van de veertig Optas-polishouders weer voor de Rotterdamse rechtbank komt. FNV Havens steunt hun zaak en zal die met argusogen volgen, zegt Stam. ‘Het kan niet zo zijn dat alleen zij van Aegon compensatie krijgen, want dan is er sprake van ongelijke behandeling.’
Voor dit onderzoek legde Follow the Money een reeks vragen voor aan De Nederlandsche Bank. Die liet daarop het volgende weten:
‘De beroepen tegen het instemmingsbesluit, zoals gehandhaafd in bezwaar, inzake de fusie tussen Optas en Aegon liggen voor inhoudelijke behandeling bij de rechtbank Rotterdam. Daarnaast loopt nog een hoger beroep bij het College van Beroep voor het bedrijfsleven (CBb), waarin de FNV partij is. Dit betekent dat wij nu niet kunnen ingaan op deze vragen van FTM.’
‘Overigens heeft DNB FNV Havens over het instemmingsbesluit geïnformeerd, maar heeft FNV Havens daartegen vervolgens niet tijdig bezwaar gemaakt. We verwijzen op dit punt naar de uitspraak van het CBb van 3 mei 2022.’
27 Bijdragen
Eveline Bernard 6
Diederick Magré 3
Eveline Bernardnico roosnek 3
Eveline BernardEveline Bernard 6
nico roosnekben wellerdieck 4
Lia 4
ben wellerdieckmarcel 7
Aegon of er naar toe gaat na deze beslissing
Anton Weenink 2
marcelPieter Jongejan 7
In dat artikel wordt de toegenomen belangstelling van verzekeraars voor het overnemen van kleine pensioenfondsen aan de orde gesteld. Dit gebeurt met steun van DNB, omdat die liever met grote oligopolistische verzekeraars werken dan met kleine minder professionele pensioenfondsen.
Hier ligt de oorsprong van het samenwerken van DNB met grote oligopolistische bedrijven uit de financiele sector.
Interessant in het artikel van Rouffaer en Smit is de figuur van Pierre Vinken.
Hij is de man, die als geen ander het monopoliekapitalisme in Nederland met groot succes in praktijk heeft gebracht. Het door Vinken geleide Elsevier stootte de krantendivisie (waaronder NRC) af omdat deze bedrijfstak te weinig rendement opleverde. Andere monopoliekapitalisten, waaronder Murdoch en Berlusconi begrepen dat de waarde van mediabedrijven niet in het directe rendement zit, maar in het kunnen manipuleren van publieke opinie en overheden ten behoeve van oligopolistische bedrijven..
Centrale banken zijn net als mediabedrijven uitermate geschikt om publieke opinie en overheden te manipuleren. Dit leidde in 1987 tot het benoemen van Alan Greenspan in plaats van het herbenoemen van Paul Volcker. In navolging werden in tal van Europese landen de centrale banken zogenaamd onafhankelijk gemaakt (muv Frankrijk?). Het gevolg is dat prijsstabiliteit niet meer gedefinieerd word als 0% inflatie, maar ondergeschikt is gemaakt aan schuldsanering. Op het ogenblik wordt DNB gebruikt door de Franse ECB om CBDC ingevoerd te krijgen teneinde permanente geldontwaarding mogelijk te maken.
In bovenstaand artikel wordt transparantie als doelstelling van DNB aangehaald. De enige hoofddoelstelling van DNB is het handhaven van prijsstabiliteit en niet het verlagen van de Europese schulden door middel van permanente geldontwaarding.
Mijn conclusie is dat Klaas Knot een andere functie moet krij
Roland Horvath 7
Pieter Jongejanmarcel 7
Pieter JongejanRoland Horvath 7
Wie hoopt op beter komt bedrogen uit, de EU is nog erger. En via de NAVO heeft NL en andere staten een koloniale status. De 13 West Europese NAVO staten, sedert 1949-1955, zijn trots te behoren tot het Vrije Westen. Daarmee bedoelen ze de vrijheid van de Far West veroverd door de VS in de 19e eeuw. Maar nu in het groot en meer bewapend. De beschaving komt nu ook in Europa uit een Colt. Eindelijk mogen we zeggen dat we beschaafd zijn. We zijn geen barbaren meer. De trots van de 13 staten blijkt telkens opnieuw als de hoogste politici het woord voeren. Zoals Charles Michel in de VS bij de Verenigde Naties. Een rede zonder enig bewijs van al dan niet bestaande misdaden in UA. En geen bewijs wie de daders zijn. Die rede is het beschavingsniveau waar we in terecht zijn gekomen.
Institutioneel bedrog en diefstal zoals in het artikel waren, zijn en worden in de toekomst dagelijkse kost van eigen kweek.
Een eigenschap van NL, NO en CH: Ze zijn protestants/ calvinistisch. En ze hebben pensioen fondsen, in NL is de waarde daarvan 1.600 miljard euro. De waarde zal nu dalen door de inflatie. De waarde halveert in een periode van 10 jaar als het inflatie percentage 7% is, namelijk 70 gedeeld door het inflatie percentage.
Waarom dan nog een pensioen fonds opbouwen? Van de 19 staten in de eurozone hebben, hebben de andere 18 staten een omslag-/repartitie pensioen stelsel. En omgekeerd, NO en CH zijn geen EU lidstaat, ze betalen wel mee en ze veranderen hun wetgeving overeenkomstig de EU wetgeving. Om te kunnen handel drijven met de EU.
squarejaw 5
Hans van Swoll 5
En bij 'old boys' horen geen FNV'ers. De enige die daaraan, via de politieke route, wist te ontsnappen was heer Wim Kok.
Alex Veen 3
Nico Janssen 7
Lia 4
Dit doet me denken aan een hoorzitting die ik mocht ervaren eind jaren ’90, nadat ik door Woningnet zonder enige waarschuwing uit de wachtlijst voor een sociale huurwoning werd gegooid (ik had toen ruim 6 jaar wachttijd opgebouwd).
Dit vanwege een wijziging in de regels die een paar jaar daarvoor openbaar zou zijn gemaakt, maar Woningnet kon niet aangeven wanneer en hoe (medewerker: “ik neem aan via een bericht in een huis-aan-huiskrant? maar ik kan het bericht niet terugvinden.”). Ik maakte uiteraard bezwaar want het leek me reëel dat Woningnet òfwel kon aantonen dat ze die wijziging kenbaar hadden gemaakt, òfwel dat ze me terug zouden zetten op de wachtlijst.
Er kwam dus een hoorzitting, we wachtten en wachtten maar de vertegenwoordiger van Woningnet kwam niet opdagen. Conclusie van de autoriteiten:
“We vinden het aannemelijk dat als een grote organisatie als Woningnet zegt dat ze de wijziging openbaar heeft gemaakt, ze dat ook daadwerkelijk gedaan heeft. Als ze dat niet gedaan hadden, dan waren ze dat hier ongetwijfeld komen toelichten. Uw bezwaar is verworpen.”
Nico Janssen 7
LiaRoland Horvath 7
LiaDat is erg en niet wettig.
Maar er is meer. in bovenstaande commentaar wordt de sterkste partij, Woningnet, niet op de vingers getikt als ze niet komt opdagen, wat haar verplichting was. Dat is willekeur.
En ten 3e, wordt uit de onterechte afwezigheid geconcludeerd dat de sterkste partij, Woningnet, de wijziging van de regels op een correcte wijze openbaar heeft gemaakt. Hier wordt er door de rechter(s) op los gefantaseerd met betrekking tot feiten en interpretaties daarvan. Ten koste van de burger, de zwakkere partij.
Nog twee elementen.
1/ Rechters van welke problemen dan ook, die niet aarzelen zulke beslissingen te nemen, weten dat zoiets gelegaliseerd is in NL vandaag de dag.
2/ Het hele overheidsapparaat van uitvoerende -, wetgevende - en rechterlijke macht van welke soort ook, bestaat voor een groot deel uit dezelfde soort corrupte lieden als geschetst.
Corruptie, fraude, vriendjespolitiek en terreur zijn collectieve ziekten in de hele samenleving.
Op lange termijn is zo'n maatschappij in elk opzicht zwak, arm en onaangepast aan veranderingen.
Jan Sinke 10
ben wellerdieck 4
(En die daarmee dus aangaf niet te begrijpen wat het principe van een verzekering is. Andere principes begrepen ze daarentegen des te beter…)
Wim Somers 4
Peter Waalkens 7
Wim SomersPeter Ravestein 4
Peter Waalkens 7
Moraal en integriteit zijn ondergeschikt aan de bescherming en verrijking van de rijke bovenlaag en uitbuiting van de zwaksten in de samenleving.
Er is niets veranderd sinds de middeleeuwen, zoals Thomas Piketty al eerder heeft onderbouwd.
Wim Verver 5
want hetzelfde speelt met onze pensioen reserves van werknemers in de andere
bedrijfstak gebonden pensioenfondsen. De opgebouwde reserves blijken plotseling niet aan de werknemers toe te behoren. De heer Knot is op de stoel gaan zitten van de de pensioen bestuurders als wettelijk toezichthouder. Uit veiligheidsoverwegingen blokkert hij uitbetaling van een groot gedeelte van de reserves ter grote van bijna 1800 miljard. Die blokkade verdedigd hij met een wiskundige formule voor de berekening van een risico vrije rekenrente. Die formule komt uit op nul %. Daar heb je geen wiskunde voor nodig om dat te bedenken want nul % rente betekent dus niet meer beleggen. Veiliger kan niet. Deze commerciële inbreng van de kapitaalmarkt waar Knot naar streeft kunnen we missen als kiespijn.
Rinus Brouwer
Het blijkt dat het tv programma zwarte zwanen de nieuwe pensioenwet kritisch bekijkt. grote pensioenfondsen geven aan de pensioenuitkeringen te verhogen dit jaar.
volgens het programma zwarte zwanen moeten deze pensioenfondsen dan wel eerst akkoord gaan met de nieuwe pensioenwet.
welke mening heeft FTM hierover?