
Ieder jaar geven we meer geld uit aan de gezondheidszorg, zelfs veel meer dan onze buurlanden doen. Hoe komt dat? Lees meer
In het dossier 'Wat maakt onze zorg zo duur?' doet FTM onderzoek naar de zorgkosten. Hierbij vormen bureaucratie, verspilling en onzinnige zorg centrale thema's.
Farma-industrie manipuleert ‘eerlijke’ medicijnprijs tot onbetaalbare hoogtes
Plan voor toegankelijke, betaalbare medicijnen doodgepolderd in werkgroep
De onzichtbare hand achter baby Pia
Hoogleraar Maroeska Rovers strijdt tegen onzinzorg: ‘De optie niets doen moet een vaste plek krijgen’
Podcast | Kapotte knie als kaskraker
Kapotte knie als kaskraker
Leid meer artsen op, dan kunnen de zorgkosten omlaag
De verliezers én winnaars van ons zorgstelsel
Marktfalen in de farma-industrie vraagt om praktische oplossingen
Een zorgzame zorgpolis: het kan wél
Peperdure medicijnen? De overheid staat zelf aan de basis
De overheid vecht met de ene hand tegen dure geneesmiddelen, terwijl ze met de andere investeert in startende geneesmiddelenbedrijven die vervolgens over de grens verdwijnen. Betaalt Nederland zo dubbel voor medicijnen die hier worden ontdekt?
Het leest als een sprookje: in 2015 wordt het Brabantse Arcerta Pharma overgenomen door de Brits-Zweedse farmareus AstraZeneca. Het overnamebedrag van minstens 4 miljard dollar maakt het de grootste overname van een Nederlands biotechbedrijf ooit. En dan te bedenken dat oprichters Allard Kaptein en Tjeerd Barf vijf jaar daarvoor nog op straat stonden na een massaontslag bij MSD, het Amerikaanse bedrijf dat enkele jaren eerder het Nederlandse Organon had gekocht.
Al snel na hun ontslag vatten Barf en Kaptein het plan op een eigen bedrijf te starten met een techniek die bij MSD op de plank lag te verstoffen. Met de overgenomen licentie van de technologie werd een nieuw, veelbelovend kankermedicijn ontwikkeld: het zou vele miljarden gaan opbrengen.
Flink risico
Helemaal op eigen benen stonden de twee overigens niet. Voor het benodigde kapitaal voor dit risicovolle project tekende een aantal investeerders. De kans op falen was groot; slechts één op de tien geneesmiddelen wordt door de Amerikaanse toezichthouder goedgekeurd. Het middel van Acerta Pharma is dan ook nog altijd niet toegelaten tot de markt — noch door de Amerikaanse toezichthouder, noch door de Europese. AstraZeneca vond de techniek desondanks veelbelovend en kocht het bedrijf op.
"De vraag is of het zonder de overheid ook was gelukt"
De vraag is of het zonder de overheid ook was gelukt. De Brabantse Ontwikkelingsmaatschappij (BOM Capital), het investeringsfonds van de provincie Brabant en het Ministerie van Economische Zaken, verleenden in de allereerste en meest risicovolle fase kapitaal en faciliteiten. Bij de verkoop had BOM Capital nog slechts één procent van de aandelen: het instappen van latere, grote investeerders deed het aandeel sterk verwateren. Toch maakte het investeringsfonds alsnog een flinke klapper: uit de verkoop van Acerta en een ander biotechbedrijf ontving BOM Capital 64 miljoen euro. De verkoop leidde tot een jubelstemming in het Provinciehuis.
Helemaal terecht is dat niet. Het nieuwe medicijn wordt net als veel andere nieuwe geneesmiddelen tegen kanker waarschijnlijk heel duur en Nederlandse ziekenhuizen en premiebetalers moeten er diep voor in de buidel tasten.
Het nieuwe kankermedicijn wordt waarschijnlijk ook weer heel duur
Waar de overheid aan de ene kant vecht tegen zeer hoge geneesmiddelenprijzen, staat dezelfde overheid dus juist aan de basis van die medicijnen door investeringen in nieuwe, kleine geneesmiddelenbedrijven. Wordt er zo dubbel betaald voor de in Nederland ontwikkelde middelen? Of kunnen publieke investeringsfondsen eisen stellen over de uiteindelijke prijs van een nieuw medicijn?
Investeringsfondsen
Investeringsfondsen zijn als middel om innovatieve producten van kleine bedrijven naar de markt te brengen de laatste jaren in zwang geraakt bij overheden en universiteiten. In totaal zijn er zo’n 150 van zulke investingsfondsen in Nederland; 23 daarvan werden vorig jaar opgericht, zo bleek uit onderzoek van het Platform Investico. Geen eindeloze subsidietrajecten meer met allerlei voorwaarden, het verstrekken van durfkapitaal moet de lokale economie versterken of eigen ontdekkingen te gelde maken. Niet meer een levenslang subsidie-infuus, maar een duwtje in de rug voor de sterkste innovatieve bedrijven die daarna wel op eigen benen kunnen staan.
Een groot voordeel van een investeringsfonds is dat het nauwelijks geld kost. In de ideale situatie bedruipen deze fondsen namelijk zichzelf met opbrengsten van eerdere investeringen. Deze fondsen worden dan ook vaak ‘revolverende’ fondsen genoemd.
Elk fonds droomt daarom van een Acerta Pharma in zijn portefeuille. Een dergelijk succes blijft vaak echter uit. Regelmatig moet er bijgestort worden of loopt het fonds langzaam leeg. Met een failliet bedrijf verdampt ook belastinggeld: zó revolverend zijn deze fondsen in de praktijk dus niet.
De fondsen — die vooral een antwoord waren op de financiële crisis — lossen bovendien een probleem op dat nu nauwelijks meer bestaat. Van een gebrek aan kapitaal is niet echt sprake meer. Op zoek naar nieuwe investeringsmogelijkheden houden deze fondsen zo kansloze bedrijven in leven en verstoren ze de markt, zo luidt het verwijt van private investeerders. Met risicovolle investeringen en beperkte maatschappelijke opbrengsten in het vooruitzicht zetten critici vraagtekens bij het nut van deze publieke fondsen.
Regelmatig moet er bijgestort worden of loopt het fonds langzaam leeg
Nederland telt een aantal publieke investeringsfondsen die onder andere actief zijn in de biomedische sector: de Universiteit Utrecht heeft met Utrecht Holdings bijvoorbeeld een eigen investeringsfonds. De Erasmus Universiteit zit samen met de Rabobank in het Erasmus Biomedical Fund, waarin tot voor kort ook de Gemeente Rotterdam participeerde. Regionale overheidsfondsen zoals PPM Oost voor Gelderland en Overijssel en LIOF uit Limburg richten zich voor een belangrijk deel ook op deze sector. Bij elkaar investeren ze tientallen miljoenen in bedrijven binnen deze branche.
Sander Slootweg, managing partner van Forbion (een privaat venture capital-bedrijf actief binnen de biomedische wereld), vindt de kritiek op overheidsfondsen niet terecht: hij werkt geregeld met ze samen. Volgens Slootweg hebben deze fondsen het beste zicht op nieuwe innovaties in de regio en lokale universiteiten. Bovendien investeren zij al in een vroeg stadium in startende bedrijven wanneer deze voor private partijen als de zijne nog te klein of te risicovol zijn. ‘Dat publieke investeringsfondsen meer brokken maken, ligt eigenlijk besloten in hun rol. Als belastingbetaler kan je zeggen dat we het aan de private sector moeten overlaten. Maar ik weet zeker dat er dan waardevolle innovaties niet van de grond komen.’
"Deze fondsen hebben het beste zicht op nieuwe innovaties in de regio en lokale universiteiten"
Wereldmarkt
Overheidsfondsen kunnen door hun vroege betrokkenheid dus wel degelijk van grote waarde zijn voor veelbelovende, innovatieve biomedische bedrijven. Hebben ze dan ook aandacht voor het groeiende probleem van dure geneesmiddelen in hun investeringsbeleid? Nee, zegt Harm de Vries, partner van het publiek-private Erasmus Biomedical Fund: ‘Bedrijven waarin we investeren zijn zo ver verwijderd van de markt dat het stokje al in een heel vroeg stadium moet worden overgeven aan de farmabedrijven.’ De grote farmabedrijven steken na overname of het verkrijgen van de licentie nog tientallen miljoenen in het geneesmiddel. Het testen van de werkzaamheid en veiligheid van een middel op mensen vereist grote investeringen volgens De Vries. ‘Dan ben je al 10 à 12 jaar verder en zijn wij helemaal uit zicht. Eerlijk gezegd zijn wij heel blij als een farmabedrijf interesse toont. Een mogelijk innovatief middel maakt dan kans om ook echt gebruikt te worden.’
Investeringsfondsen zijn helemaal zijn niet in de positie om garanties te bedingen op de toegankelijkheid van een nieuw, naar verwachting peperduur, geneesmiddel. Het stellen van eisen aan een maximale prijs is niet realistisch. ‘Onze mogelijkheden zijn zeer beperkt,’ laat Oscar Schoots, directeur van Utrecht Holding weten. Volgens Schoots gaan grote farmabedrijven wel naar een ander als er al in de eerste onderzoeksfase van een middel te veel beperkingen zijn. ‘Wereldwijd is er best veel aanbod vanuit kennisinstellingen met betrekking tot mogelijke nieuwe geneesmiddelen.’
De grote farmabedrijven steken nog eens honderden miljoenen in het geneesmiddel
Venture capitalist Slootweg sluit zich daarbij aan. Het is volgens hem een utopie dat partijen iets te zeggen hebben over de prijsstelling van een geneesmiddel. ‘In Nederland denkt men, minister Schippers voorop, dat dit een soort lokale industrie is. Wanneer een universiteit een potentieel geneesmiddel ontdekt, wordt er bedacht hoe we het voor Nederland kunnen behouden voordat een groot farmabedrijf ermee aan de haal gaat. Zo werkt het natuurlijk niet. De markt voor nieuwe geneesmiddelen is namelijk een mondiale markt. Klinische onderzoeken voor het testen van de veiligheid en werkzaamheid van een middel kosten honderden miljoenen, zeker voor chronisch aandoeningen. In Nederland heeft niemand zoveel geld op de plank liggen. Je hebt gewoon grote farmaceutische partijen nodig voor de expertise en het geld.’
Ook in het eigen investeringsbeleid van Slootweg spelen de prijzen van geneesmiddelen geen grote rol: ‘Het is niet onze rol om ons actief te bemoeien met de verkoopprijs die de uiteindelijke partij met verzekeraars en de overheid gaat onderhandelen. Wij zeggen dan ook niet “je mag deze innovatie van ons kopen, maar dan moet je het wel goedkoop op de markt brengen”. Dat heeft natuurlijk een prijsdrukkend effect. Wij zijn een commerciële partij, dus wij moeten voor onze investeerders gewoon de maximale opbrengst realiseren’.
Overheid in spagaat
Overheden en universiteiten zitten zo in een spagaat. Door zelf te investeren kan fundamenteel onderzoek worden omgezet in een product met maatschappelijke impact. Lokale startende bedrijven worden ermee geholpen. Maar de geïnvesteerde miljoenen gaan in rook op als het bedrijf het niet haalt. En als er wél succes wordt geboekt, staat de investering aan de basis van een peperduur middel waar de samenleving uiteindelijk voor opdraait.
Voorlopig is er nog geen alternatief voorhanden
Publieke fondsen nemen bovendien het grootste risico door in een vroeg stadium te investeren. Nadat ook private partijen zijn ingestapt, pikken buitenlandse farmareuzen de kansrijkste concepten op en ontwikkelen die verder. De Vries: ‘Als je de hele waardeketen onderzoekt, denk ik dat er in die hele vroege fase het minst wordt verdiend en in de late fase het meest. Het is daarom heel jammer dat we in Nederland geen grote farma-industrie hebben. Wij investeren heel veel in wetenschap, maar het echte geld wordt verdiend in Zwitserland, Amerika en Frankrijk. Zo voelt het een beetje in de farma. Het is lastig geld te verdienen in Nederland.’
Onzinverhaal
Voorlopig is er nog geen alternatief voorhanden voor dit dilemma. Grote farmabedrijven zijn onmisbaar bij het ontwikkelen en vermarkten van nieuwe, innovatieve geneesmiddelen. Kan het niet anders? De laatste tijd is er veel aandacht voor nieuwe businessmodellen waarin de farmareuzen buitenspel komen te staan. Onlangs haalde bijvoorbeeld hoogleraar Huub Schellekens de voorpagina’s met een nog te ontwikkelen uitvinding: een apparaat dat in de toekomst zelf complexe geneesmiddelen moet kunnen produceren met cassettes. Het apparaat lijkt op een Nespresso-apparaat dat met cupjes koffie zet. Apothekers worden niet gehinderd door patentrecht en mogen dus zelf medicijnen maken — buiten de farmaceuten om. Dure geneesmiddelen zouden zo een stuk goedkoper worden.
"Wij investeren heel veel in wetenschap, maar het echte geld wordt verdiend in Zwitserland, Amerika en Frankrijk"
Maar investeerder Slootweg ziet niks in Schellekens’ idee: ‘Echt het grootste kulverhaal dat ik ooit heb gehoord. Deze verhalen domineren het publieke debat, maar het is echt volstrekte apekool.’ Het produceren van een complex biologisch medicijn kost miljoenen; dat een simpel apparaat goedkoop van zulke geneesmiddelen maakt, gaat volgens hem in nog geen 300 jaar gebeuren. ‘En de overheid stopt daar nog geld in ook. Ik vind dat laakbaarder dan dat er geld gaat naar spin-offs via de regionale ontwikkelingsmaatschappijen. Het is weggegooid geld, of in dit geval een paar gepensioneerde professoren van de straat houden met hun hobby’s.’
Wegen de baten nog wel op tegen de kosten?
Binnen het huidige systeem blijven nieuwe geneesmiddelen in handen van grote farmaceutische bedrijven die er de hoofdprijs voor vragen. Overheden en universiteiten kunnen daarin geen vuist maken. Met vroege investeringen levert het kansrijke innovaties op een presenteerblaadje aan buitenlandse farmareuzen. Mogelijke werkgelegenheid in de regio en maatschappelijke impact van fundamenteel onderzoek zijn de enige resultaten waarop overheden en universiteiten mogen hopen. Wegen deze baten nog wel op tegen de kosten?
Nu de prijs van geneesmiddelen een steeds groter probleem wordt voor de samenleving, zijn er vraagtekens te zetten bij het actief onderhouden van dit systeem door de overheid. Het gevecht tegen dure medicijnen wordt zo dweilen met de kraan open — en met publieke investeringsfondsen draait de overheid die kraan zelf een klein beetje verder open.
26 Bijdragen
Uitgelicht door de redactie
Pieter van der Lugt
Het systeem komt uit een tijdperk van medicijnen voor grote groepen patiënten. Denk aan ontstekingsremmers, maar ook Viagra. Die tijd is echt voorbij. Nieuwe geneesmiddelen zijn complex en alleen geschikt voor specifieke patiënten. Het bedrijfsmodel is alleen niet veranderd. De winsten uit de jubeljaren van gisteren kunnen alleen behaald worden door torenhoge prijzen te vragen voor specifieke medicijnen. Nieuwe geneesmiddelen worden steeds complexer, de prijzen alleen maar hoger. Het einde van deze ontwikkeling is nog lang niet in zicht.
Is dat allemaal de schuld van Big Pharma? Ik denk het niet. Het zit in een —weliswaar zelfgebouwde— gouden kooi. Slechts een op de tien ontwikkelde geneesmiddelen haalt de eindstreep. Aandeelhouders eisen een hoog rendement in deze risicovolle branche. Anders gaan ze met hun geld wel naar een veiligere of betere investeringsmogelijkheid. Dit zorgt niet voor een race naar de bodem, maar voor een vlucht naar de top. Van Icarus weten we dat dit alleen slecht kan aflopen.
Kan het anders? Een Uber van de farmaceutische industrie dient zich nog niet aan. De enige disruptie komt van buitenstaanders als Martin Shkreli. De jonge ondernemer kocht de rechten van een medicijn en verhoogde de prijs ervan met 5000 procent. Hij werd in 2015 de meest gehate man van Amerika genoemd, maar legde ook het failliet van het bedrijfsmodel bloot.
De komende tijd wil ik op zoek naar veranderingen die wel werken. Wat is een duurzaam model voor deze industrie? En hoe komen we daar? Graag hoor ik ook wat volgens jullie FTM-lezers anders kan en moet. Laat het hieronder weten, of mail naar pieter.van.der.lugt@ftm.nl
Uitgelicht door de redactie
Pieter van der Lugt
Het systeem komt uit een tijdperk van medicijnen voor grote groepen patiënten. Denk aan ontstekingsremmers, maar ook Viagra. Die tijd is echt voorbij. Nieuwe geneesmiddelen zijn complex en alleen geschikt voor specifieke patiënten. Het bedrijfsmodel is alleen niet veranderd. De winsten uit de jubeljaren van gisteren kunnen alleen behaald worden door torenhoge prijzen te vragen voor specifieke medicijnen. Nieuwe geneesmiddelen worden steeds complexer, de prijzen alleen maar hoger. Het einde van deze ontwikkeling is nog lang niet in zicht.
Is dat allemaal de schuld van Big Pharma? Ik denk het niet. Het zit in een —weliswaar zelfgebouwde— gouden kooi. Slechts een op de tien ontwikkelde geneesmiddelen haalt de eindstreep. Aandeelhouders eisen een hoog rendement in deze risicovolle branche. Anders gaan ze met hun geld wel naar een veiligere of betere investeringsmogelijkheid. Dit zorgt niet voor een race naar de bodem, maar voor een vlucht naar de top. Van Icarus weten we dat dit alleen slecht kan aflopen.
Kan het anders? Een Uber van de farmaceutische industrie dient zich nog niet aan. De enige disruptie komt van buitenstaanders als Martin Shkreli. De jonge ondernemer kocht de rechten van een medicijn en verhoogde de prijs ervan met 5000 procent. Hij werd in 2015 de meest gehate man van Amerika genoemd, maar legde ook het failliet van het bedrijfsmodel bloot.
De komende tijd wil ik op zoek naar veranderingen die wel werken. Wat is een duurzaam model voor deze industrie? En hoe komen we daar? Graag hoor ik ook wat volgens jullie FTM-lezers anders kan en moet. Laat het hieronder weten, of mail naar pieter.van.der.lugt@ftm.nl
Gerben Gerrits 7
Pieter van der LugtLydia Lembeck 12
Pieter van der LugtHet overnamebedrag van minstens 4 miljard dollar maakt het de grootste overname van een Nederlands biotechbedrijf ooit. Het kruisje met extra info krijg ik niet mee gekopieerd. Maar daar staat het wel 7 miljoen kan worden: "Het overnamebedrag van minstens 4 miljard dollar maakt het de grootste overname van een Nederlands biotechbedrijf ooit". Overnamebedrag 4 miljard maar het kan wel 7 miljoen worden?"
Graag uitleg? Is dat niet 7 miljard?
Zaterdagmiddag om ca. half 3: OK... geen reactie is ook een reactie. Dank je wel.
Annemiek van Moorst 10
Pieter van der Lugthttps://decorrespondent.nl/zoek?search_query=Lucien+Hordijk
- Ik zou zeker de omzeilingen van patenten door Love meenemen. Hij bedong namens Artsen Zonder Grenzen een hiv-cocktail voor zo’n 350 dollar per jaar, iets minder dan de symbolische prijs van 1 dollar per dag. Voor Afrika. De oplossing volgens Love? Ontkoppel de twee. Maak de totale productie van medicijnen generiek, behandel zoveel mogelijk patiënten, schaf monopolies af en roep speciale fondsen in het leven voor onderzoek en ontwikkeling. En de overheid? Die blijft gewoon doorgaan met het uitgeven van onderzoeksbeurzen. Maar ze moet zich wel hardmaken voor goede vervangers van het monopolie.
https://decorrespondent.nl/2868/pillenpatenten-maken-onze-medicijnen-onbetaalbaar-dit-is-hoe-het-anders-kan/7901985300-e1af67dd
- Als iemand weet hoe cruciaal het is de wetgeving rondom patenten te veranderen, dan is het Ellen ’t Hoen. In tegenstelling tot wat veel van haar goedbetaalde vakgenoten bij bedrijven vinden, roept de 56-jarige jurist al decennia op tot het doorbreken van de monopolies van geneesmiddelenbedrijven. ‘Ik had tien jaar geleden niet durven dromen dat uitgerekend Nederland bij de Europese Commissie zou aandringen om de prikkels die we de farmaceutische industrie bieden voor innovatie eens onder de loep te nemen,’ zegt ’t Hoen. Ook niet dat The Lancet en de Wereldgezondheidsorganisatie steeds meer ambassadeur zouden worden voor het ontwikkelmodel waar activisten als ’t Hoen al jaren voor lobbyen.
Daarin wordt een deel van de patenten afgeschaft en worden monopolies doorbroken, waardoor de kosten van het naar de markt brengen van een geneesmiddel worden ‘losgekoppeld’ van de uiteindelijke verkoopprijs.
https://decorrespondent.nl/5928/deze-patentjurist-laat-zien-dat-zelfs-de-medicijnindustrie-te-veranderen-is/16332973800-e640b2a5
Mz59 7
Lijkt mij sterk .... de octrooiwet geldt ook voor apothekers.
https://en.wikipedia.org/wiki/Martin_Shkreli
"As markets for out-of-patent drugs are often small, and obtaining regulatory approval to manufacture a generic version is expensive, Turing calculated that with closed distribution for the product and no competition, it could set high prices".
Er was dus geen concurrentie vanwege dure regulatory approval. In het artikel hierboven staat echter [Shkreli] " kocht de rechten van een medicijn".
Wat is nu het ware verhaal? Iedereen mag out-of-patent drugs op de markt brengen, indien daar regulatory approval voor is. Dus niemand heeft dan een uitsluitend recht op het medicijn. Dat gebeurt ook vaak, zie de "generics". Als dat verhaal uit Wikipedia klopt, dan kan Shkreli er ook niets aan doen dat er geen concurrentie is. Heeft Shkreli nu de (exclusieve?) rechten op dat medicijn verkregen of niet? Graag verheldering. Zo niet, dan moeten al die haters zelf maar een bedrijf opzetten en het medicijn goedkoper op de markt brengen.
Het probleem is dat die regulatory approval te duur is? Als we het te goedkoop maken dan krijgen we ongelukken vanwege onzuivere of verkeerde medicijnen.
Pieter van der Lugt
Mz59Je haalt een goed punt aan. Martin Shkreli kocht wel degelijk de rechten van het medicijn Daraprim. Het middel was, zoals je schrijft, al wel lang uit patent, maar het was het enige medicijn dat ook was toegelaten op de markt. Dit heeft inderdaad deels met strenge toelatingseisen te maken. Voor andere producenten waren er te weinig prikkels om een alternatief te maken. Slechts een kleine groep patiënten was namelijk afhankelijk Daraprim. En een tweede aanbieder kon geen hele hoge prijs vragen (concurrentie). Hierdoor was er praktisch gezien sprake van een monopolie, ook al ging het om een out-of-patent middel. Shkreli zag het en greep zijn kans. Hem valt niet te verwijten dat er geen concurrentie was, maar Shkreli maakte wel misbruik van de situatie. Hij liet met zijn actie heel duidelijk zien welke perverse prikkels het systeem in zich draagt. Dat is de reden waarom ik hem hierboven aanhaalde.
Dat neemt niet weg dat er inderdaad veel te doen is over het toelatingsproces van geneesmiddelen. Zowel producenten van innovatieve als generieke middelen klagen erover. Een onderwerp dat ook mijn interesse heeft. Houdt het proces dure, onnodige en onveilige middelen van de markt? Of houden de strenge eisen goede medicijnen tegen, vooral voor hele zeldzame ziekten? Het zijn vragen waar ik dieper in wil duiken.
Over apothekers en patent: zij kunnen door magistrale bereiding ook geoctrooieerde medicijnen namaken, zolang het maar voor individuele patiënten is.
Annemiek van Moorst 10
Pieter van der Lugt- Maar investeerder Slootweg ziet niks in Schellekens’ idee: ‘Echt het grootste kulverhaal dat ik ooit heb gehoord. Deze verhalen domineren het publieke debat, maar het is echt volstrekte apekool.’
Pleit niet voor de man.
Henk Eleveld 3
Mz59Artikel 40
1 Het is verboden een geneesmiddel in het handelsverkeer te brengen zonder handelsvergunning van de Europese Gemeenschap, verleend krachtens verordening 726/2004 dan wel krachtens die verordening juncto verordening 1394/2007, of van het College, verleend krachtens dit hoofdstuk.
2 Het is verboden een geneesmiddel waarvoor geen handelsvergunning geldt, in voorraad te hebben, te verkopen, af te leveren, ter hand te stellen, in te voeren of anderszins binnen of buiten het Nederlands grondgebied te brengen.
3 Een verbod als bedoeld in het eerste of tweede lid is niet van toepassing:
a. op geneesmiddelen die door of in opdracht van een apotheker of een huisarts als bedoeld in artikel 61, eerste lid, onder b, in diens apotheek op kleine schaal zijn bereid en ter hand worden gesteld;
Het mag dus om de patenten heen! Mits op kleine schaal en voor eigen patiënten.
Er is zelfs jurisprudentie over:
https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBSGR:2007:BB3975&showbutton=true&keyword=transvaal+apotheek
Het is dus al gebeurd!!
Mz59 7
Henk EleveldMz59 7
Henk EleveldIk heb toch de indruk dat op dit forum merken en octrooien door elkaar gehaald worden.
Wie iets over dit onderwerp wil zeggen moet wel juridisch exact formuleren, want anders is het niet te volgen.
stop ze
Mz59kortom hoe kan het gebeuren dat ik een illegale levensvorm ben,
mag geen financiele steun aanmemen; dat is strafbaar bij een uitkering. dus ik mag niet bestaan . Dit artikel leek (of commentaar erop) leek op de introduktie van Amfexa als monopolist met de nederlandse staat als uitvoerder en fascilitator van afpersingspraktijken,
Escobar of Al capone zouden deze ontwikkelingen nooit hebben durven dromen.
kortom kunt u mij hints geven oid waar ik mijn burgerrechten kan heroveren?
Psychiaterron 5
Diny Pubben
PsychiaterronKijk naar de brief die deze patiënt, net gehoord diagnose kanker, van ARBO afdeling krijgt.
Hoe prijs gedreven wil je het hebben, er staat in hoeveel de mens de werkgever kost!
Werkgever 12 jaar verantwoordelijk mits eigenrisicodrager voor zieken. Uniek in de wereld.
https://pbs.twimg.com/media/DDYlb7PXUAEpUOH.jpg
(laatste zin: Heb je vragen? Stel ze aan de inzetbaarheidsdeskundige, jouw leidinggevende of HR)
Dat is de praktijk in NL, wat vind de psycholoog of psychiater hiervan?
Ik word woedend, bestaat er een woede schaal?
Die bestuurscultuur doet mij aan Arthur Gotlieb denken, die zelfmoord pleegde bij de Nederlandse Zorg Autoriteit.
Psychiaterron 5
Diny PubbenLydia Lembeck 12
PsychiaterronPsychiaterron 5
Lydia LembeckLydia Lembeck 12
PsychiaterronLydia Lembeck 12
'Het overnamebedrag van minstens 4 miljard dollar maakt het de grootste overname van een Nederlands biotechbedrijf ooit'
Er staat zo'n kruisje bij en daar staat het nog wel 7 miljoen kan worden. Dat kan toch niet? Of begrijp ik het niet goed?
Ewout Urbach 2
Waarom gebeurt dit? Op dit schitterende platform werd dat scherp inzichtelijk gemaakt voor de ontwikkeling van antibiotica! Het meest briljante geneesmiddel door de mensheid ooit ontwikkeld, loopt tegen z'n grens aan. Er bestaan resistente bacteriën. Ontwikkeling van nieuwe antibiotica wordt gefinancieerd met GIFTEN. Met andere woorden de businesscase is niet goed genoeg. Terwijl niemand twijfelt over de therapeutische werking. Er blijven een heleboel medicijnen op de plank liggen, die in de preklinische fase veelbelovende resultaten laten zien, maar slechts geschikt zijn voor kleine patientenpopulaties of potentie tot mensen genezen.
Dit is niet bedoeld als pharmabashing, maar eerder als systeembashing. Farmaceuten zijn aandeelhoudersgestuurde organisatie. Economisch rendement gaat voor maatschappelijk rendement. Ik ben niet overtuigd van het zielige farmaverhaal dat ontwikkelen van medicijnen veel kost. Het ontwikkelen van nutteloze medicijnen en aantonen, dat ze nuttig zijn... dat kost veel geld.
Mijn bijdrage:)
Henk Eleveld 3
Erasmus verkocht ziekte van Pompe medicijn aan Genzyme en krijgt nog jaarlijks enkele miljoenen royalties. Gekke is dat de Erasmus artsen het ook als enigen voorschrijven. Soort medicijn-geldpomp.
Het is dan ook een grote leugen dat R&D verantwoordelijk is voor de hoge kosten. Big Farma vindt niets meer uit maar kent het kunstje om middelen op de markt te krijgen en kan dure onderzoeken financieren. Men koopt dus voor heel veel geld kleine bedrijfjes op. Naast Acerta zijn er zijn meer voorbeelden: Alexion kocht Synageva voor ruim 8 miljard dollar. Het geneesmiddel Kanuma kregen ze ervoor en een pijplijntje. Nu verkopen ze dit middel nauwelijks: veel te duur en werkzaamheid twijfelachtig. Dus gaan ze liever afboeken dan prijsverlagen.
marcel 7
Henk EleveldMz59 7
Henk EleveldF. Altenburg
Jan Willem Blankert 2
Een medische professor in R'dam (naam vergeten) maakt er zich ook druk over: medicijnen worden ontwikkeld dankzij overheidsgeld, daarna berekenen individuele succesjongens veel te hoge prijzen.
Idem: super winstmakers van GOOGLE ontwikkelden hun systeem op de computer systemen van Princeton University.
Het is net als met de bankiers: Kop: ik win, Munt: jij verliest.
Niet makkelijk om hier een bevredigende oplossing voor te vinden. Behalve voor de roverij door bankiers, want bankieren is een oud vak en erg eenvoudig. Bankiers moeten gewoon ambtenaartjes worden. Als het gaat om het vinden van iets nieuws, wordt het ingewikkelder een bevredigende oplossing te vinden. Zelfs ik ben er nog niet uit.
stop ze
de feiten die zich voltrokken hebben, zijn in onomfloerste taal alsvolgt samen te vatten :
afpersen van kwetsbare medemens door maffia met staatgarantie op de vloeiend verlopende voltrekking van deze praktijken en garant voor straffeloosheid van schoftenstreken cq misdaad tegen de mensenrechten van de getroffen groep. afnemen van grondrechten van nederlandse staatsburgers. doet mij ergens aan denken ,...
Gladius Amores 4
stop ze