Sinds het uitbreken van de kredietcrisis zijn er enorme bedragen het financiële systeem ingepompt. Veel marktvorsers voorzagen een sterk oplopende inflatie en stemden hun beleggingsbeleid hierop af. Hyperinflatie zou ons voorland zijn, waarbij de Amerikaanse dollar als eerste het loodje zou leggen.

De realiteit is dat na zes jaar van extreem ruim geldbeleid, de discussie eerder gaat over deflatie dan over inflatie. Ondertussen is de Amerikaanse dollar aan haar tweede jeugd begonnen. De dreiging van deflatie in met name Europa is een probleem dat zeker niet moet worden onderschat.

Deflatoire zuigkracht

Innovatie wordt vaak gezien als de oplossing om uit de huidige financiële malaise te komen. Maar veel technologische innovaties hebben een enorme deflatoire zuigkracht. Wanneer u bijvoorbeeld na een lang verblijf in het buitenland weer eens door een gemiddelde winkelstraat in Rotterdam of een andere Nederlandse stad wandelt, is het schokkend om te constateren hoezeer het beeld afwijkt van uw herinnering. De deflatoire zuigkracht van – in dit geval – het internet wordt dan pijnlijk duidelijk.

Particuliere beleggers onderschatten de invloed van de wereldwijde vergrijzing

Ook de globalisering draagt bij aan een lage inflatie. Het spotgoedkope geld zoekt eenvoudig haar weg en mensen blijken bereid te zijn om te verhuizen voor een kansrijkere toekomst. De landsgrenzen spelen hierbij vaak geen enkele rol meer. De looninflatie is om deze reden opvallend laag. De prijsinflatie is eveneens niet hoog. Inflatie is niet langer vanzelfsprekend.

Een ander aandachtspunt is de opbouw van de wereldbevolking, die in een rap tempo aan het veranderen is. Ik voer de laatste tijd steeds meer onderzoek uit naar dit verschijnsel. Voor mij is het nog te vroeg om conclusies te trekken, maar één ding staat als een paal boven water: particuliere (vastgoed)beleggers onderschatten de invloed van de wereldwijde vergrijzing, die een enorme impact op hun investeringen zal hebben. Deze ontwikkeling zal ook grote invloed hebben op de inflatie in het algemeen: de toekomstige grijsaard zal zijn geld maar mondjesmaat uitgeven.

Considerable time

In monetair opzicht draaide de afgelopen week volgens veel beleggers slechts om twee woorden van Janet Yellen, depresident van de Amerikaanse centrale bank Fed: 'considerable time'. Yellen kijkt naar de data en maalt niet om het tijdspad, zoveel is wel duidelijk. Voorlopig lijkt de kwestie inflatie in elk geval van de baan. Beleggers zoeken hun heil in aandelen en jagen de indices nog wat hoger.

In dit kader heb ik eerder geschreven over zelfgenoegzaamheid. In veel opzichten doet de huidige situatie op de mondiale markten mij denken aan 2007. Beleggers negeren veel waarschuwingssignalen en dat maakt mij terughoudend.

Rest mij u een goed weekend te wensen.

Jan Dwarshuis is senior asset manager bij Thirteen Asset Management AG, waar hij verantwoordelijk is voor het Thirteen Diversified Fund. Dwarshuis schrijft zijn columns op persoonlijke titel en wordt hier niet voor betaald. Ook betaalt hij niet voor het plaatsen van zijn columns. Professioneel houdt hij posities aan in grote Europese, Amerikaanse en Russische beursfondsen. De informatie in zijn columns is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde aandelen en is ook niet voornemens dat de komende 72 uur te doen.