
Op zoek naar een fascinerend vakantieboek over de crisis? Columnist en hoogleraar economie Bas Jacobs beveelt dan Lessons from the Great Depression van Peter Temin aan.
Volgens Bas Jacobs is het boek "Lessons from the Great Depression" van Peter Temin zonder meer een voor economen ongebruikelijk goed geschreven werk. Tegelijkertijd waarschuwt Jacobs dat Temin wel te boek staat als een 'economist's economist': geen makkelijke kost voor buitenstaanders.
Het fascinerende in het betoog van Temin is dat politici in de jaren dertig vastgeroest zaten in het idee van de gouden standaard, meent Jacobs. Of, zoals de aan de Erasmus Universiteit verbonden hoogleraar economie zelf laat noteren:
Zelfs toen landen noodgedwongen de gouden standaard moesten loslaten, wilden de meesten zo snel mogelijk weer terug. Dat verklaarde volgens Temin dat landen allerlei beleid voerden waarvan we nu weten dat het niet werkt:
"Even more important than market interactions was the mutual support that the international financial community gave to the gold standard. A small group of bankers and ministers traveled around Europe and to America in the early 1930s, assuring each other of the vitality of their mission to save the gold standard. They recommended deflation, contraction, tightening up, in response to every problem. They confirmed each other's belief in the probity of their actions. They made it doubly hard for every leader to break out of the mold."
Cover boek 'The lessons from the Great Depression' van Peter Temin
Vervang in citaat gouden standaard door euro
En dan komt Jacobs met de volgende tip aan de lezers: vervang in bovenstaande citaat de gouden standaard door de euro. Het gaat dan niet meer over 1930 maar over 2012. En ook nu zien we weer vergelijkbare ideeën: bij ieder probleem wordt geroepen dat alle landen zo snel mogelijk hun begroting op orde moeten brengen.

2 Bijdragen
Charles Mackay
wanneer de opmerking van Jacobs aan het slot van het artikel betekent dat de begroitingsdiscipline maar moet worden losgelaten en een grotere tekortfinanciering de oplossing is, dan loopt dat stuk op de insolvabele overheden ten zuiden van de knoflooklijn.
of misschien mioeten we de laatste regel hertalen in: "En ook nu zien we weer vergelijkbare ideeën: bij ieder probleem wordt geroepen dat alle landen in de euro moeten blijven." Dat is inmiddels de root-cause.
Stef