Een boodschappenlijst uit 1975

2 Connecties

Relaties

Starters

Werkvelden

Woningmarkt
9 Bijdragen

Als onze boodschappen even hard in prijs waren gestegen als woningen dan betaalden we in 2008 €4,68 voor een pot pindakaas constateert Jasper Du Pont.

Stel; je neemt een boodschappenlijstje met doodnormale producten. Vervolgens zoek je hier en daar wat prijsinformatie uit 1975. Dan leg je de prijsindex van de huizen naast dit lijstje en reken je uit wat de producten nú zouden kosten als ze dezelfde prijsontwikkeling hadden doorgemaakt als huizen en wat ze gekost zouden hebben op de piek in 2008. Dan krijg je het volgende:

 

 

1975

2008-Q4
(geïndexeerd
op huizenprijzen)

2012-Q4
(geïndexeerd
op woningprijzen)

Albert.nl (2013)

Blue band 250 gram

0,38

3,05

2,57

0,85

Pot pindakaas 350 gram

0,59

4,68

3,95

1,74

Van Nelle koffie 250 gram

1,17

9,37

7,89

2,50

Pak Liga

0,34

2,69

2,26

1,75

Engelse drop 500 gram

0,85

6,82

5,75

1,59

Kilo kip

2,56

20,47

17,25

8,00

Kilo suiker

0,59

4,68

3,95

1,09

20 vuilniszakken

1,59

12,71

10,70

1,19

Bruin brood

0,44

3,56

3,00

1,29

toiletpapier 4 rollen

0,90

7,19

6,06

1,19

liter melk

0,33

2,61

2,20

0,67

spruiten 1/2 kg

0,27

2,14

1,80

0,90

12 halve liters bier

2,26

18,08

15,23

7,56

TOTAAL

12,26

98,05

82,61

30,32

 
 
Zoals je ziet zou je voor een pak van vier rollen toiletpapier in 1975 een bedrag van 1 gulden 98 hebben betaald, of 90 eurocent. Wanneer rollen toiletpapier nu net zo hard in prijs zouden zijn gestegen als huizen, zou je voor deze vier rollen in 2008 maar liefst 7 euro 19 betalen. En dan heb ik het over nieuw geproduceerde rollen in verpakking en geen tweedehandsjes uit 1975, maar let’s not get into that. In het laatste kwartaal van 2012 betaalde je ‘nog maar’ 6,06 euro.  Inmiddels zouden we hebben kunnen concluderen dat rollen toiletpapier nog niet eerder dit millennium zo goedkoop waren. Gelukkig zijn in werkelijkheid rollen toiletpapier 1 euro 19 (per vier).
 
Nu hoor ik je denken: “maar de rente is gedaald”. Klopt, maar misschien zou het wel logischer zijn als de huizenprijs wordt bepaald door wat het kost – en niet wat we maximaal kunnen missen. Voor water en benzine willen we ook een prijs betalen die reëel is en gaan we ook pas ons volledige overige budget afknijpen als we door grote schaarste wel móeten, of door speculatie rijk denken te kunnen worden. Op deze manier bestaat een groter deel dan noodzakelijk van ons budget uit ‘wonen’ en lopen we enorm risico op een drama als de rente weer stijgt.
 
Nog een opmerking in het verlengde van dit boodschappenlijstje. Zoals je ziet zijn de prijzen van 1975 tot nu bij de Albert ook 2,5 maal zo hoog geworden door inflatie. De laatste tijd hoor ik een hoop belanghebbenden bij de woningmarkt roepen dat het geen zin heeft om te sparen omdat de rente op je spaargeld lager is dan de inflatie. Dat is kolder, mits je je spaargeld net als ik niet gaat inruilen voor boodschappen maar voor een huis. In dat laatste geval reken je inmiddels met 7,6% deflatie.