
Meer vrijheid was misschien wel de belangrijkste belofte bij de introductie van marktwerking in de zorg. Vrijheid voor nieuwe aanbieders om te laten zien dat het beter kon en vrijheid voor de patiënt om zelf een zorgverlener te kiezen. Lees meer
Die vrijheid staat ter discussie. De zorgverzekeraars, als beheerders van de premiegelden, willen meer macht om te bepalen waar het aan uitgegeven mag worden en meer invloed om zorgverleners te sturen middels contractafspraken.
Artikel 13 van de Zorverzekeringswet (ZVW) bepaalt dat verzekeraars ook een vergoeding (van in de praktijk zo'n 80 procent van de prijs) moeten betalen wanneer een patiënt kiest voor een zorgverlener zonder contract. Daar wilden de verzekeraars graag van af. Minister Edith Schippers loodste vorig jaar een wetsvoorstel door de Kamer dat artikel 13 zo wijzigt dat verzekeraars niet langer verplicht zijn om die vergoeding te betalen. Daarmee kon de verzekeraar in feite bepalen welke zorgverleners economisch bestaansrecht houden en welke niet - en zou het een stuk makkelijker worden om in contracten vast te leggen hoe zorg precies verleend moet worden. Zorgverleners uit allerlei branches maakten zich zorgen over deze toename van macht van de verzekeraar en verzetten zich het afgelopen jaar heftig tegen de wetswijziging en zorgde in de Kamer bijna voor een kabinetscrisis en sneuvelde uiteindelijk in de senaat. Follow the Money publiceerde talrijke artikelen over dit proces. We laten het daar niet bij zitten.
Follow the Money volgt de ontwikkelingen rond zorgverzekeraars op de voet en investeert in diepgaand onderzoek. Hieronder de resultaten van onze inspanningen.
Psychiaters behandelen ‘te veel’ patiënten en moeten verzekeraar tonnen terugbetalen
Ethisch incasseren is nog steeds een probleem voor verzekeraar Menzis
Verzekeringsweigeraar krijgt duizenden euro’s terug
Zilveren Kruis liet minister Bruins blunderen met niet-bestaand onderzoek
‘De Zorgverzekeringswet deugt niet, dus ik doe er niet aan mee’
Zzp’ers krijgen Achmea in de rechtszaal op de knieën voor vrije artsenkeuze
Hoe verzekeraars marktwerking in de zorg dwarsbomen
Onduidelijke regelgeving antidepressiva geeft zorgverzekeraars vrij spel
De onzichtbare strijd om de zorgmiljarden
De jaren van ijzeren Edith
Eerste Kamer wil advies Raad van State over vrije artsenkeuze
De Eerste Kamer besloot dinsdag om de Raad van State advies te vragen over de wijziging van artikel 13 van de Zorgverzekeringswet. Daar zitten zowel juridische als maatschappelijke haken en ogen aan.
Hinderpaalcriterium
Nu is die vergoeding voor ongecontracteerde zorg in de praktijk nog zo'n 75 tot 80 procent. Dat komt door het zogeheten 'hinderpaalcriterium' in de wet. Dat stelt dat zorgverzekeraars ook voor niet-gecontracteerde zorg een dusdanige vergoeding moeten bieden aan hun verzekerden, dat die niet financieel gehinderd worden om door een zelf gekozen arts of behandelaar geholpen te worden. Het wegvallen van dat criterium voor bepaalde groepen zorgaanbieders heeft tot gevolg dat patiënten voor die zorg in theorie straks ook het volle pond zouden kunnen gaan betalen. De machtspositie van zorgverzekeraars wordt daarmee versterkt. Vooral kleine zelfstandige zorgverleners maken zich daar zorgen om; zij kunnen niet tot nauwelijks onderhandelen over de inhoud van hun contract met een verzekeraar en verliezen bij het niet aangaan van een contract mogelijk de inkomsten die tot nu toe in ieder geval nog voor het grootste deel vergoed worden.In strijd met Europees recht?
Zowel politici als zorgaanbieders vroegen zich de afgelopen maanden af of de wijziging van artikel 13 van de Zorgverzekeringswet niet in strijd is met het Europese recht. Advocaat Gerard Spong stelde dat de wetswijziging in strijd zou zijn met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en de Stichting Handhaving Vrije Artsenkeuze dreigde met een rechtszaak tegen de staat namens 5000 artsen. De Eerste Kamer vraagt de Raad van State nu ook om te kijken of de wijziging van artikel 13 niet in strijd is met Europees recht. Daarbij zal het dan vooral gaan om de Europese richtlijn die betrekking heeft op grensoverschrijdende zorg. Professor Johan van de Gronden schreef hierover vorig jaar in het Tijdschrift voor Gezondheidsrecht een artikel, waarin hij stelde dat een vergoeding van nul procent niet vanzelfsprekend overeenkomt met die richtlijn. Daarin wordt namelijk bepaald dat de verzekerde in het buitenland recht heeft op dezelfde vergoeding als in Nederland. Daaruit zou volgen dat een zorgverzekeraar in Nederland níet een vergoeding van nul procent zou mogen bieden. Ook stelt hij dat wijziging van de Zorgverzekeringswet tot ingewikkelde Europees-rechtelijke kwesties leiden die patiënten niet ten goede zouden komen.Positieve ontwikkeling
Advocaat Karik van Berloo, zorgmakelaar bij kantoor Eldermans en Geerts Advocaten, noemt het verstandig dat de Eerste Kamer zich tot de Raad van State wendt. 'Ten eerste is de selectie van aanbieders die nog wel binnen dat hinderpaalcriterium vallen en de groepen die daar nu buiten vallen, niet duidelijk gemotiveerd. Vrijgevestigde psychologen bijvoorbeeld waren in het oorspronkelijke voorstel wel meegenomen, maar in de definitieve tekst van de wet zijn zij plotseling buiten de boot gevallen. Waarom precies is mij niet duidelijk geworden. Terwijl de wetswijziging voor die groepen zelfstandige aanbieders inhoudt dat zij straks min of meer gedwongen zijn om een contract met de verzekeraar te ondertekenen - 'slikken of stikken'. Ik kan mij goed voorstellen dat de Eerste Kamer duidelijker gemotiveerd wil zien waarom deze keuze is gemaakt.''DE WETSWIJZIGING HOUDT VOOR ZELFSTANDIGE AANBIEDERS IN DAT ZIJ STRAKS MIN OF MEER GEDWONGEN ZIJN OM EEN CONTRACT MET DE VERZEKERAAR TE ONDERTEKENEN - 'SLIKKEN OF STIKKEN'Als tweede punt noemt Van Berloo de onzekerheid over het percentage dat zorgverzekeraars straks moeten vergoeden voor niet-gecontracteerde zorg. 'Het zou goed zijn om dat dan ook meteen in de wet vast te leggen. De Hoge Raad heeft bevestigd dat 75 tot 80 procent een algemene veldnorm is voor vergoeding van ongecontracteerde zorg, maar als dat niet hard in de wet wordt vastgelegd zal daar toch discussie over blijven bestaan die weer in de rechtszaal uitgevochten moet worden. Ook lijkt het er op dat niet iedere zorgverzekeraar zich aan die lijn van 75 tot 80 procent houdt. Het is de vraag of verzekerden dat op zullen merken bij de keuze voor hun polis, ' zegt Van Berloo. 'Daarnaast is het de vraag: 75 tot 80 procent van wat? Gaat het om het landelijk gemiddeld tarief, het door de betreffende zorgverzekeraar gemiddeld gecontracteerde tarief, het ‘marktconforme tarief’? Maar wat is dat dan? Of gaat het om het NZa-maximumtarief. Het is ook wenselijk dat daar duidelijkheid over komt.' De zorgmakelaar zegt ook nog positief verrast te zijn door het wetsvoorstel. 'Het feit dat de groepen zorgaanbieders waarvoor het hinderpaalcriterium geldt verankerd is in de wet is een positieve ontwikkeling. Dat geeft rust en zekerheid en mag ook wel eens gezegd worden in deze discussie over Artikel 13.'
13 Bijdragen
Yes!
Voor socialisten zou ik de gedwongen betaling nog begrijpen in de zin dat dit in het algemeen belang is, maar van een liberaal mag ik toch verwachten dat die strijdt voor de vrijheid? Ach, de liberaal en socialisten bestaan niet als het om geld komt. De hebzucht viert.... vul maar in.
PeterO
Jan
Nelis Lau
Bob Lagaaij
Joost Visser
Sjaak
Professor Johan van de Gronden schreef hierover vorig jaar in het Tijdschrift voor Gezondheidsrecht een artikel waarin hij stelde dat een vergoeding van nul procent niet vanzelfsprekend met die richtlijn."
Bovenstaande zin loopt niet, zou deze voor goed begrip aangepast kunnen worden?
Eelke van Ark
Sjaakpubben
LantR.fant
Stel dat u in december op zoek gaat naar een andere zorgverzekering. Kost u nominaal € 1.000, = per jaar. Dan wilt u misschien wat extra fysiotherapie verzekeren, of de tandarts en dan kijkt u wie de goedkoopste is. Verder zult u zich niet verdiepen in uw polis.
U kiest voor de naturapolis, waarbij de verzekeraar bepaalt waar u zich mag lagen behandelen en welke medicijnen u krijgt. Als u zich meer in de materie zou verdiepen, dan zag u dat u voor (jaarlijks) € 100, = meer een restitutiepolis kan afsluiten. In dat geval bepaalt U waar u zich laat behandelen en welke medicijnen u krijgt.
U beschuldigt de politiek en de verzekeraars, maar dat zijn niet de schuldigen.
Uw desinteresse is het grote probleem.
Als verzekeringsadviseur loop ik daar altijd tegenaan. 5% van de bevolking kiest bewust en klaagt dan ook niet. 95% is gewoon te dom om te begrijpen waarmee ze bezig is en loopt op fora als deze haar gal te spuien.
U bent een gewaarschuwd mens, herkansing in december 2014.
pubben
LantR.fantEn kunt U uw klanten ook vertellen hoeveel ze zelf bij moeten bijbetalen met een restitutie verzekering, de stiekeme rekeningen, naast het eigen risico?
AV
LantR.fantDeVrijePsych