'Waarom schreef het Nederlandse journaille niet over het deze week verschenen schaduwbanken rapport?' vraagt Ewald Engelen zich af.
De Financial Times had het. Der Spiegel had het. De Standaard had het. En in Nederland? Niets, nada, nul. Ik heb het over het rapport van de Financial Stability Board (FSB) over schaduwbankieren dat zondagavond om half negen het armeluistelexje Twitter raakte.
Financial Stability Board
Op uitnodiging van de G20 is de FSB nu al anderhalf jaar bezig om omvang en functie van het schaduwbankieren in kaart te brengen. Voor uw begrip: dat is iedere vorm van kredietlening door een instelling die niet onder toezicht staat. Het gaat dan om hedgefondsen, geldmarktfondsen, aandelenbewaarders, leasemaatschappijen en speciale financieringsvehikels. De kredietcrisis van 2008 heeft namelijk aangetoond dat de kapitaalstromen aan de achterkant van het bancaire universum wel eens een belangrijkere bron van besmetting kunnen zijn dan de formele vervlechtingen aan de voorkant.
Het rapport van afgelopen zondag, getiteld
Global Shadow Banking Monitoring Report 2012, is onthutsende lectuur. Ten eerste door de enorme omvang van het schaduwbankieren. Tussen 2002 en 2006 is het gestegen van 22.000 miljard dollar naar 62.000 miljard. Tijdens de crisis is het iets afgenomen, maar sindsdien verder gestegen naar 67.000 miljard dollar in 2011. Dat is ongeveer gelijk aan wat wij jaarlijks met z’n allen op deze aardkloot produceren. Het betekent dat toezichthouders geen benul hebben van krediettransacties ter waarde van de helft van de totale bancaire balansen en dat hun financiële stabiliteitsbelofte dus een wassen neus is.
Ten tweede door het grote belang ervan voor het bankwezen. Het pastorale beeld van banken die spaargelden innemen en vervolgens aan keurige huisvaders en ondernemers uitlenen is een romantische fabel. Sinds de late jaren zeventig is er een nauwelijks gereguleerde internationale interbancaire markt ontstaan waarmee banken hun balansen tot onwaarschijnlijke proporties hebben kunnen oppompen. Het zogenaamde ‘depositofinancieringsgat’ dat typisch Nederlands zou zijn en dat Nederlandse banken gebruiken om de politiek te chanteren is in werkelijkheid een kenmerk dat alle systeembanken delen. Door de interbancaire markt zijn bankbalansen de afgelopen decennia in heel Europa een veelvoud van de nationale spaartegoeden geworden, ongeacht het pensioensysteem. De FSB laat met dit rapport zien dat er grote overlap bestaat tussen schaduwbankieren en de interbancaire markt en dat toezichthouders daarom de transformatie van banken van keurige intermediairs in psychopathische parasieten grotendeels hebben gemist.
Nederland in de schaduw
Maar het meest onthutsend is dit rapport vanwege
de grote rol van Nederland. Met de VS is Nederland het enige land waar schaduwbanken (flink) groter zijn dan reguliere banken. Met het Verenigd Koninkrijk is Nederland het enige land waar het schaduwbankieren sinds de crisis is gegroeid. En met Hongkong staat Nederland, met respectievelijk 520 procent en 490 procent van het bruto binnenlands product, boven aan het lijstje van schaduwbancaire centra. En dat zijn nog maar de netto bedragen. De bruto waarde van de in- en uitgaande kapitaalstromen bedraagt in Nederland een onvoorstelbare 12.000 miljard euro, twintig (!) maal het Nederlandse bbp.
Geen wonder dat de FSB De Nederlandsche Bank om meer gegevens heeft verzocht. Die zijn opgenomen in een Annex aan het einde van het rapport. Daaruit blijkt dat de prominente rol van Nederland in het schaduwbancaire stelsel in belangrijke mate komt
door het Nederlandse belastingparadijs. Ongeveer twee derde van de Nederlandse schaduwbanken is een brievenbusmaatschappij, waarvan Nederland er 14.000 (!) kent. Tachtig procent ervan hoort bij ondernemingen als Google, General Electric, Ikea en andere multinationals die de laatste maanden zo fijn in het nieuws zijn gekomen. De rest zijn vehikels die door banken worden gebruikt als kopers van verpakte hypotheken en verkopers van schuldpapier. Hoewel de FSB concludeert dat het merendeel van de Nederlandse schaduwbanken dus niet onder de definitie valt, constateert zij tevens dat het Nederlandse belastingparadijs steeds vaker door banken wordt misbruikt om toezicht te ontwijken en maakt ze zich zorgen over de intransparantie en nodeloze complexiteit die dat oplevert.
Waar is het journaille?
En alsof dat nog niet erg genoeg is, bestaat het Nederlandse journaille het om dit volmaakt te negeren. FSB? Nooit van gehoord. Schaduwbankieren? Wat is dat? En zo kan het gebeuren dat na het zinken van RBS door ABN Amro, na de betrokkenheid van Rabo bij LIBOR-gate, na een lange reeks fraudeschandalen met vastgoedfinanciering, na de woekerpolisaffaire, na dreigende faillissementen van publieke instellingen door onverantwoorde derivatenverkopen en na historisch ongekende staatssteun er nog altijd idioten in Nederland rondlopen die geloven dat het allemaal de schuld is van Britten en Amerikanen.
17 Bijdragen
Michael Dreyfus
Deze club kan je niet meer serieus nemen, na het adviseurschap van Willem Alexander aldaar, dunkt me.
Nu hij eindelijk weg is, zit er nog steeds een spion, die nog notabene mee adviseert in/voor DNB.
De dame/spion in kwestie heet Annemiek Fentener van Vlissingen, en heeft persoonlijk grote commerciele belangen over de aardbol d.m.v. haar fikse aantal bedrijven.
Het doofpot werk zal waarschijnlijk uit haar pijp komen.
Al lang vraag ik mij af, hoe het mogelijk is dat een dergelijk persoon vertrouwen geniet, en binnen gelaten wordt in een zeer belangrijk overheidsorgaan?
Ook hier vraag je je af, wanneer stelt het journaille daar eens pittige vragen over.....
Peter
Zelfstandige journalisten moeten heel veel tijd vrij maken voor dit soort werk, naast hun gewone betaalde opdrachten. De tijd dat kranten flink konden uitpakken met onderzoeksjournalistiek lijkt voorbij.
Bovendien zie je vaak dat er schokkende zaken worden onthuld, bijvoorbeeld in Tegenlicht, Zembla of Tros Radar. Vervolgens hullen politiek of betrokkenen zich in stilzwijgen en slaat het hele onderwerp dood.
Marcel
Kees
Kees
Peter van der Slikke
Troy Ounce
Kijk ook naar de video op www.maxkeiser.com.
Lachen, die mogelijkheid om onder auspicieen van de grote accountants, naar gelieve een paar miljard op of van de balans te zetten/halen, om zo je financials te masseren.
Waar we nu op wachten is de "geloofwaardigheidsval", waarbij wij Muppets, niet meer geloven in onze leiders en de hele Santekraam verdwijnt in een donker hol.
Gast
Gast
GastEigenlijk zou een deel van de STER reclamegelden specifiek gealloceerd moeten worden voor gedegen onderzoekswerk van journalisten.
Peter
Tijdens de uitzending bleek dat Sint Paul Rosenmöller commissaris was bij zowel de NS als het schoonmaakbedrijf dat onder de kostprijs in had geschreven op een aanbesteding. De schoonmakers hadden hem als oud-FNV-er ook aangeschreven en om steun gevraagd. Rosenmöller had niets van zich laten horen.
Afgezien van Zembla werd dit niet opgepikt door de grote media en ook politiek bleef het stil. Dat is ook vaak het lot van onderzoeksjournalistiek in Nederland: er gebeurt gewoon niks mee. De heren deden een plas en alles bleef zoals het was.
Tony de Bree
Voor jouw informatie: ieder zichzelf respecterend bedrijf (corporates) inclusief Nederlandse bedrijven heeft zo'n constructie net als veel vermogende relaties. Zie column uit 2009: http://goo.gl/5b1Ff
Dus: verander de wereld, begin bij jezelf.
Tony de Bree
Oh ja, ik heb er van 2001-2005 in gewerkt.
Leon Newman
Tony de BreeEcht, wellicht kan men reageren op het artikel i.p.v. de positie van Ewald?
Het is als je huisarts de schuld geven van een medische misser door een vakgenoot omdat 'jullie toch de experts zijn'.
Michael Dreyfus
Deze club kan je niet meer serieus nemen, na het adviseurschap van Willem Alexander aldaar, dunkt me.
Nu hij eindelijk weg is, zit er nog steeds een spion, die nog notabene mee adviseert in/voor DNB.
De dame/spion in kwestie heet Annemiek Fentener van Vlissingen, en heeft persoonlijk grote commerciele belangen over de aardbol d.m.v. haar fikse aantal bedrijven.
Het doofpot werk zal waarschijnlijk uit haar pijp komen.Al lang vraag ik mij af, hoe het mogelijk is dat een dergelijk persoon vertrouwen geniet, en binnen gelaten wordt in een zeer belangrijk overheidsorgaan?Ook hier vraag je je af, wanneer stelt het journaille daar eens pittige vragen over.....
007
Michael DreyfusMichael Dreyfus
007Met Willem Alexander heeft ze jaren "advies" aan DNB gegeven.
Telkens kom je er weer achter, wat een akelig kleine "vrinden" kliek het is!Mw A. Fentener, is dan wel weer met Rijkman Groenink commissaris in de NV Stadsherstel. En Rijkman is nu voorzitter van het ANP nieuws, dat nog niet lang geleden gekocht is van de familie Fentener van Vlissingen door de Vereniging Veronica.
En Beatrix is weer lang "bevrind", met de familie F.v.V.
Zeker hangt hier nog een trein vol van wel/niet bekende belangen beunen onder, die overal en alles onder de pet proberen te houden.
Hetgeen tot nog toe goed lukt!
Het dubieuze CV van Rijkman Groenink, kent iedereen inmiddels wel. Maar dat Yoeri Albrecht van het debat centrum de Balie (Amsterdam), over de benoeming van Groenink zei, zeer tevreden te zijn met Groenink als voorzitter voor het ANP nieuws, is absoluut niet te snappen en te verkroppen!
Onbegrijpelijk.
Roger Moore
Zijn boodschap wordt helaas door de gebruikte retoriek overstemd en dat is jammer want hier is nog een wereld te winnen wat betreft het schaduwbankieren en de rol die o.a. DNB niet heeft gespeeld ondanks het hebben van de wettelijke middelen. Helaas heeft de commissie De Wit daar geen aandacht aan besteed.
Peter van der Slikke
Ewald heeft gewoon gelijk dat het
op zich zeer vreemd is dat een dergelijk belangrijk rapport van FSB zo weinig
aandacht krijgt. Vooral gezien de potentieel verwoestende effecten dat
schaduwbankieren nu en in de toekomst zou kunnen veroorzaken. Tijd om het
rapport zelf te lezen heb ik niet en vaar dus op de analyse van Ewald Engelen.
Omdat ik vele jaren bij de bank gewerkt heb, kan ik zijn kritische beschouwing
heel goed plaatsen. Ewald volg ik al een hele tijd en heb diep respect voor
zijn grondige en onafhankelijke analyses. Velen in de financiële sector - want
wie hebben er geen belang bij - zullen dat niet welgevallig zijn, maar des te
meer noodzakelijk is het dat mensen als Ewald er zijn en hun mondje durven te
roeren. Er is ongelofelijk veel 'incest' in de financiële sector en vooral ook
van instituten waar je dat niet van verwacht. De tijd is meer dan rijp dat er
schoon-schip wordt gemaakt. Dit is helaas ook weer een dergelijk sprekend
voorbeeld dat er heel veel mis is. Gisteren en eergisteren stonden de kranten
weer vol van kritische opmerkingen over de 'verborgen' kosten van
beleggingsfondsen. Eerder schreef ik er al uitgebreid in mijn boek Ontmaskerd
over.
Burgers/consumenten worden nog
regelmatig onvolledig of opzettelijk verkeerd geïnformeerd met alle financiële
gevolgen van dien. In Ewald ervaar ik iemand die de zaken durft te benoemen en
de vinger op de zere plekken durft te leggen. Uit ervaring weet ik dat je dan
veel vijanden maakt, maar dat is de prijs. Een beetje support van het
journaille is dan inderdaad wel een heel welkome zaak. Ik denk dat veel
journalisten wel sympathie hebben, maar er of
niet van hun 'bazen' over mogen schrijven of
er eenvoudig de tijd en de energie niet meer voor hebben of krijgen. Het vak
van journalist is de laatste jaren ernstig verschraald. Het is productiewerk
geworden en krijgen er nog slecht voor betaald ook. De oproep van Ewald steun
ik overigens van harte. Kom op dames en heren journalisten,