Wanhoop bij Franse startups: 'Kom terug!'

Telegraph Frankrijk mag het populairste vakantieland ter wereld zijn, de Fransen zelf moeten weinig van hun land hebben. Honderdduizenden jonge Fransen hebben la Patrie verlaten. Ze vinden hun land te bureaucratisch, de cultuur te hiërarchisch, de belastingen te hoog en gevestigde belangen maken er de dienst uit. Niets voor jong entrepreneurial talent, dat het dan ook en masse elders zoekt. Silicon Valley biedt bijvoorbeeld onderdak aan 40.000 jonge Franse it-ers, Londen telt zo'n 300.000 Franse inwoners. De massale emigratie van jong Frans talent is slecht voor de Franse economie. Franse startups hebben namelijk de grootste moeite om talent aan te trekken. Ze luiden de alarmbel. Met een gezamenlijke reclamecampagne en roadshows in New York, San Francisco en Londen willen ze de emigranten teruglokken. 'We innoveren thuis ook!', is de boodschap.  

The case that dragged bankers into the Snapchat generation

Financial Times Wat is het verband tussen voicemails, snapchat en de recordboetes die banken hebben moeten betalen voor het manipuleren van de valua- en rentemarkten? Veel, volgens voormalig investment banker Daniel Davies in een opiniestuk in de Financial Times. Dat de banken de boetes hebben gekregen komt niet zozeer doordat banken plots op veel grotere schaal zijn gaan sjoemelen, of door de maatschappelijke onvrede met banken, maar simpelweg doordat de chatgesprekken die zij voerden gemakkelijk en snel te doorzoeken zijn door justitie. Veel gemakkelijker dan bijvoorbeeld telefoontaps die moeten worden afgeluisterd. 'Is it any wonder so much has been detected? It is enough to make a banker nostalgic for voicemail, which is harder to search. (It is reputedly still widely used at Goldman Sachs, a company that avoided many of the scandals that have engulfed its peers).' Maar bankiers leren volgens Davies, net zoals de snapchatgeneratie, om die fout niet nog een keer te maken. 'The word 'burner' (a throwaway mobile) and the acronym 'LTL' (let's talk live) have already begun to enter common usage in the City.' In het vervolg zullen we volgens Davies, net als in het verleden 'blisfully unaware' zijn over wat er precies gebeurt achter de bankmuren.  

De onwaarschijnlijke terugkeer van Keynes in Nederland

MeJudice John Maynard Keynes is weer de meest gerespecteerde econoom in Nederland. Dit is de uitkomst van een grootscheepse enquête onder academische en niet-academische economen, uitgevoerd door Arjo Klamer, Harry van Dalen en Kees Koedijk. Keynes herinnert ons aan het belang van de korte termijn, ‘animal spirits’ die werkzaam zijn in de economie en een macrovisie op economie, aldus de economen. Maar ondertussen zijn diezelfde economen niet echt overtuigd dat hun werk van belang is voor de samenleving. De prikkels en organisatie binnen de wetenschap ontmoedigen dit ook volgens veel universitaire economen. Quote uit het verslag van het onderzoek: 'Keynes kan men toch beschouwen als de laatste ‘political economist’ van formaat; een type econoom die nog een brede kijk op zaken heeft. Uiteraard zal zijn populariteit onder de economen van nu te danken zijn aan de herwaardering voor de inzichten uit zijn General Theory. Hij zette zich af tegen de klassieke economen van zijn tijd en met veel overtuigingskracht verkondigde hij een meer activistische houding van de overheid om uit de Grote Depressie te geraken. De waardering voor Keynes zou men ook kunnen interpreteren als een hang naar de breed ontwikkelde econoom. Waarom zijn wij op aarde? Voor economen als Keynes en Tinbergen was hun doel in het leven duidelijk: de economische wetenschap was geen spielerei en het doel was ook niet om punten te verzamelen om zo hoog mogelijk op een of andere ranglijst te verschijnen, maar om de welvaart van een land te verhogen. Keynes was zoals gezegd een ‘political economist’ die het kapitalisme probeerde te redden met het wapen van de pen en vooral zijn brein. Tinbergen was niet minder begaan en expliciteerde ooit een vijftal basisprincipes die weinig te raden lieten van zijn missie op aarde (zie Tinbergen, 1979), waarvan de belangrijkste is ‘we kiezen onderwerpen die relevant zijn voor de meest knellende problemen’. Niks geen gekkigheid, gewoon werken aan een betere wereld.'  

EU richt werkgroep op om Kroatië te helpen geld te spenderen

Express.be We weten allemaal dat 'Brussel' één groot spilziek gebeuren is, waar geld rolt alsof er geen sprake is van de ernstigste economische crisis ooit. De EU heeft dan ook altijd meer geld nodig, nooit minder volgens de tweede wet uit de eurodynamica (de eerste luidt: EU-geld stroomt altijd van Noord naar Zuid). Toch slaagt Brussel er in steeds weer te verbazen. De EU gaat nu een speciale werkgroep oprichten opdat het in juli 2013 toegetreden Kroatië al het geld dat voor het land bestemd is ook kan gaan spenderen. Kroatië heeft eenvoudigweg onvoldoende projecten waaraan het EU-geld kan worden besteed. Het bizarre daarbij is, dat Kroatië bij toetreding juist een ministerie heeft opgericht voor de distributie van EU-geld. Velen waarschuwden toen al dat Kroatië niet klaar was voor toetreding: 'Kroatië is in werkelijkheid net als Griekenland een land waar cliëntelisme regeert, met een versplinterd bestuur, een opgeblazen overheidssector, een rechtssysteem dat na halfhartige hervormingen nog altijd niet functioneert en welig tierende corruptie. Een land dat met zijn achtergebleven economie niet is voorbereid op de Europese uitdaging.' Bij toetreding ontving het landje al een slordige een miljard uit Brussel. Tot en met 2020 komt daar nog eens ruim 14 miljard euro bij. Nuff said.  

EUR: The Incredible Shrinking Reserve Currency

Morgan Stanley Research Research paper (PDF) van zakenbank Morgan Stanley over de situatie in de EU en met name de eurozone (vanaf pagina 7). Uit het rapport komt naar voren dat er geopolitieke redenen waren om de euro in te voeren, als tegenwicht tegen de dominante positie van de dollar als wereldreservemunt. Het behouden van de euro als internationale reservevaluta is de belangrijkste reden voor het continueren van de munt. De economen van Morgan Stanley achten de kans op een Grexit 25 procent, met alle gevolgen van dien: 'besmettingsgevaar' [andere landen zullen Griekenland volgen, red.] en een euro koers van 0,82 dollar. De economen achten verder de kans groot dat de Europese beleidsmakers voortgaan met het doormodderscenario, hetgeen ongetwijfeld zal leiden tot kapitaalcontroles om Griekenland binnenboord te houden: 'The prospect of a continued muddle-through approach, keeping Greece in the eurozone, is increasing, and our economists attach a 35% probability under a "staycation" scenario. But even under this scenario the risks for EUR are high. There is a significant risk that capital controls would have to be introduced to maintain Greece within the eurozone, which we believe would be a very negative factor for EUR. Again, this would challenge the concept of the eurozone as a monetary union.' Zoals vaker gememoreerd op FTM: het grote manco is de rigide constructie van de eurozone, waar voor elk land - ongeacht haar economische concurrentiekracht - één rente wordt gehanteerd.  

'Bergen cash leiden niet tot meer innovatie'

De Tijd Interview met Nobelprijswinnaar economie 2014, Jean Tirole, aan wie FTM eerder ook aandacht besteedde. Tirole kreeg die prijs vanwege zijn baanbrekend onderzoek naar monopolies en kartels. Tirole liet zien dat het niet mogelijk is om alle sectoren over één kam te scheren met een algemeen geldend onderzoeksmodel. Kerncitaat uit het interview: 'De moeilijkheid en tegelijk de schoonheid van mijn onderzoek is dat er geen twee gelijke markten bestaan. De spoorwegen en de technologiesector bijvoorbeeld, twee totaal verschillende beestjes. We kunnen dus wel algemene principes opstellen om markten te onderzoeken. Maar je moet het model toch altijd aanpassen om zeker te zijn dat je de situatie juist vat.' Ook spreekt Tirole zich uit over de bonuscultuur van tegenwoordig. Hierover merkte hij op: 'Door de globalisering en de toegenomen mobiliteit is de 'war for talent' heviger dan ooit. (...) Wat ons onderzoek aantoont, is dat de regulering van bonussen 'tricky' is. Als je regels oplegt - wat volgens mij wenselijk is - kun je ook talent mislopen. En dat kan even schadelijk zijn voor een bedrijf als de gevolgen van de bonuscultuur zelf.'  

Karel van Wolferen: ‘Poetin ontpopt zich steeds meer als een staatsman’

The Post Online Lang interview met Rusland-kenner en voormalig hoogleraar Karel van Wolferen. Deze werd wereldberoemd met zijn internationale besteller over het moderne Japan: The Enigma of Japanese Power. Van Wolferen bekritiseert de slaafse volgzaamheid van de meeste Westerse media in de verslaggeving rondom Rusland en de kwestie Oekraïne. Volgens Van Wolferen is die uiterst eenzijdig en vooral gericht om Poetin weg te krijgen. Met name hekelt hij de dubieuze rol die Amerikaanse 'neocons' als Victoria - 'Fuck the EU' - Nuland en haar man Robert Kagan hierbij spelen. Van Wolferen maakt zich zorgen over de geopolitieke consequenties die hieruit kunnen ontstaan: 'Ik probeer te begrijpen wat er met de Verenigde Staten is gebeurd. Het is tragisch. Zo erg als nu, met die absurde demonisering van Poetin, waar ook bijna alle westerse media aan meedoen – met een enkele uitzondering in Duitsland – hebben we niet eerder meegemaakt. We hebben dus ook geen voorbeeld van hoe we hiermee om moeten gaan.' Ook over de rol van Nederland, en dan met name toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Frans Timmermans, bij het onderzoek naar de ware toedracht van het neerhalen van de MH-17 is zijn oordeel ongenadig: 'De politicus die op z’n kop zou moeten krijgen is Frans Timmermans, die meteen na dit verschrikkelijke gebeuren naar Kiev reisde, maar in plaats daarvan naar de rampplek had moeten gaan, zoals de Maleisiërs, de eigenaren van het toestel, wel deden. Als leider van het onderzoek had Nederland alle relevante radar- en andere informatie aanwezig op de verkeerstoren van Kiev moeten opeisen.' In Van Wolferens ogen reageert Poetin met bewonderenswaardige terughoudendheid op alle verdachtmakingen die de Amerikanen en de EU richting Rusland hebben geuit, waaronder de drieste vergelijkingen met Adolf Hitler. Van Wolferen: 'hij (Poetin) ontpopt zich steeds meer als een staatsman.'  

Europe slips into post-democracy

Vox Europe Vernietigend commentaar van Harald Schumann van de Tagesspiegel op het functioneren van de tweede man van de Europese Commissie, Frans Timmermans. In plaats van méér democratie - zijn voornaamste taak - brengt Timmermans juist minder democratie in Brussel. Zo wil hij bijvoorbeeld, dat ongekozen eurocommissarissen parlementariërs gaan voorschrijven hoe die de wetsvoorstellen van de Commissie moeten amenderen: 'Commissioner Frans Timmermans will in the future let unelected technocrats decide whether and how the Parliament should amend laws, but Europe needs more democracy, not less.'