Noord-Korea is niet bang voor dreigementen, maar wat werkt dan wel?

The New York Times

President Trump probeert Noord-Korea te imponeren met ‘Fire and Fury’-retoriek. Het is duidelijk dat het land — dat nu een ballistische raket heeft waarmee een nucleaire lading kan worden vervoerd naar de VS — niet onder de indruk is van Trumps dreigementen. Maar hoe moet je Noord-Korea dan wél aanpakken? Evelyn Farkas, onder meer een voormalige topadviseur van Obama, komt met een alternatieve strategie. Het belangrijkste element daarin is dat leider Kim Jong-un gelooft dat hij geleidelijk de economie moet hervormen, omdat zijn regime anders onhoudbaar zal blijken.

Wat staat er eigenlijk in ‘Basel’?

Neue Zürcher Zeitung

Tien jaar geleden barste de financiële crisis los. De belastingbetaler draaide op voor de redding van tientallen banken en verzekeraars. ‘Dit nooit weer’, was de gedachte achter een tsunami aan nieuwe regels en richtlijnen die de losbandige financiële wereld moest tuchtigen. De Bank for International Settlements in het Zwitserse Basel speelt daarin een centrale rol: Na de eerste ‘Basel’ in 1988 volgde 'Basel II' en in 2010 trad 'Basel III' in werking. Niet dat het nu 'klaar' is: sindsdien komen er dagelijks nieuwe regels bij, soms wel meer dan honderd per dag.

Wat staat er eigenlijk in die twee miljoen woorden op 5440 bladzijden? De Neue Zürcher Zeitung dook erin. ‘Geen gemakkelijk leesvoer,’ is de eerste observatie. De Engelstalige zinnen tellen gemiddeld 25,7 woorden, zijn grammaticaal complex en niet altijd eenduidig. Interessanter is natuurlijk de inhoud. Opvallend bijvoorbeeld is hoe vrijblijvend de regelgeving voor de banken is geformuleerd. De teksten spreken vaker van de banken ‘zouden’ of ‘zouden niet’ dan van de banken ‘moeten’. De regulering van banken is niet alleen zeer omvangrijk, maar ook buitengewoon complex geworden, concludeert de krant. De kosten daarvoor zijn navenant gestegen. En ook die betalen wij uiteindelijk allemaal.

De verbrandingsmotor loopt op zijn laatste benen

The Economist

De verbrandingsmotor heeft het zwaar. Hij heeft een lang leven gehad, maar de elektrische motor gaat ‘m verdringen. Hoe gaat dat in zijn werk en wanneer is de verbrandingsmotor echt een museumstuk? Wat zijn de gevolgen voor de arbeidsmarkt? Wat gebeurt er met de oliesector en het strategische belang van het Midden-Oosten? The Economist denkt dat de combinatie van elektrisch en zelfsturend het vervoer en de inrichting van steden drastisch gaat veranderen.

Frankrijk wil dat Amerikaanse techbedrijven belasting gaan betalen in EU

Financial Times

Bruno Le Maire, de Minister van Economische Zaken van Frankrijk, wil pogingen om techbedrijven ‘normaal’ belasting te laten betalen nieuw leven inblazen. De aanleiding: een rapport waaruit blijkt dat Airbnb €100.000 belastingen in Frankrijk heeft betaald in 2016. Dit terwijl 10 miljoen Fransen de site gebruiken. Het lijkt erop dat Le Maire met deze uitspraken een nieuw momentum wil creëren om de EU in actie te laten komen. Vorig jaar nog eiste de Europese Commissie van Ierland dat zij Apple € 13 miljard aan belasting moest laten betalen. Volgende maand zullen Angela Merkel en Emmanuel Macron de Europese ministers van Financiën een gezamenlijk voorstel doen om belastingheffing in de digitale economie te verbeteren.

Hoe kan een Venezolaanse burgeroorlog voorkomen worden?

Foreign Affairs

Ondertussen stevent staat er op twintig kilometer van de Nederlandse grens een land op het punt in een burgeroorlog uit te barsten. Venezuela wordt geteisterd door crimineel en politiek geweld en tienduizenden burgers zijn op de vlucht geslagen naar buurlanden Brazilië en Colombia. Hoewel de andere landen in de regio het conflict vooral proberen te beperken, is de vraag of hiermee een gewapend conflict is te voorkomen. In Foreign Affairs wordt er gepleit voor hardere maatregelen om verdere escalatie te voorkomen.

Voedsel(on)veiligheid in ’s werelds grootste eetschuur

Bloomberg

Een boeiend stuk van Bloomberg over de voedsel(on)veiligheid in ’s werelds grootste eetschuur: China. Het trackrecord van China qua voedselschandalen overstijgt ons giftige eierenschandaal ruimschoots. Het varieert van melamine in babymelk en rattenvlees omgekat als lamsvlees tot synthetische eieren en nepgarnalen. De Bloomberg-journalisten zoomen in op de voedselveiligheid-industrie, die door alle fraudeurs ook een groeimarkt aan het worden is. En op dat gebied vinden er interessante ontwikkelingen plaats.

Giftige eieren onthullen Europa's gevecht met beleid omtrent voedselveiligheid

Politico

In dit artikel van Politico wordt de schuldvraag rondom grensoverschrijdende voedselschandalen gesteld. Het artikel pleit voor een Europees ingrijpen bij grensoverschrijdende voedselschandalen. Maar journalist Sam Gerrits, die eerder deze week voor Follow the Money over het fipronilschandaal schreef, meldt op Twitter dat de de auteurs een voor de hand liggend feit over het hoofd zien. Europa heeft alleen voedselstandaarden, geen wetten. Het zijn nationale voedselautoriteiten, zoals de NVWA, die zorgen voor naleving van nationale wet- en regelgeving. Niet Brussel. Dat roept de vraag op of Europa’s voedselveiligheid net zo sterk is als zijn zwakste schakel, namelijk de lidstaten zelf. Het heeft er alle schijn van weg dat de Europese voedselveiligheid een schijnveiligheid is en die en alleen gegarandeerd kan worden tot aan de ‘Brusselse’ voordeur.

Dit is waarom je alweer op je smartphone kijkt

NRC

De smartphone is onze dierbaarste vriend. Of je nu door de supermarkt loopt, in de wachtkamer van de dokter zit of een treinreis maakt; overal zie je mensen staren naar het scherm van hun telefoon. De meeste van ons zouden niet meer zonder kunnen. Toch ontstaat die constante behoefte om op je telefoon te kijken niet zomaar. Smartphonemakers hebben allerlei trucs ontwikkeld om ons verslaafd te maken. Denk aan de rode bolletjes van je mail-app, de blauwe vinkjes in Whatsapp. NRC-redacteur Wouter van Noort legt in dit filmpje uit hoe smartphonemakers te werk gaan.

Het is erop of eronder voor verpleeghuizen van Careyn

AD

Het uur van de waarheid is aangebroken voor Careyn, één van de grootste verpleeghuisorganisaties van ons land.  Sinds het vorig jaar op de lijst van slechtste verpleeghuizen van Nederland kwam, is Careyn steeds verder in de problemen gekomen. De organisatie met 29 verpleeghuizen in Utrecht, Zuid-Holland en Noord-Brabant en vele duizenden medewerkers staat miljoenen euro's in het rood. Werknemers lopen weg, en de zorg voor ongeveer tweeduizend ouderen is ondermaats, zo onthult dagblad AD dit weekend.

De krant baseert zich op gesprekken met medewerkers, familieleden en interne stukken. De Inspectie voor de Gezondheidszorg voert deze maand controles uit: Medewerkers zijn geïnstrueerd ‘niet over hun persoonlijk ongenoegen te praten’ en locaties moeten pico bello op orde zijn. De raad van bestuur maakt zich grote zorgen: ‘Zowel de kwaliteit van de zorg als de bedrijfsvoering is niet op orde’, schrijft ze in een intern memo van juni. Als de situatie aan het eind van dit jaar niet verbetert, is er een goede kans dat de bank niet langer wil investeren in Careyn. Dat zou een groot probleem betekenen voor alle ouderen die afhankelijk zijn van de zorg die geleverd wordt in de 29 verpleeghuizen, als ook voor de duizenden medewerkers van de organisatie.