© CC0 (Publiek domein)
3
MIN
Ook deze week hebben we weer de beste stukken voor je uitgezocht. Vandaag onder andere: een serieuze discussie over geo-engineering, een grondwettelijke crisis in de VS, de farmalobby op volle toeren en een kijkje in de digitale onderwereld. Prettig weekend!
Hoe we de aarde af kunnen koelen
De opwarming van de aarde is een feit. En de maatregelen die we daar nu tegen nemen, hebben pas veel later effect. Dus laten we het hebben over geoengineering, oppert Wired. Het is een even intrigerend als omstreden idee: onze planeet behandelen als een soort laboratorium, waarin je het klimaat naar believen kunt reguleren. Er zijn verschillende mogelijkheden om dat te doen, maar de gevolgen zijn heel moeilijk voorspelbaar. Neem het in de stratosfeer brengen van zwaveldioxide met vliegtuigen: dat leidt tot een verkoelend effect en is technisch gezien best te doen. Maar om de aarde 1 graad Celsius af te koelen, zijn er 6700 vluchten nodig — per dag. Kosten: 20 miljard dollar per jaar. En stel dat het lukt, wat zijn de gevolgen voor bijvoorbeeld de monsoon-regens in Afrika en India? Toch willen verschillende wetenschappers de dialoog hierover beginnen.
Zo verwerk je luiers tot bloempotten en groene stroom
Wist je dat luiers van junioren en senioren kunnen worden omgezet tot biogas? Het klinkt als een goede grap, maar afvalenergiecentrale ARN in Weurt heeft hier serieus werk van gemaakt. In samenwerking met milieu-ondernemer Willem Elsinga zette het bedrijf zich in om op een duurzame manier om te gaan met het recyclen van luiers. In Trouw wordt in (een beetje) geur en kleur beschreven hoe dat in zijn gang gaat.
De parallellen tussen Trump en Nixon...
De duimschroeven worden aangedraaid: de commissie onder leiding van voormalig FBI-directeur Mueller die de banden tussen Team Trump en Moskou tijdens de verkiezingen van 2016 onderzoekt, zal ook kijken naar de zakelijke transacties van de president. Mueller is onder andere geïnteresseerd in Russische investeringen in appartementen in de befaamde “Trump buildings”, Trump's betrokkenheid in een controversieel vastgoed project in New York met Russische zakenpartners, de Miss Universe verkiezingen in Moskou van 2013 en de verkoop van een vastgoed in Florida aan een Russische oligarch.
De druk op het Witte Huis stijgt: de New York Times bracht het nieuws dat medewerkers van Trump actief op zoek zijn naar compromitterende informatie over Mueller. De vergelijkingen met president Nixon – die eveneens mensen die onderzoek deden naar zijn dubieuze handel en wandel ontsloeg of probeerde dwars te zitten – zijn niet van de lucht. Los van de sappige politieke roddels: waarom is dit problematisch en is deze historische parallel terecht? The New Yorker vergeleek aan de hand van archiefmateriaal de constitutionele crisis ten tijde van Nixon met de mogelijke aanstaande crisis van Trump.
…en hoe Trump ondertussen de banken vrij laat
Zolang hij nog niet is afgezet, doet Trump er alles aan om de banken weer vrij spel te geven. Hoewel hij zich profileert als de president van het volk, sluiten zijn acties daar niet op aan. Eerder werd al de Dodd-Frank Act, de wetgeving om de financiele sector te reguleren, ingetrokken. Nu wordt gepoogd om het Consumer Financial Protection Bureau, een instantie die consumenten beschermt, te dwarsbomen.
Hacktivisten-collectief jaagt op internetberichten Jihad-wervers
De ongeveer twaalf leden leden van het internationale Hellfire-collectief zijn gespecialiseerd in het opsporen en onschadelijk maken van berichten van ISIS-leden. Hun jachtterrein wordt gevormd door apps als WhatsApp en Telegram; ook Twitter en Facebook speuren ze af. Het collectief is zeer succesvol en werkt samen met de overheidsdiensten die verantwoordelijk zijn voor de bestrijding van Jihadistische propaganda en wervers voor terreuracties. De hacktivisten weten zeker dat ze accurater en effectiever zijn dan de algoritmes en de slecht betaalde werknemers van de technologiebedrijven.
Farmalobby in de VS draait op volle toeren
In de VS ‘investeren’ farmaceutische bedrijven op het moment grootschalig in hun politieke lobby. Aan de hand van het farmaceutische bedrijf Mallinckrodt laat The New York Times zien hoe dit spel wordt gespeeld. Dit bedrijf verdient zijn geld onder meer met de verkoop van oxycodone, een sterke, zeer verslavende pijnstiller, en een medicament waarmee multiple sclerose wordt behandeld. Mallinckrodts investeringen in onderzoek zijn ver teruggelopen, maar het heeft in 2017 al 610.000 dollar uitgegeven aan zijn lobby richting het Congres. Dat is drie keer meer dan in 2015. Ook worden campagnes van individuele Congresleden gesponsord.
Kenners van de markt verwachten dat er een strijd op komst is om het gebruik van oxycodone aan banden te leggen. Omdat Mallinckrodt een grote producent is van dit product, is steun in het congres van groot belang. Met donaties aan de campagne van Congresleden koopt het bedrijf toegang tot deze volksvertegenwoordigers.
De zomer van liefde was allesbehalve vreedzaam
Deze zomer is het vijftig jaar geleden dat in San Francisco de legendarische Summer of Love — vaak gezien als het hoogtepunt van de hippie-cultuur — plaatsvond. In een paar weken tijd trokken honderdduizenden jongeren naar de wijk Haight-Ashbury, waar vrije liefde, muziek en psychedelica de boventoon voerden.
Deze maand blikt De Groene Amsterdammer terug op deze periode en de idyllische herinneringen eraan. Buitenlandcorrespondent Rutger van der Hoeven slaat er de geschiedenisboeken op na en ontdekt een andere conclusie: 'die zogenaamd onbezorgde jaren zestig, wat was dat een angstige, gewelddadige rottijd.'
Een Nederlandse kijkoperatie in digitale onderwereld
Afgelopen week was er behoorlijk spectaculair nieuws: Nederlandse agenten gespecialiseerd in cybercrime blijken een maand lang een van de grootste digitale marktplaatsen in drugs ‘gerund’ te hebben. NRC publiceerde dit weekend een reconstructie van de geslaagde infiltratiepoging in Hansa, een platform diep in de krochten van internet. Het Nederlandse Team High Tech Crime wist in samenwerking met onder meer de FBI deze marktplaats, met 40 duizend (drugs)advertenties, bijna een maand lang over te nemen. Ondertussen bestelden de onwetende handelaren rustig door. Het leverde justitie zo’n tienduizend nationale en internationale postadressen op. Een groot succes.
NRC staat echter ook stil bij de juridische gevolgen: de IRT-affaire wordt er niet bijgehaald, maar de vraag wordt gesteld of de politie niet (strafbaar) te werk is gegaan als drugshandelaar. En is er geen sprake van uitlokking?
