Beeld door Flickr-gebruiker Matt Buchanan

Beeld door Flickr-gebruiker Matt Buchanan © CC BY 2.0

Follow the Money selecteert

9 Connecties

Relaties

Europa Trump Hacken woningbouw Correa

Personen

Steve Jobs

Organisaties

Europese Unie (EU)

Werkvelden

Olie Terrorisme
3 Bijdragen

Follow the Money heeft ook deze week weer de mooiste verhalen uit binnen- en buitenlandse media voor je uitgezocht. Met vandaag onder andere: het succes van een autoritaire leider, zo makkelijk is het om Trump te hacken, revolutie in de woningbouw, het slechte voorbeeld van Steve Jobs en waarom jonge mensen jihad-strijders worden.

Waarom Steve Jobs geen voorbeeld zou moeten zijn

Quartz

Steve Jobs wordt door velen gezien als de beste zakenman die de wereld ook heeft gekend. Maar zijn persoonlijkheid heeft een keerzijde: in zijn biografie is te lezen hoe hij regelmatig onstak in tirades tegen zijn eigen personeel, waarin hij ze maar al te duidelijk maakte dat ze niks goed konden doen. Veel CEO’s in Silicon Valley volgen zijn voorbeeld door hun eigen werknemers ook slecht te behandelen. Want: als het werkt voor een genie als Jobs, dan zal het zo erg toch niet zijn? In dit artikel wordt duidelijk hoe deze twijfelachtige management-technieken tot ernstige gevolgen kunnen leiden. 

Zo makkelijk is het om Trump te hacken

ProPublica

Hoe goed is Trumps digitale beveiliging? Drie journalisten besloten het uit te testen. Uitgerust met de benodigde apparatuur maakten ze uitstapjes naar vier verschillende locaties waar Trump hotels beheert, te beginnen bij Mar-a-Lago in Florida. Sinds zijn aantreden brengt de Amerikaanse president menig weekend door in dit resort, waar hij ook verschillende regeringsleiders heeft ontvangen. Dat maakt het extra verontrustend dat de gemiddelde hacker binnen vijf minuten een netwerk op deze locatie kan binnendringen, zoals ProPublica ontdekte. In deze reportage wordt pijnlijk duidelijk hoe groot het probleem van Trumps gebrekkige beveiliging eigenlijk is.

Aruba blijkt spil in geheime samenwerking tussen Syrië en Venezuela

Bloomberg

Ze liggen ver uit elkaar, maar hebben toch aardig wat gemeen: Syrië en Venezuela. Beide landen zijn vervallen in complete chaos. En beide landen zoeken naar manieren om aan harde cash te komen. Bloomberg onthulde deze week hoe ver de twee paria-staten hierin bereid zijn te gaan. Sinds 2012 blijken zij verregaande plannen te hebben om – tegen alle internationale sancties in – ruwe olie uit Syrië, via Rusland, naar Venezuela te verschepen. Venezuela zou het vervolgens op Aruba laten raffineren, waarna het verkocht zou worden op de Amerikaanse markt. De heropening van een stokoude olieraffinaderij op Aruba leidde tot een politieke controverse op het Caribische eiland — iets waar we eerder op Follow the Money al uitgebreid over schreven. De recentste onthulling van Bloomberg geeft hier een compleet nieuwe dimensie aan, vlak voor dit tropisch deel van het Koninkrijk in september naar de stembus moet.

Hoe ziet de toekomst van de EU eruit?

London Review of Books

Hoe moet het verder met Europa? Guy Verhofstadt heeft wel een antwoord. De oud-premier van België en huidig voorzitter van de liberale fractie in het Europees Parlement is de personificatie van de Europese politiek. Als hij niet had bestaan, dan hadden eurosceptici hem wel uitgevonden, zo schrijft Jan-Werner Müller in zijn stuk in het London Review of Books. Müller, een Duitse professor aan Princeton University, behandelt aan de hand van Verhofstadts laatste boek de million dollar question van het Europese project: wat is de institutionele toekomst van de EU?

Ook al doen de oplossingen van Verhofstadt de nekharen bij veel mensen rijzen, toch wordt zijn uitgangspunt algemeen gedeeld: de EU functioneert niet goed. Met de nieuwe dynamiek in Europa na de verkiezing van Macron komt Müller met een messcherpe analyse. Er wordt heel wat gefilosofeerd over de toekomst ven Europa, maar volgens Müller moet elk alternatief voor de EU moet minstens antwoord geven op twee vragen. Blijft unanimiteit de basis bij Europese besluitvorming, of wordt het Europa van verdragen afgeschaft? En in wiens handen ligt dat besluit?

Hoe een autoritaire leider succesvol werd

De Correspondent

De autoritaire leider is in trek. Dit verhaal vertelt hoe Rafael Correa, de democratisch gekozen leider van Ecuador, in tien jaar tijd de democratie in het Zuid-Amerikaanse land heeft uitgehold. De methodes die hij inzet tonen dat elke ideologie, of het nu socialisme of kapitalisme is, kan worden misbruikt om het volk te misleiden en onderdrukken. Een verhaal waar we ook in Nederland veel van kunnen leren. 

Vrouwen grijpen hun kans in Afrika

Trouw

Afrika staat niet bekend om haar goede ondernemersklimaat. Toch begint maar liefst 22 procent van de werkende bevolking op dit continent een eigen bedrijf: het hoogste percentage ter wereld. Bovendien begint 30% van de nieuwkomers met een innovatief idee en zetten Afrikaanse vrouwen veel vaker een bedrijf op dan vrouwen in andere werelddelen.

Trouw beschrijft de ontwikkeling en baseert zich daarbij op vers gepubliceerde gegevens van de OESO, de African Development Bank en de Verenigde Naties. De krant beschrijft een aantal regionale verschillen en het belang van deze ontwikkeling. De nieuwe bedrijfjes zijn namelijk erg belangrijk voor de werkgelegenheid. En dat is goed nieuws, want de algehele economische groei valt tegen als gevolg van dalende grondstofprijzen.

Vroeger was het veel gevaarlijker

NRC

Het NRC publiceerde afgelopen week een brief van journalist Ralf Bodelier. In deze brief gericht naar zijn tienerdochter, spreekt Bodelier zijn angsten uit naar aanleiding van de aanslag in Manchester. Terwijl soms makkelijk gedacht wordt dat ‘vroeger alles beter was’, biedt Bodelier nuance. Hij blikt terug op zijn tienerjaren in ’77 en de aanslagen die toen plaatsvonden. Jaren waarin de ETA, Raf, IRA en de Brigate Rosse het Westen terroriseerden. Bodelier vergelijkt die jaren door een persoonlijke insteek met de tijd waarin wij nu leven, met de aanslagen en dreigingen van IS in het achterhoofd houdende. ‘Wanneer je de media volgt, zou je het niet zeggen Emma. Maar je leeft in een fantastische tijd.’

Staan we aan de vooravond van een revolutie in de woningbouw?

The Economist

In de bouwsector is de afgelopen decennia bij lange na niet dezelfde productiviteitsgroei te zien als in andere grote sectoren. Dat is jammer, want productiviteitsgroei kan de kosten van een woning enorm drukken. Er zijn nu grote groepen mensen in het westen die dertig procent van hun inkomen verwonen. In de opkomende economieën wonen nog steeds 200 miljoen huishoudens in krotten. Dat kan allemaal anders.

In dit artikel laat de schrijver een hele reeks nieuwe ontwikkelingen zien, waaruit kan worden opgemaakt dat er veel gaat veranderen. Bouwen wordt veel technologischer en efficiënter; dat gaat de prijzen drukken — mét behoud van kwaliteit.

Waarom jonge mensen jihad-stijders worden

The Guardian

Kamran Ahmed, een Britse psychiater met een Pakistaanse achtergrond, analyseert waarom jonge moslims in het westen radicaliseren. Twee redenen die vaak worden genoemd zijn de Westerse buitenlandse politiek en socio-economische factoren, maar volgens hem is dit niet de belangrijkste drijfveer. Ahmed ziet de oorzaak vooral in de manier waarop jongeren omgaan met het opgroeien tussen twee culturen. Dat proces kan zodanig ontsporen, dat kiezen voor een derde cultuur een interessante oplossing lijkt.

De echte kosten van toeristen in Amsterdam

Platform Investico

Het idee dat toeristen onze hoofdstad flink wat euro's opleveren, blijkt volgens onderzoek van platform Investico niet te kloppen. In Amsterdam kosten toeristen namelijk meer dan dat ze opleveren. Dwalende toeristen blijken vooral het adagium 'kijken, kijken, niet kopen' inhoud te geven, maar dat is niet het enige probleem. De constante stroom van bezoekers zorgt ervoor dat de de leefbaarheid en woonkwaliteit in de hoofdstad onder druk staan. Volgens Investico is het niet de gemeenschap, maar een kleine groep ondernemers in Amsterdam die profiteert van de situatie profiteren. Rest de vraag hoe de lokale economie behoed kan worden voor een pretparkeffect als in Venetië, waar de lokale bewoners zijn weggetrokken en toeristen het straatbeeld bepalen.