© Flickr / Christiaan Colen

Deze week: zo makkelijk is het om via internet je privégegevens te achterhalen, een topeconoom pleit voor drastische Europese Verdragswijziging, Air France-KLM trekt ten strijde en Rusland en Venezuela lijden aan Dutch Disease. Verder: seksisme is springlevend in de Amerikaanse politiek, Brexit moet eerst langs het parlement en in de city leggen ze directe verbindingen aan met Frankfurt. Tot slot: een economenreferaat drong het Amerikaanse publieke domein binnen, Steve Ballmer en Bill Gates zijn geen vrienden meer en Rolls Royce raakt betrokken in een omkoopschandaal.

Zo makkelijk is het om via internet je privégegevens te achterhalen

Apache

Een bijdrage van Jan Walraven van onze samenwerkingspartner Apache over een uitgebreid onderzoek van het Duitse reportagemagazine Panorama hoe makkelijk het is om de meest intieme details van internetgebruikers te weten te komen. Van de sadomasochistische voorkeuren van een rechter, lopend politie-onderzoek, tot zoekopdrachten over ziektes, prostituees of drugs. Zogezegd geanonimiseerde datasets van multinationals worden in pakketjes doorverkocht door verschillende tussenpersonen. Uit het Duitse onderzoek blijkt hoe eenvoudig het is om individuen opnieuw te identificeren.

De Duitse onderzoeksjournalisten slaagden er kinderlijk eenvoudig in om zeer doelgericht 50 personen te identificeren, aan de hand van onder meer e-mailadressen of login-gegevens. Dat was bijvoorbeeld het geval bij de manager van een bedrijf uit Hamburg. Hij bewaarde online de bestanden die hij nodig had voor een bouwaanvraag. Met de gegevens uit de dataset is het volgens de journalisten kinderspel om de hand te leggen op de bouwplannen, rekeningafschriften, een kopie van zijn identiteitskaart en details over zijn lening.

Yves-Alexandre de Montjoye, Belgisch onderzoeker aan het Media Lab van MIT en professor aan het Data Science Institute van het Imperial College in Londen zegt tegen Apache: 'We moeten de manier waarop we persoonsgegevens beschermen veranderen, weg van het ‘anonimisatie vs. de-anonimisatie’ model.'

Topeconoom pleit voor drastische Europese Verdragswijziging

Express.co

De Duitse topeconoom en voormalig directeur van het bekende economisch onderzoeksinstituut IFO, Hans-Werner Sinn, gaat vol op het orgel tegen de huidige Europese Unie. Nu hij recent met pensioen is gegaan laat Sinn geen mogelijkheid onbenut om te waarschuwen tegen het gevaar dat Duitsland en andere rijke landen - zoals Nederland en Oostenrijk - tot in lengte van dagen zullen moeten betalen voor de zwakkere Europese lidstaten.

Sinn is van mening dat Duitsland en de andere sterkere landen de Brexit moeten aanwenden om een nieuw en beter Europees Verdrag uit te onderhandelen. Optimistisch is hij echter niet. Hij verwijt Merkel een gebrek aan moed om die noodzakelijke stap te zetten.

Air France - KLM gaat strijd met concurrentie aan

RTLZ

De kersverse topman van Air France - KLM Jean-Marc Janaillac gaat in de tegenaanval. De positie van klassieke home carriers als AF-KLM ligt al jaren onder vuur door enerzijds de opkomst van prijsvechters en maatschappijen uit het Midden-Oosten en anderzijds door de relatief hoge kostenstructuur bij de klassieke maatschappijen. Maar daar wil de nieuwe topman nu verandering in brengen. 'Met Trust Together gaat Air-France-KLM opnieuw in de aanval met een project dat zowel ambitieus als realistisch is,' aldus een strijdvaardige Janaillac. 'We zullen op alle fronten terugvechten.'

De maatschappij moet in 2020 beschikken over tien nieuwe vliegtuigen, die worden bemand door piloten die nu voor Air France werken. Er komt vanuit zowel de eigen vakbonden als de sector zelf kritiek dat deze uitbreiding onvoldoende is, te meer omdat AF-KLM zich richt op routes waar de concurrentie moordend is. Bovendien is er verzet van het personeel tegen bezuinigingen, zowel in Frankrijk als in Nederland. Het concern doet geen uitspraken over de hoeveelheid banen die hierbij verloren kan gaan. Maar dat de kosten omlaag moeten om te kunnen blijven concurreren is wel duidelijk. Om 'oneerlijke' concurrentie met de Gulfcarriers tegen te gaan zal AF-KLM een intensieve lobby gaan voeren.

Het nieuwe plan maakt deel uit van de nieuwe strategie die Air France-KLM. Die moet in 2020 zorgen voor een omzet van ongeveer 28 miljard euro, tegen 26 miljard euro vorig jaar. Daarbij moeten tegen die tijd zo'n 100 miljoen passagiers worden vervoerd, wat er ruim 20 miljoen meer zouden zijn dan in 2015. Binnen Europa krijgt budgetdochter Transavia een belangrijke rol als toeleverancier van passagiers richting de luchthavens van Parijs en Amsterdam. Zowel KLM als Air France hebben aangekondigd zich vooral te blijven richten op hun 'thuisbases' Schiphol en Parijs.

Air France-KLM behaalde afgelopen kwartaal een omzet van 6,9 miljard euro, flink lager dan de 7,3 miljard euro in het derde kwartaal van 2015. In totaal wist de maatschappij toch 2,5 procent meer passagiers te verwerken in het derde kwartaal. In totaal ging het om 26,6 miljoen passagiers. De operationele winst daalde van 880 miljoen naar 737 miljoen euro. De staking van het cabinepersoneel bij Air France drukte de winst met 90 miljoen euro.

Rusland en Venezuela lijden aan een bekende ziekte

The Week

Dit artikel in het Amerikaanse tijdschrift The Week legt op een heldere manier uit hoe extreme afhankelijkheid van olie exporten een economie kan kapot maken. Sinds de olieprijs is gekelderd kampen Rusland en Venezuela met een oplopende staatsschuld, (hyper)inflatie en en devaluatie van de munteenheid. In slechts 7 minuten leestijd weet je hoe al deze economische concepten met elkaar verbonden zijn én weet je wat je niet zou moeten doen al je ooit aan het roer van een olierijk land bent.

Niet alleen Rusland en Venezuela, maar ook Nederland maakte zich schuldig aan dergelijke praktijken in de jaren na de ontdekking van het gasveld in Slochteren. Het was zo'n goed voorbeeld van wat er niet gedaan moet worden in grondstofrijke landen, dat The Economist in 1977 deze onnozele strategie de 'Dutch Disease' noemde.

De Amerikaanse presidentsverkiezingen laten zien dat seksisme nog springlevend is

De Groene Amsterdammer (ook beschikbaar op Blendle)

‘Stel je voor dat het Hillary Clinton was geweest die vijf kinderen had bij drie verschillende mannen, die had opgeschept over alle ‘hot sex’ die ze in haar leven had genoten en die opdook in soft-pornovideo’s van Playboy,’ schrijft Xandra Schutte. Ze parafraseert daarmee een column van Nicholas Kristof uit de The New York Times die, zo vervolgt Schutte, zicht geeft op een bittere werkelijkheid. Voor mannen en vrouwen gelden in de Amerikaanse politiek namelijk nog altijd totaal verschillende spelregels. In de Groene Amsterdammer van deze week neemt Schutte deze spelregels eens uitgebreid onder de loep.

Brits Hooggerechtshof: besluit over Brexit moet eerst langs parlement

The Guardian

Theresa May moet volgens de uitspraak van het Hoge Gerechtshof het Brexit-artikel, article 50, voorleggen aan beide huizen van het parlement. Ze gaat in beroep tegen deze uitspraak. The Guardian waarschuwt dat ook als het beroep wordt verworpen, de blijvers niet te veel moeten verwachten van een eventuele stemming. Weliswaar was er in zowel het Hoger Huis als het Lager Huis en stevige meerderheid voor binnen de EU blijven, maar het lijkt erop dat weinig parlementariërs van plan zijn om nu ook tegen het implementeren van artikel 50 te zullen stemmen. Wel verwacht The Guardian dat de ontstane situatie zal worden aangegrepen, om te regelen dat het Parlement meer invloed krijgt op de manier waarop het afscheidingsproces tot stand gaat komen. May wordt verweten het proces te veel als een zaak van de regering te beschouwen en het Parlement buitenspel te willen zetten.

Grote financiele instellingen bouwen hun eigen netwerken tussen Londen en Frankfurt om de beurs te snel af te zijn

Ars Technica

Hoe communiceren de financiële huizen in de Londense City met de banken in Frankfurt? Via het internet, zou je zeggen. Maar wat als die verbinding te onveilig, of te langzaam is? Dan bouw je — met behulp van technologie die nog stamt uit de jaren veertig van de vorige eeuw — je eigen netwerk, zo blijkt. In dit stuk op Ars Technica doen de schrijvers uit de doeken hoe (en waarom) een aantal privébedrijven voor miljoenen ponden aan geheime netwerken legden tussen de financiële hoofdsteden van Europa.

Hoe een economenreferaat het Amerikaanse publieke domein binnendrong

 De Groene Amsterdammer (via Blendle)

Inderdaad, zo vaak gebeurt het niet dat een ruzie tussen academici — economen nog wel — het publieke domein bereikt. Maar het referaat uit begin 2016 van de tot dan toe onbekende econoom Gerald Friedman over de economische consequenties van het programma van de Democratische presidentskandidaat Bernie Sanders sloeg in als een bom. Friedman rekende namelijk voor dat Sanders' programma tot een bbp-groei van 5,3 procent zou leiden, ongekend hoog. Het kwam hem op honende kritiek te staan van vier voormalige voorzitters van de Council of Economic Advisers (cea), die allen gediend hebben onder Democratische presidenten en inmiddels voor prestigieuze universiteiten of denktanks werken. En ook econoom en Nobel-laureaat Paul Krugman schreef vervolgens in zijn The New York Times-column dat Friedmans analyse ‘onzin’ was. Linkse economen die een linkse econoom hard onderuithalen. Ongehoord en nog nooit vertoond!

Vervolgens bleef het land stil, tot James Galbraith (de zoon van de bekende econoom John Galbraith) in de pen klom. In een uiterst scherpe open brief aan de vier cea-kopstukken nam de econoom, verbonden aan University of Texas, het op voor Friedman. Hij besloot zijn brief als volgt: ‘'Wat Friedmans referaat aantoont, is dat de impact van Sanders’ voorstellen onder de gebruikelijke aannames bepaald wordt door de schaal en de ambities ervan. Als je het waagt grote dingen te doen, kun je grote resultaten verwachten. Het verkiezingsprogramma van Sanders is groot, en als je het door een standaardmodel haalt, dan krijg je een groot resultaat.'

Dit is waarom Steve Ballmer en Bill Gates geen vrienden meer zijn

Bloomberg

Dit interview met Steve Baller, de voormalige CEO van Microsoft, werpt niet alleen nieuw licht op het raadsel waarom de relatie met zijn vriend Bill Gates bekoelde, maar ook op de vraag hoe het kwam dat Microsoft niet zag dat zich op het gebied van mobile computing een revolutie aan het voltrekken was. Net als met de opkomst van internet gebeurde dat onder de ogen van het bedrijf, maar reageerde Microsoft te traag en raakte het op achterstand. Op mobiel gebied heeft het de boot gemist. Wat Ballmer en Gates uit elkaar dreef was een verschil van mening over de strategische vraag of Microsoft zelf tablets en mobiele telefoons moest gaan maken. Hoewel de overname van Nokia op een mislukking zou uitdraaien, zegt Ballmer nu spijt te hebben het besluit om in mobiele telefonie te stappen niet eerder te hebben genomen. Hij bekent ook dat hij het zakelijk model van de iPhone — die hij bij de introductie afdeed als een flop, want belachelijk duur — niet doorhad. De smartphone werd ondanks de hoge prijs een succes dankzij de slimme deals die Apple met telefoonmaatschappijen sloot. 

Een kijkje in de keuken van de omkooppraktijken van Rolls-Royce

The Guardian en BBC (zie onder)

Het Britse paradepaardje Rolls-Royce plc blijkt vuile handen gemaakt te hebben bij het verkrijgen van opdrachten. Niet zozeer dankzij het sleutelen aan vliegtuigmotoren, maar uit het betalen van steekpenningen. Dat wordt aangetoond in een onderzoek van de BBC en The Guardian. De journalisten konden gelekte documenten inzien en spraken met ingewijden. Wat bleek: Rolls-Royce heeft omstreden tussenpersonen betaald bij het verkrijgen van opdrachten in zeker 12 landen waaronder Indonesië, China, Angola, Irak, Kazachstan en Brazilië. Een opvallende naam is de Braziliaanse oliegigant Petrobras en de tussenpersonen van Unaoil (bekende namen in het SBM Offshore-corruptieschandaal). De BBC wist een van deze “dealmakers”, Lindsey Mitchell, ex-medewerker van Unaoil, voor de camera te krijgen. Hij spreekt niet over "smeergelden", maar van "facility payments". Het resultaat is een razend interessant inkijkje in zijn werknemersverleden, waar hij met enveloppen langs de deur ging en vervolgens als reactie kreeg: 'Thank you, let’s have a coffee.'