Geen beademing op IC zonder stoffen als propofol en midazolam

RTL Nieuws

Peter Hendriks – Coronapatiënten op intensive care-units worden niet alleen beademd, maar ook onder zeil gebracht. Daarvoor zijn spierverslappers, pijnbestrijders en verdovingsmiddelen nodig. Die middelen zijn in feite even belangrijk als de beademingsapparatuur, waaraan vermoedelijke binnenkort overal ter wereld een tekort is. Maar ook aan de middelen die nodig zijn om mensen in een diepe slaap te houden, beginnen op te raken. Aan het narcosemiddel propofol is nu al een enorm tekort en artsen wijken uit naar het alternatief midazolam. Ook daarvan beginnen de voorraden echter op te raken.

Die stoffen zijn wel te maken, maar de grondstoffen moeten worden geïmporteerd en dat is problematisch. Niet alleen zit de hele wereld achter dezelfde grondstoffen aan, maar ze komen ook nog eens uit bijzonder moeilijke gebieden: China en Noord-Italië.

Behalve Noord-Brabant en Limburg is ook de Bible Belt zwaar getroffen. Bron: RIVM.

Cijfers uit Bergamo, Italië

Corrière della Sera

Karin Spaink – In Nembro, een stad in de Italiaanse provincie Bergamo, zijn tot op heden 31 coronadoden geregistreerd. De burgemeester van Nembro verbaasde zich over die cijfers. Samen met een vriend, die directeur is van een medisch instituut, deed hij onderzoek.

Op basis van cijfers van voorgaande jaren zou je verwachten dat er in de eerste drie maanden van dit jaar circa 35 mensen zouden zijn overleden. Tel daar de coronadoden bij op; dan kom je uit op ongeveer 66. Maar er zijn dit jaar al 158 inwoners van Nembro gestorven. Dat is 123 meer dan gemiddeld, niet 31 meer. De sterfte aan corona ligt dus vier keer hoger dan geregistreerd, vrezen de burgemeester en zijn kompaan.

Vervolgens keek het duo naar de overlijdenscijfers van twee andere gemeenten in de regio: Cernusco sul Naviglio (Mi) en Pesaro. Daar kwamen ze tot vergelijkbare resultaten. Ze verklaren het ‘gat’ tussen de officiële coronasterfte en de daadwerkelijke overlijdenspiek als volgt: ‘Het is redelijk om aan te nemen dat het vooral om oudere of zwakke mensen gaat, die thuis of in verzorgingstehuizen zijn overleden, zonder getest te zijn op covid-19.’ Er zijn kortom in de streek veel doden die niet als coronadoden worden geregistreerd.

De auteurs: ‘Deze cijfers suggereren dat de officiële coronasterfte met vier moeten worden vermenigvuldigd om de werkelijke impact van covid-19 in Italië te kunnen zien. We stellen daarom voor om in steden waar minstens 10 officiële coronadoden zijn geteld, die cijfers te vergelijken met actuele overlijdenscijfers.’

In Bergamo voltrekt zich een tragedie

The New York Times

Judith Spanjers –The New York Times maakte een heel mooie longread over de hulpverlening in Bergamo. Aan de hand van een indrukwekkende fotoserie van Fabio Bucciarelli beschrijft journalist Jason Horowitz het verhaal van de medewerkers van het Rode Kruis die huis aan huis gaan om coronapatiënten te helpen.

Ook volgen de journalisten begrafenisondernemers. Zo is het verhaal te lezen over de 75-jarige Teresina Gregis. Zij kwam thuis te overlijden, omdat de ziekenhuizen vol lagen. De begrafenisondernemers kunnen het niet bijbenen. Sommigen zijn gesloten omdat de begrafenisondernemer zelf op een intensive care ligt. 'Meestal eren we de doden. Nu is het oorlog en verzamelen we de slachtoffers.’

De doden worden ook niet meer allemaal omgekleed, is te lezen in het verhaal. Ze worden begraven of gecremeerd in de pyjama's of medische jassen waarin ze overleden.

In de longread is verder te lezen dat volgens een groep artsen van een ziekenhuis in Bergamo de ziekenhuizen zelf nu de belangrijkste dragers zijn van Covid-19. ‘We worden bevolkt door geïnfecteerde patiënten, waardoor de overdracht naar anderen gemakkelijker is.’

Ambulances en hun personeel raken besmet, schrijven ze. Ze vertonen misschien geen symptomen en verspreiden zo het virus verder.

Zullen we vaker worden afgesloten?

The Atlantic

Judith Spanjers – Terwijl het aantal coronapatiënten explodeerde in China, kon Hong Kong de verspreiding van het virus grotendeels beperken. Kortgeleden konden de ambtenaren in Hong Kong deze maand weer naar kantoor terugkeren. De bussen en de metro’s stroomden weer vol, net als de bars en restaurants. Hong Kong keerde langzaam weer terug naar het oude leven.

De afgelopen dagen echter stijgt het aantal coronapatiënten daar weer. Reden om opnieuw maatregelen te nemen. Mensen moeten weer thuiswerken, parken worden opnieuw gesloten en inwoners moeten weer sociale afstand houden van elkaar. Daarnaast komen er ook strengere maatregelen. Een groot deel van de recent bevestigde gevallen zijn van buiten Hong Kong gekomen; daarom worden mensen die het land in willen, nu eerst in quarantaine geplaatst. Ook onder bezoekers van bars en live-muziek heeft het virus zich opnieuw verspreid. Bijeenkomsten van meer dan vier personen zijn daarom voor de komende twee weken verboden. Restaurants moeten hun capaciteit verminderen en bioscopen worden tijdelijk gesloten.

Gabriel Leung, onder andere werkzaam voor de universiteit van Hong Kong, is een expert op het gebied van epidemieën. Hij stelt dat we zullen moeten wennen aan de verschillende cycli van aanscherping en versoepeling. Dit zal nodig zijn voordat we een oplossing gevonden hebben.

‘Het doel van deze maatregelen, zoals sociale afstand, is niet om het aantal geïnfecteerde mensen tot nul terug te brengen. Dat is niet mogelijk. Ze zijn eerder bedoeld om oudere mensen te beschermen, die een veel groter risico lopen om besmet te raken en te sterven, en om de gezondheidszorg te laten functioneren.’

Aaron E. Carroll, hoogleraar kindergeneeskunde, en Ashish Jha, hoogleraar mondiale gezondheid, schreven in The Atlantic over hoe om te gaan met het virus in de Verenigde Staten. ‘We kunnen scholen en bedrijven zoveel mogelijk openhouden, ze snel sluiten wanneer de onderdrukking niet lukt en ze weer openen zodra de geïnfecteerden zijn geïdentificeerd en geïsoleerd,’ schrijven ze. ‘In plaats van verdedigen, zouden we meer kunnen aanvallen.’

Alles wordt anders

Bloomberg New Energy Finance

Ties Joosten – Het regent momenteel voorspellingen over de gevolgen van de coronacrisis. Dat is goed: het virus heeft als een gigantische reset-knop de wereldwijde economie op pauze gezet. Er is dus geen beter moment om de vraag te stellen in wat voor wereld we eigenlijk willen leven.

Dit verhaal van Michael Liebreich, oprichter van Bloomberg New Energy Finance, verdient wat mij betreft daarbij speciale aandacht. Als een tornado gaat hij door de mondiale ontwikkelingen. Denk eens aan arme, olieproducerende landen als Venezuela, Angola en Nigeria, die nu de dubbele crisis van een pandemie en ingestorte olieprijzen het hoofd moeten bieden. Bam. Laten we de auto-industrie redden door de nu superwinstgevende bezorgservice van Albert Heijn verplicht te laten investeren in elektrische busjes. Bam. Hey, en zou het niet mooi zijn als de coronacrisis fileleed zou oplossen? Bam.

Liebreich doet in dit stuk recht aan het leed dat het coronavirus wereldwijd veroorzaakt, maar schetst glashelder hoe dat kan leiden tot een betere wereld en hoe die wereld er dan uitziet. Wat mij betreft het beste stuk dat ik tot dusver over de crisis las.    

Vluchtroutes van de pandemie in de VS

FlightRadar24, dat wereldwijd vluchtroutes in real tme bijhoudt, schreef afgelopen zaterdag in een tweet: 'Van de 4800 vluchten die we nu wereldwijd zien, vormen deze vluchten tweederde. Gewoonlijk zouden we er op dit moment 13.000 tracken.' Daar hoorde dit beeld bij:

Poetin verergert de kwaal door economische maatregelen

The Moscow Times

Dennis l’Ami – Dat Rusland niet meer de communistische heilstaat is waarin de staat zegt te zorgen voor al haar onderdanen, is bekend. De maatregelen die president Vladimir Poetin heeft aangekondigd om kleine ondernemers tijdens de coronacrisis te helpen, zijn echter het andere uiterste.

Op het eerste gezicht ziet het er best aardig uit. Kleine bedrijven hoeven bijvoorbeeld tijdelijk geen zakelijke belastingen te betalen, behalve btw. Maar er is forse kritiek op de maatregelen, schrijft The Moscow Times. Waar landen als de Verenigde Staten en Duitsland subsidie beschikbaar stellen wanneer bedrijven hun personeel in dienst houden, komt de sigaar voor de kleine Russische ondernemer vooral uit eigen doos.

Het is mooi dat je tegen bedrijven zegt dat ze geen winstbelasting hoeven te betalen, maar er wordt dit jaar waarschijnlijk überhaupt geen winst gemaakt, zegt een commentator. Een kleine ondernemer stelt: ‘De overheid gelooft niet in het midden- en kleinbedrijf. Dat gevoel is wederzijds. En afgaande op het huidige beleid zal dat nog wel even zo blijven.’    

Griekenland accepteert verboden hulp van tabaksindustrie

The Bureau of Investigative Journalism

Peter Teffer – De zelfgenoegzaamheid druipte er vanaf, in de tweets van Stavros Drakoularakos, de woordvoerder van de Griekse tabaksfabrikant Papastratos. Het bedrijf, een dochter van tabaksgigant Philip Morris International (PMI), doneerde vijftig beademingstoestellen aan Griekse ziekenhuizen, in de strijd tegen het coronavirus. ‘Soms ben je trots. En soms ben je torenhoog trots,’ schreef Drakoularakos. Volgens de pr-man was deze gift van zijn bedrijf ‘bewijs van wat je kunt bereiken met wilskracht en samenwerking’.

Het hoofd van de Britse antirookorganisatie Action on Smoking and Health, Deborah Arnott, noemde de donatie een ‘schaamteloze publiciteitsstunt’ van PMI. The Bureau of Investigative Journalism (TBIJ) wijst op onlangs gepubliceerd onderzoek in de New England Journal of Medicine, dat erop wijst dat rokers vatbaarder zijn voor het coronavirus dan niet-rokers. Griekenland heeft een van de hoogste percentage rokers onder volwassenen in de EU. Maar deze donatie van Big Tobacco is sowieso laakbaar.

Griekenland is namelijk, net als bijna alle landen ter wereld, partij bij het WHO-Kaderverdrag inzake tabaksontmoediging, dat sinds 2005 van kracht is. De titel van dat verdrag klinkt saai, maar de overeenkomst betekende een revolutie op volksgezondheidsgebied in het internationale recht. Het verdrag bepaalt dat de tabaksindustrie een dusdanig lange geschiedenis van liegen en manipuleren heeft, dat ze niet te vertrouwen is (ik vat het even in gewone-mensentaal samen). Daarom staat in het verdrag bijvoorbeeld dat regeringen zo min mogelijk contact moeten hebben met tabakslobbyisten. En: dat elk land alle vormen van sponsoring door de tabaksindustrie moet verbieden. Dat staat in artikel 13 van dat verdrag.

De WHO publiceerde richtlijnen waarin dat sponsoringsverbod uit artikel 13 wordt uitgewerkt: ‘Sommige tabaksbedrijven leveren financiële bijdragen of bijdragen in natura aan organisaties, zoals gemeenschaps-, gezondheids-, welzijns- of milieuorganisaties, hetzij rechtstreeks, hetzij via andere entiteiten. Dergelijke bijdragen vallen onder de definitie van sponsoring van tabak in artikel 1, onder g), van het verdrag en moeten worden verboden als onderdeel van een alomvattend verbod, omdat het doel, het effect of het waarschijnlijke effect van een dergelijke bijdrage is om direct of indirect een tabaksproduct of tabaksgebruik te promoten.’

Met andere woorden: Griekenland had donaties zoals die van Papastratos al lang bij wet verboden moeten hebben. Volgens de definitie van het WHO-verdrag is het immers gewoon ‘een vorm van sponsoring’, die een ongewenst positief effect op het imago van het tabaksbedrijf kan hebben. De Griekse regering dacht er anders over, zo meldt TBIJ. ‘Vasilis Kikilias, de minister van Volksgezondheid, bedankte het sigarettenbedrijf voor de donatie.’ De wereld op zijn kop.

Met de moed der wetenschapper

Twitter

Informaticus Carl T. Bergstrom helpt al sinds de eeuwwisseling mee om een infrastructuur te bouwen die infecties, epidemieën en pandemieën in een vroeg stadium kan onderkennen. Hij is ook de drijvende kracht achter de leus ‘flatten the curve’. Tot nu toe konden alle aanzwellende ziektes – zoals sars, mers en de vogelgriep – nog worden bedwongen, schrijft Bergstrom, al was het soms ternauwernood. En altijd was er het gevoel dat iedereen er samen de schouders onder zette.

Maar nu het echt mis is, resteert er weinig van dat gevoel. Waar wetenschappers elkaar eerder ondervraagden, corrigeerden en bijstuurden, ze hypothesen, modellen en prognoses aanpasten, en zowel instanties en politici beleid herzagen naarmate er meer kennis verzameld was, ziet Bergstrom nu vooral een gotcha-mentaliteit.

Wetenschappelijke bevindingen en aanbevelingen worden door beleidsmakers niet getoetst op hun degelijkheid, maar op hun politieke effect. Komt dit in mijn straatje te pas? Is dit populair? Win of verlies ik zo steun? Onderzoekers die hun standpunt bijstellen, krijgen op hun donder: alsof dat ze onbetrouwbaar maakt, in plaats van deugdelijk empirist.

Bergstrom ontvangt dagelijks tientallen mails waarin hij wordt uitgescholden, gesmaad, en waarin wordt aangedrongen op zijn ontslag. Hij wordt bedreigd. Mensen wensen hem dood. Hij ziet hoe onderzoek moedwillig uit de context wordt gerukt, feiten worden vervalst, en hoe verstabdig advies wordt zwartgemaakt. Alles uit politiek gewin.

Wat hij het ergste vindt? Dit: ‘It turns out we're not all in this together.’

De coronacrisis opent de deur voor een nieuw sociaal contract

Financial Times

Arjan van der Linden – Nu de coronacrisis voortduurt, wagen journalisten zich steeds vaker aan voorspellingen over de potentiële maatschappelijke gevolgen ervan. Dit redactionele commentaar van de Financial Times over impact van het coronavirus op de relatie tussen de samenleving en het bedrijfswezen, is daar een goed voorbeeld van. Het is toegespitst op het Verenigd Koninkrijk, maar ook voor ons relevant.

We weten al langer dat de belangen van bedrijven (of specifieker: de aandeelhouders van bedrijven) en het publiek lang niet altijd synchroon lopen. Deze crisis laat zien wat voor schadelijke gevolgen die discrepantie kan hebben. Denk aan onze onthullingen van vorige week over farmagigant Roche, die naliet een recept te delen dat van cruciaal belang kan zijn voor onze volksgezondheid. Of aan biotechbedrijf Gilead, dat marktexclusiviteit aanvroeg voor een experimenteel middel tegen Covid-19, zodat concurrenten geen varianten van het medicijn zouden mogen produceren.

De roep om een ‘verantwoordelijker’ versie van het kapitalisme is dan ook groeiende. En daar zijn kansen voor, ziet FT. Overheden maken nu immers enorme bedragen vrij om bedrijven te helpen de crisis door te komen. Dat zal onvermijdelijk leiden tot een grotere rol voor de staat in de economie, vermoedt de krant. Hoewel die situatie niet zou moeten voortduren na de coronacrisis, zou die volgens de FT wel moeten leiden tot een ‘nieuw sociaal contract’ tussen de overheid, de samenleving en het bedrijfswezen, waarbij nieuwe standaarden voor bedrijven zouden moeten gelden om de steun die ze van de maatschappij krijgen te rechtvaardigen.

Gezamenlijke media press briefing, geheel Trump-vrij

PressThink / The Guardian

Birte Schohaus – De VS zijn niet alleen wereldleider in coronabesmettingen, maar hebben ook te kampen met een president die het niet zo nauw neemt met de feiten, om het eufemistisch uit te drukken. Nu correcte informatie van levensbelang kan zijn, is dit extra gevaarlijk.

Omdat er van de overheid weinig te verwachten valt, ontstaan er initiatieven om het heft dan maar in eigen handen te nemen, berichtte The Guardian. Zo is er een online gids voor lokale overheden met de juiste maatregelen om de uitbraak in te dammen en  een website waar mensen beschermend materiaal voor zorgmedewerkers, zoals mondkapjes, kunnen vragen, maar ook aanbieden. Een soort particuliere marktplaats voor zorg equipment, dus.

Hoogleraar journalistiek aan New York University, Jay Rosen, lanceerde een idee hoe media de informatievoorziening in eigen hand kunnen nemen: een dagelijkse online press briefing door samenwerkende landelijke media waarin experts aan het woord komen en de belangrijkste feiten worden uitgewisseld, geheel Trump-vrij.

Hij denkt dat dit haalbaar is, mits de televisienetwerken bereid zijn samen te werken. Het netwerk is er immers al, de zogenoemde ‘network pool’, een consortium van ABC, CBS, NBC, FNC en CNN dat bij grote evenementen samenwerkt, zoals de State of the Union. Als voorbeeld haalt Rosen 2018 Stand up to Cancer aan, een fundraising project waarbij veel media succesvol hebben samengewerkt. Het kan dus wel, wil hij maar zeggen. Nu is het de vraag of de media toehappen.

Ook Fox Nieuws, tot nu toe vaak Trumps spreekbuis, zou mee moeten doen, aldus Rosen, want ook die omroep is onderdeel van de pool. De omroep verkeert in zwaar weer, omdat verslaggevers wel heel makkelijk meegingen in Trumps frame dat er niets aan de hand was. Hier lijkt Fox News nu van terug te komen, dus wie weet is de tijd daadwerkelijk rijp voor een ‘All Media Daily Briefing’.