‘Peter verkoopt acht tickets voor John Mayer.’

De melding is afkomstig van de app van doorverkoopwebsite TicketSwap. Het is 29 september; over tien dagen staat de Amerikaanse singer-songwriter John Mayer in de Ziggo Dome. De show was in luttele minuten uitverkocht.

Even later volgt een tweede melding: Peter verkoopt nóg acht tickets voor John Mayer. Dat is gek: bij de oorspronkelijke verkoop op Ticketmaster was het maximum acht kaartjes per persoon. Hoe komt Peter aan zestien?

Meer meldingen volgen, en al snel blijkt Peter van honderden kaartjes af te willen. Een blik op zijn TicketSwap-profiel wijst uit dat hij op het punt staat zijn vijftienduizendste ticket via de doorverkoopsite te slijten. Hier lijkt iets niet in de haak.

Woekeraars

De louche markt van tweedehands tickets is concertbezoekers, artiesten en andere liefhebbers al jaren een doorn in het oog. Met behulp van verschillende ip-adressen, botnetwerken en andere trucs kopen handelaren tickets voor populaire shows op, om ze vervolgens voor woekerprijzen door te verkopen.

Iedereen van Adele en Ed Sheeran, tot Taylor Swift heeft de woekeraars de oorlog verklaard. In Nederland stemde de Tweede Kamer in 2010 voor een wet die exorbitante prijzen zou verbieden, maar de wet strandde na zeven jaar in de Senaat.

In vijf dagen tijd zag ik Peter 418 kaartjes voor Mayer te koop zetten

Eén veelbelovend idee tegen deze zwendel was TicketSwap, opgericht in 2012. Op TicketSwap worden kaartjes doorverkocht voor maximaal 20 procent bovenop hun originele prijs, dus het tienvoudige vragen gaat niet meer. En verkopers hebben een profiel, dus er is enige controle op wie wat verkoopt en in welke aantallen. Bovendien maakt TicketSwap voor sommige evenementen de oorspronkelijke tickets na doorverkoop ongeldig. De koper krijgt dan een nieuw ticket met een unieke barcode. Extra veilig dus: zo weet je zeker dat de verkoper jouw ticket niet ook nog aan vijf anderen heeft doorverkocht.

Opschalen

Maar hoewel verkopers per transactie op TicketSwap weinig winst maken, mogen ze wel een onbeperkt aantal kaartjes aanbieden. Zolang ze er dus genoeg weggrissen voordat gewone kopers erbij kunnen, lopen de handelaren alsnog binnen. Ziedaar het verdienmodel van handelaar Peter, die vijftienduizend kaartjes heeft doorverkocht op TicketSwap.

Ik tekende me in op TicketSwaps wachtlijst voor John Mayer-kaartjes. In vijf dagen tijd zag ik Peter 418 kaartjes voor Mayer te koop zetten. En er kwamen meer handelaren voorbij. Zo verkocht Bram 40 tickets in twee dagen en Nynke 34 op één dag. Vergeleken met Peter zijn het kleine aantallen, maar dat zegt niet alles: de verkopers kunnen immers eenvoudig meerdere profielen aanmaken.

Nu is de vraag: hoeveel verdient Peter aan deze handel? Op die 418 tickets voor John Mayer maakt hij gemiddeld zo’n 6 euro 50 winst. Extrapoleer je dat naar de vijftienduizend kaartjes die hij in totaal via TicketSwap verkocht, dan kom je uit op bijna een ton. We zien niet wanneer hij zijn eerste kaartje verkocht (TicketSwap bestaat zeven jaar), maar wel dat hij in vijf dagen tijd bijna 500 kaartjes heeft verkocht.

TicketSwap verdient mee

‘Vanaf de start is TicketSwap tegen handelaren,’ is te lezen op de website van het bedrijf. ‘Daarom is de maximale verkoopprijs 20 procent boven de originele ticketprijs. Met deze regel weren we handelaren.’ Wat er niet bij staat, is dat TicketSwap wel degelijk een graantje meepikt van de zwendel.

‘Op een gegeven moment kregen ze door hoe ze ons systeem konden ontwijken’

TicketSwap brengt voor ieder kaartje namelijk vijf procent servicekosten in rekening, zowel aan de koper als aan de verkoper. Dit is de omzet van het bedrijf, waar bijvoorbeeld salarissen en winst vandaan komen. Daarbovenop rekent TicketSwap drie procent transactiekosten aan de koper. Dat bedrag gaat volgens ceo Hans Ober grotendeels aan daadwerkelijke transactiekosten op. Als je dus een ticket voor 100 euro te koop zet, betaalt de koper 108 en ontvang jij als verkoper 95. De overige dertien euro komt op de balans van TicketSwap terecht.

Voor dezelfde tickets waar handelaar Peter gemiddeld 6,50 aan verdient, vangt TicketSwap dus zeker 9 euro 57. Met zulke cijfers kunnen Peters vijftienduizend transacties het platform meer dan een ton opleveren.

Volgens TicketSwap-ceo Ober gedoogt het bedrijf handelaren echter niet vanwege de winst: ‘Uiteindelijk is de reputatieschade die dit oplevert voor TicketSwap groter dan het voordeel van wat we op die kaartjes verdienen,’ zegt hij.

Ober vertelt dat zijn bedrijf in het verleden probeerde handelaren te blokkeren of te verbannen: ‘Maar op een gegeven moment kregen ze door hoe ze ons systeem konden ontwijken.’ TicketSwap hield op ze te weren, maar besloot wel zichtbaar te laten hoeveel tickets ieder profiel heeft verkocht, zodat groothandelaren makkelijk te herkennen zijn.

De bron: Ticketmaster

Ook het profiel van Peter, met de vijftienduizend doorverkochte tickets, is bij TicketSwap bekend: ‘We weten zijn echte naam.’ Wat Ober betreft ligt het grootste probleem echter bij Ticketmaster, de plek waar Peter zijn kaartjes in grote getale kan inkopen.

TicketSwap sprak erover met concertorganisator Mojo; die wilde helpen uitzoeken welk bedrijf achter ‘Peter’ zit, maar wilde de verhandelde tickets dan ongeldig maken. Dat laatste stuitte TicketSwap tegen de borst, omdat ze de gebruikers zouden moeten inlichten dat ze geen kaartjes meer hebben (en het geld voor de kaartjes zouden moeten terugbetalen).

Ticketmaster heeft geen vlekkeloze reputatie

Ober vindt dat Ticketmaster meer kan doen, terwijl Mojo’s woordvoerder Marjanne Manders juist zegt dat TicketSwap harder moet optreden. Manders vertelt dat Mojo samen met Ticketmaster al probeert handelaren de pas af te snijden: ‘Het is alleen allemaal handwerk. Je moet patronen zien te ontdekken.’

Ticketmaster heeft overigens geen vlekkeloze reputatie. Afgelopen zomer bleek dat moederbedrijf Live Nation een consultant van de band Metallica had geholpen meer dan 10.000 tickets te onttrekken aan reguliere verkoop, om ze direct op tweedehands markten door te verkopen.En in 2018 werd onthuld dat Ticketmaster bij een conferentie in Las Vegas met handelaren onder één hoedje speelde.

Concurrentie

Begin 2020 komt Ticketmaster met een intern doorverkoopplatform, vertelt Manders. Verkopers kunnen daar net zo weinig winst maken als via TicketSwap, en om oplichting te voorkomen krijgen alle kaartjes na doorverkoop nieuwe barcodes. Voor sommige concerten biedt TicketSwap een soortgelijke beveiliging, ‘SecureSwap’, maar niet bij kaartjes die van Ticketmaster komen.

Waarom niet? Ticketmasters woordvoerder Ellen Tolsma legt uit: ‘Wij kunnen niet met zekerheid vaststellen dat TicketSwap niet zelf, of in samenwerking met stromannen, tickets uit onze primaire voorraad wegkaapt tijdens een voorverkoop of verkoop die voor fans bedoeld is.’

Ober zegt ondertussen dat TicketSwap al jaren wil samenwerken, maar dat Ticketmaster dat nooit wilde als het geen meerderheidsbelang kreeg in zijn bedrijf. ‘Daarmee onze onafhankelijkheid opgeven leek ons geen goed plan.’

Tot slot vertelt Mojo nog dat Ticketmaster werkt aan digitale kaartjes waarvan de barcodes tot aan het concert voortdurend veranderen. Deze digitale kaartjes zouden niet buiten Ticketmaster (door)verkocht kunnen worden.

Een bijkomend voordeel: op die manier zou ook concurrent TicketSwap helemaal buitenspel worden gezet.

De handel in tweedehands tickets is complex en ondoorzichtig. Daarom kom ik graag in contact met handelaren en anderen die er (indien nodig anoniem) meer over kunnen vertellen. Het is de bedoeling dat dit leidt tot een onderzoeksverhaal dat laat zien wat er achter de schermen écht gebeurt.

Ben je of ken je zo iemand? Neem contact op: mail naar rufus.kain@ftm.nl of tip de redactie.