
FTM verdiept zich sinds 2013 de wijze waarop grote banken in Nederland vele duizenden ondernemers in het MKB met rentederivaten opzadelde. Complexe financiële producten waarvan MKB’ers niet begrepen wat voor schadelijke uitwerking ze konden hebben. Dat had voor vele ondernemers desastreuze gevolgen. FTM drong door tot de kleinste details van deze grote misstand in de financiële sector. De serie artikelen vormt ook het langst lopende dossier op FTM. Lees meer
FTM zat meer dan 3 jaar de banken op de hielen en er ligt nu een oplossing.
Banken verkochten derivaten niet alleen aan woningcorporaties als Vestia, maar ook op grote schaal aan kleine ondernemers waarvan iedereen wist dat zij een verwaarloosbare kennis hadden van complexe financiële producten. Wilden die ondernemers uit het MKB opeens zo graag derivaten als renteswaps afnemen? Nee, ze werden daar in vele gevallen toe gedwongen. Geen renteswap, geen lening, zo luidde een voornaam verkoopargument van de bankiers. Langzaam beginnen de nadelige gevolgen van deze verkooppraktijken duidelijk te worden. De rentederivaten blijken voor duizenden ondernemers het equivalent van wat de woekerpolis ooit voor consumenten waren. De grote vraag is: wat nu? Worden de banken tot de verantwoording geroepen of wordt het probleem vooruit geschoven en moeten benadeelde MKB'ers - net als woekerpolis-slachtoffers - eindeloos wachten op een halfbakken oplossing of zal de rechtspraak een vroegtijdig vonnis vellen? FTM volgt sinds 2013 deze kwestie op de voet en dringt door tot de voornaamste details. Het dossier en de lezers en experts die er in de afgelopen jaren hun bijdrage aan leverden, vormt een rijke bron aan kennis.
De AFM heeft het publiek jarenlang verkeerd ingelicht over wetgeving rentederivaten
Derivatendrama: gedupeerde particulieren, scholen en ziekenhuizen kunnen via de rechter geld terugeisen
Podcast | Hoe de AFM de banken van een onoplosbaar probleem bevrijdde
Hoe de AFM de banken van een onoplosbaar probleem bevrijdde
Schaderegeling derivatendrama: gerechtigheid voor ondernemers of ‘handjeklap met de banken’?
Uitspraak Hoge Raad is doorbraak voor gedupeerde ondernemers in derivatendrama
Podcast | Wettelijk beschermd tegen bancaire wanpraktijken – totdat er schade is
Juridische strijd tussen MKB en de banken is ‘David tegen Goliath’
Wettelijk beschermd tegen bancaire wanpraktijken – totdat er schade is
Podcast | De kredietcrisis van het MKB duurt voort: drieduizend ondernemers wachten nog op definitieve schadevergoeding rentederivaten
Hek van de dam? Rabobank veroordeeld tot schadevergoeding vanwege renteswap
De Rabobank is veroordeeld om een schadevergoeding van 170 duizend euro te betalen aan een Brabantse melkveehouder. De bank heeft haar zorgplicht geschonden bij de verkoop van een rentederivaat.
13 Bijdragen
pentecoste
peter
pentecosteSpeculaas
peterWordt (vermoedelijk) vervolgd......... want de Rabobank zal wellicht in appel gaan bij het Gerechtshof. Ook zal vermoedelijk ook na dit vonnis in de juridische vakliteratuur de discussie weer oplaaien over het spanningsveld tussen gebrekkig inzicht bij de klant die GEEN dwaling oplevert (?), maar WEL schending van de zorgplicht.
peter
SpeculaasAan het einde van het artikel staat dat de waarde is gebaseerd op een lening met de vaste rente. Normaliter zou dit gelijk moeten zijn aan de renteswap. Echter kent de lening met de vaste rente ook condities mbt het vervroegd aflossen. Dat is over het algemeen 10% boetevrij per jaar van de hoofdsom. De lening loopt sinds 2008 en de klant heeft dus 6 jaar lang 125.000 euro kunnen aflossen waardoor de hoofdsom nu nog maar 500.000 euro zou zijn geweest.
In ken het dossier verder niet, maar wat ik vaak zie is dat klanten in het verleden al eerder hebben aangegeven gedeeltelijk vervroegd te willen aflossen, maar dat de bank ze confronteerde met unwindingskosten waardoor de klant er geen gebruik van maakte. Het kan zijn dat dit ook in de zaak is gebracht, maar dat kan ik niet beoordelen. De rechter redeneert zo te zien wel zo in zijn toekenning van 60%.
Wat de rechter dus doet is gewoon kijken hoeveel jaar had de klant 10% boetevrij kunnen aflossen per jaar. Was de lening in 2007 verstrekt dan had hij dus 70% toegekend. Het is dus wel degelijk onderbouwd.
Speculaas
peterJe ziet zaken in het vonnis die er niet in staan. De 40% ''eigen schuld'' bij de klant is gewoon plak-en-knip werk uit de aandelenlease jurisprudentie. De rechter noemt dit in het vonnis ''vaste jurisprudentie'', maar dat ''vaste'' verzint de rechter er zelf bij. Een vaste schadeverdeelsleutel in dit soort zaken is iets voor luie rechters of voor rechters die graag op de stoel van de wetgever gaan zitten ( een vaste verdeelsleutel is dan immers een vaste regel en dat is de taak van de wetgever en NIET van de rechter !). Maar in dit geval kan het ook gewoon een kwestie van nattevingerwerk zijn. Rechtspreken is vaak nattevingerwerk, ofschoon geen rechter dat zal willen erkennen (want doet afbreuk aan de status van zijn beroep)
Die zorgplicht aandelenlease jurisprudentie (60/40) is overigens later in de aandelenlease-affaire door het Gerechtshof Amsterdam zodanig ingeperkt dat alleen de zg. ''echte minima'' (circa 10% van de bevolking resp. circa 5% van aandelenlease-gedupeerden) onder de zorgplichtschending bij aandelenlease een claim hebben. 95% van gedupeerden ontvangt niets ! Vandaar mijn term ''wassen neus'' in mijn eerdere bijdrage.
peter
SpeculaasIk geef na het lezen van de stukken toe dat niet duidelijk is waar de uitspraak op gebaseerd is. Aan de ene kant krijg je de indruk omdat wordt gesproken over de waarden in 2010/2011 dat de rechter daar zijn berekening oplos laat. Dit staat voor mij echter niet vast. Het zou ook kunnen dat hij de berekening loslaat op de situatie dat de lening en swap nu nog zouden lopen en obv die marktwaarde een percentage is losgelaten. Dan zou de periode 2008-2014 dus 6 jaar zijn en op basis van 10% boetevrij aflossen dus richting de 60% komen. Maar nogmaals, nergens staat in het vonnis waar de 60% is op gebaseerd, ook niet dat het te maken heeft met de aandelenlease jurisprudentie.
Wel ben ik van mening dat de advocaat te weinig uit de zaak heeft gehaald. Teneerste had de advocaat dieper moeten ingaan op het prijsverschil tussen de lening met vaste rente en de renteswap. Hij moet kunnen weerleggen dat hier geen prijsverschil in mag zitten en dat de reden hiervan nooit als valide argument kan worden gebruikt om de rentederivaat te verkopen aan de klant. Elke afwijking tussen vaste rente lening en renteswap wordt veroorzaakt door niet de juiste pricing systematiek toe te passen binnen de bank mbt beide producten. Door bv een lagere winstmarge op renteswaps te zetten tov leningen met vaste rente ontstaat weliswaar een rentevoordeel voor de klant bij het aangaan van de renteswap maar dat mag nooit de reden zijn om een onnodig complex product aan de markt te brengen terwijl er een zelfde alternatief product is die gewoon standaard moet zijn (de lening met vaste rente). De bank zou gewoon dan ook een lagere rentemarge op de lening met vaste rente moeten zetten of in iedergeval uit kunnen leggen waarom er sprake is van een afwijkende pricingmethodiek. Ik kan je wel vertellen dat geen enkele ban
Speculaas
peterPaul
SpeculaasOp zich niet gek. Alternatief (behoudens 100:0) is nauwelijks uitte leggen.
peter
SpeculaasIk zou elke financieel jurist dan willen adviseren om wat meer tijd te steken in het bestuderen van de materie zodat hij de 100% schadeverdeelsleutel gaat herkennen bij de renteswaps. Misschien dat je over een paar jaar dan stelt in een heel andere case dat bij 100% schadeuitkering stelt dat je daar de verdeelsleutel van de renteswaps herkent en dat de zaak wel heel makkelijk is beoordeeld ;-)
JJM
Speculaaspeter
JJMEigen verantwoordelijkheid bij klanten is zeker belangrijk, maar dan moet het product geschikt zijn voor de klant en in het belang van de klant. Rabobank geeft als argument dat de renteswap prijsvoordeel biedt en daarmee stimuleert zij de klant renteswaps te kopen. Banken denken dat de oplossing is dat de advisering op orde moet zijn. Ik stel dat het verbeteren van de advisering en zorgplicht niet de oplossing is maar het verbieden van de verkoop van dit product en ervoor zorgen dat je prijssystematiek van de lening met vaste rente op een dusdanige manier wordt gedaan dat er geen prijsverschil kan zijn. De oplossing is zo verschrikkelijk simpel en AFM loopt maar te zeuren over die advisering en niet complete dossiers. Nee, laten we maar gewoon lekker onnodig ingewikkeld blijven doen.
johan
peterJason
pentecoste