
Het onschendbare kapitalisme
Nog nooit werd een multinational door een rechter aansprakelijk gesteld voor haar betrokkenheid bij internationale misdrijven. Columnist Annemarie van de Weert legt de pijnpunten bloot.
De Olympische Spelen in Rusland laten zien dat bedrijven wel degelijk een rol spelen bij het schenden van mensenrechten. Neelie Kroes deed eerder deze maand op Twitter de oproep met betrekking tot homofobie: 'Als je de Olympische Spelen met commercie kunt combineren, dan kun je dat ook met mensenrechten'. Helaas heeft deze discussie niet enkel betrekking op het respecteren van de individuele geaardheid; complete oorlogen worden immers gaande gehouden door het heersende kapitalisme.
Business is business, politics is politics
Opvallend is dat tot op de dag van vandaag geen enkele onderneming strafrechtelijk is vervolgd voor haar duistere betrokkenheid bij de meest ernstige mensenrechtenschendingen. Toch telt de lijst van het Business & Human Rights Resource Centre zo’n 5100 bedrijven, operationeel in 180 landen, welke in aanmerking zouden komen voor een veroordeling omdat ze het niet zo nauw nemen met zaken als uitbuiting, intimidatie, afpersing of zelfs martelingen, verkrachting en slavernij. Alles uiteraard onder het mom van ‘business is business, politics is politics.’ Of zoals voormalig Shell-topman Lodewijk van Wachem de zakelijke banden die zijn concern onderhield met het apartheidsregime in Zuid-Afrika bagatelliseerde door te beweren dat er eigenlijk helemaal geen probleem was. Immers, de aanwezigheid van Shell is in het belang van alle Zuid-Afrikanen. Schuldig of niet; de bekende Amerikaanse advocaat Ed Fagan, die eerder met succes optrad voor slachtoffers van de Holocaust in een zaak tegen Zwitserse banken, vond het in 2002 in ieder geval nodig om Shell namens een groot aantal slachtoffers aan te klagen. 'Zij hebben enorme winsten gemaakt, terwijl het lijden toenam bij de miljoenen slachtoffers van de apartheid.' Het was niet de laatste keer dat onze Koninklijke Shell aansprakelijk werd gesteld voor burgerlijden. In 2009 kwam het olieconcern nog tot een schikking in een rechtszaak die was aangespannen door de nabestaanden van wijlen Ken Saro-Wira, winnaar van de Nobelprijs voor de vrede. Shell zou hebben meegewerkt aan corruptie bij de oliewinning in Nigeria en medeplichtigheid bij het hardhandig onderdrukken van wreedzame protesten door de lokale politiemacht.De dans ontspringen
Vorig jaar april verwierp het Amerikaanse federale Hooggerechtshof nog een zaak waarin Shell ervan werd beschuldigd dat twee buitenlandse dochterbedrijven betrokken zouden zijn geweest bij martelingen en executies in Nigeria. De uitspraak was een fikse tegenvaller voor mensenrechtenactivisten, omdat zij nu een belangrijk instrument verliezen om bedrijven aan te klagen voor vermeende misstanden in het buitenland. Om een paar ‘collega-ondernemingen’ te noemen: Exxon Mobil, Cisco Systems, Chiquita, Siemens, Daimler en Rio Tinto zullen nu mogelijk de dans ontspringen voor een strafrechtelijke vervolging. Maar daarover later meer.'In 320 lopende zaken was sprake van medeplichtigheid van multinationals bij ernstige misdrijven als onderdrukking, geweld, slaven- en kinderarbeid'Shell schuift de verantwoordelijkheid van haar vermeende criminele gedragingen af door te stellen dat 75 procent van de olielekkages in Nigeria het gevolg is van sabotage door criminele bendes die de olie stelen. Directeur Milieu van Shell, Allard Castelein zei hierover in het Radio 1 Journaal: 'Dit soort vervuiling komt overwegend door grootschalige, lokale criminaliteit, diefstal van olie. Maar ook internationale criminaliteit, waarbij de olie wordt geëxporteerd naar raffinaderijen in omliggende landen.' Overigens heeft Shell het rechtvaardigen van haar handelen niet van een vreemde. De Vereenigde Oostindische Companie (VOC) begon al met het boeken van winst door de lokale bevolking in den Oost te onderdrukken of zelfs uit te roeien wanneer zij weigerde zich te onderwerpen aan de nieuwe exploitanten van hun land. Toch is het pas sinds de Tweede Wereldoorlog dat de rol van industriëlen bij misdrijven tegen de menselijkheid en zelfs genocide en oorlogsmisdaden, onderwerp zijn van rechtszaken.
7 Bijdragen
Floris Vogel
Ps, goed debuut, Annemarie!
looxcie
investigate4truth
All Wars Are Bankers' Wars!
http://www.youtube.com/watch?v=5hfEBupAeo4
Vatican & Royals + Central Banksters?
Presscore
http://presscore.ca/2012/
Even geduld a.u.b:
The PRESS Core website has unlimited bandwidth and disk space. The extremely slow loading of the website and exceeded resource limit errors are due to ongoing Denial of Service attacks....
Ik zag laatst:
The Best Way to Rob a Bank, Is to Own One.
To Rob A Country, Own A Bank.
To Rule a Country, Own A Central Bank.
And To Rule the World, Own the Central Bank of Centrale Banks,
( = The Fed. reserve USA & EU central Bank & IMF).
BewustZijn
Tijdens het Nuremberg Tribunaal dat na WW2 plaats vond, zijn de 'executives' van het IG Farben kartel (BAYER, BASF, HOECHST, etc...):
- veroordeeld voor misdaden tegen de mensheid
- aangewezen als grootste donateur van het nazi bewind
- aangewezen als financiers van Europa's grootste chemische fabriek en naastgelegen concentratiekamp Auswitz
Zie meer op http://www.profit-over-life.org
Pietje
BewustZijnHitler's American Business Partners
https://www.youtube.com/watch?v=SMKnH2BlkBA&feature=player_detailpage
Helaas is er niets nieuws onder de zon, wel wordt er steeds meer bekend!
Annemarie van de Weert
PietjeTwo generations of Sutherland’s white-collar war
crime data and beyond
by John F. Galliher & Teresa J. Guess
# Springer Science + Business Media B.V. 2008
Annemarie van de Weert
BewustZijnaansprakelijkheid van een rechtspersoon; namelijk de juridische entiteit of een van
de vele dochterondernemingen, en niet een individuele strafzaak tegen de
'verantwoordelijke' bestuursleden van het wangedrag. Daar bestaat nog weleens
verwarring over. Geheel begrijpelijk want staat een bestuurder immers
niet voor het gehele bedrijf? Volgens de wet geldt deze gedeelde
verantwoordelijkheid niet automatisch. Maar hoe het precies zit met de
oplegging van aansprakelijkheid is voer voor een volgende column want het is
een vraagstuk waar zelfs de internationale rechtsorde nog over aan het
praktiseren is.