
© ANP Ed Oudenaarden
Nederland kampt met een groeiende woningnood. Wie profiteren van deze trend? En hoe lossen we dit op? Lees meer
Nederland kampt met een groeiende woningnood. Honderdduizenden trekken naar de steden en de verantwoordelijke gemeenten lukt het niet om genoeg te bouwen om dit op te vangen. Dat die binnenlandse migratie eraan zat te komen was al heel lang bekend. Waarom zijn stadbesturen niet veel beter voorbereid op deze trend? Heeft de regering steken laten vallen? Wie profiteren van de trend? Wat zijn de oplossingen?
Putten pakt permanente bewoners vakantiehuisjes meedogenloos aan
CPB op ramkoers met woningcorporaties om verhuurderheffing
Vestia-huurders lijden nog altijd onder derivatendrama
Ollongrens ‘sigaar uit eigen doos’ levert geen extra woningen op
Verhuurderheffing nog rampzaliger voor sociale woningbouw dan gedacht
Bouwlobby ijvert voor garanties van de overheid
Verhuurderheffing op de helling
Jongeren achteraan in de rij voor een corporatiewoning
‘Antikraakbureaus zijn de aasgieren van de woningmarkt’
In woud van belangen delft woningbouw het onderspit
In woud van belangen delft woningbouw het onderspit
Woningbouw mag dan een politieke prioriteit zijn, maar dat betekent niet dat alle poorten meteen opengaan voor woningbouwprojecten. Dezelfde overheid die een miljard uittrekt om gemeenten zover te krijgen dat ze bouwen, frustreert nieuwbouw buiten de geijkte kaders. Kleuren de ontwikkelaars wel binnen de lijntjes, dan stranden hun plannen in een wirwar aan regels, normen en procedures. Daardoor worden veel geoormerkte locaties nooit of met grote vertraging gebouwd.
-
Terwijl er een behoefte is aan 300.000 woningen, blijft het aantal afgegeven bouwvergunningen ver achter. Landelijk daalt het aantal bouwvergunningen al twee jaar op rij.
-
De gemeente geeft pas een bouwvergunning af als alle procedures zijn doorlopen. In de zucht risico’s af te dekken, stapelen overheden regel op regel. Die moeten allemaal getoetst worden, wat soms jaren vertraging betekent.
-
Corporaties hadden zich voorgenomen 34.000 woningen per jaar te bouwen tegen 2021. Vorig jaar leverden ze er 17.000 op.
-
Het grote knelpunt op de woningmarkt is het gebrek aan binnenstedelijke locaties.
Bouwen, bouwen, bouwen: dat mantra klinkt Henny van den Heiligenberg bekend in de oren. De directeur-bestuurder runt woningcorporatie Provides, met 3700 woningen te IJsselstein. Provides houdt kantoor in het gigantische gemeentehuis van IJsselstein.
In deze Utrechtse gemeente staan circa achtduizend mensen ingeschreven als woningzoekende, zegt Van den Heiligenberg. Achthonderd daarvan zoeken actief. Gemiddeld duurt het twaalf jaar om een sociale woning te bemachtigen. Niet in de laatste plaats omdat het aantal verhuizingen binnen de sociale sector enorm is teruggelopen. Ooit stond dat op bijna 10 procent van de voorraad (circa 370) per jaar, maar ondertussen is het gekelderd tot 180 per jaar. Van den Heiligenberg: ‘De zaak stagneert dus. Mensen blijven zitten waar ze zitten.’
De eis van de provincie Utrecht is dat IJsselstein alleen mag bouwen binnen de zogeheten rode contouren, de rode lijn op de gemeentekaart die de grens van de bebouwde ruimte aangeeft. Dat is een landelijke afspraak, maar de ene provincie hanteert die strenger dan de andere. Bouwen op een weiland of akker is in Utrecht in ieder geval taboe. Dat is problematisch. Van den Heiligenberg: ‘Er is binnen IJsselstein nog ruimte voor zeshonderd tot achthonderd woningen. Daarvan zal 30 procent sociaal zijn. Volgens de gemeentelijke woonvisie moeten er in 2030 zeker 2500 woningen extra zijn.’
Provincie blokkeert bouwplannen
Provides zag het einde van die binnenstedelijke ruimte al langer aankomen. Dertien jaar geleden kocht Provides 30 hectare boerenland. Hoewel de corporatie daar ook toen niet zomaar op kon bouwen, dacht Provides daar in de toekomst wel bouwplannen te kunnen verwezenlijken. Dat was buiten de provincie gerekend: die houdt de gemeente (en dus ook Provides) aan het bouwen binnen de bebouwde kom. Provides trekt nu samen met de gemeente op om de provincie te overtuigen van de noodzaak van bouwen buiten de stad. Van den Heiligenberg: ‘We hebben het gevoel dat er een beetje beweging in zit bij de provincie.’
Ooit zal IJsselstein weer moeten groeien
In feite blokkeert de provincie Utrecht nu de Woonvisie van de gemeente IJsselstein. Van den Heiligenberg begrijpt dat de provincie huiverig is om precedenten te scheppen, waar andere gemeenten zich op kunnen beroepen. ‘Maar ooit zal IJsselstein weer moeten groeien.’
Niet alleen de provincie is huiverig voor nieuwbouw buiten IJsselstein, maar ook het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. Het ministerie stelt dat de capaciteit van de Leidsche Rijntunnel te beperkt is om de extra vervoersstroom van zo’n nieuwe wijk aan te kunnen. Ook zo’n gegeven kan weer leiden tot een tijdrovende procedure.
Groeiend tekort aan woningen
De strijd tussen Provides en de provincie Utrecht is een van de vele voorbeelden van hoe de woningbouw stagneert door een gebrek aan goedgekeurde locaties. In tijden van groeiende woningnood is dat slecht nieuws. Zo schatte Peter Boelhouwer, hoogleraar Housing Systems aan de Technische Universiteit van Delft, recent de totale behoefte aan nieuwe woningen in alle segmenten in Nederland op 300.000. Dat tekort groeit, terwijl het aantal afgegeven bouwvergunningen alleen maar terugloopt. Zo’n vergunning wordt pas verstrekt als alle procedures zijn doorlopen.
In het eerste kwartaal van dit jaar kwam volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek landelijk het aantal bouwvergunningen voor woningen uit op 12.500. Dat was 8 procent lager dan een jaar eerder. In het tweede kwartaal werden er 12.800 vergunningen afgegeven, 14 procent lager dan in het overeenkomstige kwartaal van 2018. Na het afgeven van een vergunning moet de bouw binnen een half jaar beginnen en na zo'n twee jaar wordt de woning opgeleverd. Met die vergunningen kun je dus een stukje in de toekomst kijken.
Er worden allerlei oorzaken aangevoerd voor die stagnerende woningbouw, zoals de verhuurdersheffing die corporaties moeten afdragen aan de staat. Ook het gebrek aan bouwvakkers is inmiddels een vaak genoemd argument. Gezien het geringe aantal bouwvergunningen ligt de eerste oorzaak echter een laag dieper: zonder bouwgrond is er ook geen behoefte aan kapitaal of bouwvakkers.
De corporaties moeten in 2021 op 34.000 nieuwe woningen per jaar staan. In 2018 bouwden ze er 17.000
De gevolgen zijn ingrijpend. De corporaties moeten volgens hun eigen plannen uit 2017, in 2021 op 34.000 nieuwe woningen per jaar staan. Ze stonden in 2018 nog maar op 17.000 en de afgegeven bouwvergunningen bieden geen enkel zicht op verbetering. Blijkens het teruglopende aantal bouwvergunningen wordt het gebrek aan locaties steeds meer het manco.
In de miljoenennota is een miljard euro gereserveerd om de gemeenten te prikkelen tot bouwen. Vier jaar lang wordt iedere jaar 250 miljoen euro beschikbaar gesteld aan bouwende gemeenten. Hoewel een pot geld allicht helpt processen glad te strijken dan wel te versnellen, lijkt geld in veel gevallen helemaal geen rol te spelen.
Risicoregelreflex
Er is een strijd gaande tussen aan de ene kant belangen van bedrijven, natuurbeschermers, infrastructuurplanners en al wonende burgers en aan de andere kant de woningbouw. Die laatste lijkt aan de verliezende hand. Edwin Buitelaar, hoogleraar Land and Real Estate aan de Universiteit van Utrecht en verbonden aan het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL), spreekt van een risicoregelreflex: ‘Iedere keer als iets fout gaat of dreigt te gaan, wordt dat risico bestreden met een regel. Het gevolg is een opeenstapeling van regels waarop men zich kan beroepen.’
Het beschermen van de natuur, in de meeste brede zin van het woord, is zo’n zwaarwegend belang. De recente normen over stikstofuitstoot zouden zomaar de hele bouwsector langdurig plat kunnen leggen. Kleinere belangen die belemmerend kunnen werken, zijn er ook. Denk aan verhalen over beschermde vleermuizen of roeken, die last kunnen krijgen van een nieuwe wijk. Zo’n populatie kan leiden tot langdurige onderzoekstrajecten of zelfs tot het schrappen van het hele project.
Ieder op hun eigen manier staan alle partijen aan de goede kant, maar hun belangen zijn vaak onverenigbaar. Procedures en onderzoekstrajecten proberen daar toch een mouw aan te passen, waardoor veel bouwprojecten eindeloos worden uitgesteld.
Voormalig defensieterrein
In het geval van Provides geeft de provincie geen toestemming voor bouwen buiten de bebouwde kom. Maar in Zaanstad loopt een ontwikkelaar met land binnen de rode contouren weer tegen andere problemen aan.
Daar heeft de Raad van State vorig jaar een beoogd bouwproject op het Hembrug-terrein bij Zaandam afgeblazen. ABC Planontwikkeling kocht het voormalige defensieterrein voor 41 miljoen euro van het Rijksvastgoedbedrijf. Van de 45 hectare is 10 hectare bosgrond, die bij de gemeente blijft. Het was de bedoeling om op de resterende grond duizend woningen te bouwen, waarvan 20 procent sociaal, in combinatie met een corporatie.
De Raad van State vond dat de gemeente ten onrechte de zogeheten Zeehavennorm had gehanteerd, een pieknorm voor geluidshinder van 60 decibel, vijf punten hoger dan regulier. Die geldt alleen voor een kleine uitbreiding van een woonwijk, zeker niet voor een hele nieuwe wijk. De Raad van State heeft het project op die technische grond afgekeurd.
De zaak was aangespannen door ondernemers in de directe omgeving van het terrein en door het havenbedrijf. Die hebben helemaal geen zin in woningbouw in hun omgeving. Die zijn bang dat de toekomstige bewoners gaan klagen over geluidshinder en geuroverlast. Het lijkt een impasse: de gemeente Zaandam heeft grote behoefte aan nieuwe woningen, maar door een van de weinige binnenstedelijke terreinen waarop snel gebouwd kan worden, is een streep gehaald.
Andere belangen wegen zwaar
Voor Patrick Schlick, algemeen directeur van ABC, is de kous hiermee nog niet af. ‘De gemeente heeft een fout gemaakt met die norm. Nu moeten we allemaal ons huiswerk opnieuw doen.’ Schlick wist overigens dat een negatief advies tot de mogelijkheden behoorde. ‘Dat risico was ingecalculeerd in de grondprijs. Ik ben er overigens absoluut van overtuigd dat we in de toekomst alsnog woningen gaan bouwen op het terrein.’
Wel stelt Schlick vast dat andere belangen in Nederland zo zwaar wegen, dat het steeds moeilijker wordt om binnenstedelijke geschikte bouwlocaties te vinden: ‘Je hebt de belangen van het bedrijfsleven, de milieuaspecten en de gevolgen voor het wegennet. Dat moet procedureel allemaal helemaal kloppen voordat er iets kan gebeuren. Ik zie niet hoe dat miljard dat de regering heeft gereserveerd, om gemeenten te belonen die met bouwgrond komen, iets kan veranderen. Het zit meestal niet in geld, maar in de procedures. Natuurlijk zou je met geld een dwarsliggende ondernemer kunnen helpen zijn bedrijf te verplaatsen, maar daar zullen overheden huiverig voor zijn. Je gebruikt maatschappelijk geld normaal gesproken niet om ondernemers de helpende hand toe te steken.’
Er bestaat ook een verschijnsel dat tegengesteld is aan het geharrewar om bouwlocaties: de stalled sites. Volgens een onderzoek van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) zijn er bouwlocaties waarvoor al geruime tijd geleden een bestemmingsplan is goedgekeurd of zelfs een bouwvergunning is verleend, maar die nog steeds niet bebouwd zijn. Volgens het PBL-onderzoek is er tussen begin 2010 en 1 maart 2017 grond onbebouwd gebleven, waarop meer dan 100.000 woningen kunnen staan.
Van die grond ligt 60 procent buiten de bevolkingskernen, maar er zitten ook interessante gebieden bij, zoals een deel van Amersfoort Vathorst en Bunschoten en het plan Parijsch Zuid bij Culemborg. In de provincie Utrecht alleen al gaat het alles bij elkaar om 150 hectare.
De oorzaken van dat onbebouwd blijven lopen uiteen. Het PBL noemt er enkele. Onder bepaalde omstandigheden kan de bouwvergunning alsnog worden ingetrokken. Bijvoorbeeld door een uitspraak van de Raad van State. Ook een belangrijke ontdekking op het gebied van flora of fauna kan spelbreker zijn. Het bestemmingsplan Oude Tempel in Soest strandde omdat er een dassenburcht bleek te zitten.
Haalbaarheidsproblemen kunnen roet in het eten gooien. Als er naar de geplande woningen geen vraag meer is, wat tijdens de recessie vaak het geval was, moet een project worden beëindigd en blijft de bouwgrond braak liggen. Als ontwikkelaars failliet gaan, kan de locatie langdurig onbebouwd blijven. Andere ontwikkelaars houden weer graag genoeg grond in portefeuille, om zo de continuïteit en stabiliteit van de bouwproductie te verzekeren.
Bij een derde categorie spelen onverwachte bodemvervuiling, archeologische vondsten of problemen met de grondwaterstand vaak een rol.
Hoe dan ook, er ligt verspreid door Nederland kant en klare bouwgrond voor 100.000 woningen. Dat is het aantal dat de Nederlands bouwsector in een absoluut topjaar produceert.
Minister zette streep door het plan
Waar het in Zaanstad om een bestaande norm ging, kan het ook fout lopen doordat een overheid speculeert op toekomstige overlast. In Amstelveen Noord ligt de verouderde kantorenwijk Kronenburg, die grenst aan het studentencomplex Uilenstede, een gigantische studentenwijk met 3500 woningen. Het plan was Kronenburg tegen de grond te gooien en Uilenstede met 2500 studentenwoningen uit te breiden: logisch. Weliswaar ligt Kronenburg onder een aanvliegroute van de Buitenveldertbaan, maar dat geldt ook voor Uilenstede en daar waren eigenlijk geen klachten. Bovendien waren de plannen in nauw overleg met het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat tot stand gekomen.
Maar daar had Cora van Nieuwenhuizen, de huidige verantwoordelijke minister, geen boodschap aan: ze zette een streep door het plan. Volgens het Luchthavenindelingbesluit mochten er maximaal 25 woningen op het Kronenburg-terrein staan. Het tekort aan studentenwoningen is echter zo nijpend, dat Amstelveen het terrein niet zomaar onbebouwd kán laten. Volgens de Onderzoeksraad voor de Veiligheid mag er alleen rond Schiphol worden gebouwd als de bebouwing buiten de zogeheten veiligheidszone komt te staan. Die veiligheidszone is een formule die alle risico’s die kleven aan wonen bij een luchthaven weegt. Als de plannen om het aantal vluchten te laten groeien doorgang vinden, komt een deel van Kronenburg aan de verkeerde kant van de veiligheidszone te liggen. De gemeente kijkt nu onder meer of het mogelijk is om met nieuwbouw net buiten die zone te blijven.
Dan maar een studentenhotel
Blijft de grond binnen de veiligheidszone dan braak liggen? Dat is niet de bedoeling, gezien het studentenhotel dat er ondertussen al is gebouwd. Voor studentenhotels, eigenlijk tijdelijke huurkamers, gelden andere normen. Mensen mogen in zo’n studentenhotel ook maar maximaal een half jaar aan één stuk zitten.
Amstelveen is overduidelijk niet van plan om zich Kronenburg door de neus te laten boren. In mei nam de gemeenteraad een nieuwe gebiedsvisie aan, waarin staat dat er in het Kronenburg-gebied een mix van wonen voor studenten en werken komt. Het plan is weer dat er 2500 woningen komen. De gemeente laat weten regelmatig te overleggen op het ministerie en is optimistisch over de uitkomst.
Voor de crisis werd 30 procent binnenstedelijk gebouwd. Dat gaat nu richting de 70 procent
Een extra meevallertje voor Amstelveen is dat het zogeheten Luchthavenindelingbesluit recent is aangepast. Volgens een woordvoerder van de gemeente geeft dat Amstelveen meer afwegingsruimte. Op mijn vraag of dat betekent dat Amstelveen het eerdere negatieve besluit van de minister kan negeren, zegt de woordvoerder: ‘Dat heb ik niet gezegd.’
Schaken op een binnenstedelijk bord
De eindconclusie is dat bouwlocaties bemachtigen tegenwoordig een schaakspel is. De bouwopgave moet binnenstedelijk worden opgelost en dat betekent dat een ontwikkelaar in een mijnenveld van procedures belandt. Het beleid om binnen de rode contouren te blijven is ook steeds strenger geworden. Boelhouwer: ‘Voor de crisis werd 30 procent binnenstedelijk gebouwd. Dat gaat nu richting de 70 procent. Voor die locaties waren voor de crisis ook subsidies beschikbaar, nu niet meer.’
Om iedere vierkante meter grond binnen de stad wordt nu gevochten. Tijdrovende procedures stapelen zich op, uitspraken van de rechter of de Raad van State zijn in toenemende mate nodig. Zo hoort het te gaan in een rechtsstaat. Maar de behoefte aan woningen wordt voortdurend groter.
35 Bijdragen
Marla Singer 7
Eline Gumbert 3
Marla SingerEn wat betreft de vraag naar woningen, dat heeft er denk ik mee te maken dat er veel meer huishoudens zijn. Minder gezinnen, meer gezinnen met meerdere woningen (gescheiden ouders), meer ouderen die zelfstandig willen of moeten wonen.
Hetty Litjens 5
Marla SingerM.a.w. Nederland is vol. Was al voller dan andere landen. Woningbouw doet het geld stromen. Rekent men misschien die geldstromen als welvaart?
Er worden ontzettend veel woningen gesplitst in onzelfstandige eenheden. Ook dat gaat t.z.t. problemen opleveren.
Behoud van het woningbestand van het platteland is, indien woningen echt nodig zijn, volgens mij een betere oplossing.
Het komt bij bestuurders niet op dat er grenzen zijn aan de groei. Aan de wildgroei maakt de Raad van State terecht een eind.
r. ansems 2
Marla Singer46.000 inwoners erbij van jan - 7 Juli. op de populatie niet zo veel, maar druk op de huizenmarkt?
dit heeft een gigantische rol in de vraag naar meer bouw. als er meer immigratiecontrole was dan was de bouw van huizen niet zo drastisch nodig
David Bartenstein 7
Peter Hendriks 7
David BartensteinJan-Jaap 1
Peter HendriksIn de Metropoolregio Amsterdam, toch de plek waar de druk op de woningmarkt het grootst is, zijn er erg veel potentiële, binnenstedelijke locaties beschikbaar. Die locaties bieden ruimte voor ca 430.000 woningen, terwijl de behoefte (tot 2040) ca. 230.000 is. Een deel van de locaties kan inderdaad pas op langere termijn worden gerealiseerd, maar ook voor de kortere termijn bieden deze potentiële bouwlocaties voldoende ruimte (en vastgestelde bestemmingsplannen).
Zoals je zelf ook constateert, zijn er wel belemmeringen te zorgen dat er op al die locaties nu al gebouwd kan worden. Maar dáár zou dus de focus op moeten liggen, ipv het toevoegen van nog meer locaties.
Bouwen in het buitengebied kan voor ontwikkelaars aantrekkelijk zijn (zeker als ze daar al speculatief grond hebben gekocht, zoals Provides blijkbaar), maar voor de maatschappij als geheel staan daar hogere kosten tegenover (vooral m.b.t. milieu, mobiliteit) en leiden tot meer autoverkeer/stikstof, terwijl binnenstedelijk meer gebruik kan worden gemaakt van OV.
Bovendien zullen voor veel locaties in het groen zeker niet minder bezwaarmakers zijn dan bij binnenstedelijk, dus de vraag is hoeveel sneller het kan.
Laten we focussen op het geschikt maken van beschikbare bouwlocaties, i.p.v. kiezen voor de makkelijke (maar onterechte) aanname dat we de woonopgave alleen op kunnen lossen door in het weiland te bouwen.
Jan Ooms 10
Jan-Jaap 1En júist omdat er zoveel haken en ogen zitten aan 'het tot productie komen' ís het dus moeilijk om binnenstedelijke bouwgrond te vinden, precies wat Peter in zijn artikel verwoord.
Wanneer er meer focus komt te liggen op buitenstedelijke bouwgrond (in de provincie, waar krimp heerst) betekent dat niet automatisch hogere kosten i.h.k.v. milieu, etc. Hier is nog plenty 'binnendorpelijke' bouwgrond! Het fenomeen krimpgebieden zal verminderen waardoor er meer werkgelegenheid ontstaat en men minder ver hoeft te reizen voor de dagelijkse boodschappen, de huisarts, (streek)ziekenhuis, etc. Dit maakt ook het openbaar vervoer in de regio weer rendabel!
Bovendien komt dit het sociale aspect ten goede waar onze samenleving problemen genoeg in kent. En dat mag overigens best wat geld kosten. Het levert in de (nabije) toekomst ook nog eens veel meer op (op het gebied van gezondheid(szorg) en welzijn) dan verlaging van belastingen voor grootbedrijven. Daar zie je i.i.g. nooit iets van terug.
Jan-Jaap 1
Jan OomsEn verder: je wilt mensen dwingen om te gaan verhuizen naar krimpgebieden door alleen daar nog woningen te bouwen? Mensen kunnen nu ook al naar die krimpgebieden verhuizen, woningen zijn daar veel goedkoper, maar doen dat dus niet.
Lydia Lembeck 12
Jan-Jaap 1Jan Ooms 10
Jan-Jaap 1Lydia Lembeck 12
Jan OomsJan Ooms 10
Lydia LembeckArjen Veldt
Jan-Jaap 1Arjan Hoogenboom 1
Arjen VeldtLydia Lembeck 12
Arjan HoogenboomArjan Hoogenboom 1
Lydia LembeckJan-Jaap 1
Arjan Hoogenboomhttps://maps.noord-holland.nl/WebViewer/index.html?viewer=mra
Of deze: https://www.plancapaciteit.nl/
En zie ook de monitor woningbouw van de provincie Noord-Holland (die van 2018 is al beschikbaar, die van 2019 komt binnenkort).
Niet alle locaties zijn binnenstedelijk, er zijn ook buitenstedelijke locaties beschikbaar.
Jan-Jaap 1
Arjan HoogenboomDit is de monitor van vorig jaar. komt binnenkort een nieuwe.
Arjan Hoogenboom 1
Jan-Jaap 1Lydia Lembeck 12
Arjan HoogenboomEerder heb ik al aangegeven dat het 430.000 waren. Ook dat wilde je niet geloven. Ik zou zeggen... nu er meer mensen met dit aantal komen, zou je kunnen overwegen zelf eens te gaan zoeken.
Arjan Hoogenboom 1
Lydia LembeckLydia Lembeck 12
Arjan HoogenboomJan-Jaap 1
Arjen Veldthttps://maps.noord-holland.nl/WebViewer/index.html?viewer=mra
Of deze: https://www.plancapaciteit.nl/
En zie ook de monitor woningbouw van de provincie Noord-Holland (die van 2018 is al beschikbaar, die van 2019 komt binnenkort).
Niet alle locaties zijn binnenstedelijk, er zijn ook buitenstedelijke locaties beschikbaar.
Lydia Lembeck 12
Jan-Jaap 1Jan-Jaap 1
Lydia LembeckThe Beyonder 3
Gaan we nu het boerenland halveren, de landbouw naar het oostblok verplaatsen en de weiden helemaal volbouwen? Want dat lijkt hier achter te zitten. Bouwen is "belangrijker" dan boeren.
En als dat vol is, gaan we dan een eindeloze hoeveelheid zeer hoge wolkenkrabbers bouwen? De Noordzee en het IJsselmeer droogleggen?
What's next?
Lydia Lembeck 12
The BeyonderAANVULLEND op 8-10-19.:
Overschot aan bewoners. Wat bedoel je daar exact mee?
Henk Hilberts 2
En rijksoverheid: houd eens op alle werk op een paar plaatsen te concentreren.
Lydia Lembeck 12
Henk HilbertsAanvullend 8-10-19: https://www.ad.nl/utrecht/villabewoners-verbijsterd-over-bouwplannen-bilthoven-een-compleet-bos-gaat-plat~a47567cf/
Tim Gorree 3
Is het niet zo dat binnen de woningbouw juist op grond de meeste winst gepakt wordt?
En was het niet tevens zo dat gemeentes de eigen grondportefeuille te hoog in de boeken had staan waarvan het geld al (deels) was uitgegeven?
Zou het (gebrek aan productie) dan niet te maken kunnen hebben met het feit dat gemeentes de voorkeur geven om hun eigen grondposities binnen de gemeentegrenzen te ontwikkelen (ten gelde te maken) terwijl project ontwikkelaars weinig enthousiast worden om te bouwen zonder ook winst op grond mee te pakken en dat daarvoor de marges te laag zijn om in beweging te komen?
Lydia Lembeck 12
Tim GorreeBouw je dan omhoog, zoals in Rotterdam, dan is het stukje grond maar heel klein. Wat ze daarvoor verzinnen weet ik nog niet. Vol vertrouwen dat ze daar ook wel wat op vinden om er winst uit te persen.
Als sociale huurwoningen daardoor te duur worden, zullen er minder gebouwd worden. Ook al moet voor zulke woningen de grondprijs verlaagd worden, En daarmee strijk je tegen de haren van de lui die nu juist heel veel winst willen maken. Die hebben liever tienduizenden extra daklozen, waarvan niemand weet hoe ze die crisis moeten oplossen.
W Hoogkamer 10
Tim GorreeMarges lager dan waaraan ze gewend geraakt zijn?
Tim Gorree 3
W HoogkamerAls ze daarop mochten bouwen zouden ze spekkoper zijn en verdwijnen allerlei realisatieproblemen opeens als sneeuw voor de zon.
Ik snap het bezwaar eerlijk gezegd niet om buiten gemeentegrenzen te bouwen. Een weiland is wel groen maar om het daarom nou natuur te noemen..
Als men zich werkelijk om de omgeving zou bekommeren dan zou men ten eerste de grote industriële vervuilers moeten aanpakken, de chemie-, staal-, scheepvaart- en luchtvaart-sectoren, in plaats van kat-en-muis spelletjes te spelen over wie de grondwinst van veel te dure woningen in de zak mag steken.
"In de zucht risico’s af te dekken, stapelen overheden regel op regel."
Welke risico's zijn dat dan precies?
Peter Ravestein 3
Ik ga niet roepen dat NL vol is. Er zullen best nog wel oplossingen zijn om mensen te huisvesten maar in een eindige wereld kunnen we niet eindeloos mensmassa blijven produceren ten koste van alles.
https://www.trouw.nl/religie-filosofie/weg-met-het-laatste-taboe-overbevolking~bba44b53/