
Jan Driessen bedankt!
En toen was hij weg: de grote Jan Driessen van Aegon. Nooit eerder wist een directeur-communicatie de ceo's van een bedrijf zo succesvol naar de coulissen te verdringen als hij. Eric Smit zet hem even in het zonnetje.
Vorige week maandag was het zover; Jan Driessen, de illustere directeur communicatie van verzekeraar Aegon nam na 13 jaar en 8 maanden afscheid van het bedrijf dat dit jaar zijn 30-ste verjaardag viert. Met een 'afscheidssymposium' waar de fine fleur van de communicatie- en adverteerderswereld, de (voormalige) topbestuurders van Aegon, talrijke journalisten en zelfs premier Rutte bij aanwezig waren, kreeg Driessen de erkenning en het applaus die hem toekwamen.
Als weinig anderen voorvoelde hij hoe oprechte, persoonlijke communicatie - door journalisten en ander laag voorhoofdig volk wel eens aangezien voor glibberige zelfverheerlijking - een doorslaggevende factor ging worden. In zijn werkzame leven bij Aegon bleek hij dan ook in staat om de achtereenvolgende topmannen uit de spotlights te verdrijven. Wie zegt de naam Kees - doe maar gewoon - Storm nog wat? In een desperate poging om als groot leider de geschiedenis in te gaan, liet hij zich in 2002 fotograferen door popsterfotograaf Anton Corbijn. Helaas, de grove korrel van Corbijn legde genadeloos het anticharisma van een provinciale bonenteller vast. Don Shepard, was dat een overbetaalde Aegonbaas of een Amerikaanse pornoacteur? Beide?
Dan het wandelende algoritme Alex Wynaendts, is dat werkelijk de huidige baas van Aegon? Bestaat die man überhaupt? Laat staan dat de directeuren van de Nederlandse operatie - voorheen de vunzige klusjesman Johan van der Werf en thans die lieve, brave Marco Keim, bij iemand op het netvlies staan. Nee, wie het over Aegon heeft, heeft het maar over één man en dat is de gesoigneerde en welbespraakte Jan Driessen. Een unicum in de vaderlandse bedrijfsgeschiedenis.
Roemrijk lot
Driessen was al veel langer actief in de geschiedschrijving. Als journalist voor Brandpunt en Netwerk versloeg hij oorlogen en interviewde de groten de aarde: Nelson Mandela, Bill Clinton, Tony Blair de Dalai Lama en ook Silvio Berlusconi kregen de vragen van Jan op zich afgevuurd. Driessen was voorbestemd om als journalist eeuwige roem te vergaren, ware het niet dat hij in 2000 besloot om directeur communicatie te worden van de geoliede woekerpolisfabriek Aegon. Dat van die woekerpolissen was bij zijn sollicitatiegesprek waarschijnlijk geen onderwerp van gesprek geweest. Dat zou vanaf 2006 radicaal anders worden. De verzekeraars kwamen bij het uitkomen van het grootschalige bedrog zwaar onder vuur te liggen en dat was het moment dat Driessen zijn rug rechtte om fier zijn roemrijke lot tegemoet te stappen om niet veel later dé man achter de bekende reclameslogan 'Eerlijk over later' te worden.'Driessen wist eigenhandig en met onmetelijke bezieling en offerbereidheid het merk Aegon uit het vagevuur te slepen.'Om in het heetst van de strijd de zuiverste oprechtheid en genialiteit van het reclamebureau THEY te mobiliseren om met een slogan uit ijle lucht een totaal andere werkelijk te scheppen, kan niet anders dan een communicatief mirakel worden genoemd. Zijn legaal-criminele werkgever Aegon was immers al anderhalf decennium bezig met de meest schunnige polissen honderdduizenden klanten te tillen en daarmee van grote delen van hun oudedagsvoorziening te beroven. Driessen wist daarmee eigenhandig en met onmetelijke bezieling en offerbereidheid het merk Aegon uit het vagevuur te slepen. Het was een historische campagne waar hij in 2009 dan ook terecht voor werd bekroond met de titel 'Communicatieman van het jaar'. Dat 'Eerlijk over later' door nijd verteerde geesten als de meest onwaarachtige, cynische slogan ooit werd omschreven, wist Jan telkenmale te ontzenuwen. Volstrekt bloosloos gaf hij de misleidende kletskoek van zijn malicieuze broodheren vorm, maar hij deed dat op zo'n beschaafde wijze - ooit waren de woekerpolissen 'met de beste bedoelingen' in de markt gezet - dat zelfs etiquettedeskundige Reinildis van Ditzhuyzen hem als een verloren zoon aan de borst zou hebben gedrukt.
Bijdragen