
Lidstaten willen geen EU-vluchtelingenbeleid, gemeenten wel
Verschillende EU-lidstaten staan lijnrecht tegenover de Europese ambities om tot gemeenschappelijk EU-vluchtelingenbeleid te komen via een verplichte herverdeling van vluchtelingen. De EU krijgt symbolische hulp uit onverwachte hoek: gemeenten. Wat hebben die te vertellen?
Het is dinsdagochtend in het Europees Parlement. De coördinator voor internationale rechtvaardigheid van de gemeente Barcelona neemt het woord. De vluchtelingen uit Syrië die via Turkije de EU bereikten hebben het zwaar en verdienen onze hulp, meldt ze. De Spaanse regering doet echter te weinig. De hoop was dat Madrid de grenzen zou openen voor vluchtelingen, maar dat gebeurde niet. De Spaanse regering is veel te terughoudend en komt de eigen afspraken over herverdeling van vluchtelingen niet na: er zijn veel minder vluchtelingen opgenomen dan was afgesproken, klaagt de coördinator.
Diezelfde coördinator meldt dat Spaanse burgers het niet met de eigen regering eens zijn: er is in Barcelona een enorme bereidheid om vluchtelingen te helpen. Burgers waren bereid vluchtelingen thuis op te vangen, zamelden goederen in of boden maaltijden aan. Ze toonden massaal hun solidariteit, terwijl de Spaanse regering niets deed, vindt ze. Als de regering het niet doet, moeten gemeenten in actie komen, is haar conclusie: ‘Wij zijn de steden van Europa, wij vormen de frontlinie.’ Steden moeten onderling meer samenwerken, is haar boodschap.
Burgers toonden massaal hun solidariteit, terwijl de Spaanse regering niets deed
Verenigd Links
De vergaderzaal van het Europees Parlement is tot de nok toe gevuld. Hier zijn lokale politici uit heel Europa samengekomen om de vluchtelingencrisis te bespreken op uitnodiging van de meest linkse fractie in het Europees Parlement, Verenigd Links. Hier zijn partijen bij aangesloten als het Griekse Syriza, het Spaanse Podemos, het Duitse Die Linke en vanuit Nederland de SP en de Partij voor de Dieren. Deze fractie is ‘confederaal’ en heeft daarom geen fractiediscipline. We weten daarom niet of de SP en de Partij voor de Dieren achter dit initiatief staan.
De gemeente Barcelona is met meerdere mensen naar de bijeenkomst gekomen. De burgemeester spreekt de zaal in een videoboodschap toe en verontschuldigt zich dat ze er niet bij kan zijn. Ze houdt een warm pleidooi voor de rechten van vluchtelingen. Deze moeten met open armen ontvangen worden, zegt ze. De EU is volgens het vluchtelingenverdrag verplicht deze mensen op te nemen en gaat in tegen haar eigen principes nu ze die opvang niet waarmaakt, meldt ze. Daarom moeten burgers zelf in actie komen. In de zaal herhaalt een gemeenteraadslid uit Barcelona deze woorden.
Klagen
Het standpunt van de gemeente Barcelona is niet uniek: heel veel lokale politici op de bijeenkomst in het Europees Parlement denken er net zo over. Ook de loco-burgemeester van Stockholm vertelt over de solidariteit die burgers van haar stad met vluchtelingen hebben getoond. Stockholm is ‘a city of solidarity’. Zij vindt dat zowel de EU als Zweden met het vluchtelingenbeleid falen, maar Stockholm doet dat volgens haar niet. ‘Fascisten’ in de gemeenteraad van Stockholm proberen arme burgers en vluchtelingen tegen elkaar op te zetten door op de woningnood te wijzen die door vluchtelingen zou toenemen. In Stockholm zijn vanwege de crisis direct meer huizen gebouwd, meldt ze.
In Stockholm zijn vanwege de crisis direct meer huizen gebouwd
Deze ochtend komen ook lokale bestuurders uit Madrid, Zaragoza, Valencia, Pamplona, Parijs, Gent, Lesbos, Thessaloniki en een tiental kleinere gemeenten aan het woord. Officieel om van elkaar te leren hoe vluchtelingen op te vangen, maar in de praktijk om te klagen over het gebrek aan goed EU-vluchtelingenbeleid. We zien hier het onderscheid terug tussen de EU-instellingen en de lidstaten: de Europese Commissie en het Europees Parlement willen gezamenlijk vluchtelingenbeleid met verplichte herverdeling van vluchtelingen, de lidstaten regelen het liever zelf. De aanwezige gemeenten zijn dan ook op de hand van de Europese instellingen en niet op die van de eigen regering.
Beschuldigend
Het gebrek aan EU-vluchtelingenbeleid maakt opvang en toelating tot een nationaal thema: de vluchtelingen die op Lesbos aankomen zijn een Grieks probleem. De vluchtelingen kunnen niet weg omdat de grenzen gesloten zijn terwijl ze ook niet worden herverdeeld of teruggestuurd. De lokale bestuurders wijzen deze ochtend beschuldigend naar alle andere lidstaten: zij werken ten onrechte niet mee aan gezamenlijk vluchtelingenbeleid en verdienen om die reden straf. ‘Hongarije en Polen nemen toch ook landbouwsubsidies in ontvangst?’ aldus een Spaans gemeenteraadslid.
"Europese Commissie en Europees Parlement willen gezamenlijk vluchtelingenbeleid met verplichte herverdeling, de lidstaten regelen het liever zelf"
De bijeenkomst illustreert dat de EU-instellingen op zoek zijn naar nieuwe medestanders in de strijd tegen tegenstribbelende lidstaten. Die vinden ze bij overheden die formeel geen enkele rol spelen, maar wel kunnen zeggen dat de EU-instellingen de juiste plannen hebben. Deze krijgen van de fractie Verenigd Links — eveneens voorstander van een ruimhartig EU-vluchtelingenbeleid — een groot podium. Zo wordt de druk om tot gezamenlijk EU-beleid te komen weer wat groter. Linkse Europarlementariërs kunnen zo bovendien mooie sier maken naar hun achterban, net als de gemeenteraadsleden.
Lokale contacten
Bij de Europese Commissie zien we hetzelfde: omdat lidstaten niet meewerken ontstaat samenwerking met gemeenten. Onder de noemer ‘het Pact van Amsterdam’ wordt met bereidwillige gemeenten onderzocht hoe Europese steden kunnen samenwerken op het gebied van vluchtelingen. Ook dit is voor de Europese Commissie een manier om aan invloed te winnen, meer contact te krijgen met de lokale beleidspraktijk en samen te werken met overheden die aan EU-beleid willen meewerken. Tegelijk is het ook een manier om met een grote boog om overheden heen te werken die dwarsliggen: de nationale regeringen.
Veel PR-momenten en enige informatie-uitwisseling, maar formeel verandert er niets
Het levert veel PR-momenten op en enige informatie-uitwisseling, maar formeel verandert er niets: de lidstaten gaan nog steeds over de vraag of en zo ja hoe de EU tot gezamenlijk vluchtelingenbeleid komt. De gemeenten staan daar geheel buiten, of ze de EU-ambities nu steunen of niet. Daarmee zijn zowel gemeenten die met de Europese Commissie praten als burgemeesters die in het Europees Parlement komen spreken per definitie adviseurs. Ze vervangen de dwarsliggende lidstaten nooit. En die lidstaten lijken niet van plan naar hun dwarse gemeenten te gaan luisteren.
5 Bijdragen
Hendrik Nolte 1
Daarnaast is het standpunt van de gemeente Stockholm lachwekkend. Ze spreken van fascisten maar ondertussen wordt er nagenoeg niets gedaan aan de verkrachtingen in zowel de stad, waarover de gemeente verantwoordelijkheid draagt, als het gehele land.
In Stockholm werden in 2014 ruim 1.600 vrouwen verkracht. Dat is meer dan 4 per dag. In geheel Zweden betreft het 6.700 verkrachtingen met slechts 190 veroordelingen. Het aantal verkrachtingen stijgt en het aantal veroordelingen blijft gelijk. Die 2,8% die opgelost wordt, word dus ieder jaar minder.
Het verband met het standpunt van de stad? "Fascisten" grijpen de woningnood helemaal niet aan als argument, de verkrachtingen wel. Maar dat is een ongemakkelijke waarheid voor de gemeente dus nemen ze het minste pijnlijke argument als hoofdreden. Allemaal omdat 77% van alle verkrachtingen (o.b.v. veroordelingen) gepleegd wordt door Arabische immigranten/vluchtelingen terwijl zij slechts 2% van de bevolking uitmaken. Er is een probleem en zowel de Zweedse overheid als de gemeente Stockholm willen dit niet erkennen ondanks dat dit door de Universiteit van Stockholm zelf is onderzocht en geconcludeerd.
Zolang dit probleem niet aangepakt wordt terwijl er een causaal verband is tussen toenemende Arabische vluchtelingen en het toenemende aantal verkrachtingen is het niet meer dan logisch dat de gemeente en de overheid eerst haar plicht moet vervullen naar de eigen burgers voordat ze verder gaat met de ideologische opvang van vluchtelingen.
Jan-Marten Spit
Hendrik Noltewant dit land bestaat voor 100% uit gemeenten en huisvesten dus ook 100% van alle vluchtelingen op hun grondgebied. Anders dan Mark Rutte moet de burgemeester echt iets met vluchtelingen.
"geen nationale of internationale verantwoordelijkheid"
maar gemeentelijke, de werkvloer van het vluchtelingenbeleid.
"geld ontvangen van zowel EU als overheid voor het opvangen van vluchtelingen"
zowel EU en overheid worden in het geheel gefinancierd door de inwoners van en bedrijvigheid in gemeenten.
Zweden heeft de meest brede definitie van 'verkrachting' in de westerse wereld. Een van de redenen waarom de Zweedse verkrachtingsstatistieken zo sterk afwijkend zijn, of beter, lijken. Dat maakt het eveneens moeilijk om het verschil te bewijzen tussen reguliere geslachtsgemeenschap en verkrachting, wat mede het lage aantal veroordelingen verklaart. In het VK stelde de overheid vast dat 70 a 96% van de verkrachtingen niet wordt gemeld. Wat niet weet, wat niet deert!
"Allemaal omdat 77% van alle verkrachtingen (o.b.v. veroordelingen) gepleegd wordt door Arabische immigranten"
De Zweden zelf stellen vast dat 53% van alle (~190 per jaar) veroordelingen immigranten betreft, dus je zit er 24% naast. Daaruit kan je overigens absoluut niet met zekerheid concluderen dat diezelfde verhouding ook geldt voor het aantal gemelde maar niet bewijsbare 'verkrachtingen', die dus ook juridisch geen verkrachtingen zijn, maar desondanks door jou zo genoemd worden. Wellicht hebben immigranten minder goede advocaten.
"Zolang dit probleem niet aangepakt wordt terwijl er een causaal verband is tussen toenemende Arabische vluchtelingen en het toenemende aantal verkrachtingen"
Waar is dat verband aangetoond dan? Ik kan het bewijs niet vinden.
Jan Willem de Hoop
Zelf denk ik dat gemeenten zich zouden moeten beperken door te vragen om duidelijkheid in beleid, zonder zich uit te spreken welk beleid dit dan zou moeten zijn. Die duidelijkheid hebben ze nodig omdat zij degenen zijn die verantwoordelijk zijn voor uitvoering van beleid. Welk beleid dat dan ook is.
Jan de Vries 1
Ik denk dat de ontwikkeling zoals Barber die schetst de komende decennia steeds meer zichtbaar zal worden en dat dat thema steeds vaker de aandacht zal krijgen.
Jan Willem de Hoop
Jan de VriesBurgemeesters worden door velen gezien als de "echte" leiders in deze nieuwe tijd. Ik wil hierbij graag opmerken dat zij veeal weinig conrole en tegenspraak hebben door ontbreken goede regionale journalistiek en door ontbreken van kwalitatief goede volksvertegenwoordiging op lokaal niveau. Het is een context die ik graag wil meegeven bij dit onderwerp. Dan is het aan eenieder om dit totaalplaatste als goed / slecht - wenselijk - onwenselijk te bestempelen.