Het afgelopen jaar is de twijfel over de effectiviteit van stimuleringsmaatregelen toegenomen, volgens Jan Dwarshuis. Het idee van de maakbare economie door centrale bankiers is mooi, maar blijkt niet realistisch. Voor de aandelenmarkt betekent dat voor komend jaar meer volatiliteit. Een goed geïnformeerde belegger telt dan voor twee.
Heel langzaam loopt 2015 ten einde, waarbij beleggers met name geïnteresseerd zijn in de hersenspinsels van de centrale bankiers. Zij zijn immers nog aan zet dit jaar en worden door velen gezien als de matadoren van de 21e eeuw. Sommigen beweren dat hun geloofwaardigheid op het spel staat en anderen vragen zich af of alle monetaire kunstgrepen nuttig zijn geweest. Steeds meer beleggers twijfelen aan de effectiviteit van de stimuleringsmaatregelen, hetgeen wel eens een aandachtspunt voor 2016 zou kunnen worden.
Noemenswaardig is dat de centrale bankiers ook nog met twee andere vijanden te maken hebben, te weten de demografische samenstelling van de wereld en de deflatoire technologische zuigkracht. Veelzeggend in dit kader is dat China recentelijk het eenkindsbeleid heeft losgelaten. Daarnaast kan technologische innovatie in een aantal gevallen bestempeld worden als creatieve destructie. Centrale bankiers willen deze krachten uitbannen c.q. dempen. Maar een gevecht tegen moeder natuur is wellicht wat te hoog gegrepen, om over de onomkeerbare technologische ontwikkeling maar te zwijgen. Naar mijn idee is het veel verstandiger de markt hier zijn werk te laten doen. Het lijkt wel of sommige centrale bankiers in de leer zijn geweest bij het voormalige politburo.
Maakbaar
Verschillende macro-economen zijn van mening dat de economie maakbaar is. Het aanzwengelen of juist temmen van economische activiteit zou daarbij volledig in handen komen te liggen van centrale bankiers. Vooropgesteld, de Fed, ECB en PBOC zijn machtige instituten, maar dat ze een economie kunnen maken of breken gaat te ver. Een simpel bewijs daarvan is dat de ECB al vele jaren ver verwijderd is van haar inflatiedoelstelling, om over de Fed maar te zwijgen. Ik wijs u er fijntjes op dat de zogenaamde ‘Wu-Xia Shadow Federal Funds Rate’ al sinds juli 2009 negatief noteert. Wanneer u wat dieper in de Amerikaanse inflatiecijfers duikt, komt u tot de conclusie dat de inflatie grotendeels op het conto van de gestegen huizenmarkt geschreven kan worden. De overtollige liquiditeit blijft simpelweg gevangen zitten bij diverse instellingen die een extreme focus hebben op deposito’s.
Noemenswaardig is dat de centrale bankiers ook nog met twee andere vijanden te maken hebben, te weten de demografische samenstelling van de wereld en de deflatoire technologische zuigkracht. Veelzeggend in dit kader is dat China recentelijk het eenkindsbeleid heeft losgelaten. Daarnaast kan technologische innovatie in een aantal gevallen bestempeld worden als creatieve destructie. Centrale bankiers willen deze krachten uitbannen c.q. dempen. Maar een gevecht tegen moeder natuur is wellicht wat te hoog gegrepen, om over de onomkeerbare technologische ontwikkeling maar te zwijgen. Naar mijn idee is het veel verstandiger de markt hier zijn werk te laten doen. Het lijkt wel of sommige centrale bankiers in de leer zijn geweest bij het voormalige politburo.
Mentaal gestel
Hoe dan ook; al maandenlang piekeren beleggers over een mogelijke renteverhoging van de Fed met een nietszeggende 25 basispunten. De kans op die verhoging ligt momenteel rond de 70 procent als we de future-prijzen als maatstaf nemen. De monetaire beleidsmakers bezorgen beleggers en burgers vooralsnog een koude douche omdat na vele jaren sleutelen de doelstellingen niet bereikt zijn. Het gevolg is dat beleggers meer volatiliteit te wachten staat, en dat is precies wat centrale bankiers wilden vermijden. Voor de belegger die zijn huiswerk gedaan heeft en beschikt over een sterk mentaal gestel breken er hoogstwaarschijnlijk gouden tijden aan. Rest mij u een goed weekend te wensen. Jan Dwarshuis is senior asset manager bij Thirteen Asset Management AG, waar hij verantwoordelijk is voor het Thirteen Diversified Fund. Dwarshuis schrijft zijn columns op persoonlijke titel en wordt hier niet voor betaald. Ook betaalt hij niet voor het plaatsen van zijn columns. Professioneel houdt hij posities aan in grote Europese, Amerikaanse en Russische beursfondsen. De informatie in zijn columns is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde aandelen en is ook niet voornemens dat de komende 72 uur te doen.
34 Bijdragen
DrNomad
Joost Vsser
DrNomadjefcooper
En wat er wel in zit is niet erg effectief.
Daarom schreef Keynes al in 1933, op verzoek van Frankfurter, een open brief aan Roosevelt, dat alleen gigantische staatsuitgaven met geld wat er niet was de VS economie weer aan de praat kon krijgen.
Hij schreef er bij dat vermoedelijk alleen een oorlog tot een dergelijk beleid zou leiden.
Die oorlog kwam, en had economisch succes.
Wel leidde het tot een gigantisch koopkrachtverlies bij VS burgers die wel geld hadden.
Flynn beschuldigt daarom Roosevelt er van oorlog veroorzaakt te hebben.
Ik denk dat dat niet de reden was.
Ik zie de New Deal als niet veel anders dan een middel om aan de macht te blijven.
Inhoudelijk stelde het niet veel voor, in 1938 was de VS werkloosheid nog even hoog als in 1933.\
In Duitsland werkte Schacht de werkloosheid weg in drie jaar, van 1933 tot 1936, met slimme Keynesiaanse politiek,
John T. Flynn, ´The Roosevelt Myth, A critical account of the New Deal and its creator’, New York 1948, 1949
Pieter Jongejan
jefcooperVervolgens kom je met de stelling dat Schacht de hoge werkloosheid met slimme Keynesiaanse politiek zou hebben weggewerkt. Waaruit blijkt dat? Welke maatregelen waren dat en hoe zijn die maatregelen gefinancierd? Ik constateer op basis van de data van Measuring Worth dat Duitsland vanaf 1933 de werkloosheid heeft bestreden door de reële lonen sterk te verlagen via loonverlaging en een ongekend sterke devaluatie van de Reichsmark. Volgens de data van Measuring Worth is de Reichsmark (door toedoen van Schacht neem ik aan) vanaf 1933 sterk in waarde gestegen (!). In 1932 (dus na de devaluatie van het Britse pond) stond de Reichsmark nog op 4,211 voor een Amerikaanse dollar.
In 1933 (dus na de devaluatie van de dollar) steeg (!) de waarde van de Reichsmark tot 3,2770 voor een Amerikaanse dollar. In 1935 steeg de waarde van de Reichsmark verder tot 2,484 Amerikaanse dollar voor een Reichsmark. In 1940 (dus na de devaluatie van de gulden in 1936) was de koers van de Reichsmark nauwelijks gedaald tot 2,4990 voor een Amerikaanse dollar.
Het kenmerkende van het monetaire beleid van Schacht was het verhogen van de koers van de Reichsmark (in combinatie met lagere lonen en hogere overheidsuitgaven) in plaats van het verlagen van de koers van de Reichsmark. Het monetaire beleid van de neo-liberalen en neo-Keynesianen bestaat juist uit het verlagen (in plaats van verhogen) van de wisselkoers middels het steeds verder verlagen (in plaats van verhogen) van de rente. Kortom het gedurfde wisselkoersbeleid van Schacht ben ik bij Keynes nergens tegengekomen en staat ook haaks op de aanbevelingen van hedendaagse neo-Keynesianen zoals Krugman. Waarop baseer je de stelling dat Schacht een slimme Keynesiaanse politiek volgde?
Pieter Jongejan
Pieter JongejanBartje
Pieter JongejanDeze wetenschap is van een persoon die in deze tijd via een Nederlands bedrijf in Duitsland werkte.
Pieter Jongejan
Bartjejefcooper
Pieter JongejanIn tegenstelling tot veel onzin werkten daarvan maar één miljoen in de wapenindustrie.
Ik vermeld een boek, enquete onder nog levende Duitsers ergens 80er jaren, over waarom ze op Hitler stemden, verdwijnen van de werkloosheid was een belangrijk punt.
De slimme maatregel was een soort parallel geld, Mebo Wechsel, als ik het me goed herinner, ik kan het nakijken, die alleen in handel en industrie kon worden gebruikt.
Schacht had uitgerekend dat maar een paar procent daarvan in het consumptie circuit zou belanden.
Helaas weidt hij daarover niet uit, hoe het precies ging.
Verdere maatregelen om aan deviezen tekorten te ontkomen was ruilhandel, buitenlandse bankiers waren daar heel boos over, kostte provisie.
Daardoor was de koers van de Reichsmark niet erg belangrijk meer.
Hitler's almacht maakte het mogelijk de lonen te beheersen.
Voor wie meent dat Schacht niet capabel was, vele regeringen vroegen zijn advies na WWII.
Zo maakte zijn vliegtuig op terugweg vanuit ZO Azië een tussenlanding op Tel Aviv, hij moest het vliegtuig uit.
Hij werd herkend, maar niemand deed wat, de Israelische regering was achteraf woest.
Hjalmar Schacht, ´76 Jahre meines Lebens’, Bad Wörishofen, 1953
Kai S. Schreyber (Hrsg.), ´Warum wir ADOLF HITLER wählten, Jungwähler von 1933/38 berichten’, 2001 Kiel
Andere boeken waarin het één en ander wordt genoemd zijn:
Helaas herinner ik me niet goed waar wat staat.
Harold G. Moulton and Leo Pasvolsky, ‘War debts and world prosperity’, 1932, New York, Brookings Institution
Alice Teichowa, 'An economic background to Munich, International business and Chechoslovakia, 1918- 1938', London 1974
David E. Kaiser, ‘Economic Diplomacy and the Origins of the Second World War; Germany, Britain, France, and Eastern Europe; 1930-1939’ Princeton, New Jersey, 1980
Moulton, Edwards, Magee, Lewis, ‘Capital expansion, employment and economic stability’, Washington, 1940
bps
jefcooperHet verschil met ongeluk en de waardeloze Reichsmark uit de Weimar periode vlak daarvoor, was natuurlijk al snel heel groot door een sterke Reichsmark en koopkracht, vlak voor de 2e WO begon. Dan kun je idd. met 'minder' loon toe.
Voor tevredenheid en geluk is niet heel veel geld nodig. Alleen continuïteit en
stabiliteit is nodig dat hebzucht door angst in belangrijke mate wegneemt, en de kennis van het verschil met ongeluk en tekort is nodig om al een beetje geluk te waarderen.
Een DFT onderzoekje uit dec. 2014 geeft een geluks- of tevredenheidszone aan tot € 75.000,-/jr. waarbij men andere dingen kan doen dan angst en zorgen hebben over tekorten.
Daarboven schijnt steeds meer geld nodig te zijn om verschil te kennen en om tevreden te zijn. Het lijkt van dezelfde strekking als 'grensnut'.
jefcooper
bpsWeinig mensen hebben in de gaten hoe Duitsland in een soort burgeroorlog verkeerde sinds 1918, tot Hitler aan de macht kwam.
Er waren in de grote steden dagelijks veldslagen tussen vooral communisten en nationaal socialisten, daarbij tierde ook de gewone criminaliteit welig.
Dan waren er nog allerlei milities, het ging niet zachtzinnig toe, zo beschrijft Hess dat hij met een kanon schoot in München, wat niet berekend was op schieten op straat, bij elk schot schoof het over straat.
De opstand van Ros Luxembourg is bekend, ook dat zij in koelen bloede met haar maatje werd doodgeschoten.
Vanaf 1918 stookte Lenin revolutie in Duitsland:
Bogdan Musial, ‘Kampfplatz Deutschland, Stalins Kriegspläne gegen den Westen’, Berlin 2008
Anton
jefcooperKeynes stelde nu juist dat Roosevelt de historische kans had om de economie weer aan de praat te krijgen zonder een oorlog te beginnen. En dat is ook precies wat Roosevelt deed met de New Deal. De letterlijke tekst van Keynes (1933):
"... That is why a war has always caused intense industrial activity. In the past orthodox finance has regarded a war as the only legitimate excuse for creating employment by governmental expenditure. You, Mr President, having cast off such fetters, are free to engage in the interests of peace and prosperity the technique which hitherto has only been allowed to serve the purposes of war and destruction."
http://la.utexas.edu/users/hcleaver/368/368KeynesOpenLetFDRtable.pdf
Leestip (ook voor Pieter Jongejan, over de rol van Hjalmar Schacht): Lords of Finance: The Bankers Who Broke the World, Liaquat Ahamed:
http://www.amazon.com/Lords-Finance-Bankers-Broke-World/dp/0143116800
jefcooper
AntonLarry G. Gerber, ´The Limits of Liberalism, Josephus Daniels, Henry Stimson, Bernard Baruch, Donald Richberg, Felix Frankfurter and the Development of the Modern American Political Economy’, New York, London, 1984.
Flynn noemde ik al.
Verder staat buiten kijf dat in 1938 de VS werkloosheid even hoog was als in 1933.
Roosevelt's Secretary of the Interior schrijft niet veel anders:
Harold L Ickes, ‘The secret diaries of Harold L Ickes, I, The first thousand days’, New York, 1954
Harold L Ickes, ‘The secret diaries of Harold L Ickes, II, The inside struggle’, New York, 1954
Harold L Ickes, ‘The secret diaries of Harold L Ickes, III, The lowering clouds’, New York, 1954
Daarbij Beard, die concludeert dat Roosevelt vanaf 1933 naar oorlog streefde:
Charles A. Beard, ‘American Foreign Policy in the Making, 1932 – 1940, A study in responsibilities’, New Haven, 1946
Charles A. Beard, ‘President Roosevelt and the coming of the war 1941, A study in appearances and realities’, New Haven, 1948
Samen met
Irwin F.Gellman, ‘Secret affairs, Franklin Roosevelt, Cordell Hull and Sumner Welles’, 1995, 2002, New York
is dan ook mijn conclusie dat Roosevelt bewust de werkloosheid hoog hield, zodat hij arbeidsreserve had voor de oorlogsindustrie.
Daarin past dat hij bewust Pearl Harbour provoceerde, bij de 1940 verkiezingen had hij beloofd geen 'boys' overzee te zenden "tenzij de VS werd aangevallen'.
Harry Elmer Barnes, ed., ‘Perpetual War for Perpetual Peace, A critical examination of the foreign policy of Franklin Delano Roosevelt and its aftermath’, Caldwell, Idaho, 1953
Pieter Jongejan
AntonWie net als Keynes voor prijsstabiliteit (inflatie 0%) en wisselkoersstabiliteit (alleen bij hoge uitzondering devalueren) is, zal in de jaren dertig pleiten voor een lagere rente en vandaag voor een hogere rente. Het evenwichtsniveau van de lange reële rente ligt immers rond de 3%.
Anton
Pieter JongejanNaar mijn idee zijn dat soort niveaus ook op de langere termijn niet stabiel, maar hangen ze af van grote structurele veranderingen in de economie, zoals de ontwikkeling van de (beroeps) bevolking en de vergrijzing.
Pieter Jongejan
AntonAnton
Pieter JongejanPieter Jongejan
AntonMet een vaste goudprijs is het heel moeilijk om blijvend prijsstabiliteit te realiseren. Maar met fiatgeld blijkt dit ook het geval. Politici en banken houden zich niet aan de regels. Veiligheid gaat voor financiële stabiliteit zegt Hollande. Zo gaan de Nederlandse pensioenen onder de ogen van Rutte en Dijsselbloem in de Franse koffer.
bps
"Het idee van de maakbare economie door centrale bankiers is mooi, maar blijkt niet realistisch."
Nou, hoe komt dat idee?
Komt dat omdat centrale bankiers zo dom zijn, of heeft dat een andere reden?
En is die andere reden dan wel zo slim? Voor de korte en de lange termijn?
Als er (liquide) activa verliezen, dan verliezen er ook passiva.
Verlies is achteruitgang, ook van het totaal passief.
Dat is als geld niet waardevast blijft, maar inflatie ondergaat en koopkracht verliest.
Anton van Haasteren
Anton van Haasteren
Anton van HaasterenPieter Jongejan
Anton van HaasterenAnton van Haasteren
Pieter JongejanDat brengt mij op de vraag waar die toegenomen economie hem nou precies inzit. Het lijkt mij niet in een toegenomen productie te zitten want in dat geval moet de werkeloosheid afnemen.
Ik meen dit ook uit jouw reactie op te maken, dat die toegenomen economie bestaat uit het anders interpreteren van cijfers en definities.
Hoe dan ook, lijkt er wel geld te zijn. Buitenlandse bedrijven hebben bijvoorbeeld grote bedragen in Nederlandse postbus firma`s praktisch belastingvrij uitstaan. Er zijn dus enorme geldstromen die alleen maar rondgepompt worden zonder dat er iets mee gebeurt.
jefcooper
Anton van HaasterenWij moeten zoet gehouden worden.
Gewone mensen meten het succes van de economie af aan de werkloosheid.
Het is natuurlijk mogelijk met hetzelfde aantal mensen meer te produceren, door het efficiënter te doen, en/of, maar dat is eigenlijk hetzelfde, meer mechanisering en automatisering.
Omdat de EU gaat over economische macht, aldus Gorbatschow, dat zie je in het conflict met Rusland, waar Verhofstadt graag de baas over wil spelen, wordt de werkloosheid hoog gehouden, dat drukt de lonen.
Daarom, mede ook de verwelkoming van de stroom migranten, ook dat drukt de lonen.
De andere overweging zal zijn het opheffen van de culturen van de landen.
Om de werkenden zoet te houden laat men die dan minder belasting etc betalen, dat gaat dan ten koste van de niet werkenden, werklozen, arbeidsongeschikten, ouderen.
De kreten in de EU lidstaten zijn daarbij dezelfde: werken moet weer lonend worden.
En de CPB kreet dat de aanrechtsubsidie banen kost, ze bedoelen, er werken dan minder mensen, minder economische macht.
In dat beeld past een Schulz, die E 700.000 in een jaar declareert, en een EP dat weigert inzage te geven in z'n declaraties.
Yes!
Anton van HaasterenNee. "Buitenlandse bedrijven hebben bijvoorbeeld grote bedragen in Nederlandse postbus firma`s praktisch belastingvrij uitstaan. Er zijn dus enorme geldstromen die alleen maar rondgepompt worden zonder dat er iets mee gebeurt."
Joost Vsser
Pieter JongejanPieter Jongejan
Joost VsserEen tweede verklaring zou kunnen zijn dat meer mensen een baan zoeken, omdat ze de als maar hogere huur niet meer kunnen betalen of omdat hun man werkloos is geworden, of omdat er meer asielzoekers of buitenlander zijn die zich op de arbeidsmarkt melden.
Joost Vsser
Pieter JongejanHet zal mij niet verbazen dat Nederland de kleine groei te danken heeft aan de zieligheidsindustrie. Daar zijn de afgelopen maanden veel hogere bedragen omgegaan dan voorheen. Multiplyer effect?
Mijn angst is dat het CBS gewoon een politiek instrument is en die cijfers geeft die op het moment haalbaar binnen het model zijn zonder dat het belachelijk wordtom politiek gunstige uitkomsten te verkrijgen. Een variabele aanpassen in een gigantisch model van bijvoorbeeld 0,1 in 0,101 kan de uitkomst van -0,1 naar 01, tillen. Verder zijn er ook nog foutenmarges die aangegeven moeten worden. Hoe betrouwbaar is die 0,1%? Ziet u de krantekoppen al bij -0,1% groei? Nederland weer in recessie! Zou nu wel heel ongunstig uitkomen.
Yes!
Joost VsserJoost Vsser
Yes!MvdB
Joost Vsserhttp://www.mugweb.nl/nieuws/den-haag-neemt-werklozen-in-dienst/
inleiding-in-de-economie
Joost Vsser
inleiding-in-de-economieJoost Vsser
'Vooropgesteld, de Fed, ECB en PBOC zijn machtige instituten, maar dat ze een economie kunnen maken of breken gaat te ver. Helaas niet. In het verleden hebben ze door geldmarktverkrapping recessies bewust veroorzaakt. Nu rekken ze het faillissement van het systeem, maar het eindresultaat zit in het systeem gebakken en is onvermijdelijk.
'Een simpel bewijs daarvan is dat de ECB al vele jaren ver verwijderd is van haar inflatiedoelstelling, om over de Fed maar te zwijgen.' Dit bewijst dat de ECB een autistische organisatie is, die niet weet hoe haar eigen banksysteem inwerkt op de reele economie. Renteverlagingen hebben zoveel negatieve bijeffecten dat eventuele voordelen volkomen teniet wordt gedaan. Of, wat erger is, ze weten heel goed hoe hun eigen banksysteem invloed heeft op de economie, met gebruik van het excuus om de economie te stimuleren, maar uiteindelijk ter eigen faveure. Daarenboven heeft niemand mij uit kunnen leggen waarom het nu precies 2% inflatie is en niet 1% of 3%.
'Wanneer u wat dieper in de Amerikaanse inflatiecijfers duikt, komt u tot de conclusie dat de inflatie grotendeels op het conto van de gestegen huizenmarkt.' Uit de inflatiecijfers kan helemaal geen eenduidige conclusies getrokken worden. Het mandje van producten wisselt naargelang het uitkomt. Verder maakt het meewegen van het efficiency effect op producten het een en ander ook niet duidelijker. Een computer die tweemaal zoveel kost, maar ook twee keer zo snel is, heeft een inflatiepercentage van nul. Mijn inflatie is echter 100% op dit product.
'Veelzeggend in dit kader is dat China recentelijk het eenkindsbeleid heeft losgelaten.' En dat is slecht voor de Centrale Bank?
'technologische innovatie'. En dat is slecht voor de Centrale Bank?
'Het lijkt wel of sommige centrale bankiers in de leer zijn gewees
Hector