
Mr. President, een handelsoorlog levert niets op (en kun je ook niet winnen)
‘Trade wars are good and easy to win,’ twitterde president Donald Trump vorige week. Hij kondigde daarmee de invoering aan van importheffingen van 25 procent op staal en 10 procent op aluminium. Volgens Edin Mujagic laat de Amerikaanse president hiermee blijken dat hij, ondanks zijn bul economie van een prestigieuze universiteit, niets van economie begrijpt.
De Amerikaanse president wil de vrijhandel belemmeringen opleggen door de prijs van geïmporteerde goederen te verhogen. Trump zegt dat dit dé manier is om America great again te maken.
Dat is een misvatting: economische groei is een veel betere manier om de welvaart voor iedereen te verbeteren. Duurzame, houdbare economische groei komt voort uit de toename van de beroepsbevolking en stijgende productiviteit. In delen van de wereld waar de gemiddelde leeftijd hoog is, is het belang van productiviteitsstijging voor economische groei misschien wel groter dan die ooit is geweest.
Productiviteit neemt onder meer toe wanneer landen zich kunnen specialiseren in het maken van goederen en diensten. Dankzij het werk van een van de grootste economen ooit, David Ricardo, weten we dat elk land altijd op zijn minst bij één product een comparatief voordeel heeft, zelfs als een land het minst efficiënt is in het maken van álles wat er maar te maken valt. Andersom geldt dat ook: het land dat alles wat te maken is het meest efficiënt kan produceren, zal nooit het comparatieve voordeel in álles hebben.
Dit betekent dat productiviteit gedijt bij vrijhandel. Immers, vrijhandel maakt de eerder genoemde specialisatie mogelijk. De voordelen voor de inwoners van alle landen zijn duidelijk. Zonder specialisatie en vrijhandel zouden ze veel te hoge prijzen betalen voor de goederen en diensten die ze aanschaffen; enerzijds omdat binnenlandse producenten die tegen hogere kosten maken en anderzijds omdat zij door het gebrek aan concurrentie de prijzen hoog zouden kunnen houden.
Zonder specialisatie en vrijhandel zouden we veel te hoge prijzen betalen voor goederen en diensten
Vrijhandel betekent ook dat bedrijven de vruchten kunnen plukken van schaalvoordelen. De vaste kosten worden bij massaproductie over veel meer producten uitgesmeerd en de kosten per eenheid product dalen dan flink. Dat kan alleen als de relevante markt groot genoeg is, en dat is alleen mogelijk als producenten hun producten overal kunnen verkopen.
Winnaars en verliezers
Natuurlijk, vrijhandel betekent onvermijdelijk dat er winnaars en verliezers zijn. Stel een land produceert klompen en verbiedt het bij wet klompen in- en uit te voeren. Dan zorgt de wet van vraag en aanbod ervoor dat er een prijs tot stand komt, waarbij beide in evenwicht zijn.
Neem nu aan dat de prijs van klompen op de wereldmarkt hoger ligt dan in ons ‘alleen eigen klompen’-land, én dat dat land het verbod intrekt. De klompenmakers zijn dan de winnaars. Ze kunnen immers hun klompen voor meer geld over de grens verkopen. Verliezers zijn de klompenkopers; die betalen meer voor een paar klompen dan in de oude situatie. Het land als geheel is echter per saldo beter af. Waarom? Omdat eigen klompenmakers méér klompen kunnen verkopen dan voorheen. En daarnaast is de prijs die ze kunnen vragen ook hoger, waardoor zij meer klompen met winst kunnen verkopen dan toen het handelsverbod gold. Hun extra omzet maakt het verlies van klompenkopers meer dan goed.
Anderzijds: als de wereldmarktprijs van klompen lager is, dan verliezen de klompenmakers en profiteren de klompenkopers. De winst van de laatste groep is echter dan hoger dan het verlies van de eerste.
Het voorgaande kunnen we kort samenvatten door te stellen dat internationale handel geen zero sum game is: het verhoogt de productiviteit en welvaart in de hele wereld. Andersom geldt: protectionisme is óók geen zero sum game, het netto-effect is verlies van welvaart. Dat verlies neemt alleen maar toe als protectionistische maatregelen van één land hetzelfde beleid uitlokken in andere landen. Ofwel: als ze tot een handelsoorlog leiden.
In het verlengde hiervan kunnen we dan ook stellen dat Trumps stelling dat handelsoorlogen ‘makkelijk te winnen’ zijn, nergens op slaat en in de categorie ‘stupide opmerkingen’ valt. Die oorlogen pakken voor alle landen slecht uit. Als je al van winnen kunt spreken, dan hooguit in relatieve termen: dat de welvaart in het ene land minder kan afnemen dan in het andere. Aan dat soort Pyhrrus-overwinningen heeft de gewone man evenwel niets. Ik daag dan ook iedereen uit mij een voorbeeld van een land te geven dat welvarender is geworden dankzij protectionisme of, het extreme uitvloeisel ervan, economische autarkie. Tegenwoordig ken ik een voorbeeld van een land dat probeert via die route de paradijs op aarde te worden: Noord-Korea. Het wil er alleen niet bepaald lukken.
"Als de VS een stupide economisch beleid wil voeren, betekent dat niet dat wij dat ook meteen moeten doen"
Over handelsoorlogen gesproken: onder meer de Europese Unie heeft al aangekondigd terug te zullen slaan met eigen protectionistische maatregelen gericht op Amerikaanse spullen. Waarop Trump weer dreigde met heffingen op Europese auto’s.
Hoewel ik die eerste reactie van Brussel begrijp, laat de economische logica weten dat de beste reactie géén reactie is. Dat de Amerikanen een ronduit stupide economisch beleid gaan voeren, betekent niet dat wij dat ook meteen moeten doen. Als Brussel wil reageren, dan lijkt mij een klacht tegen de VS bij de Wereldhandelsorganisatie een prima manier, zeker omdat de rest van de wereld zich vrijwel zeker zou aansluiten.
Met het oog op de wat langere termijn, kan Brussel beter echt werk gaan maken om van de EU een hechtere unie te maken. En dat betekent niet een unie die ten koste gaat van één of een groep landen, maar één die handelt in het gezamenlijk belang (en dat betekent in de praktijk juist mínder zaken centraal regelen). Een hechtere unie is op den duur de enige manier hoofd te kunnen bieden tegen Amerikaanse grillen. Want erop vertrouwen dat de inwoner van het Witte Huis kaas heeft gegeten van economie, dat kan Europa niet.
Banen in gevaar
Nog even terug naar Trump’s invoerheffingen. Die zijn om nog een andere reden onbegrijpelijk: in de Verenigde Staten brengen ze meer banen in gevaar dan ze beschermen.
Tegenover elke baan in de Amerikaanse staalindustrie staan volgens sommige schattingen immers 70 tot 80 banen in andere industrieën waar staal de belangrijkste grondstof is. De importheffingen die Trump wil zullen die industrieën minder concurrerend maken, met banenverlies als gevolg. Aangezien de Amerikaanse inflatie al een tijd aan het oplopen is, kunnen zijn invoerheffingen die verder aanjagen en zo de Amerikaanse centrale bank dwingen de rente meer te verhogen dan de bank van plan was. Hogere rentes zouden de economische groei in de VS, waar het ook Trump allemaal om te doen is, afremmen.
Tegenover elke baan in de Amerikaanse staalindustrie staan 70 tot 80 banen in industrieën die staal als grondstof hebben
Vanaf het moment dat Donald Trump zich mengde in de Republikeinse voorverkiezingen, liet hij zich negatief uit over internationale handel en dreigde hij meermaals met protectionisme. Toen hij gekozen werd als de 45ste Amerikaanse president had ik de hoop dat hij, eenmaal in het Witte Huis, door zijn adviseurs erop gewezen zou worden dat protectionisme geen verstandig beleid is.
Helaas blijken zijn economisch adviseurs even weinig verstand van zaken te hebben. Waar Trump's voorgangers Nobelprijswinnaars en prominente academische economen hadden, is die groep in het team-Trump zo goed als volledig afwezig. Dat hoeft geen ramp te zijn: economen zijn doorgaans niet schuw om ook ongevraagd te adviseren. Wat wel een probleem is, is dat Trump niet wil luisteren.
Eerlijk is eerlijk: eigenlijk zou Trump die adviezen niet eens aan hoeven te horen. Als drager van de economische bul van de prestigieuze Wharton School of Economics, zou Trump de les die elke student economie al in zijn of haar eerste jaar leert immers gewoon moeten weten.
Als rector van Wharton zou ik me doodschamen voor mijn bekendste alumnus. En me afvragen of ik die bul niet alsnog kan intrekken.
68 Bijdragen
thebluephantom 6
Schanulleke 3
thebluephantomthebluephantom 6
SchanullekeRoland Horvath 7
2. Zoals EM zegt, beter is het voor de EU niet te reageren op de invoerrechten van de VS. Tenzij met een klacht bij de WHO.
3. Zoals EM stelt, specialisatie en vrije handel zijn voorwaarden voor welvaart, wereldwijd. Maar volledig vrije handel is alleen in het voordeel van de GMO. Die willen dat de hele wereld één unitaire staat vormt die voor hun handel geen enkele belemmering heeft. In die volledig vrije handel heeft men de staten vergeten, die ook grenzen moeten hebben voor van alles. Grenzen, die niet 100% gesloten of 100% open zijn maar daar tussen in. De staten en de mensen zijn ook entiteiten die hun belangen hebben en hun voortbestaan moeten waarmaken. Merkwaardig dat in de gangbare neoliberale indoctrinatie alias propaganda alleen de GMO rechten hebben, niet de staten en de mensen.
Er is naast vrije handel alias globalisatie ook protectie nodig. Dat is daarom nog geen 100% absoluut protectionisme zoals dat bestond in de jaren 1920 -WO2. Er moet meer lokaal geproduceerd worden, niet alleen voedsel. Om strategische redenen en om werk en inkomen te verdelen.
Dus Trump heeft gelijk met zijn invoerrechten. En de EU heeft ook gelijk als ze er geen opbod van invoerrechten, geen handelsoorlog van maken, want dat is schadelijk.
Oorlog is het laatste, ook een handelsoorlog. Daarin is Trump niet wijs.
thebluephantom 6
Roland HorvathArjan 7
" Ik daag dan ook iedereen uit mij een voorbeeld van een land te geven dat welvarender is geworden dankzij protectionisme of, het extreme uitvloeisel ervan, economische autarkie"
Lees de Globaliseringsparadox van Dani Rodrik. Die beschrijft tal van voorbeelden waar protectionisme wel degelijk heeft gewerkt.
thebluephantom 6
ArjanMatthijs 11
ArjanArjan 7
MatthijsVrijhandel werd destijds ook gezien door velen als oorzaak van recessies, en landen die protectionistisch handelden zagen toename in handelsvolumes en stijgende inkomens. Dat kon men toen ook al niet verklaren. Het was de UK die zich destijds verzette tegen het verhogen van al die heffingen.
MaartenH 10
"Het voorgaande kunnen we kort samenvatten door te stellen dat internationale handel geen zero sum game is: het verhoogt de productiviteit en welvaart in de hele wereld"
Uitgangspunt daarbij is, dat de productie die verhuist naar een ander land of regio, vervangen wordt door andere productie, waarin wel een comparatief voordeel bestaat. Wat als dat niet het geval is, als er alleen werkeloosheid en verloedering overblijft?
Verder resulteert internationale handel meer en meer in een race to the bottom. Er wordt steeds meer voor de export geproduceerd, omdat de binnenlandse koopkracht afneemt en in ontwikkelingslanden enerzijds de koopkracht van de nieuwe rijken toeneemt en anderzijds schrijnende armoede in stand blijft.
Ik denk dat hier een grote bescheidenheid past voor mensen die zich sieren met het predicaat "Econoom". Beter onderzoek naar economische uitgangspunten die te vaak klakkeloos worden aangenomen, is heel erg op z'n plaats.
thebluephantom 6
MaartenHj.a. karman 4
MaartenHVerander dat eens naar: het werk laten uitvoeren daar waar die het beste in zijn met een reële prijs. Als je er voldoende aan kan overhouden is het goed genoeg.
Je moet dat van de race naar de bottom af met de gigantische scheefrgroei in rijkdom. Waarom hebben ze in de VS zelf alles geoutsourced met zo'n grote lokale armoe?
Jan-Marten Spit
ik denk wel dat het goed is om te beseffen dat elk woord met 'oorlog' er in in beginsel slecht is, en dat historisch gezien er veel meer oorlogen ontvlamden wegens handelsconflicten dan bijvoorbeeld een zeldzame oorzaak als religie. Wat dat betreft is een publieke aankondiging als deze vooral verontrustend omdat ze niet in stil overleg is uit- onderhandelt. In die zin his het dus echt oorlog.
thebluephantom 6
Jan-Marten SpitPieter Jongejan 7
Buiten die grenzen gaan de voordelen van vrijhandel voor 100% naar het land (de landen) met de hoogste arbeidsproductiviteit en gaan de nadelen van vrijhandel voor 100% naar de landen met de laagste productiviteit.
De Italiaanse bevolking heeft bij de verkiezingen van afgelopen zondag heel goed begrepen dat vrijhandel in combinatie met vaste wisselkoersen (de euro) en een lage productiviteit per saldo geen voordeel oplevert, maar nadeel in de vorm van een stagnerende economische groei en hoge werkloosheid. De belangen van de werkzoekende bevolking staan lijnrecht tegenover die van de vermogensbezitters. De belangen van de werkzoekenden zijn gediend met een lagere wisselkoers. Een lagere koers van de euro werkt niet, omdat de voordelen van vrijhandel dan geheel naar Duitsland en andere productieve landen gaan. Dus rest het uit de euro treden. Transferbetalingen naar Italië (en Slowakije) zijn subsidies, die naar de maffia gaan. Bij handhaving van de euro kun je verwachten dat de maffia nog sterker wordt en dat er ook in Nederland onderzoeksjournalisten worden doodgeschoten.
EM slaat hier in mijn ogen de plank volledig mis door te veronderstellen dat vrijhandel altijd in ieders voordeel is.
Anton Van de Haar 8
Pieter JongejanPrecies. Zie bv dit artikel:
https://www.researchgate.net/profile/Anwar_Shaikh3/publication/238541036_Globalization_and_the_Myth_of_Free_Trade/links/0f317532ddd905841e000000/Globalization-and-the-Myth-of-Free-Trade.pdf?origin=publication_detail
Roland Horvath 7
Pieter JongejanEn om handel te kunnen betalen in iedere euro staat, wanneer de euro's weggelekt zijn naar de overschot landen als DE en NL, moet er een tweede eigen niet converteerbare nationale munt zijn in iedere euro staat. Te vergelijken met de niet converteerbare tweede munt in Zwitserland de WIR. Die er is naast de CH Franc sedert 1934.
Jan Smid 8
Pieter Jongejanhttps://www.rtlz.nl/beurs/theorie-vrijhandel-kan-bij-het-grof-vuil
Wietze van der Meulen 5
Veel mensen van het Europese vasteland denken dat als men zich in de US (en de UK) afkeert van de EU (amongst others) dat dan in de US en de UK de boel in gaat storten. Ik denk dat men zich daarin vergist en dat eerder een sterk op export gericht land als Nederland het haasje is.
Op diverse fronten is er in de wereld overcapaciteit en o.a. Xi & co zien zich niet graag geconfronteerd met miljoenen werkloze (Chinese) werknemers. Links- of rechtsom zal die overcapaciteit echter verdwijnen; goedschiks of kwaadschiks en met of zonder Trump.
Ludovica Van Oirschot 15
Wat ik me afvraag is welke manieren er voor de US praktisch gesproken zijn om daar een einde aan te maken?
Annemiek van Moorst 10
Ludovica Van OirschotLudovica Van Oirschot 15
Annemiek van MoorstAnnemiek van Moorst 10
Ludovica Van OirschotEen land dat meer invoert dan het zelf uitvoert is automatisch ook een land dat meer uitgeeft dan het zelf produceert en zelf verdient. Wie zijn handelstekort wil verkleinen zal zijn uitgaven en inkomsten meer met elkaar in evenwicht moeten brengen.
Meer belasting = meer inkomsten
Ludovica Van Oirschot 15
Annemiek van MoorstAnnemiek van Moorst 10
Ludovica Van OirschotHet begrotingstekort is het handelstekort!
De economie is op te delen in drie sectoren: de externe sector (het buitenland), de publieke sector (de overheid) en de private sector. In de economie is de één zijn uitgaven de ander zijn inkomen -- het totaal aan inkomsten moet dus altijd gelijk zijn aan het totaal aan uitgaven. Als het buitenland meer inkomsten heeft uit Groot-Griekenland dan uitgaven (een overschot), dan zal de overheid of/en de private sector meer moeten uitgeven dan haar inkomen (een tekort). Onderstaande grafiek laat zien hoe de sectorale tekorten en overschotten elkaar spiegelen in Groot-Griekenland.
De begrotingstekorten in Groot-Griekenland financieren de export van Groot-Duitsland. Als dit problematisch wordt bevonden dan moet er iets aan de handelsbalans worden gedaan. Het begrotingstekort terugdringen is symptoombestrijding die Noord- en Zuid-Europa onnodige pijn gaat bezorgen.
https://www.ftm.nl/artikelen/schuld-boete-en-lege-glazen?share=1
Ludovica Van Oirschot 15
Annemiek van MoorstDe US heeft een tekort op de betalingsbalans. Dat kun je op twee verschillende manieren oplossen
- minder in het buitenland kopen (bv te stimuleren door importheffingen, of op een andere manier - maar welke?)
- meer verkopen aan het buitenland (maar hoe?)
Als de US intern de koek anders verdeelt (meer of minder overheidsuitgaven versus private bestedingen) helpt dat wel om tekorten in begrotingen op te lossen of ontsparingen te verminderen maar het doet toch verder niets toe of af aan de betalingsbalans.
En dat was mijn vraag: wat kan de US feitelijk doen om de betalingsbalans meer in evenwicht te krijgen?
Annemiek van Moorst 10
Ludovica Van Oirschot- An increase in the quality of domestic products can change the equation.
- One short-term solution to a balance-of-trade deficit is making the nation's currency less valuable.
- A direct intervention that will have an immediate impact on a balance-of-trade deficit is simply putting a cap on the number of certain types of products that can be bought from abroad.
- Slowing Consumer Demand: sometimes the balance of payments deficit results from extravagant spending, such as citizens taking expensive trips or gravitating towards luxury and exotic products that can only be sourced from abroad.
https://bizfluent.com/list-7172349-possible-solutions-balance-payment-deficit-.html
Ludovica Van Oirschot 15
Annemiek van MoorstMaar Trump kan de kwaliteit van de Amerikaanse producten niet verhogen, hij wil waarschijnlijk de dollar niet devalueren en luxe niet ontmoedigen. Dus dan is het vanuit zijn positie niet zo vreemd dat hij met importheffingen komt. Dat is een manier om zonder regelrechte dwang jouw derde punt (de vraag aftoppen) in te voeren.
Wat ik maar wil zeggen: gezien het extreme tekort op de betalingsbalans -ieder jaar weer- is de actie van Trump niet zo vreemd.
Andras 5
Ludovica Van OirschotDe VS hebben sinds '76 aaneen lopend elk jaar weer een tekort op de handelsbalans. Dit heeft te maken met het internationale dollar reserve systeem. Uit het Triffin Dillema artikel van wikipedia:
"This dilemma was first identified in the 1960s by Belgian-American economist Robert Triffin, who pointed out that the country whose currency, being the global reserve currency, foreign nations wish to hold, must be willing to supply the world with an extra supply of its currency to fulfill world demand for these foreign exchange reserves, thus leading to a trade deficit."
De VS, met name de publieke sector, is in de loop van decennia (zwaar) verslaafd geraakt aan het exorbitante privilege van al die extra import en daar alleen maar treasuries voor te leveren. Na de 2008 crisis is de private sector wel enigszins afgeslankt, maar in de publieke sector gebeurt dat niet. Ze gaan liever verder in de schulden dan dat ze afslanken. Er zijn toch telkens weer gewillige kopers voor treasuries, dus why not? Totdat die er opeens niet meer zijn natuurlijk...
Ludovica Van Oirschot 15
AndrasDat kan niet goed blijven gaan.
Andras 5
Ludovica Van OirschotAndere private investeerders hebben het stokje echter tot nu toe overgenomen, waardoor de dollar nog steeds 'king' is. Als de structurele (publieke) support werkelijk weg is zoals dat nu het geval lijkt te zijn, dan zullen we dat bij een volgende crisis gaan merken. De private (winst gedreven) investeerders zullen dan als eerste vluchten. Als er dan geen publieke (niet winst gedreven) support in het gat springt om die treasuries op te vegen (wat na de 2008 crisis nog wel gebeurde), dan zal de dollar opeens een king zonder kleren blijken te zijn.
We leven in interessante tijden.
https://en.wikipedia.org/wiki/May_you_live_in_interesting_times
thebluephantom 6
Ludovica Van OirschotLudovica Van Oirschot 15
thebluephantomthebluephantom 6
Ludovica Van OirschotLudovica Van Oirschot 15
thebluephantomthebluephantom 6
Ludovica Van OirschotLudovica Van Oirschot 15
thebluephantomMatthijs 11
Ludovica Van Oirschothttps://www.forbes.com/sites/francescoppola/2018/03/05/president-trumps-steel-and-aluminium-tariffs-are-not-about-china/2/#4f98b26316cf
"But it is simply not true that a trade deficit is necessarily a drag on growth."
"In the national accounts, a current account deficit (of which a large proportion is trade) is necessarily balanced by a capital account surplus – which is inward investment. In other words, the U.S. imports capital. Some of that capital no doubt goes into poorly productive investment such as real estate – though even real estate investment creates jobs and incomes, not just in construction but in ancillary businesses such as furnishings. But it is simply not credible that there is no increase in business investment when America is running a capital surplus. "
In elk geval maakt ze duidelijk dat de redenen die het Trump team aangeeft om iets te doen aan dat handelstekort, niet valide zijn.
Ludovica Van Oirschot 15
MatthijsMatthijs 11
Ludovica Van OirschotAnnemiek van Moorst 10
MatthijsAnnemiek van Moorst 10
Bouman had gisteren tegenovergestelde reactie: gelijk lik op stuk geven is het beste blijkt uit strategisch onderzoek van speltheorie. Is bij Bush ook gedaan met als resultaat dat hij dreiging introk.
"Terugslaan is niet kinderachtig, maar noodzakelijk", zegt Bouman. Hij noemt keihard terugslaan zelfs de goede oplossing. "De ervaring leert dat zo'n handelsoorlog dan ook weer heel snel voorbij is."
https://nos.nl/nieuwsuur/artikel/2220807-als-de-eu-hard-terugslaat-kan-die-handelsoorlog-zo-weer-voorbij-zijn.html
De maatregelen zijn ook bedoeld om het Amerikaanse handelstekort aan te pakken: jaarlijks 800 miljard dollar. Het is Trump een doorn in het oog. Hij wijdt het aan "stomme" handelsverdragen. "Onze banen en onze welvaart worden aan andere landen gegeven, die al jaren van ons profiteren", aldus de president op Twitter.
Volgens econoom Mathijs Bouman verliest Trump daarbij wel iets uit het oog: het verkleinen van het handelstekort lukt alleen als tegelijk het tekort op de begroting wordt aangepakt.
"Een land dat meer invoert dan het zelf uitvoert is automatisch ook een land dat meer uitgeeft dan het zelf produceert en zelf verdient. Wie zijn handelstekort wil verkleinen zal zijn uitgaven en inkomsten meer met elkaar in evenwicht moeten brengen."
Co Pater 7
Annemiek van MoorstLudovica Van Oirschot 15
Annemiek van MoorstPieter Jongejan 7
Ludovica Van OirschotG is groter dan T (overheidsuitgaven zijn groter dan de belastinginkomsten) en Ex is kleiner dan IM (exportvolume is kleiner dan importvolume).
Het aanhoudend hoge tekort op de lopende rekening van de USA is m.a.w. toe te schrijven aan een combinatie van deze drie uit het lood geslagen evenwichtsrelaties. De hoofdoorzaak is de kunstmatig lage rente.
De spaarquote van Amerikanen is heel laag door de lage rente, slechte arbeidsmarktomstandigheden en hoge gezondheidskosten; de binnenlandse investeringen overtreffen de besparingen, maar liggen op een relatief laag niveau. De lage rente leidt tot hoge assetprijzen, wat de winstvoet van bedrijven in de USA ondermijnt. Veel aantrekkelijker is het om gebruik te maken van de te lage rente en te investeren in lage lonen landen met goedkoop geleend geld (globalisering) en/of in het opkopen van je eigen aandelen met goedkoop geleend geld.
Daarnaast speelt mee dat de overheidsuitgaven (defensiesector) groter zijn dan de belastinginkomsten. Het verhaal van de Neo-liberalen is dat lagere belastingen tot hogere bedrijfsinvesteringen leiden, waardoor de economie zou aantrekken.
De praktijk is dat Amerikaanse bedrijven hun productie naar lage lonen landen (waaronder Mexico en China) overbrengen om vervolgens meer goedkope goederen uit die lage lonen landen te importeren en daarmee de lokale Amerikaanse producenten de nek omdraaien. Hoe lager de rente in de USA en hoe hoger de rente in China hoe aantrekkelijker dit spelletje wordt.
Daarnaast speelt mee dat het voor Amerikaanse bedrijven met buitenlandse vestigingen in landen als Ierland en Nederland heel aantrekkelijk is om daar belasting te betalen waardoor er in de USA minder belasting binnenkomt.
Annemiek van Moorst 10
Schanulleke 3
Annemiek van MoorstR. Eman 7
Jammer, want ik ben beter gewend van EM.
Verwijderd 36314 2
Ludovica Van Oirschot 15
Verwijderd 36314Gladius Amores 4
Een erg ouderwetse opvatting die onze planeet niet alleen goeds gebracht heeft, als ik zo vrij mag zijn. Het lijkt mij strikt objectief genomen niet fair om economische groei zo uitgesproken te presenteren als een “veel betere manier”.
Ik wilde uw opmerking niet onweersproken laten. Economische groei wordt mijn inziens overschat en onvoldoende kritisch beschouwd.
line
economische groei = betere manier. O ja dus meer lif laf producten maken ( zie bij supenmarken met die bij kassa prullen die je mee kan krijgen)? Die het tegen over gestelde opleverd. Zeker qa aarde. Hoe wil je een fabriek die op robot loopt nog beter/sneller laten lopen?
: leeftijd hoog is= belang van productiviteitstijging???? Hoe bedoel je EM, er verander niet meer dan minder, zij doen langer met hun spullen als andere generaties.. Of bedoel je dienstbaarheid wat niet met de economisch te maken heeft? Of moeten die mensen door een was straat.
: elk land een comparatief voordeel heeft. Mm in wat voor idee, voedsel? Elk land produceerd al voedsel. De thechniek is bekend, zaden bestaan.
: productiviteit gedijt bij vrijhandel. Nee het heeft de grootste problemen veroorzaakt/ bezorgd. Zie belasting, ontduiking, voordeel, patenten verdragen TTIP/CETA enz. Kleine voorbeeld, nieuwe cv ketel (huurhuis) moet energie zuiniger wezen. Dus niet, moet mijn kachel hoger stoken om op de juiste temp te komen 18 gr. Die 2 koude dagen, grootste problemen, moest hoog stoken want anders problemen. Hij trok het niet. Water kraan veel langer moet laten lopen voordat de juiste temp. Dus ik zeg Trump goed zo. Laten we werken aan goede kwaliteit (al lang bekent) gaat langer mee, minder belasting van aarde, minder prododucten. Meer verschillend meubels b.v. (handwerk evt) i.p.v elk huis de zelfde gordijnen ( zoals nu) aha productiviteit toch. Is dat wat je wil EM?
hein vrolijk 6
Neem Griekenland en Duitsland, de hoofdrolspelers van het Euro-drama want in economisch opzicht elkaars tegenpolen. Bij vrijwel alle producten – m.u.v. olijven, strandvakanties en andere mediterrane producten – hebben Duitse bedrijven een betere prijs-kwaliteitverhouding dan de Griekse, wat zich weerspiegelt in hun handelsbalans. Volgens het model van Ricardo zouden beide landen beter af zijn als Duitsland meer producten aan de Grieken zou overlaten, namelijk de producten waar de Duitsers een comparatief nadeel hebben. Maar toch gebeurt dat niet. Sterker nog, naar mijn weten heeft geen enkele econoom tijdens de euro-crisis geopperd om de boodschap van Ricardo in de praktijk te brengen. Zie verder http://eco-simpel.nl/2016/06/13/is-model-ricardo-alleen-examenstof/
thebluephantom 6
hein vrolijkJan-Marten Spit
hein vrolijk"Maar toch gebeurt dat niet. Sterker nog, naar mijn weten heeft geen enkele econoom tijdens de euro-crisis geopperd om de boodschap van Ricardo in de praktijk te brengen."
toch wel - Yannis Varoufakis.
hein vrolijk 6
Jan-Marten SpitJan-Marten Spit
hein vrolijkPeter Faasse 4
Lees de 3e alinea van je artikel nu nog eens goed door.
MaartenH 10
Peter FaassePeter Faasse 4
MaartenHMijn probleem betreft het woord duurzaam: economie is een vierkant systeem. Wat ik consumeer kan de ander niet consumeren (gelijktijdig of volgtijdig). Waar ik sta, kan jij niet staan. En de grenzen van onze welvaart worden constant beperkt tot het regeneratieve vermogen van onze aarde. Edin gaat daaraan voorbij, omdat hij van mening is dat de welvaart eindeloos kan toenemen door bevolkingsgroei en productiviteitsstijging. Daar houd ik het ter verdere gedachtenbepaling maar even bij.
O Pen 13
Dan de schaalvoordelen. Ja in een fabriek treden er schaalvoordelen op wanneer je meer produceert. Als je meer produceert is het handig dat er voldoende markt is om het af te zetten. Echter hoeveel banen zijn er überhaupt nog in fabricage? Zitten we in het westen niet veel meer in een economie waar een ander soort specialisatie wordt beloond? Juist veel weten van heel weinig. Zo'n beetje de gehele dienstensector heeft geen of weinig baat bij schaalvergroting. Ook maakindustrie is steeds meer gericht op niches of producten op maat. Vandaar dat zo veel verwacht wordt van bijvoorbeeld 3d printen.
Als je een bedrijfstak wilt beschermen moet je dus meenemen wat voor soort bedrijfstak je beschermd, wat de rol van die tak in de economie heeft, hoe kapitaalintensief die tak is (hoe groot zijn de desinvesteringen wanneer het buitenland de tak overneemt), hoe goed is het personeel om te scholen? Kan de tak weer competitief worden?
Want je kunt wel specialiseren in topsectoren maar dat betekent ook dat er onderaan de ladder banen verdwijnen. Voor arbeiders die daar op zijn aangewezen moet iets geregeld worden. Anders brengen zij alle economische offers voor de specialisatie van een land. Smith ging ervan uit dat mensen voldoende voor elkaar over zouden hebben om de verliezers te compenseren. Immers over het geheel zou de economie groter worden dus zou er voldoende over moeten zijn om iedereen te laten profiteren.
Co Stuifbergen 1
O PenAls we geen volledige werkgelegenheid hebben, kunnen we beter onze werknemers te duur laten produceren voor de eigen markt, dan ze werkloos te maken (dan kosten ze een uitkering en produceren ze niets).
Theo langedijk
George of the Jungle 3
Beste Edin, lees het boek 23 dingen die ze je niet vertelen over het kapitalisme van ha-joon chang en erken je ongelijk. Hierin staat namelijk zeer duidelijk beschreven hoe Amerika zijn huidige economische macht mede te danken heeft aan protectionisme. Ook voor hedendaagse China geldt hetzelfde. Hopelijk ben je in staat dit te erkenen en pas je geen protectionisme van eigen waarde toe.
Dit gezegd hebbende ben ik het met de boodschap van je artikel eens. Ik hou alleen wel van een uitdaging :-)
bps
Betekent dat dat we na Ricardo kunnen ophouden met beschouwen en erover denken en leren?
David Ricardo gaf een ruime voorzet in de materie, maar was ook niet volledig.
De ontwikkeling en invloed op import en export van en bij de juiste muntwaarde die de kracht van een economie getrouw weerspiegelt, ontbreekt bijvoorbeeld.
Een getrouwe muntwaarde biedt de beste (vrij)handelsverhoudingen.
'Natuurlijk, vrijhandel betekent onvermijdelijk dat er winnaars en verliezers zijn.'
Ja. Vooral in een groot, sterk verschillend gebied met één eenheidsmunt.
bps
Oké. Niet van protectionisme. Wel van autarkie,
als basis en voorwaarde voor welvaartsbehoud en evt. -groei.
‘economische autarkie’ is geen uitvloeisel; het was een begin.
In den beginne was er zonder economische autarkie geen bestaan en toekomst voor huishoudingen en lokale gemeenschappen daarvan. De boerderij was de eerste en oorspronkelijke autarkische bedrijfshuishouding waarmee men zich zelf onderhield.
Want als er geen geld was, was er wel voeding en kleding van de boerderij.
Pas daarna kon men zich specialiseren in en dankzij een economische gemeenschap en geld.
Maar de noodzaak van zelfstandigheid door zelfonderhoud bleef, ook gemiddeld in een gemeenschap.
Zelfstandigheid is zelf overeind kunnen blijven staan.
Die eis geldt nog steeds voor huishoudingen, en gemeenschappen van huishoudingen en landen. Dat blijft gelden. Anders vallen ze om. Failliet heet dat.
Voorbeelden van failliete huishoudingen en landen hoef ik niet te geven.
VS denkt niet failliet te kunnen door het produceren van veel meer dollars.
Trump kan ook niet anders meer.
Hein Dunsbergen 1
Daarom wil de UK uit Europa. Duurzame importoverschotten zijn niet houdbaar. En ik ben geen fan van Trump, maar het is een hele slimme man. Zijn resultaten spreken voor zich.
Goedkope zonnepanelen buiten de deur houden vanwege een paar duitsers of fransen dat is pas dom.
Jan Buis 1
NU.nl; gepubliceerd op 06 maart 2018 12:43
De Europese Unie verlengt de importheffingen op Chinese pijpen van staal en roestvrijstaal met nog eens vijf jaar. Deze heffingen werd in 2011 opgelegd om de dumping van goedkoop staal uit China op de Europese markt tegen te gaan en Europese producenten zoals ArcelorMittal en ThyssenKrupp te beschermen.
Volgens de EU blijkt uit onderzoek dat in december 2016 werd begonnen dat de dumppraktijken nog steeds doorgaan. De heffingen lopen uiteen van 48,3 tot 71,9 procent. De EU heeft inmiddels importheffingen opgelegd op een reeks staalproducten uit China.