
Een geharnaste figuur betreedt het strijdperk tegen renteswaps en Bijzonder Beheer-afdelingen: vastgoedbons Jos van de Mortel, bijgestaan door pitbulladvocaat Jerry Hoff, gewapend met een nieuw argument. Lukt het ridder Jos intussen de executie van zijn vastgoed af te wenden?
Aan de opkomst van ING te zien, neemt de bank de zaak zeer serieus. Tien mensen sterk is de ING delegatie in de rechtszaal: zeven mannen in donkere pakken en drie vrouwen in lichte kleding. Van treasuryspecialist tot regiodirecteur, en van bedrijfsjurist tot Bijzonder Beheermedewerker, allemaal zijn ze aanwezig.
De relatie tussen Jos van de Mortel, goed voor een vastgoedportefeuille van zo’n 400 miljoen euro en ING verkeert al jaren onder het vriespunt, net als bij veel andere ondernemers die zijn ondergebracht bij de afdeling Bijzonder Beheer van de bank. Beide partijen willen van elkaar af, maar er staat iets in de weg: een renteswapportfeuille die voor 14,8 miljoen euro onder water staat. Een portefeuille vol financiële producten die in de jaren voor de kredietcrisis op grote schaal werden verkocht aan kleine en middelgrote ondernemingen als een soort verzekering tegen een stijgende rente. In plaats van een lening met een vaste rente af te sluiten, sloot de ondernemer twee contracten met de bank: een voor een lening met een variabele rente, en een swap, waarmee hij die variabele rente weer omruilde voor een vaste rente.
'Opslagverhogingen kosten tonnen'
Van de Mortel ziet nu echter ook de andere kant van de financiële producten die hij in 2007 en 2008 kocht. Toen de rente in de jaren na het begin van de kredietcrisis daalde, bleek dat ondernemers flink moesten betalen als zij van deze rentederivaten afwilden. En waar Van de Mortel dacht zich te hebben ingedekt tegen een stijgende rente, zag hij zijn renteopslagen de afgelopen jaren juist stijgen. Van 0,95 procent opslag in 2007, tot 2,5 procent in 2010. Inmiddels betaalt hij op een deel van zijn leningen 3,35 procent opslag, bovenop de in 2007 en in 2008 afgesproken rente van ongeveer 4,5 procent. 'Enkele tonnen per jaar' hebben die opslagverhogingen Van de Mortel gekost, zo betoogt advocaat Hoff.ING wil lening niet verlengen, maar swaps lopen nog jaren doorMaar de vastgoedondernemer heeft een acuter probleem met de swaps. De leningen bij ING, in totaal zo’n 73 miljoen euro, liepen op 1 januari dit jaar af en ING wilde ze niet verlengen. Een grote swap van 63 miljoen euro, loopt echter nog door tot 2021. Als swaps en leningen niet op elkaar aansluiten, is dat een zogeheten mismatch. In het geval van Van de Mortels onderneming Metroprop betekent dat, dat als de eigenaar zijn financiering wil overzetten naar een andere bank, hij ook de 14,8 miljoen euro negatieve waarde bij ING moet afrekenen.
Geen swap, maar cap
Een grote vastgoedportefeuille herfinancieren is niet gemakkelijk, zeker niet als er nog eens 14,8 miljoen euro moet worden bijgeleend om een financieel product af te kopen. 'Die 73 miljoen euro kan ik wel herfinancieren, dat is minder dan 70 procent van de vastgoedportefeuille die ING financiert,' zegt Van de Mortel. 'Ik ben dus nog welkom bij andere banken. Maar als ik die 14,8 miljoen erbij moet lenen, kom ik ver boven de 70 procent uit.' Theoretisch gezien kan Van de Mortel de swap ook meenemen naar een andere bank, maar banken zijn daar over het algemeen niet happig op. ING stelde voor om de swap gewoon door te laten lopen, als hij overstapt naar een andere bank. Dan betaalt hij jaarlijks nog steeds de vaste rente aan ING, en krijgt daarvoor de sterk gedaalde variabele rente terug. Een deal die hem bij een swap van 63 miljoen euro al snel meer dan een miljoen euro per jaar zou kosten, zonder dat hij er iets voor terugkrijgt, geen financiering, niets. Volgens Jerry Hoff had ING zijn cliënt geen swaps mogen aansmeren, maar hadden zij hem een zogeheten rentecap moeten verkopen: de rente is dan in principe variabel, maar er zit een plafond in. In ruil daarvoor betaalt een ondernemer een premie aan de bank. 'Het verkopen van een renteswap is ontoelaatbaar,' stelde Hoff. 'Een cap op 5,25 procent rente had 1,8 miljoen euro gekost. De 15 miljoen euro negatieve waarde van de swap is acht keer het bedrag van de cap.'Nieuw argument tegen renteswap
Hoff brengt daarnaast een nieuw argument in stelling tegen de verkoop van de renteswap: de rentevisie van de bank. Volgens de pitbulladvocaat, die vorig jaar onder meer het nieuws haalde vanwege een juridische strijd rond zijn benoeming tot commissaris bij NRC Media, had ING een goede visie moeten overleggen over welke kant het met de rente op gaat, alvorens dit product aan de klant op te dringen. De bank stelde namelijk als eis dat Van de Mortel alleen een variabele lening mocht nemen, als hij er ook een swap bij nam. Volgens Hoff was het in augustus 2007, toen de eerste swap werd afgesloten, allang duidelijk dat de rente zou gaan dalen. ‘Het blijft een raadsel waarom ING geen deugdelijke onderbouwing heeft gegeven voor de noodzaak van de 100 miljoen euro aan swaps.’'ING heeft de volle uier leeggemolken. Er is een mager beestje over''ING heeft Van de Mortel in een hoek gedreven en vakkundig leeggemolken,' oreert Hoff. 'ING maakt misbruik van de omstandigheden. Metroprop was een imposante koe met een volle uier op een vette weide. Nu is het een mager beestje op een kale wei.'
'Miljoenen provisie op renteswap'
Over het uitknijpen van Metroprop wijdde Frank Maertens, een adviseur van het vastgoedbedrijf, na de zitting nog uit. In 2011 is de swapportefeuille geherstructureerd: de rente ging omlaag van 4,5 procent naar 3 procent, en in ruil daarvoor zou de swap langer doorlopen, tot 2021. ‘Wij hebben berekend dat ING toen 3,6 miljoen euro provisie heeft gerekend,’ zegt oud-bankier Maertens tegen Follow The Money. Dat bedrag zat verwerkt in de hoogte van de rente die Metroprop betaalde. ‘Dat kan doordat het voor de ondernemer ondoorzichtig is hoe de prijsvorming van een swap tot stand komt. De swaprente die Metroprop betaalde was 0,63 procent hoger dan in de markt, terwijl een opslag van 0,1, of 0,15 procent normaal is.’ Die 0,63 procent, gerekend over de looptijd van de swap, zou neerkomen op 3,6 miljoen euro. Het overgrote deel van dat bedrag heeft de afdeling Bijzonder Beheer volgens hem dus als winst in eigen zak gestoken. De regiodirecteur van ING, aanwezig was bij de rechtszaak ontkent dat, maar wil er niet over uitwijden.Zonder de extention zou de swap al lang afgelopen zijn en zou Van de Mortel geen 14,8 miljoen euro hebben hoeven aftikkenBij die herstructurering, door ING blend and extend genoemd, werd de looptijd dus verlengd van januari 2015 tot 2021. Zonder die extention zou de swap dus al lang afgelopen zijn, en zou Van de Mortel geen 14,8 miljoen euro hebben hoeven aftikken. ‘Ze hebben dit zelf veroorzaakt,’ zegt de vastgoedondernemer daarover. Maar zou hij zonder die extention de afgelopen jaren niet veel meer rente hebben betaald? ‘Dat is kul. Het heeft mij geen voordeel opgeleverd. Ik heb afsluitprovisie moeten betalen en ze hebben mijn renteopslagen verhoogd.’
Executieverkoop dreigt
Het acute probleem is dat ING dreigt het vastgoed te gaan executeren, omdat Van Mortel zijn lening, die per 1 januari is afgelopen, niet heeft ingelost. Hoff vroeg de rechter om een executie te verbieden, zolang de zaak over de renteswaps loopt. Volgens ING hebben de twee zaken echter niet veel met elkaar te maken. Mocht blijken dat ING onrechtmatig heeft gehandeld in de zaak over de swaps, dan heeft hij altijd nog een claim op ING, of het vastgoed nou is verkocht of niet. De rechter doet over twee weken uitspraak.ING loopt weinig risico bij veiling, voor Van de Mortel staat eigen vermogen op het spelMetroprop heeft ook nog financieringen lopen bij Syntrus Achmea en Rabo-dochter FGH, maar daar zit hij naar eigen zeggen niet bij Bijzonder Beheer. 'Bij ABN gaat het om 100 miljoen, bij die andere twee partijen om 50 miljoen,' zegt Van de Mortel. Als ING haar deel van de portefeuille gaat executeren, bestaat het risico dat ook de andere financiers de stekker uit Metroprop trekken. Het risico voor ING van het uitwinnen van haar zekerheden is beperkt. Het vastgoed werd in opdracht van ING op 107 miljoen euro getaxeerd. Ook met een flinke afslag, krijgt de bank dus waarschijnljik haar geld, inclusief de negatieve waarde van de swap, terug. Maar Van de Mortel ziet bij een executie waarschijnlijk een groot deel van zijn eigen vermogen in rook opgaan. Een 'bloedbad' noemde Hoff dat scenario. 'Het is makkelijk om hout in stukken te hakken. Maar laten we nou proberen om tot een oplossing te komen.' Maar ING gaf aan de lening alleen te willen verlengen, als Van de Mortel zijn swapclaim zou laten vallen, een deal die banken wel vaker proberen te maken met ondernemers. De vastgoedondernemer weigert dat, maar is desondanks optimistisch. 'Het zal wel goedkomen.' ING wilde tegenover Follow The Money niet reageren, omdat de zaak onder de rechter is.
46 Bijdragen
Hilterman
Deze ondernemer betaalt aan ING inmiddels een absurde rente die het voortbestaan van zijn bedrijf bedreigt
ING is rupsje nooit genoeg.
Al gaan ze met 100 man naar die rechtszaak, dut gaat ING verliezen.
locke
michiel werkman
Als het op instigatie van de bank gebeurde hebben ze daarmee op zijn minst de indruk gewekt dat het met de herfinanciering wel snor zat.
Als het op verzoek van cliënt was dan moet er door de bank een degelijk advies aan verbonden zijn met, zeker in 2011, een duidelijke waarschuwing over de risico's van het eventueel niet verlengen van de leningen.
linksom of rechtsom, ik geef de bank in beide gevallen een kleinere kans dan v/d Mortel.
peter
michiel werkmanOverigens niet met klant eens dat ING een rentevisie had moet geven. In de swaprente zit al de visie van alle marktpartijen verwerkt. Als je daarvan afwijkt dan zou je ING kunnen verwijten dat ze onterecht van de marktvisie heeft afgeweken en kennelijk het beter denkt te weten dan de rest..Ook dat bank rentecap had moeten verkopen niet sterk. Ze had het slechts als alternatief moeten aanbieden. Bij stijgende rente was rentecap verliesgevend tav renteswap. Was dit gebeurd dan had klant kunnen stellen dat hij de premie achteraf niet had betaald. ING heeft geen glazenbol op renteontwikkeling.
Jammer dat er vaak weer onzinnige argumenten worden ingevoerd. Dan loop je het risico dat de bank zich op die punten gaat richten wat helemaal niet hoeft.
jsmid
peterpeter
jsmidmichiel werkman
peterpeter
michiel werkmanJoost Visser
peterpeter
Joost VisserRente is laag door veel aanbod geld wat geen risico wil nemen. ECB hoopt slechts dat als zij van alles opkoopt de rente zo laag wordt dat partijen van zelf risico gaan nemen. Een mooie droom, garantie dat het gaat werken zeker niet!
Joost Visser
peterMen is met QE begonnen omdat bovenstaand niet hielp de economie uit het slop te trekken.
peter
Joost VisserJoris Heijn
peterMetroprop benadrukte dat de extension op aandringen van ING was. Al zou Vd Mortel op een later moment zelf nogmaals om een extension (of 'platslaan van de swap, zoals Hoff het noemde) hebben gevraagd (wat toen niet is gebeurd).
Ik vraag mij inderdaad ook af in hoeverre een ondernemer er van uit mag gaan dat de bank zijn lening gaat verlengen, als de bank kennelijk al wel een commitment heeft gegeven door de swap tot 2021 te laten lopen. Nu stelde Vd Mortel dat de bank de leningen steeds met een paar maanden verlengde, en hem dan telkens 'bij de ballen had', zoals zijn advocaat zijn. En als de bank niet dat commitment had willen geven, hadden ze de swaps dan niet duidelijk moeten aangeven dat het in dat geval om een speculatief beleggingsproduct ging, waar voor de bank andere eisen aan zijn gesteld?
peter
Joris HeijnMaar ik vind dat je sowieso vastgoedondernemers niet renteswaps moet verkopen maar leningen met vaste rente. Stel dat in de voorwaarden staat dat als je onderliggende pand kan verkopen waarbij je geen boeterente hoeft te betalen? Aan en verkopen vastgoedportefeuilles komen regelmatig voor, dus ook regelmatig mutaties op de hoofdsom.
Banken hebben veel meer belang bij wel boeterente (haar funding is ook gebaseerd op huidige marktrente).
Risico van dit soort rechtzaken is dat je teveel aandacht geeft aan punten waar geen gelijk is te halen, en juist te weinig aandacht aan punten waar je heel sterk staat.
Joris Heijn
peterIk vraag me bij die vastrentende lening altijd af: in principe zou die net zo duur moeten zijn als de swap, als je boeterente rekent bij vervroegde aflossing. Maar hoe doe je dat met bepalingen zoals jij die noemt, dat je boetevrij (een deel) mag aflossen? Hoe prijs je dat risico in als bank? Is dat nattevingerwerk? Ik kan me voorstellen dat een vaste lening daardoor iets duurder is, of niet?
peter
Joris HeijnAls klant lening afsluit met vaste rente betaalt klant over 10 of 20% van de hoofdsom geen boeterente bij een lagere rente, maar daar staat tegenover dat hij over 100% van de hoofdsom geen vergoeding ontvangt bij een stijgende rente.
Dus de klant krijgt over 100% van de hoofdsom bij lening vaste rente geen uitkering bij een stijgende rente. Als we dat gaan uitdrukken in de PRIJS dan kan je alleen maar tot de conclusie komen dat de bank veel meer voordeel heeft dan de klant (zijn voordeel van 10 a 20% over hoofdsom boetevrij te kunnen aflossen in RUIL voor geen vergoeding over 100% hoofdsom bij stijgende rente). Dit zou juist moeten resulteren in een AFSLAG op de lening met vaste rente. Op basis daarvan en alle extra risico die verbonden zijn aan derivaten met alle kosten van dien kunnen er nooit voor zorgen dat kostprijs renteswap lager is.
Overigens is dit voor banken ook geen natvinger werk. Die hebben allerlei modellen met historische data en scenario's hiervoor liggen. Ze weten precies de impact van rentebewegingen.
Joris Heijn
peterDank voor deze reactie. Een bijkomende vraag over pricing: houdt de bank in de pricing eigenlijk ook rekening met de kans op wanbetaling door klant? Dat een kredietwaardige klant minder betaalt dan een risicovolle, of zit dat risico alleen verwerkt in de opslag op de lening?
peter
Joris Heijnmichiel werkman
Joris HeijnAfhankelijk van de leningsvoorwaarden is de boeterente de CW van de door de bank te derven rente over de resterende looptijd VAN DE LENING(na een x% boetevrije drempel).
fverhees
michiel werkmanpeter
fverheesMijn stelling zou eerder zijn dat renteswaps tarieven goed worden berekend maar dat juist het probleem zit bij het prijzen van de lening met vaste rente. Vraag me af of dit bewust is gebeurd (mogelijk bij de ene bank wel, mogelijk bij de andere bank niet maar is het slechts een gevolg van niet kritisch kijken naar je processen). Maar het is voor mij niet zo interessant of banken dit bewust of onbewust hebben gedaan, het gevolg mag gewoon niet zijn dat klanten onnodig met rentederivaten worden opgezadeld en zij geleden schade moeten vergoeden (inclusief doorgevoerde opslagverhogingen vanwege het feit dat die niet betaald waren bij leningen met vaste rente). Dat dit laatste niet door Kifid wordt meegenomen is zeer kwalijk. Daarmee wordt aangetoond dat men weinig van de materie sn
michiel werkman
fverheesmichiel werkman
peterDaar moeten dus bewijzen van zijn. Als dat niet het geval is dan is hier sprake van een klassiek geval van mismatch tussen de bank als kredietverlener en als derivaten verkoper.
HJ
Joris Heijn
HJHet is inderdaad de vraag wat de rechtbank gaat doen op dit punt. Overigens zat de redenatie van Hoff iets anders in elkaar. Omdat ING Vd Mortel dwong om bij een flexibele lening ook een swap te nemen, hadden zij daar volgens hem een deugdelijke onderbouwing voor moeten geven. Oftewel, moeten onderbouwen waarom zij dachten dat het indekken tegen een stijgende rente noodzakelijk was. Zeker omdat de swaps bij een dalende rente zo negatief kunnen uitpakken. Het betoog was dus niet, zoals je wel eens hoort 'de bank wist dat de rente ging dalen en heeft daarom expres ondernemers volgestouwd met producten waarvan ze wisten dat die onder water zouden komen te staan.'
Hoff onderbouwde zijn rentestelling met allerlei macro-economische gegevens (oa dalend consumentenvertrouwen, start kredietcrisis, dalende wereldhandel etc.) die zouden moeten hebben gewezen op een dalende rente. ING stelde juist dat de rente op dat moment iets opliep en dat er veel turbulentie in de markt was. Omdat ze niet wisten wat de rente zou gaan doen, was het volgens hen juist goed om je in te dekken tegen een scenario van een stijgende rente.
HJ
Joris Heijnpeter
HJHJ
peterpeter
HJIndien je verkoopt moet je aflossing doen van 3 ton in lening met vaste rente of 3 ton in de lening met variabele rente en unwinding van 3 ton in de renteswap.
Jij stelt dat de klant een nieuw pand koopt. Dat lossen we als volgt op:
- handelingen uitvoeren zoals ik bij vorige stap beschreef
- nieuwe lening opvoeren met de nieuwe hoofdsom, nieuwe rentepercentage en nieuwe looptijden. Allemaal gebaseerd op financiering nieuw pand.
Klant lost dus af in de oude lening en krijgt nieuwe lening voor aanschaf nieuw pand. Heel gebruikelijk. Klanten hebben bij banken tig leningen lopen op deze manier. Niks nieuws aan, en de renteswap is helemaal niet flexibeler hierin. Overigens losten banken dit probleem altijd zo op, sinds de swapjes moest het allemaal ingewikkeld. Dacht je dat ze voor het jaar 2000 nooit panden kochten en verkochten?
peter
peterBij variabel en een swap weet je wat de rente zal zijn omdat je de swap gebruikt voor de nieuwe lening met een variabele rente.
Dus jij stelt dat als de klant 2 mio leent tegen een swaprente van 4% hij gewoon aan en verkopen kan doen waarbij hij renterisico afdekt tegen 4%. Bij een lening met een vaste rente zou dit niet kunnen. De klant moet dan 3 ton aflossen zodat hoofdsom lening 1,7 mio is, maar hij moet een nieuwe lening afsluiten van 3 ton tegen kennelijk een andere rente. Je zal dan wel de huidige swaprente bedoelen.
Situatie: Rente stijgt. Klant moet 3 ton unwinden. Daarvoor krijgt hij een positieve marktwaarde. Hoe groot is die? Dat is het verschil tussen de afgesloten marktrente en de nieuwe swaprente. Geen voor of nadeel dus
Als de rente daalt moet de klant een negatieve waarde betalen. Hoe groot is die? Ook het verschil tussen de afgesloten marktrente en de nieuwe swaprente. Geen voor of nadeel.
Dus je kan dit ook gewoon toepassen op de lening met vaste rente. Als de looptijd langer is dan van de nieuwe lening, dan kan dit inderdaad niet in de bestaande lening. Een tweede lening is dan nodig. Maar dan vergeet je volgens mij dat je renteswap ook niet op maat is en moet worden aangepast. Of via extension of via nieuwe 2e swap.
Het kan dus echt allemaal opgelost worden door te werken met leningen vaste rente.
Nando
Het zou dan misschien beter zijn te kijken, of er bijv idd een margin verklaring is ondertekend.
Aangezien er feitelijk wel sprake is van een positie waar margin voor is vereist.
Dus dan zou je ook verwachten dat er zo’n soort verklaring zou moeten zijn ondertekend, als mede daar ook nadrukkelijk op de risico’s moet zijn gewezen van zo’n overeenkomst. Als dat niet of onvoldoende is gebeurd, zou dat allicht misschien een punt kunnen zijn.
Een ander punt is misschien de vraag of het voor dit type ondernemer in beginsel überhaupt een zinvolle en nuttige hedge was om de totale exposure van de onderneming te verkleinen.
Want iets dat ooit een relatief makkelijk te begrijpen variable was namelijk dat de rente kon stijgen of dalen.
Wort door middel van een swap in fijten, eigenlijk een behoorlijke wir war aan variabele die tijdens looptijd van het contract mogelijk kunnen veranderen, met alle mogelijke gevolgen voor de betreffende ondernemer van dien. Dus zeker aangezien de bank juist ook deze producten ook heeft aanbevolen of zelfs heeft verplicht bij een lening met variable rente.
Kun je daar misschien best wel af vragen of dit soort producten, in sommige situaties, niet alleen maar de totale exposure en risico’s van de onderneming hebben vergroot ipv verkleind.
Daarnaast worden door dit soort structuren met swap constructies, dingen misschien ook gewoon onnodig gecompliceerd voor dit type ondernemer waardoor ook bijv specifieke riscio’s en exposure van de onderneming zelf misschien ook een stuk lastiger zijn om correct te beoordelen.
Zeker ook aangezien het hier geen bank, verzekeringsmaatschappij, hedge fund, of extreme grote
fverhees
henk
Nando
Idd als je naar de lange termijn rente grafiek gaat kijken en je berekend daar een mean of een soort van standard deviation van, wat natuurlijk wel een sterk versimpeld idee van denken is want de werkelijke wereld is natuurlijk een stuk meer complex. Maar dan zou je uit de historische data de kans dat de rente zo ontzettend laag zou komen te staan relatief klein kunnen noemen.
Maar zeker bij interest rate swaps schiet deze manier van denken zeker te kort, aangezien er door de swap een fat tail risk ontstaat, dat een van counterparties niet langer aan zijn swap overeenkomst kan voldoen. Vandaar dus ook dat de credit rating van de counterparties hier een erg belang rijkere rol gaat spelen. Ook is er daarom in veel gevallen verplicht om margin aan te houden als gerant stelling en evt aan te vullen als de positie in tegengestelde richting beweging ten opzichte van waarin de swap voorziet van een hedge. Wat natuurlijk ook betekent dat in geval deze margin positie als schuld word aangehouden met een andere waarde als onderpand het natuurlijk ook weer een bepaalde terugkoppeling kan hebben op de totale credit rating van de counterparty. Immers de totale schuld van de onderneming (etc) kan toe nemen als de swap in tegengestelde richting beweegt.
Waarbij het bijzonder lastig is om hier volledig correcte modellen voor te ontwikkelen om deze risico exact te beoordelen aangezien events als een stock market crashes of bijv de exacte risico’s van een bankruptcies zeker ook in het gebied van macroeconomics wiskundig niet volledig worden begrepen, (in sommige gevallen zijn daar theorieen op het gebied van behavioral economics en behavioral finance daar misschien soms nog wel beter in, echter zijn die weer erg moeilijk om uniform en exact wiskundig samen te vatten.)
Vandaar dat dan een soort vorm van een fat tailed risk distribution model vaak dan het meest geschikt is om dit soort risico's mee te om schrijven echter heeft dat als
fverhees
Nandopeter
fverheesMaar zolang niemand kan aantonen dat dit een beter product is, is het niet zinvol om aan te geven dat als de klant gewoon de rente betaalt er niks aan de hand is. Maar volgens mij zou je nu toch wel duidelijk moeten zijn dat er wel degelijk veel aan de hand is in de meeste gevallen:
1) Klanten moesten massaal tussentijdse liquiditeitsopslagverhogingen en debiteurenopslagverhogingen betalen. Waarom zou de klant dit risico willen nemen terwijl hij bij het standaardproduct lening met vaste rente dit niet loopt?
2) Klant heeft geen voordeel om 10 of 20% boetevrij af te lossen
3) Risico mismatches tussen lening en renteswap
Het verhaal dat niemand kon zien dat de rente fors zou dalen zou helemaal niet van toepassing zijn als de klant gewoon de lening met vaste rente had gekregen.
Het is dus een product wat helemaal niet door een productscan van de bank mag komen, want het biedt alleen maar risico's en geen voordelen. Ook de kostprijs is niet lager van de renteswap. Dat zou ook heel erg vreemd zijn, want de vaste rente heeft gewoon dezelfde swaprente als component van risicovrije rente. Wat is dan het belang voor de klant?
Dat die banken met leningen vaste rente met simpele tabelletjes werken en aflossingen niet doorwerken in de tarifering mag nooit een reden zijn om risicovolle derivaten te verkopen. De banken moeten gewoon leningen met vaste rente juist prijzen waardoor er helemaal geen verschil is in de kostprijs. Als de banken wel prijsverschillen zien is dat geheel haar eigen probleem en dan moeten ze de mismatches maar uit haar tariferingen halen.
Ik heb zelf heel veel renteswaps afgesloten. Dat waren partijen die renterisico wouden afdekken zonder dat er sprake was van uitwisseling
fverhees
peterniet meer willen aanbieden. Doodzonde, bij de huidige lage tarieven kun je als ondernemer je goedkoop financieren door een lening op Euribor te nemen en als je echt hogere rentes verwacht een langjarige swap af te sluiten voor onder de 1 procent. Maar ja, de banken durven niet meer. Terwijl de kans op een grote negatieve waarde door de lage vaste rentepoot nu zeer gering is.
peter
fverheesPs. Vreemd dat een compliance officer je op je donder geeft als je niet 100% rente afdekt. Niet de taak van een compliance officer, meer voor Kredietrisicomanagement.
fverhees
peterpeter
fverheesAls je dat gewoon als uitgangspunt neemt en dus snapt dat het product niet mocht worden verkocht, dan is overige discussies over wel of niet juiste advisering, opslagverhogingen, dat niemand wist dat de rente zou dalen, of werking product en risico's wel goed is uitgelegd etc helemaal overbodig. Als het product niet was verkocht dan hoef je deze vragen helemaal niet te stellen.
Alleen geschikt voor banken, vermogensbeheerders (zoals pensioenfondsen), verzekeraars, overheden, grote multinationals die rente goedkoper kunnen afdekken bij andere bank dan financiering en bereid zijn collateral te stallen moeten dit product kunnen gebruiken. Dat is een vrij selecte groep. Alles wat daaronder zit moet dit product helemaal niet willen, en er bestaat een prima product voor.
De verkettering is heel terecht, en het wordt hoog tijd dat de toezichthouders de verkoop gaan verbieden ipv zich druk maken hoe het proces moet worden ingericht mbt verkoop en advisering.
Nando
peterDat de swap zelf geen directe variable heeft die een rente opslag kan veroorzaken. Maar aangezien de swap zelf dus een negative marktwaarde kan krijgen tijdens de looptijd van het contract wat weer de totale creditiet waardigheid van de onderneming kan aantasten. Kunnen die meer indirecte variabele van de swap in sommige situaties dus uiteindelijk wel degelijk voor een rente opslag zorgen.
Op die manier fungeert de rente opslag dus eigenlijk als een soort van variable risicopremie van de swap die dan word verkend met toekomstige inkomsten.
Want denk er ook maar over na als je een bijv een situatie hebt met een swap en een variable euribor lening en bijv na 5 jaar vindt er een rente opslagplaats van laten we zeggen 2% voor bijv de gehele resterende looptijd.
Dat dit er dus voor zorgt dat er gedurende 5 jaar 2% extra rente door de ondernemer moet worden betaald, wat dus feitelijk daarmee dus een grotere vordering is op de toekomstige inkomsten van de ondernemer.
Wat dus als de aanpassing van de kredietwaardigheid idd volledig zou zijn toe te schrijven aan de swap (er kunnen daar natuurlijk ook meerdere factoren op van toepassing zijn wat het er zeker niet makkelijker op maakt) feitelijk dus als een risicopremie kan worden gezien die betaald word omdat de swap op dat moment een negative waarde heeft.
Daarnaast blijf ik echt zeggen dat ik gewoon echt niet de toegevoegde waarde zie van dit soort producten in deze situaties. Natuurlijk zijn er best situaties denkbaar waar een ondernemer misschien wel voordeel zouden kunnen hebben bij dit soort producten,
Maar volgens mij als dat afzet tegen de extra risico’s, exposure, restricties en de veel moeilijker te doorgronde constructies. Weegen de voordelen daar volgens mij gewoon echt niet op tegen de nadelen en al helemaal niet als ze worden verkocht als goed vergelijkbaar producten als een lening met een vaste rente.
O
peter
NandoEen Rabobank heeft helemaal niet een eenduidige mening hierover. De ene klant krijgt het wel op zijn bordje en de andere niet. Zal goed zijn als er een klant is die naar buiten treedt en aantoont dat de bank het heeft teruggedraaid bij hem. En daar zijn er genoeg van.
peter
petervedergeval = iedergeval
gedunde partijen= gefunde leningen
Nando
peterLeon
Vechten tegen een bank verlies je altijd en zinloos
Klaas-Jan
Weet niet wat de personeelsleden van bovengenoemde bank motiveert om ondernemers zo dwars te zitten. Ondernemers die de economie maken en in ieder opzicht gaande houden.