Er zijn veel vragen over hoe het mogelijk is dat er zo maar beslag gelegd kan worden op de bezittingen van journalist Eric Smit. Het verzoek van Nina Brink (aka Storms-Vleeschdrager) bij de Utrechtse rechtbank was gebaseerd op de 'enorme reputatieschade' die zij door de publicatie van Nina, de onweerstaanbare opkomst van een powerlady zou hebben geleden. 

 

Nina's advocaat Paul Russell wijst daarbij onder andere op de bodemprocedure die in februari aanhangig is gemaakt en waarvan in mei een herziene versie bij Smit op de deurmat plofte. De 'schade' die Nina meent te lijden, en mogelijk 'nog zal lijden', begroot ze voor het gemak op 200 duizend euro (volgens Brink het minimumbedrag). Met een opslag van 30 procent wordt het 260 duizend euro.     

 

Dan nu het verzoek:

 

'Storms wenst verhaal van haar hiervoor gespecificeerde vordering veilig te stellen en ten laste van Smit conservatoir beslag te doen leggen'.

 

Raadsman en Brenninkmeijer-telg Paul Russell, die in 2003 werd betrapt op kunstsmokkel en in 2009 aftrad als CDA-senator nadat de Hoge Raad had vastgesteld dat hij zich inderdaad daaraan had schuldig gemaakt, zorgt er vervolgens voor dat dit zo grondig mogelijk gebeurt zodat er op alle rekeningen en bezittingen beslag kan worden gelegd. Want: 'Storms heeft gegronde vrees voor verduistering, nu Smit het standpunt uitdraagt dat hij nimmer aan de veroordeling van schadevergoeding aan Storms zal en kan voldoen'. 

 

Of dit nu waar is of niet, Russell hoeft zijn stelling namens zijn goed betalende cliënte niet te bewijzen. Bij het beoordelen van een verzoek tot het leggen van een beslag hoeft de rechter zich alleen over de informatie te buigen die de aanvrager heeft ingediend. Die kan incompleet, valselijk of onjuist zijn, maar daar gaat de rechter op dat moment niet over. In Nederland worden dan ook vrijwel alle verzoeken tot het leggen van beslagen gehonoreerd.

 

En zo kan het dus zijn dat Smit, die in kort geding  over datzelfde boek op een enkel punt na volledig in het gelijk is gesteld, plat wordt gelegd met beslagen. Vreemd? Ja, deze praktijk is aan buitenlanders nauwelijks uit te leggen. Ook in Nederland zijn er al jaren geluiden te horen om de wetgeving hieromtrent te wijzigen. Recentelijk werd er nog een onderzoek gepubliceerd waaruit blijkt dat er een informatieplicht voor verzoekers van conservatoir beslag moet worden ingevoerd. 

  

Misbruik 

Het disproportionele karakter van het beslag schuilt hem niet alleen in de gekozen timing van team Brink (op vrijdagmiddag wanneer alles op het punt staat te sluiten, en precies bij de aanvang van de grote vakantie), maar ook in de verstrekkendheid van de beslagen. Welk redelijk belang is er immers bij gediend om de bankrekeningen van Smit te laten blokkeren opdat hij niet meer in staat is zijn rekeningen te betalen en boodschappen te doen? Geen enkel. 

 

Het beslag is dan ook pure pesterij en juridische intimidatie. Mijns inziens maken Brink en haar advocaat Paul Russell zich schuldig aan misbruik van ons juridisch systeem. Met het halen van recht heeft de actie immers niets te maken. Het gaat hen er louter om  Smit zoveel mogelijk op kosten jagen en hem als journalist de mond te snoeren. (Zoals Nina's echtgenoot Pieter Storms in dit interview bevestigt.)

 

Door dergelijk misbruik van juridische procedures dreigt de persvrijheid in gevaar te komen. Om die reden kreeg Smit onlangs steun van het Persrvrijheidsfonds. Het laat eens te meer zien hoe ver Nina en haar geduldig uren schrijvende advocaten bereid zijn te gaan. 

 

 

Het boek Nina. De onweerstaanbare opkomst van een power lady is hier te koop. 

 

Dat kan door een bedrag over te maken naar Stichting Muckraker. Het rekeningnummer van stichting Muckraker is 78.49.32.972 (Triodos Zeist).

De Stichting Muckraker wordt gefinancierd door donaties van particulieren die zich zorgen maken over de persvrijheid in Nederland. Zij helpt journalisten die slachtoffer zijn van juridisch machtsmisbruik en ondersteunt Smit.