
Het Slotervaartziekenhuis raakte begin 2013 de speelbal van ruzieënde aandeelhouders en staat daarmee symbool voor de meer dubieuze kanten van marktwerking in de zorg. Inmiddels is de oud-bestuursvoorzitter Aysel Erbudak het ziekenhuis volgens de rechter 1,7 miljoen euro schuldig en zit zij in Turkije. Lees meer
Multimiljonair Jan Schram uit Beverwijk en zijn beschermelinge zakenvrouw Aysel Erbudak kochten het in 2006 noodlijdende ziekenhuis, maar na Schram's overlijden in december 2012 blijkt de positie van Erbudak allesbehalve stabiel. Ze wordt geschorst na onenigheid met Achmea over het contract voor 2013 en belandt in een moddergevecht rond het ziekenhuis met Jan's broer Lex Schram en diens zoons Pim en Rob. Erbudak wordt met een dubieuze aandelenemissie buitenspel gezet waarbij Erbudak en haar kinderen - die aandelen houden in BV's boven het ziekenhuis - feitelijk worden onteigend. De Amsterdamse Ondernemingskamer doet onderzoek naar wanbeleid bij het moederbedrijf van het Slotervaart dat instemde met de aandelentransactie. Inmiddels is het ziekenhuis door zorgondernemer Loek Winter overgenomen, maar de rechtmatigheid van die overname en de daaraan voorafgaande aandelenemissie wordt nog betwist door de kinderen van Erbudak.
Uiteindelijk wint Winter de slag. Maar voor het ziekenhuis mag het niet baten. Op 25 oktober 2018 wordt het MC Slotervaart failliet verklaard.
Hoe zorgondernemer Loek Winter een imperium opbouwde
Erbudak knock out: strijd om het Slotervaart gestreden - of toch niet?
Notaris op vingers getikt in zaak Slotervaart
Aysel Erbudak wast (via KPMG) handen in onschuld
Rechter stelt Slotervaart in het gelijk in zaak tegen gevlogen vogel Erbudak
Erbudak vecht verkoop Slotervaart aan, met de FIOD op de hielen
Miljoenenclaims tussen Slotervaart en Erbudak
Notaris voor tuchtkamer wegens aandelenemissie Slotervaart
Onderzoeksrapport Slotervaart; sappige details, harde conclusies
Erbudak opent de jacht: nieuwe rechtszaak rond Slotervaart
Onderzoeksrapport Slotervaart; sappige details, harde conclusies
De aandelenemissie van het Slotervaart ziekenhuis was onterecht en er was sprake van belangenverstrengeling - luidt de conclusie van het onderzoeksrapport van Jan Willem van Andel in opdracht van de Ondernemingskamer. Een kunststukje vol bestuurlijke intriges, saillante details, maar ook met harde conclusies.
Niet gerechtvaardigd
De aandelenemissie, die momenteel onderwerp is van een nieuwe rechtszaak van Erbudak c.s. tegen onder meer Delta Onroerend Goed, was volgens Van Andel niet te rechtvaardigen. Die emissie vond plaats terwijl de familie Schram als beheerder van de aandelen van moederbedrijven Jeemer en Meromi van het Slotervaart haar aanbiedingsplicht richting Erbudak en kinderen nog na moest komen. Met alle opgegeven redenen voor de emissie - de problemen tussen financier ING en het ziekenhuis zouden ermee opgelost zijn, Erbudak zou effectief buiten de deur gehouden worden en onder meer Delta zelf zou erdoor afzien van het ineens opeisen van haar miljoenenvordering op het ziekenhuis - wordt de vloer aangeveegd. De werkelijke reden volgens Van Andel: 'Qua zeggenschap werd Meromi door de Emissie de facto kaltgestellt: zij verwaterde van 100 naar 0,36 procent. En dat is ook precies wat met de emissie beoogd werd.' De belangrijkste reden om die zeggenschap te verwerven is geen mysterie voor de onderzoeker, die hem rechtstreeks uit de mond van Lex Schram optekende: ' U denkt toch niet dat wij Erbudak gingen laten beslissen over de vraag of wij onze 26 miljoen zouden terugkrijgen of niet?'"U denkt toch niet dat wij Erbudak gingen laten beslissen over de vraag of wij onze 26 miljoen zouden terugkrijgen of niet?"Met betrekking tot de hele gang van zaken rond de emissie is er een speler die schittert door afwezigheid; niemand minder dan Pieter Kalbfleisch (wie?). De omstreden oud-rechter kwam de Raad van Bestuur in maart adviseren om de emissie plaats te laten vinden en daar vooral niet huisbankier ING over in te lichten. Opmerkelijk genoeg worden de - meermaals uitgelekte - vergaderverslagen van die bijeenkomsten in het geheel niet aangehaald in het verder uiterst gedetailleerde verslag. Dat is jammer, want zo blijven er vragen open. Het idee voor de emissie zou volgens het rapport ontsproten zijn aan het brein van notaris Niek Zaman van Loyens & Loeff. Maar wat had Pieter Kalbfleisch daar dan vervolgens over te adviseren? Zaman rechtvaardigt de aandelenemissie overigens als het rechtzetten van een 'foutje' van Jan Schram: 'Het financiële belang van Jan Schram in Slotervaartziekenhuis heeft derhalve van meet af aan bij Delta gezeten, terwijl - om wat voor reden dan ook - de zeggenschap in Slotervaartziekenhuis na de omzetting van stichting in BV op 1 juni 2007 bij Meromi terecht is gekomen, waarbij de aandelen Slotervaartziekenhuis om niet zijn verkregen. Het zou veel logischer zijn geweest als de zeggenschap - naast het financiële belang - ook bij Delta zou hebben gezeten. Door de conversie (lees: Emissie) wordt deze situatie recht gezet, doordat het financiële belang en de zeggenschap bij elkaar worden gebracht.' Van Andel stelt in reactie hierop dat het uiteenhalen van zeggenschap en financieel belang een bewuste keuze van Schram is geweest, die niet zomaar door een aantal kennelijk tekortgedane erfgenamen kan worden aangepast naar eigen inzicht.
Belangenverstrengeling
Lex' zoon Pim Schram was als bestuurder van Jeemer en Meromi gehouden aan zijn plicht om voor de belangen van die vennootschappen en al hun aandeelhouders op te komen. Dat hij dat met het emissiebesluit verzuimd leek te hebben was voor de Ondernemingskamer in oktober reden om hem te schorsen en het onderzoek in te stellen. Van Andel stelt in zijn rapport vast dat Pim ten onrechte besloten heeft tot de emissie en bovendien een dubbel belang had als indirect belanghebbende van familiebedrijf Delta. De verkoop van het ziekenhuis aan Loek Winter's MC Groep vormt volgens het rapport 'het sluitstuk' van de periode waarin Pim en Rob Schram in nauw overleg de macht binnen het Slotervaart naar zich toe trokken om de belangen van Delta met haar vordering van 26 miljoen optimaal te kunnen behartigen. Daarbij wordt opgemerkt dat Pim Schram willens en wetens de belangen van de jongste zoon van Erbudak als aandeelhouder in Meromi schaadde toen hij de deal met Winter sloot.Gucci, dure hotels en lopende rekeningen
Het rapport mag tot zover vernietigend lijken voor de familie Schram, Van Andel betracht zich in ieder geval moeite om zich in te leven in hun positie en verdiept zich dus ook pagina's lang in de escapedes van Aysel Erbudak. Geen onderdeel van de onderzoeksvraag, wel lekker leesvoer natuurlijk - met ter illustratie zelfs een rijtje creditcarduitgaven 'op de zaak'. Duizenden euro's gespendeerd bij Gucci en The Body Well - van Andel stelt droogjes dat niet aangetoond is dat deze uitgaven in het belang van het Slotervaartziekenhuis gedaan werden. In totaal zou Erbudak voor 140.000 euro aan creditcarduitgaven hebben gedaan ten laste van het ziekenhuis. Ook nam ze voor in totaal 980.000 euro aan voorschotten op. Voorts komen de investeringen van het ziekenhuis in IT-project Drimpy (200.000 euro) en de realisatie van een ziekenhuis in Turkije via het bedrijf Simed (1 miljoen euro) aan bod. Ook hier zou niet helder zijn of het wel om legitieme participaties van het ziekenhuis zou gaan, zoals Erbudak zelf stelt.
De geplaagde oud-directrice wil er zelf wel graag op reageren. 'Van Andel gaat eraan voorbij dat ik niet alleen ziekenhuisdirectrice was, maar ook eigenaar via mijn bedrijven. En net zoals bij alle bedrijven die Jan Schram en ik samen hebben gerund, gebruikte ik een creditcard van de zaak waarbij privé- en zakelijke uitgaven later verrekend werden. Dat was gewoon standaard. Iedere directeur heeft een creditcard van de zaak. In 2010 ben ik trouwens pas de creditcard van het ziekenhuis gaan gebruiken, omdat mij dat gevraagd werd.' Ook gaat van Andel in op de positie van Erbudak binnen de Raad van Bestuur, op een periode van bekoeling in de relatie tussen Schram en Erbudak omstreeks 2010 en de verschillende relletjes die ze doormaakt met medebestuurders en commissarissen. Het maakt, zo schrijft hij, de beslissing van de familie Schram om Erbudak koste wat kost buiten het ziekenhuis te houden via de onterechte aandelenemissie 'begrijpelijk'. Tegelijkertijd concludeert hij dat die emissie niet noodzakelijk was om Erbudak van een bestuursfunctie af te houden omdat daarvoor ook juridische wegen te bewandelen waren."Iedere directeur heeft een creditcard van de zaak"
6 Bijdragen
Lili
Zammanetje
Lili
ZammanetjeDirk Tax
LiliLili
Dirk TaxLili
Wetboek: Strafrecht Artikel: 225 Omschrijving:
1. Hij die een geschrift dat bestemd is om tot bewijs van enig feit te dienen, valselijk opmaakt of vervalst, met het oogmerk om het als echt en onvervalst te gebruiken of door anderen te doen gebruiken, wordt als schuldig aan valsheid in geschrift gestraft, met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vijfde categorie.
2. Met dezelfde straf wordt gestraft hij die opzettelijk gebruik maakt van het valse of vervalste geschrift als ware het echt en onvervalst dan wel opzettelijk zodanig geschrift aflevert of voorhanden heeft, terwijl hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden dat dit geschrift bestemd is voor zodanig gebruik.
3. Indien een feit, omschreven in het eerste of tweede lid, wordt gepleegd met het oogmerk om een terroristisch misdrijf voor te bereiden of gemakkelijk te maken, wordt de op het feit gestelde gevangenisstraf met een derde verhoogd.
Wetboek: Strafrecht Artikel: 226 Omschrijving:
1. De schuldige aan valsheid in geschrift wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zeven jaren of geldboete van vijfde categorie, indien zij gepleegd is:
in authentieke akten;
in schuldbrieven of certificaten van schuld van enige staat, enige provincie, gemeente of openbare instelling;
in aandelen of schuldbrieven of certificaten van aandeel of schuld van enige vereniging, stichting of vennootschap;
in talons, dividend- of rentebewijzen behorende tot een van onder de beide voorgaande nummers omschreven stukken, of in bewijzen in plaats van deze stukken uitgegeven;
in krediet- of handelspapier.
2. Met dezelfde straf wordt gestraft hij die opzettelijk gebruik maakt van enig in eerste lid vermeld vals of vervalst geschrift als ware het echt en onvervalst, dan wel opzettelijk zodanig geschrift aflevert, voorhanden heeft, ontvangt, zich verschaft, vervoert, verkoopt of overdraagt, terwijl hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden dat dit geschrift bestemd is voor zodanig gebruik.