De laatste maanden maken pijnlijk duidelijk hoe verweven de financiële markten zijn. De Amerikaanse dollar speelt daarbij een cruciale rol: beweegt de dollar, dan beweegt er veel mee. In dit kader is het interessant om te zien hoe de olieprijs zich ontwikkelt en wat voor een impact dit heeft op de wereldeconomie. Veel marktparticipanten zijn, gezien de recente reacties op de mondiale beurzen op de lage olieprijzen, van mening dat een dalende olieprijs slecht is voor de wereldeconomie. De hamvraag is of dit een juiste constatering is.

Daling

De algemene gedachte is dat dalende olieprijzen slecht zijn voor de werkgelegenheid, inkomens en dividendstromen. Wanneer we een aantal cijfers naast elkaar leggen, wordt dit beeld bevestigd. Werkgelegenheid die aan olie gerelateerd is daalde in sommige regio’s met circa acht procent.

de lage olieprijs is voor consumenten een zegen, een de facto overdracht van rijkdom

Daarnaast daalde het uurloon in deze sector grofweg met 10 procent. Bij verschillende oliebedrijven staat het dividend inderdaad onder druk. Noemenswaardig in dit kader is hoe Royal Dutch Shell tegen beter weten in probeert vast te houden aan haar lange historie van hoog dividend. Maar ook investeringen worden teruggeschroefd, wat invloed heeft op allerlei lagen van de economie. Aan de andere kant is de lage olieprijs voor consumenten een zegen. Deze de facto overdracht van rijkdom zorgt simpelweg voor een hogere koopkracht voor een extreem grote bevolkingsgroep. Daarnaast zullen fiscale en monetaire stimuleringsmaatregelen het effect alleen maar versterken. Het probleem is echter dat dit effect heel langzaam zichtbaar wordt. De first level thinkers zien echter eerst het negatieve effect en vergeten daarbij het langzaam aan kracht opbouwende positieve effect.

Saoedi-Arabië

Iedereen weet dat uiteindelijk een te lage olieprijs niet houdbaar is voor de olie-exporterende landen. Wanneer u aan Saoedi-Arabië denkt verschijnen er waarschijnlijk dure auto’s en te grote jachten in uw gedachten, maar ook dit bolwerk van ongelimiteerd buitensporig financieel gedrag staat behoorlijk onder druk. De tekorten in het land lopen op en voor het eerst moeten de forse financiële reserves worden aangesproken om gaten dicht te spijkeren. Dit is zonder enige twijfel een ommekeer in de mindset van de heren uit het Midden-Oosten; zelfs het machtige Saoedi-Arabië moet door zijn knieën.

zelfs het machtige Saoedi-Arabië moet door zijn knieën

Dit verklaart mogelijk de vreemde koersval tussen 21 en 24 augustus van dit jaar, waarbij de S&P 500 zo maar zeven procent aan waarde verloor. Bekend is dat sommige grote hedgefunds en vermogensbeheerders geconfronteerd werden met een vlucht naar cash door met name oliegerelateerde naties zoals bijvoorbeeld Saoedi-Arabië. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat er door veel partijen gebruik is gemaakt van de situatie. Een soortgelijk voorval heb ik meegemaakt voor het begin van de Golfoorlog van 1990. Beroemd en succesvol belegger Carl Icahn gaf onlangs aan dat de maffia een betere code of ethics hanteert dan Wall Street. Misschien heeft hij wel het gelijk aan zijn zijde. Wat een dalende olieprijs al niet teweeg kan brengen… Rest mij u een goed weekend te wensen. Jan Dwarshuis is senior asset manager bij Thirteen Asset Management AG, waar hij verantwoordelijk is voor het Thirteen Diversified Fund. Dwarshuis schrijft zijn columns op persoonlijke titel en wordt hier niet voor betaald. Ook betaalt hij niet voor het plaatsen van zijn columns. Professioneel houdt hij posities aan in grote Europese, Amerikaanse en Russische beursfondsen. De informatie in zijn columns is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde aandelen en is hij ook niet voornemens dat de komende 72 uur te doen.