
Jaarlijks gaan duizenden bedrijven en personen failliet. Vaak heeft dat grote gevolgen — en het gebeurt lang niet altijd even netjes. Lees meer
Toeleveranciers moeten nog maar hopen dat ze een deel van hun facturen betaald krijgen, werknemers dreigen op straat te komen en de gefailleerde ondernemer moet lijdzaam toezien hoe de bedrijfspanden, voorraden en wagenpark met een beetje pech tegen executiewaarde worden verkocht. Alle hoop is gevestigd op de door de rechtbank aangestelde curator die de volledige regie in handen krijgt van het afwikkelen van het faillissement.
De curator krijgt op basis van de 120 jaar oude Faillissementswet vergaande bevoegdheden: van het ontslaan van personeel, de verkoop van het bedrijf, het starten van juridische procedures tegen de gefailleerde tot het gijzelen van een bestuurder die niet meewerkt.
Maar doet de curator zijn werk wel goed? Wat is de verhouding tussen de boedelopbrengst, die hij binnenhaalt en zijn eigen declaraties (die ten laste van dezelfde boedel plaatsvinden). En wie houdt er toezicht op curatoren? Dat zóuden rechters-commissarissen moeten zijn, maar die hebben het krankzinnig druk en ontberen kennis. Follow the Money zet in op deze kwestie die al tientallen jaren door de rechtspraak, politiek en journalistiek ongemoeid wordt gelaten. We nodigen u uit om uw kennis en ervaringen met ons en andere lezers te delen.
Roger Lips strijdt niet alleen tegen zijn curatoren, maar ook tegen justitie
Verdachte van faillissementsfraude hoort strafeis: drie jaar
‘80 procent van de curatoren doet geen melding van faillissementsfraude’
Gebed zonder eind: de strijd tegen faillissementsfraude
FTM Audio - De bijna ongestoorde handel en wandel van faillissementsfraudeurs
De bijna ongestoorde handel en wandel van faillissementsfraudeurs
Waarom banken bij faillissementen altijd aan het langste eind trekken
Zo plukt de curator je als je bedrijf failliet gaat
FTM Audio - Dit is de schadelijkste wet van Nederland
Dit is de schadelijkste wet van Nederland
Opstelten rent achter faillissementsfraudeurs aan
Faillissementsfraude is een lucratieve business en wordt in slechts 2 procent van de gevallen aangepakt. Ivo Opstelten, minister van Veiligheid en Justitie, wil daar een einde aan maken.
De noodzaak is hoog: hoogleraar faillissementsfraude Tineke Hilverda gaf vorig jaar in haar oratie op de Radboud Universiteit Nijmegen aan dat er in 2011 bij drieduizend faillissementen – een kwart tot een derde van alle faillissementen - fraude werd geconstateerd door de curator. En dat de pakkans slechts 2 procent is terwijl de economische schade volgens justitie toch zo’n 1,7 miljard op jaarbasis bedraagt. De straffen zijn bovendien bescheiden: twee fervente faillissementsfraudeurs werden vorig jaar veroordeeld tot een half jaar gevangenisstraf. Het duo had de afgelopen jaren 244 probleem-bv’s opgekocht, onderhands betalingen opgestreken van de oude eigenaar en vervolgens de vennootschap kaalgeplukt met een onvermijdelijk faillissement tot gevolg. Lees hier meer over deze case.
Modus operandi
De modus operandi van failllissementsfraudeurs is simpel: eerst de boedel leegtrekken voor het faillissement – denk aan het wagenpark verpatsen, de bedrijfscreditcard misbruiken, het rekening courant maximaal benutten, courante goederen op krediet afnemen en de voorraden snel verkopen. Doel: zoveel mogelijk cash verzamelen. Het standaardrecept is vervolgens om nog voor het faillissement de boekhouding kwijt te raken zodat de curator nauwelijks houvast heeft en veel uren moet maken om de geschiedenis te reconstrueren. En daar wringt het, want de curator moet betaald worden uit de (leeggetrokken) boedel. “De curator is dan – begrijpelijk – niet geneigd kosteloos bergen werk te verzetten,” zei Hilverda destijds in Het Financieele Dagblad.
Administratieplicht
In Opstelten’s nieuwe voorstel wordt een aparte strafbaarstelling ingesteld zodra er aan de administratieplicht bij faillissement niet wordt voldaan. Nu kan een fraudeur nog steken laten vallen en ermee wegkomen. ‘Buiten die omstandigheden is de instandhouding van een onvolkomen administratie, en daarmee ook bewuste onwetendheid, straffeloos. Dit wetsvoorstel wil hierin verandering brengen vanuit de gedachte dat een onvolledige administratie vrijwel altijd nadelige gevolgen voor de rechten van schuldeisers kan hebben,’ aldus de Memorie van Toelichting.
Als het wetsvoorstel door het parlement komt dan ligt er een gevangenisstraf in het verschiet met een maximum van twee jaar.
Strafbaarstelling ook zónder faillissement
In het nieuwe voorstel wordt verder de bestaande strafbaarstelling aangescherpt met betrekking tot paulianeuze handelingen zoals het doen van buitensporige uitgaven vlak voor het faillissement of alle bezittingen overdragen aan een nieuwe bv waardoor de oude (plof)bv’s achterblijft met alle schulden en vervolgens failliet gaat. In het nieuwe voorstel hoeft er niet per definitie sprake te zijn van een faillissement. Frauduleuze handeling waardoor een onderneming in ‘ernstige financiële problemen’ komt kunnen leiden tot twee jaar gevangenisstraf. Als er sprake is van persoonlijke verrijking zelfs 4 jaar. Het is dan geen voorwaarde dat de vennootschap ook daadwerkelijk failliet gaat, de strafbaarstelling geldt ook als er een reddingsoperatie komt om de onderneming overeind te houden. Denk in dit geval bijvoorbeeld aan de hoofdverdachten in de Vestia-affaire.
Tweede kans
Opstelten deed in 2011 al een poging om faillissementsfraude effectiever aan te pakken. Hij introduceerde een systeem waarin notoire faillissementsfraudeurs worden geregistreerd en een verbod kregen om nog bv’s, nv’s, verenigingen en stichtingen op te richten. Die aanpak faalde, fraudeurs konden het verbod omzeilen.
5 Bijdragen
GAST
De teneur in de pers is er een van, alle faillissementen hebben een geurtje, het zijn allemaal fraudeurs dus het kan allemaal niet hard genoeg aangepakt worden. Sign of the times zong Prince ooit, het deuntje doet nog steeds opgeld.
EricSmit
GASTWe spreken elkaar op deze site het liefst bij de naam aan, dat vindt misschien wonderlijk, voor ons is dat een uitgangsprincipe. Inhoudelijk wil ik het volgende kwijt over uw reactie: maakt u me eens duidelijk hoeveel u van de huidige 98 procent fraudeurs die op dit moment met hun criminele acties wegkomen 'zielige gevallen' zijn, ofwel 'eeuwige optimisten'? Hoeveel schade denkt u dat de acties van deze groep van fraudeurs bij (kleine) ondernemers hebben veroorzaakt? Hoe boos zullen deze mensen zijn? Over passende deuntjes gesproken: heeft u wel eens van de band Rage Against the Machine gehoord?
Met vriendelijke groet,
Eric Smit
GAST
EricSmitU heeft gelijk, anoniem reageren is zo jaren 2000. Helaas hecht ik wel aan mijn privacy. U staat het mij ook toe om anoniem te reageren dus maak ik daar gaarne gebruik van. Ik realiseer me dat ik deze optie kan misbruiken door ad hominem te reageren, ik probeer dat niet te doen en respecteer en waardeer de tijd en moeite die U en Uw collega´s stoppen in deze site om nieuws te maken.
Dan inhoudelijk, U gaat er dus van uit dat in 98% van de faillissementen gefraudeerd is. Dan valt of staat alles bij de juridische term fraude, die niet eenduidig is maar goed.
Uw focus en werkterrein is met name gericht op de grote zaken en de bekende ´fraudeurs´ waar wij allemaal graag een stuk over lezen. U weet waarschijnlijk ook wel dat met dit wetsvoorstel geen extra pakkans wordt gerealiseerd daar waar het gaat om de grote jongens.
Helaas zullen de vele MKB-ers die geen jaarrekening meer hebben kunnen laten opmaken (geen centjes meer) eerder onder deze vrachtwagen terecht komen. Vandaar mijn stelling dat kwade trouw wordt aangenomen bij faillissement. Elders op deze site heeft Jesse Frederik nog een oproep gedaan om met een lichter faillissementsregime te komen, een chapter 11 model naar Amerikaans recht. Hoe zijn oproep zich verhoudt tot Uw mening weet ik niet maar ik zit dan eerder in zijn kamp ook al neem je dan fraudegevallen op de koop toe (als ik Uw redenering volg). Naar mijn mening is er ook nog zoiets als bedriegelijke bankbreuk en is de gedachte naief dat de curator het allemaal wel goed doet. Uit de praktijk weet ik dat er vele zaken onderhands door de curator aan bevriende partijen worden gegund. Dus in zoverre ben ik er professioneel bij betrokken, niet zozeer emotioneel zoals iemand anders opmerkte. Enige praktijkervaring kan geen kwaad bij het ontmaskeren van zaken die eigenlijk niet kunnen.
Met vriendelijke groet
Jaap Burgstra
Ik lees namelijk een heel ander artikel en denk dan: pure winst dat het gedrocht van de verouderde faillissementswetgeving wordt aangepakt.
Los van het feit dat curatoren nu eindelijk meer tools in handen krijgen om echt misbruik aan te pakken is de grote winst denk ik vooral dat er in Nederland eindelijk een soort "Chapter 9" komt.
Overigens helemaal off-topic maar leuk item in de docu "Iedereen journalist" over FTM.
Leuk om te zien dat er met zoveel betrokkenheid bij FTM wordt gewerkt aan items met enige relevante inhoud.
bos
mss idee? Opstelten ?
Koop die failliete bedrijven ook op zoals banken ?