"Maar waar het mis gaat in al die artikelen en YouTube filmpjes is, dat ze zeggen dat de banken uit niks geld hebben gecreëerd. Met andere woorden: dat ze geld geprint hebben. Dat is natuurlijk niet zo. Ze hebben een schuld en een tegoed gecreëerd."

Ja, het is een schuld en tegoed. Dat is correct. En inderdaad, het betreft -niet- het letterlijk printen van geld. Maar het is ook niet "uit het niets": het is gecreëerd op basis van de kredietwaardigheid van de klant.

"Als de mensen geen vertrouwen in zo’n bank hebben is het snel gedaan met zo’n bank. "

Hangt er een beetje vanaf. Als een bank solide is en solvabel, dan zal een kortstondige paniek bij het publiek niet genoeg zijn. Andere banken die wel inzicht hebben in de gezondheid van de bank of de centrale bank zullen de bank nog wel geld lenen.

"De bank kan met jouw geld doen waar ze zin in hebben. Dus vooral uitlenen. "
Nee, deze bewoording is dus niet correct. Het is niet zo dat als jij €100 naar een bank brengt, de bank die €100 vervolgens uitleent. Dat mag nu toch wel duidelijk zijn.

Ik denk dat ik nu begrijp waar de verwarring bij jou zit. Jij ziet "geld" nog als "ding", dat als zelfstandig iets gecreëerd moet/kan worden, los van schuld. Zoals de centrale bank/munt die briefjes drukt met daarop "100 euro". En je ziet dat wat banken creëren niet als "echt geld". Je ziet schuld niet als geld.

En dat is het misverstand.

Zodra je begrijpt dat schuld echt geld is, dat juist schuldgeld waarde heeft, zal alles op z'n plek vallen. Kan ik in volgende reactie nog wel wat over zeggen.

Schuld als geld is iets waar veel verwarring over is. Maar het is eigenlijk niet zo ingewikkeld. Er zijn in de wereld twee soorten mensen:
1) degenen die NU iets van een ander willen, maar er pas later iets voor terug willen doen
2) degenen die NU wel iets willen doen, in ruil voor een belofte dat ze in de toekomst iets terug krijgen.
In de interactie tussen die twee partijen ontstaan onderlinge schulden.

Als de boer NU een paar kilo vlees van de jager krijgt/koopt, in ruil voor de belofte dat de boer in de zomer een paar kilo graan terug levert, is er een schuldaanvaarding ontstaan. De boer heeft een schuld aan de jager. De jager heeft een schuldbewijs in handen. Dat schuldbewijs is wat waard. De jager kan er zelfs bij derden iets voor proberen te kopen. Hij kan bijv bij de timmerman een klusje laten doen in ruil voor die claim op het graan vd boer.

Alleen zijn die 1-op-1 schuldbewijzen niet echt universeel uitruilbaar. Je accepteert zo'n schuldbewijs, zo'n IOU alleen als je die boer kent en vertrouwt. Dat kan beter.

Dus wat doen banken? Die fungeren als tussenpersoon en creëren hun eigen IOU's, die wél universeel uitruilbaar zijn. In geval vd eurozone Euro's. Mensen die bij groep 1 horen, bijv ondernemers die een lening willen of mensen die een hypotheek nemen, krijgen in ruil voor hun eigen IOU richting bank (de lening), IOU's van de bank. Mensen die bij groep 2 horen, verlenen eerst hun eigen diensten in ruil voor die IOU's van de banken die rondgaan. En kopen met die IOUs weer iets.

De mensen die een lening genomen hebben bij een bank en IOU's van die bank gekregen hebben, gaan vervolgens aan de slag om euro's terug te verdienen, waarmee ze hun schulden weer inlossen. Bij het inlossen van die schuld verdwijnt het geld weer. Op die manier komen beide groepen soepeltjes bij elkaar. Er komt geen koning die gouden munten drukt aan te pas. Zo werkt het huidige geldstelsel niet. Alle euro's of dollars in omloop zijn ontstaan uit leningen bij banken.