Veel dank weer, Frederique en Daniël. Informatie roept vaak ook weer vragen op, die misschien ook het onderzoeken waard zijn?
Rutte roept al jaren dat het belang van NL bij de vestiging van buitenlandse grootbedrijven in NL ligt bij "banen, banen, banen." (die driewerf-mantra's lijkt een beetje WEF-newspeak te worden: testen testen testen, vaccin vaccin vaccin). We zien de "Zuidas" groeien met brievenbusfirma's, gefaciliteerd door advies- en advocatenkantoren. Maar tot hoeveel banen voor de Nederlandse burgers leidt dit eigenlijk? Welke invloed heeft dit op het NL Mkb? Dan bedoel ik beslist niet het dienstverlenend mkb, dat (indirect) gefinancierd wordt uit belastinggeld (zoals marketing en PR). Dat vind ik namelijk vaak rondpompen van geld en daarmee schijneconomie. Ik bedoel Nederlands maak-mkb zoals voedsel en gebruiksgoederen. Uiteindelijk afgenomen door consumenten. Tot nu toe ga ik ervan uit dat ca tweederde van het NL BNP wordt gevormd door het mkb. Lokale producenten met lokale afnemers kunnen een lokale of regionale economie draaien. Lokale of Nederlandse geldmotor. Maar toenemende globalisering en schaalvergroting leiden vaak tot buitenlandse overnames en daarmee gepaarde sluiting van NL vestigingen: voorheen de machine-industrie en nu bijvoorbeeld de farma en voedselindustrie. Zelfs toerisme (het dramatische FTM artikel over de Roompotisering bijv). Betekent dit nu dat lokaal MKB uiteindelijk plaatsmaakt voor buitenlandse brievenbusfirma's? En dat per saldo harde (lokaal rendement opleverende) economie vervangen wordt door diensteneconomie ten gunste van buitenlands kapitaal? Heb ik het mis dat "banen-banen-banen" voor de NL economie newspeak is voor "verlies-verlies-verlies" van de NL aan buitenlands big corporate kapitaal? Want als dit ongeveer juist is, dan is er toch een heel stevige discussie nodig over het behoud van het lokale MKB in plaats van juist het stimuleren van buitenlands grootkapitaal? Zeker na de dramatische coronamaatregelen.