
Baka zijn semi-nomadische jager-verzamelaars die voor hun levensonderhoud afhankelijk zijn van het regenwoud. © Survi
Prooi voor een jagend Wereld Natuur Fonds
Het Wereld Natuur Fonds probeert midden in het Congolese regenwoud met geld van Nederlandse donoren een nieuw nationaal park te stichten. Eentje waar mensen niet welkom zijn, zo blijkt, zelfs niet als ze er al sinds het begin der tijden wonen. ‘Ecoguards sloegen mijn broer met een machete en sneden in zijn rug, tot op het bot.’
‘Een stuk regenwoud waar de mens nog niet is gearriveerd. (Een gebied) waar nog nooit een boom is omgehakt.’ Zo karakteriseerde de Volkskrant enkele jaren geleden een afgelegen bosgebied in het noorden van Congo. Het bos van Messok Dja, een hotspot voor bedreigde diersoorten als de laaglandgorilla, de chimpansee en de bosolifant, wordt vaak omschreven als een van de laatste stukken ongerept oerwoud in Afrika. Wildernis in het hart van een rap veranderend continent. Het Wereld Natuur Fonds (WNF/WWF) doet haar uiterste best om dat zo te houden. De natuurorganisatie wil dat Messok Dja een permanente beschermde status krijgt.
Toch is Messok Dja minder idyllisch dan het lijkt. Er leven ook enkele honderden Baka-pygmeeën, semi-nomadische jager-verzamelaars die voor hun levensonderhoud afhankelijk zijn van de rijkdommen van het regenwoud. De Baka zijn de oorspronkelijke bewoners van het bos - hun geschiedenis daar gaat honderden jaren terug. In haar poging een natuurpark te stichten schendt het WWF veelvuldig de rechten van de Baka, stelt mensenrechtenorganisatie Survival International. Zo zouden door WWF gefinancieerde en getrainde ecoguards (bewapende boswachters) de Baka mishandelen en van hun land verdrijven. De ngo heeft de mensenrechtenschending tegen de Baka uitgebreid gedocumenteerd en haar onderzoek voorgelegd aan Follow the Money.
Meer dan honderd Baka, waaronder zes dorpshoofden, stellen in schriftelijke verklaringen dat de ecoguards hen van de ene op de andere dag kwamen vertellen dat het bos niet langer toegankelijk was. Dat ging niet altijd geweldloos. ‘Niet lang geleden kwamen de ecoguards naar het dorp en begonnen iedereen te slaan,’ verklaart een van de dorpshoofden. ‘Ze sloegen mijn broer met een machete en sneden in zijn rug, tot op het bot. Mijn moeder sloegen ze met een stuk hout.’
We lijden omdat het bos is afgesloten
Andere Baka zeggen dat ecoguards van het WWF hen met riemen of geweren sloegen. De ecoguards staken kampen in het bos in brand, vernietigden waardevol kookgerei en namen vlees in beslag. ‘Niemand heeft ons uitgelegd wat een park is en waarom ze ons dat hier willen opleggen. Ze vertelden alleen dat we niet langer het recht hadden om het bos in te gaan,’ verhaalt een van de Baka.
Toegang tot het bos is voor de Baka van levensbelang. De jager-verzamelaars doen vrijwel niet aan landbouw. ‘We leven van het bos: wilde mango’s, vis, vlees, wilde honing en cassave, alles. Ons voedsel komt van het bos,’ legt Suzanne, een Baka, uit. ‘Nu lijden we omdat het bos is afgesloten.’
Fiore Longo, een campaigner voor Survival International, die persoonlijk verklaringen afnam onder de Baka, zegt geen zicht te hebben hoe vaak de mishandelingen plaatsvinden. ‘Maar de angst blijft. Eenmaal mishandeld durft men niet meer terug het bos in.’

Slagtand voor sigaretten
De beschuldiging van Survival International is voor Follow the Money moeilijk te verifiëren zonder lokaal onderzoek. Volledig ongegrond lijkt die niet. De ecoguards waarnaar de Baka verwijzen, zijn officieel in dienst van de Congolese overheid, maar werken nauw samen met het WWF. In de praktijk is de scheidslijn tussen overheid en ngo moeilijk te trekken. Zo delen het WWF en de ecoguards sinds 2008 een permanente basis in het gebied om stroperij te bestrijden. Op de wagens van de ecoguards staat het logo van het WWF. En de natuurorganisatie zelf spreekt regelmatig over ‘WWF ecoguard(s)’. Ze maken een cruciaal onderdeel uit van het beschermingsplan dat het WWF voor Messok Dja heeft opgesteld. Voor de Baka staan de ecoguards dan ook simpelweg bekend als dobidobi, een afgeleide vorm van de Engelse afkorting WWF.
Vast staat dat sommige Baka betrokken zijn bij het jagen op zeldzame bosolifanten, een illegale activiteit waar momenteel drie tot vijf jaar gevangenisstraf op staat, maar die van oudsher een belangrijke rituele rol in het sociale leven van de Baka vervulde. Vandaag de dag leven de Baka in extreme armoede, aan de rand van de samenleving. Tegelijkertijd zijn ze betere jagers dan wie ook. Dat maakt ze vatbaar voor het beetje geld, de alcohol, of soms slechts de sigaretten die buitenstaanders over hebben voor een slagtand of zeldzaam stuk apenvlees.
Volgens het WWF handhaven de ecoguards simpelweg de lokale wet wanneer zij een Baka in Messok Dja arresteren op verdenking van stroperij. Maar Survival International heeft de afgelopen tien jaar op basis van onafhankelijke getuigenverklaringen een reeks gevallen gedocumenteerd waarbij de ecoguards buitensporig geweld gebruikten. Volgens de mensenrechtenorganisatie is er sprake van structurele mishandeling en intimidatie.
Het WWF erkent dat één van de ecoguards waar Survival International naar verwijst, betrokken is geweest bij een incident. De Congolese openbaar aanklager is bij gebrek aan bewijs echter niet tot vervolging overgegaan. Het WWF benadrukt dat het alle individuele beschuldigingen steeds uitvoerig heeft onderzocht, maar tot op heden geen misstanden vast heeft kunnen stellen. Volgens het WWF levert Survival te weinig concrete details aan, of zouden namen en plaatsen in sommige gevallen onjuist zijn. Survival stelt dat het volgens OECD-richtlijnen juist de verantwoordelijkheid van het WWF zelf is om grondig onderzoek te doen naar de sociale impact van zijn eigen beleid. De ngo wijst erop dat het WWF ondanks de herhaalde aantijgingen nooit een intern onderzoek is begonnen naar de structurele behandeling van Baka door de ecoguards.
Het is niet de eerste keer dat het WWF in opspraak komt vanwege de manier waarop het omgaat met de oorspronkelijke bewoners van Afrikaans regenwoud. In 2016 diende Survival International al een officiële klacht in onder de richtlijnen van de Organization for Economic Cooperation & Development (OECD). Het ging toen om een vergelijkbare situatie in Kameroen, waarbij ook Baka zouden zijn mishandeld en van hun land verdreven. In een historische beslissing werd de klacht gegrond verklaard en in behandeling genomen volgens de richtlijnen die de OECD voor multinationals hanteert. Daarmee kreeg ’s werelds grootste natuurbeschermingsorganisatie effectief dezelfde status toegewezen als bedrijven als Shell, Unilever of Coca-Cola. Mediation volgde, maar dat proces liep in 2017 stuk nadat Survival International zich terugtrok. Naar eigen zeggen omdat het WWF weigerde zichzelf te verplichten instemming van de Baka te zoeken voor de manier waarop natuurbescherming op hun land zou worden uitgevoerd.
Het natuurbeschermingsproject in Messok Dja wordt voor een belangrijk deel gefinancierd door de Nederlandse tak van het WWF. Elk jaar trekt WWF Nederland hier minstens twee ton voor uit, blijkt uit verschillende evaluaties en jaarverslagen. Sinds 2010 gaat dit in totaal om minstens 1,7 miljoen euro. Voor de periode 2017-2023 heeft het WWF daarnaast nog eens 3,5 miljoen euro gereserveerd, maken we op uit de begroting van een overkoepelend biodiversiteitsprogramma van de VN. Het Nederlandse Wereld Natuur Fonds haalt zelf bijna tweederde van haar inkomsten weer uit particuliere donaties.
IJzermijn in het oerwoud
In 2016 is de samenwerking tussen het WWF en de Congolese overheid officieel met vijf jaar verlengd. Het is onderdeel van een uitgebreid natuurbeschermingsprogramma in het zogenoemde TRIDOM-gebied. Dit Tri-National Dja-Odzala-Minkébé is een transnationaal bosgebied dat gedeeld wordt door Kameroen, Congo en Gabon. Het beslaat zo’n 10 procent van het totale Centraal Afrikaanse regenwoud (ruim vier keer Nederland) en bevat onder meer zeven nationale parken: Odzala en Pikounda in Congo; Mwagna, Ivindo en Minkébé in Gabon; en Nki en Boumba Bek in Kameroen. Naar schatting leven er 25 duizend bosolifanten en meer dan 40 duizend gorilla’s en chimpansees in het enorme gebied.
De vraag is voor hoe lang nog. Het aantal olifanten neemt dramatisch af, door onder meer de lucratieve ivoorstroperij. Daarnaast zijn er de afgelopen jaren meerdere houtkapconcessies uitgegeven door de Congolese overheid, heeft Kameroen plannen voor een ijzermijn in het regenwoud (compleet met een spoorlijn naar de kust) en is het de bedoeling dat er een waterkrachtcentrale van 600 megawatt in het regenwoud verschijnt. Ondertussen belooft een snelweg-in-aanbouw, die de Congolese hoofdstad Brazzaville met de Kameroense hoofdstad Yaoundé moet verbinden, nog meer natuurverlies.
Messok Dja is een cruciale ecologische schakel tussen de nationale parken
De pogingen van het WWF om Messok Dja een beschermde status te geven, zijn een reactie op al deze bedreigingen voor de natuur. In het 1456 vierkante kilometer grote bos van Messok Dja leven naar schatting 2000 grote mensapen en 200 tot 600 olifanten. Messok Dja is een cruciale ecologische schakel tussen de bestaande nationale parken en dient als buffer tegen de oprukkende ontbossing. Hiervoor probeert het WWF een integraal gebiedsplan op te zetten, in samenwerking met onder meer de lokale houtkap- en mijnbouwbedrijven. Zij moeten volgens de wet een vast deel van hun concessies beschermen. Het WWF probeert ze ervan te overtuigen dit deel in Messok Dja te plaatsen, omdat dat de hoogste natuurwaarde heeft
In de tussentijd stuurt het WWF de ecoguards aan om jacht te maken op illegale stropers. Volgens een natuurbeschermingsplan voor de regio, al in 2004 opgesteld onder VN-vlag, had het WWF expliciet op zich genomen ook de Baka te betrekken bij ontwikkelingen in het gebied. ‘WWF is involved in the empowerment process of marginalized Baka pygmies,’ valt er te lezen in dit document. De bevindingen van Survival International wijzen er echter op dat de WWF-ecoguards de Baka alleen maar meer marginaliseren. Met hun intimidaties maken zij het de Baka onmogelijk in hun traditionele levensonderhoud te voorzien. Dat kan de Baka verder in de handen van criminele stropersbendes drijven. Zo bereikt de natuurbeschermingsorganisatie juist het tegenovergestelde van wat het nastreeft, stelt Survival International.
Alle ballen op een park
Het WWF is niet de enige organisatie die geld stopt in Messok Dja. Naast de circa 5 miljoen euro die de Nederlandse natuurorganisatie hier over de jaren heen voor uittrekt, ontving het project tussen 2014 en 2016 ook ruim 117.000 euro uit Europa. Recent besloot de EU om nog eens 1 miljoen euro extra uit te trekken voor het nieuwe nationale park.
In het financieringscontract dat de EU hiervoor in juni met het WWF afsloot, en dat openbaar werd na een Europees wob-verzoek van Survival International, stelt Europa voorwaarden aan de manier waarop de beschermde status van Messok Dja tot stand moet komen. Zo benadrukt het contract expliciet dat vanwege het zelfbeschikkingsrecht van inheemse volken de Baka volledig horen deel te nemen in het beslissingsproces rond Messok Dja. Hierbij hanteert de EU de internationaal breed geaccepteerde regels voor Free, Prior and Informed Consent (FPIC). FPIC houdt in dat lokale gemeenschappen moeten instemmen met projecten op hun grondgebied, zonder onder druk te worden gezet (free), voordat het project begint (prior) en op basis van juiste informatie (informed). Dat betekent onder meer dat de Baka kunnen meebeslissen welke beschermingsstatus hun bos krijgt toegewezen. Dat kan een nationaal park zijn, met strenge regels voor bijvoorbeeld de jacht, maar ook een natuurreservaat, dat meer gebruiksmogelijkheden biedt, of een gemeenschapsreservaat, waarbij het beheer van het gebied bij de lokale bevolking ligt. Zelfs helemaal geen park zou tot de mogelijkheden moeten behoren.
Toch lijken zowel het WWF als de EU nadrukkelijk aan te sturen op een nationaal park. In de passage in het contract waar FPIC wordt besproken staat meerdere keren dat het hier een ‘toekomstig Park’ (sic) betreft. En hoewel het WWF in vrijwel alle publieke uitlatingen en juridische documenten de generieke term ‘beschermd natuurgebied’ hanteert, spreekt het in een intern rapport uit 2017 over het ‘toekomstig Nationaal Park Messok Dja’. Ook valt in al haar jaarrekeningen sinds 2013 te lezen dat de organisatie geld uittrekt voor het ‘Souanke Nationaal Park Republiek Congo’. Het voorgestelde Messok Dja park ligt in het Souanke district. Er zijn geen andere nationale parken gepland in deze regio. En de bedragen komen overeen met het bedrag dat het WWF volgens andere documenten voor Messok Dja uittrekt. Dit moet dus wel over het toekomstige nationale park Messok Dja gaan. Het is daarmee moeilijk vol te houden dat een nationaal park niet het hoofddoel van het project is.

Het streven naar een nationaal park hoeft op zichzelf niet verkeerd te zijn. Maar in combinatie met intimidatie, angst en geweld kan er nooit vrije toestemming gegarandeerd worden.
Dit is ook de conclusie van drie Congolese mensenrechtenorganisaties. In een gezamenlijke verklaring erkennen zij allereerst nadrukkelijk de bevindingen van Survival International dat de ecoguards van het WWF de Baka jarenlang hebben mishandeld. Maar stellen zij ook: ‘Het WWF en de Congolese overheid besloten het Messok Dja park te stichten zonder de lokale bevolking te raadplegen. Het recht van de Baka en Bakwele op vrije, voorafgaande en geïnformeerde toestemming is niet gerespecteerd. De gemeenschappen zijn sterk tegen het project en ze zijn boos omdat zij genegeerd zijn. (…) Mensen die in angst voor vervolging of geweld leven, kunnen niet vrijelijk toestemming geven.’
Als de mensen het niet willen, kun je niets afdwingen
Dit komt deels overeen met conclusies uit het interne rapport van het WWF zelf, waaruit blijkt dat het FPIC-proces nadrukkelijk verstoord is door de activiteiten van de ecoguards. ‘De gemeenschappen associëren ETIC [het project waar Messok Dja onder valt, red.] en het WWF met ecoguards, en daardoor met repressie tegen (grote) stroperij. (...) Hierdoor zijn veel leden van de gemeenschap, in het bijzonder inheemse groepen, terughoudend om deel te nemen aan bijeenkomsten. Uit wantrouwen hebben veel gemeenschappen ook afgezien van het in kaart brengen van de zones waar zij actief zijn.’
Meer opties dan een nationaal park
In een officiële reactie stelt het WWF dat het volledig gecommitteerd is de rechten van de inheemse bevolking te respecteren en te promoten. Maar Jaap van der Waarde, WWF’s projectmanager voor Messok Dja, geeft toe dat de organisatie een probleem heeft met het verkrijgen van toestemming van de Baka. Op de vraag of de WWF-ecoguards dit proces niet in de weg zitten, antwoordt hij dat dat het geval kan zijn: ‘Mensen denken dat er een park komt. Dat is niet goed gecommuniceerd.’
Volgens Van der Waarde is een nationaal park niet de enige optie. Na overleg met de Baka kan het net zo goed een gemeenschapsreservaat worden, of zelfs helemaal geen park. ‘Ik kan me voorstellen dat Messok Dja veel meer een co-managementvorm krijgt, met beheer voor lokale gemeenschappen. (...) Als de mensen het niet willen, kun je niets afdwingen.’ Het is de eerste keer dat het WWF expliciet erkent dat dit een optie is in het proces met de Baka.
De EU verklaart ondertussen dat de financiële steun aan Messok Dja tot doel heeft om de biodiversiteit in het TRIDOM-gebied beter te beschermen, juist ‘in het belang van de bevolking, inclusief inheemse groepen’. Een van de pijlers is daarbij expliciet de betrokkenheid en toestemming van de lokale bevolking.
Recent heeft het WWF drie lokale ngo’s ingehuurd om te onderzoeken hoe het verkrijgen van die toestemming het beste vormgegeven kan worden onder de Baka. ‘Het FPIC-proces is er niet ondanks, maar dankzij het WWF gekomen,’ verklaart het WWF. Survival International ziet deze stap juist als bevestiging dat hun langdurige druk op de zaak effect begint te hebben.
Naast de VN Verklaring over de Rechten van Inheemse Volken is het zelfbeschikkingsrecht van inheemse groepen onder meer gegarandeerd in Conventie-169 van de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO), het Verdrag betreffende inheemse en in stamverband levende volken in onafhankelijke landen. Nederland is een van de weinige westerse landen dat dit verdrag heeft ondertekend. Ook lokale Congolese wetgeving is van toepassing. Uit een analyse die de Congolese mensenrechtenorganisaties Observatoire Congolais des Droits de l’Homme (OCDH) heeft uitgevoerd – ironisch genoeg met financiële steun van de Europese Unie – blijkt dat een Congolese wet uit 2011 voorschrijft dat inspraak en het zoeken van goedkeuring van inheemse groepen altijd noodzakelijk is, voordat een project ook maar ‘overwogen, opgesteld, of geïmplementeerd’ kan worden. EU-steun voor een park dat zonder vrije inspraak tot stand is gekomen, zou verder mogelijk een schending van artikel 21 van het Verdrag van Lissabon zijn, waarin is vastgelegd dat EU-activiteiten buiten Europa de mensenrechten horen te respecteren. Sinds 1996 heeft het WWF ook in zijn eigen beleid opgenomen dat het de rechten van lokale gemeenschappen respecteert.
Weinig bewijs voor tastbare successen
Het terugdringen van stroperij en ontbossing in Afrika is belangrijk om de wereldwijde klimaatdoelen te halen en de biodiversiteit te beschermen. Het werk van het Wereld Natuur Fonds is daarbij hard nodig. De vraag is of het WWF momenteel haar doel niet mijlenver voorbij schiet door de Baka, die het bos het beste kennen, tegen zich in het harnas te jagen.
Het probleem is niet beperkt tot Messok Dja. In 2016 concludeerde de Britse ngo Rainforest Foundation UK na een uitgebreide analyse van 34 grote natuurparken in Centraal-Afrika dat die voor het overgrote deel leiden tot wijdverspreide landonteigening, conflicten en mensenrechtenschendingen. Tegelijkertijd blijven de aantallen olifanten, gorilla’s en chimpansees hard achteruitgaan. ‘Terwijl er het afgelopen decennium honderden miljoenen dollars in natuurbeschermingsprojecten in de regio zijn gestoken, is er weinig empirisch bewijs voor tastbare successen voor de natuur,’ was de harde conclusie van het onderzoek.

Een mogelijk alternatief: stel de lokale en inheemse gemeenschappen centraler. Zij zijn immers de beste natuurbeschermers, is veelvuldig aangetoond. In gebieden waar lokale gemeenschappen duidelijk juridisch eigendom over het land hebben, vindt twee tot drie keer minder ontbossing plaats. ‘Studies laten zien dat waar inheemse volken zorg dragen voor de bossen, de bescherming veel effectiever is,’ stelt ook Victoria Tauli-Corpuz, speciale VN-rapporteur voor de rechten van inheemse volken.
Tenslotte wonen zij er al generaties. ‘Onze voorvaderen hebben ons het bos toevertrouwd om in te leven,’ legt Suzanne uit. ‘Maar nu zijn er buitenstaanders gekomen die het bos hebben afgegrensd, zodat we niet meer kunnen gaan waar onze voorvaderen leefden. Zonder bos weet ik niet hoe we moeten overleven.’
Sociale ontwikkeling is niet de specialiteit van het Wereld Natuur Fonds
Van der Waarde erkent dat armoede een belangrijke oorzaak is van het verlies van natuur. Tegelijkertijd benadrukt hij dat sociale ontwikkeling niet de specialiteit van het Wereld Natuur Fonds is.
Gelukkig heeft het WWF eerder aangetoond van model te kunnen veranderen. Van der Waarde: ‘Vroeger ketenden we ons nog vast aan bomen. Tegenwoordig proberen we juist samen te werken met de houtkapbedrijven om de meest waardevolle stukken bos te beschermen.’ Wanneer de houtkapbedrijven niet als probleem maar als partners worden gezien, waarom de lokale bevolking dan niet ook? Het zou een belangrijke stap in de bescherming van de Congolese bossen betekenen.
52 Bijdragen
MaartenH 10
Opmerking: de foto boven het artikel van een zielig kijkend jongetje roept bij mij weerstand op om het verhaal te gaan lezen. Overmatig appelleren aan emotie leidt tot niets.
Matthijs2 5
MaartenHAnnemiek van Moorst 11
Matthijs2Mz59 7
Annemiek van MoorstMaar Survival International heeft de afgelopen tien jaar op basis van onafhankelijke getuigenverklaringen een reeks gevallen gedocumenteerd waarbij de ecoguards buitensporig geweld gebruikten. Volgens de mensenrechtenorganisatie is er sprake van structurele mishandeling en intimidatie".
Survival International ontkent dus niet dat de Baka zich aan stroperij schuldig maken, wat dus blijkbaar verboden is. Het "Maar" is in het citaat dus niet op zijn plaats. Ik heb de indruk dat de Baka willen blijven stropen, ondanks de wetgeving. Ik vind ook de uitdrukking "buitensporig geweld" wat vaag; een beetje geweld mag blijkbaar weer wel, als het maar niet buitensporig is.
Als er door de ecoguards "buitensporig geweld" is gebruikt, dan is dat iets voor de Congolese justitie. Of WWF moet eens met de ecoguards gaan praten.
Annemiek van Moorst 11
Mz59Mz59 7
Annemiek van MoorstAnnemiek van Moorst 11
Mz59Hans van der Kraan 3
Mz59"Survival International ontkent dus niet dat de Baka zich aan stroperij schuldig maken, wat dus blijkbaar verboden is. "
Wiens wetten zijn dat? Niet de wetten van de Baka. Die wetten hebben ze opgedrongen gekregen, denk ik. Zijn ze gehoord? Hebben ze meebeslist? Is het in hun stamraad democratisch besproken? Zou'k wel eens willen weten.
Alice Tromm 1
Matthijs2Dit geld ook voor al die "goede doelen", vooral "ontwikkelingshulp".
Bart Crezee 1
MaartenHWat ik met dit verhaal vooral ook heb willen laten zien is dat het traditionele model van natuurbescherming (waarbij grote gebieden worden afgesloten voor mensen, ook hen die er eerder al woonden) niet werkt in Centraal-Afrika, en waarschijnlijk juist contraproductief is. Het idee van 'ongerepte wildernis' zonder mensen is in veel plaatsen achterhaald, en we zullen die mensen dus ook expliciet bij het proces moeten betrekking, wil natuurbescherming enige kans van slagen hebben. Nog afgezien van de mensenrechten die uiteraard gelden. De situatie van het WWF en de Baka is daar heel illustratief voor, maar dat is geen exclusieve kritiek op het WWF. Dit geldt voor veel meer natuurbeschermingsorganisaties en - projecten.
MaartenH 10
Bart CrezeeWat het WWF betreft zou het interessant zijn om te kijken of zij de problemen erkennen, zo ja, of ze dat zien als incidenteel of structureel en in het laatste geval of er beleid is om er wat aan te doen.
Annemiek van Moorst 11
Bart Crezee[Verwijderd]
Annemiek van Moorst 11
[Verwijderd]MaartenH 10
[Verwijderd]Annemiek van Moorst 11
Ik vind het stuitend dat de EU zo weinig geld uittrekt voor behoud van bos in het algemeen terwijl iedereen weet dat de ontbossing enorm bijdraagt aan verlies van biodiversiteit en opwarming. Als inderdaad zoveel bos ontgonnen gaat worden, voor wegen, mijnbouw en waterkrachtcentrales, is dit een druppel op een gloeiende plaat. Er zal veel meer geld besteed moet worden aan behoud van het bos overal ter wereld. BETALEN - voor het behoud. Tenslotte hebben Europeanen eeuwenlang de landen in Afrika, Zuid-Amerika en Indonesië systematisch beroofd van hun grondstoffen en hout. Overleving vereist nu dat de EU zeer grote sommen geld gaat betalen voor behoud van het bos. Miljarden, geen miljoenen.
The Beyonder 3
Annemiek van MoorstMilieu issue's worden immers 'opgelost" door burgers bijv. van het gas te halen of aan elektrische auto's te helpen.
Op die manier blijven de bedrijven maximaal gestimuleerd. Er wordt verdiend aan het hakken van het bos, verdiend aan de bedrijvigheid die ervoor in de plaats komt en last but not least aan de energie transitie. Ideaal toch.
Groei en geld boven alles.
Maar goed het is niet zo simpel en helaas heb ik ook niet direct de oplossing anders dan gewoon niet doen.
Lydia Lembeck 12
Annemiek van MoorstIn de tweet:
You can help stop @wnfnederland and @WWF funding the abuse of Baka tribal people. Tweet them, Facebook them, or email via @Survival's website: https://www.survivalinternational.org/emails/messokdja … Thanks so much for spreading the word.
MaartenH 10
Annemiek van MoorstVan systematisch beroven van grondstoffen en hout is geen sprake. Men had weliswaar beperkt respect voor de inheemse bevolking, maar men was wel uit op duurzame exploitatie. Het idee was gewoon dat het ging om eigen grondgebied dat goed beheerd moest worden. Als je naar Indonesië kijkt, of eigenlijk Nederlands-Indië dan had je bij de Landbouwhogeschool Wageningen een grote en internationaal belangrijke afdeling Tropische Bosbouw. Daar was veel kennis over beheer van bossen en ook over het belang van bossen voor waterhuishouding en bodembescherming. Die kennis was er niet voor niets, die werd ook in praktijk gebracht. Voor het leegroven van bossen heb je die kennis niet nodig. Helaas is er na 1945 veel misgegaan als je het puur vanuit beheersoogpunt bekijkt.
Na 1945 is er sprake van neokolonialisme, dus niet langer kolonialisme vanuit landen/regeringen, maar vanuit bedrijven. Misschien is dat wel veel erger. In het oude kolonialisme was de bevolking weliswaar ondergeschikt maar werd er redelijk verantwoord omgegaan met 'het land'. In het neo-kolonialisme is de bevolking zogenaamd vrij, maar overgeleverd aan lokale machthebbers, die zich verrijken in samenwerking met bedrijven die alleen korte termijn winst nastreven. Daar is het leegroven pas goed begonnen.
Ik ben er voor om paal en perk te stellen aan die bedrijven. Alleen zoals ik al schreef, we hebben als Westen geen monopolie meer. Als wij het goed gaan doen betekent dat niet dat de slechte praktijken stoppen. Zijn de Chinezen beter wat dit betreft? Is het mogelijk om mondiaal afspraken te maken die effectief zijn? Ik ben niet optimistisch.
Ad Van Heeswijk 6
MaartenHMaartenH 10
Ad Van HeeswijkLydia Lembeck 12
MaartenHAnnemiek van Moorst 11
MaartenHWe zullen dus ook moeten betalen om bestaande bossen waaronder de Amazone en in dit geval Congo te behouden omdat we anders allemaal ten onder gaan. Biodivers slaat ook op de mens.
MaartenH 10
Annemiek van MoorstAnnemiek, dat is veel te simpel gedacht. Je moet denken in termen van macht, wie trekt er aan de touwtjes. Kijk naar de laatste ontwikkelingen van het klimaatakkoord. Wie blijven er buiten schot? De macht, de grote bedrijven die achter de schermen onze politiek bepalen omdat onze vertegenwoordigers helemaal onze vertegenwoordigers niet zijn, maar doen alsof. Als het gepeupel zo nodig wat wil, dan moeten ze zelf maar krom liggen. "We" bestaat helemaal niet.
Als "we" wat willen, dan zullen we grip moeten krijgen op de macht, want die hebben we nauwelijks en onze democratie is een fopspeen - "we" hebben niks te vertellen. Het grote geld bepaalt wat er gebeurt. Als "we" ergens boos over zijn en vinden dat het anders moet is dat een oprisping waar vakkundig mee wordt om gegaan. "We" denken dat we onze zin krijgen, maar even later blijkt het toch weer business as usual te zijn. En "ons" geheugen is kort.
Annemiek van Moorst 11
MaartenHhttps://ec.europa.eu/info/law/better-regulation/initiatives/ares-2018-6516782_en
Hier mijn feedback:
https://ec.europa.eu/info/law/better-regulation/initiatives/ares-2018-6516782/feedback/F16097_en?p_id=343654
MaartenH 10
Annemiek van MoorstAnnemiek van Moorst 11
MaartenHIk probeer er nog wat aan te doen.
Er zijn ook rijke mensen en grote bedrijven die er wat aan willen doen.
We Have to Save the Planet. So I’m Donating $1 Billion.
I will give this sum over the next decade to help accelerate land and ocean conservation around the world.
https://www.nytimes.com/2018/10/31/opinion/earth-biodiversity-conservation-billion-dollars.html
MaartenH 10
Annemiek van MoorstAnnemiek van Moorst 11
MaartenHKapitalisme/neo-liberalisme en ruling door grote bedrijven, ontbossing, klimaatverandering en afscheid van fossiel, agribusiness en verwoesting van de planeet, ontmenselijking zijn allemaal aan elkaar gerelateerd. Dit zou allemaal moeten worden aangepakt als een geheel.
Kijk naar de reacties op FTM Selectie vandaag van klimaatontkenners (lezers dus) en je ziet dat er nog heel wat werk te verzetten is om ook maar enigszins de goede kant op te gaan.
Men zet zich af tegen MSM maar leest nog veel ergere prut.
Annemiek van Moorst 11
MaartenHEr is helaas nooit respect geweest voor de oorspronkelijke bevolking. Of het nu de natives c.q. Indianen in Amerika waren of inheemsen in tropische gebieden. Ze moesten 'normaal' worden: christelijk; kinderen werden bij hun ouders weggehaald.
Bedrijven - VOC vroeger - zijn vele malen erger geworden door meer geavanceerde machines. Je knipt een boom nu zo door. Je graaft vele malen sneller een mijn. Explosieven zijn ook handig. Het zijn dus meer de tools die dezelfde hebzucht en vermeende superioriteit nu nog rampzaliger maken.
En nee, ik ben ook niet optimistisch. China ontbost ook op grote schaal in diverse landen.
Wilco 8 4
Alice Tromm 1
Wilco 8Marla Singer 7
Het maakt ze niet uit wat er in het echt gebeurd. Als het verhaaltje er maar mooi uitziet samen met de foto's op het jaarverslag en de PR brochures.
Annemiek van Moorst 11
Marla SingerHet probleem is m.i. dat de Congolese ecoguards de Baka als minderwaardig zien. En dat wordt door de Congolese overheid niet gecorrigeerd. Naar beneden trappen is altijd makkelijk - voorbeeld doet volgen. WWF moet zich in allerlei afspraken houden - wat ze niet doen (consultatie Baka) - en de ecoguard corrigeren - wat ze niet of onvoldoende doen vermoedelijk omdat ze bosolifanten belangrijker vinden dan Baka en omdat ze inderdaad liever met een succesverhaal komen.
Mz59 7
Annemiek van MoorstAnnemiek van Moorst 11
Mz59Mz59 7
Annemiek van MoorstOp de vliegvelden wordt gecontroleerd op illegale import van ivoor etc., dat moet ook.
En een min omdat ik uit het artikel citeer? Wat een onzin.
Annemiek van Moorst 11
Mz59Maar de Baka zijn geen stropers. Alles wat gebeurt is de schuld van de WWF die gewoon moet opzouten daar. Ik zal direct nog e.e.a posten van Survival International dat nog duidelijker is in dit verband.
Mz59 7
Annemiek van MoorstAnnemiek van Moorst 11
Mz59Drugshandel is juist wel te rechtvaardigen omdat er altijd gebruikers zullen zijn - precies de reden om het te legaliseren.
Mz59 7
Annemiek van MoorstDus de Congolese wet is in strijd met allerlei verdragen? Ik snap nu niets meer van het artikel.
Wilco 8 4
Mz59De levenswijze van de baka ineens zien als illegale stroperij is zo iets.
WNF heeft de spelregels veranderd, dat kan en mag niet.
Mz59 7
Wilco 8Dat is toch de Congolese wet? En die is niet door WNF geschreven. Hoe de Congolese wet is ontstaan weet ik ook niet.
Wilco 8 4
Mz59De handhavers worden betaald door WNF, dan is dit voor mij 1 en 1 optellen om op twee te komen.
Mz59 7
Wilco 8Wilco 8 4
Mz59Echter zoals het artikel aangeeft leven de baka op traditionele wijze. Tja, wie heeft dan gelijk?
Wat mij betreft toch de baka.
Wilco 8 4
Annemiek van MoorstIn dit geval vind WNF dieren belangrijker dan mensen die er al heel lang wonen.
En ze schenden veel afspraken.
Hans van der Kraan 3
Gotgloeiende halleluja. De Baka zijn weer de pineut. Als het niet vroeger al de Bantoes waren die hen (veel) terroriseerden, dan zijn het dus nu de eco-guards. Van zelfde komaf?
Enige duizenden mensen die al eeuwenlang in volstrekte harmonie met de natuur leven delven, op termijn, weer het onderspit. Nee, geen zorgen ik ben niet de aanhanger van het gemakzuchtige denken over de "Edele Wilde", maar de Baka komen/kwamen aardig in de buurt.
Wie zich wat wil informeren over de leefwijze van de Baka, die moet proberen de film "Baka" (1996) te zien. Een verbazend meesterwerk van 55 minuten gemaakt door Thierry Knauff. Járen geleden gezien in het Filmmuseum (toen nog in het Vondelpark te Amsterdam, thans Eye) We kwamen de zaal in een soort verbaasde stilte. De tranen sprongen in de ogen ... Zo ongeveer.
Jaren later was ik in Parijs om een tentoonstelling te zien van de Fondation Dapper. Daar stonden twee beelden gemaakt door de Baka of een andere vergelijkbare stam. Dat weet ik niet precies meer. Maar de indruk was enorm! Zelden zoiets moois gezien. De gemiddelde moderne kunstenaar mag zijn fröbelwerkjes van mij meteen in de kachel gooien.
Oh.. Over film gesproken. Ik kan niet nalaten de filmer Theo Regout te memoreren. Regout? Ja, van dat aardewerk, inderdaad.
Linkje voor de liefhebbers:https://www.eyefilm.nl/collectie/zoeken-en-kijken/dossiers/wondere-wereld-de-reisfilms-van-theo-regout
Onderkant pagina.
Op basis van zijn reisfilms is een compilatiefilm gemaakt. "Afrikaans Avontuur" (1998) (75 minuten)in die film komt de familie Regout ook de "kleine mensen van het woud" tegen.
Nostalgische blik op verdwenen Afrika. Onbevreesd kon men toen, mits gefortuneerd, met gemak door Afrika reizen.
De ontmoeting tussen de boomlange dames (let op hun kleding) en de kleine mensen na 1:03:10 ongeveer. De familie is net klaar met het opbouwen van de klamboebedden.
Sommige natuurzeloten stellen natuur soms boven de mens.
Tja,
Annemiek van Moorst 11
Hans van der KraanTheo van Ingen 4
Hebben wij met de Kelten en Indianen toch ook gedaan.
Gert Laman 2
Alice Tromm 1
Ik kende Tim Wellington en John Ralston persoonlijk. John is vermoord door de 5de Brigade van Mugabe omdat hij op spoor kwam dat de stropers door de regering werden betaald. Ook Sharon Pincott die voor 13 jaar de olifanten in Hwange national Park bestudeerde, werd bedreigd en moest het land verlaten. Johnny Rodriques die ook de connectie vond tussen de olifanten die vergiftigd werden door cyanide gif en de Chinezen, moest na aanslagen op zijn leven, vluchten.
http://africaunauthorised.com/?p=2620
[i]In 2010 the World Wildlife Fund had an annual income of £457 million making it one of the richest NGO’s in the world and well positioned to tackle the problems besetting African wildlife but alas that is not so.
In just one shindig, masquerading as a conference this useless entity probably expends more money than the budget for the entire Department of National Parks in an era when the men on the ground did little talking and a lot of walking.[/I]
En de WNF deed niets, geen hulp, geen kritiek. Maar spendeerde tijdens een congres meer geld dan de begroting voor de het gehele departement van de National Parks in Zimbabwe.
Congres = dure diners en 5* hotels.