Wie het Financieële Dagblad van vanochtend heeft gelezen, krijgt de indruk dat de Rabo-top het boetekleed wil aantrekken. De vraag is of de bestuurders onder dat boetekleed niet een leugenpak dragen. De krant meldt dat 30 handelaren zes jaar lang de rente hebben beïnvloed. Dat is geloofwaardig maar daar blijft het niet bij. Rabobank stelt ook: ‘Zij deden dit voor eigen gewin.’ Dat kan natuurlijk niet waar zijn. We hebben het over werknemers van de Rabobank die ook werkten vanuit kantoren van de Rabobank. Zulke mensen laat je niet vrijuit gaan met hun bonussen wanneer je er achter bent gekomen dat ze niet voor jouw bedrijf maar voor hun eigen privé bedrijfjes hebben gewerkt.

Waarom zijn die bonussen indertijd aan de handelaren toegekend?

Waarom zijn die bonussen indertijd aan de handelaren toegekend? Het zal toch niet zo zijn dat de Rabobank bonussen toekent aan mensen die op het Rabokantoor louter met hun eigen zaken bezig zijn?  En vervolgens daar ook nog een voor bonus krijgen, omdat zij zo goed voor zich zelf hebben gezorgd? Dat kan toch niemand geloven. Die bonussen kunnen uitsluitend zijn toegekend omdat de betreffende handelaren stevige winsten voor de Rabobank hebben gemaakt. Anders zou de Rabobank zonder enige verplichting vrijwillig giften aan vriendjes hebben uitgedeeld. En dan rijst de vraag of er in de top van de Rabobank niet mensen met de handelaren hebben mee gelift.

Zwijggeld mag gehouden worden

Ook het feit dat de met oplichtingspraktijken verdiende bonussen niet terugbetaald hoeven te worden maakt de stelling dat de heren alleen voor zichzelf werkten uiterst ongeloofwaardig. Die bonussen vallen uiteraard onder de overeengekomen arbeidsvoorwaarden van de handelaren. Wanneer de Rabobank de bonussen in civiele procedures zou terugeisen zouden die zich verweren met de stelling dat zij juridisch alle recht hadden op de bonussen. Dat argument is dan helaas juist. Ze zouden ook ongetwijfeld kunnen aantonen hoeveel de Rabobank met de rentemanipulaties had verdiend. En naar alle waarschijnlijkheid zouden ze ook kunnen aantonen dat de top van de Rabo van de praktijken afwist. Het niet opeisen van de bonussen kan daarom volgens mij simpelweg beschouwd worden als het betalen van zwijggeld. Pieter Lakeman is onderzoeker en adviseur en voorzitter van Stichting onderzoek Bedrijfs Informatie SOBI.