
© Lynne Brouwer / Follow the Money
Rekenkamer: Meer dan de helft van STAP-subsidies kwam verkeerd terecht
De STAP-regeling krijgt ervan langs in een nieuw rapport van de Algemene Rekenkamer. De 184 miljoen euro die in 2022 is uitgetrokken om Nederlanders een betere positie op de arbeidsmarkt te geven, kwam voor meer dan de helft terecht bij mensen die de subsidie niet nodig hadden. Ook sluiten veel opleidingen niet goed aan op de arbeidsmarkt, concludeert het rapport.
Iedere derde woensdag in mei is het zover: ministeries leggen verantwoording af voor de financiën en het beleid van het voorgaande jaar. De Algemene Rekenkamer controleert of het geld zinnig, zorgvuldig en zuinig is uitgegeven. Dit jaar was bij het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) het veelbesproken STAP-budget aan de beurt.
De conclusie liegt er niet om: STAP maakte de beloftes onvoldoende waar, en het is maar de vraag of de krappe 200 miljoen euro rechtmatig is besteed.
Onder STAP (Stimulering ArbeidsmarktPositie) kunnen volwassenen tot de pensioenleeftijd eens per jaar een subsidie van maximaal 1000 euro aanvragen voor een cursus of opleiding die hun positie op de arbeidsmarkt verstevigt. De regeling is de opvolger van de fiscale aftrek van scholingsuitgaven.
De oude regeling zou fraudegevoelig zijn, en daarbij moest STAP leren op kosten van de overheid toegankelijker maken. ‘De aanvraag is minder complex, de burger hoeft geen scholingskosten voor te schieten en een eigen bijdrage is enkel vereist voor scholing die meer kost dan duizend euro,’ staat in een Kamerbrief van februari 2022.
Achteraf blijkt dat wensdenken: STAP verdwijnt vanaf 2024 en heeft daarmee slechts twee jaar bestaan. Volgens de Rekenkamer sluit de regeling onvoldoende aan op de arbeidsmarkt, bereikt zij in absolute zin minder mensen dan de vorige regeling en komt ruim de helft van het budget terecht bij mensen die ook zonder subsidie een opleiding hadden kunnen volgen.
Na aanscherping van de regels kun je nog steeds ‘christelijk paardencoach’ worden of je hondenangst leren overwinnen
STAP heeft sinds de lancering een problematische reputatie. ‘Een cursus Photoshop op kosten van de overheid – is dat de scholing die de arbeidsmarkt nodig heeft?’ kopte Trouw in maart 2022, nog voor de eerste cursisten hun brevet ophaalden. ‘Jezelf ontdekken in Parijs? Het kan op kosten van de overheid,’ meldde RTL Nieuws vijf maanden later.
Met een beroep op de Wet open overheid (Woo) vroeg Follow the Money afgelopen januari alle aanvragen van het STAP-budget op. Daaruit bleek dat 58 procent van het gehele budget, ruim 105 miljoen euro, bij de twintig grootste opleiders van Nederland terechtkwam. Zo verdiende zelfbenoemd ‘Misss Bitcoin’ Madelon Vos in een paar maanden ruim twee miljoen euro. De meeste bijscholing werd gevolgd in digital marketing en sales (19,1 miljoen euro), coaching (19,1 miljoen euro) en uiterlijke verzorging (8,3 miljoen euro).
Spiritueel kosmoloog
STAP werd in januari 2022, na tal van publicaties en verschillende Kamervragen, tijdelijk stilgelegd. Het ministerie deed onderzoek naar mogelijk misbruik van de regeling: naast de twijfelachtige inhoud van cursussen, boden sommige opleiders bij aanmelding dure cadeaus en cashback aan. Hierop scherpte de minister de regels voor dit soort gulle marketingtrucs aan. Ook kwam er een limiet op het aantal cursisten per opleider.
Vanaf maart konden leergierigen zich weer inschrijven, maar nog steeds zijn er in het zogeheten scholingsregister tal van cursussen met een hobbyachtige bijsmaak te vinden. Zo kan men zich omscholen tot spiritueel kosmoloog, zich van zijn of haar hondenangst laten verlossen of ‘christelijk paardencoach’ worden. Ook ‘De kracht van je lichaam inzetten voor next level zingen,’ behoort tot de mogelijkheden.
Opleiders beoordelen zelf of hun cursussen gericht zijn voor de arbeidsmarkt – een eis om toegelaten te worden tot de subsidieregeling. Pas achteraf beoordeelt het ministerie of dat klopt. Dit controleproces was volgens het Rekenkamerrapport in 2022 nog in ontwikkeling. In een enquête die de Rekenkamer uitzette onder 10.000 willekeurige STAP-cursisten draaide een deel van de respondenten niet om de hete brij heen: 4 procent van hen gaf aan een STAP-cursus te volgen als ‘hobby’.
Die vrije interpretatie van het woord ‘arbeidsmarktgericht’ is niet het enige probleem van de regeling, concludeert de Rekenkamer nu. Hoewel STAP een bredere doelgroep moest bereiken dan haar fiscale voorganger, slaagde de regeling er volgens het rapport onvoldoende in om groepen te bereiken die de bijscholing het hardst nodig hebben: 60 procent van de geënquêteerden gaf aan dat zij de cursus ook zonder subsidie zouden hebben gevolgd.
‘Omdat er geen concrete streefcijfers aan de regeling zijn verbonden, is onduidelijk wanneer STAP geslaagd is’
Juist kwetsbare groepen, zoals laagopgeleiden, flexwerkers en 55-plussers, vielen te vaak buiten de boot. Instrumenten die laagopgeleiden en mensen met onvoldoende digitale vaardigheden op weg moesten helpen, zoals de ‘STAP-ontwikkeladviezen’, zijn bovendien niet genoeg benut.
Onder het STAP-budget maken in absolute zin minder mensen gebruik van bijscholing dan onder de eerdere regeling, de fiscale aftrek. In 2022 kregen ruim 216 duizend mensen een scholingsbudget, terwijl het belastingvoordeel voor bijscholing in het laatste jaar door 300.000 mensen werd ingezet.
Lof voor ‘actieve’ minister
De Rekenkamer heeft niet alleen maar kritiek. Het college is positief over de actieve houding van minister Van Gennip. ‘Wij constateren dat de minister actief toezicht houdt op de STAP-regeling en dat zij de Tweede Kamer hierover informeert. De minister verzamelt actief informatie over het bereik en de uitvoering van de STAP-regeling en stuurt bij op basis van signalen van misbruik en oneigenlijk gebruik’, staat in het rapport.
Ondanks alle minpunten geniet het STAP-budget de voorkeur van de Rekenkamer: ‘In algemene zin vinden wij het positief dat de minister de fiscale regeling vervangt door een uitgavenregeling zoals STAP. De regeling wordt daardoor toegankelijker, beter controleerbaar voor het parlement en de minister is zelf verantwoordelijk voor de uitgavenbeheersing.’
Een verbeterpunt voor de minister: het is volgens de Rekenkamer onduidelijk wanneer STAP haar doelen behaald heeft, omdat er geen concrete streefcijfers aan de regeling zijn verbonden. ‘Hierdoor is het niet duidelijk wanneer STAP geslaagd is.’, staat te lezen.
Inmiddels heeft het kabinet besloten de regeling per 2024 af te schaffen. ‘Mocht de minister op een ander moment met een nieuw instrument scholing willen stimuleren, dan kunnen de lessen van de STAP-subsidie hierbij benut worden’, besluit de Rekenkamer in het nawoord.
Reactie Van Gennip: ‘ik ga strenger zijn’
Update 11.23 uur – Ministers geven op ‘gehaktdag’ altijd een reactie op de bevindingen van de Rekenkamer. Minister Karien van Gennip (SZW, CDA) laat bij de presentatie van het rapport weten ‘blij te zijn’ dat de Rekenkamer STAP een goede vervanging van de fiscale aftrek vindt. Ze erkent dat STAP er niet in slaagt de juiste doelgroepen te bereiken.
‘Uw schatting dat de STAP-regeling bij minder dan de helft van de gebruikers leidt tot extra scholing, noopt tot gerichte maatregelen en – zoals is voorzien – tot blijvende monitoring.’ Het bereiken van de groep praktisch opgeleiden (maximaal mbo-niveau 1) en flexwerkers heeft de ‘blijvende aandacht’ van de minister.
Om STAP beter aan te laten sluiten op de arbeidsmarkt, wil de minister de arbeidsmarktgerichtheid van opleidingen 'stringenter' gaan waarborgen. ‘Ik onderneem verschillende activiteiten om hier strenger op te zijn, zoals de recente aanscherping van de regeling.’
Tot slot geeft de minister aan dat mede op initiatief van de Europese Commissie doelen zijn gesteld voor het bijscholingsbeleid van het kabinet. 62 procent van de Nederlandse beroepsbevolking moet in 2030 deelnemen aan scholing.
24 Bijdragen
W. Baars 3
Co Stuifbergen 5
W. BaarsW. Baars 3
Co StuifbergenCo Stuifbergen 5
Er werd maar een beperkt aantal aanvragen vergoed. Beter gezegd: alleen de eerste aanvragen werden vergoed.
Dus als de inschrijving geopend werd, zaten tienduizenden mensen klaar achter de computer om maar niet achter in de rij te staan.
Met name mensen met lastige werktijden (flexwerkers!) zijn in zo'n situatie in het nadeel.
Was het nou zo moeilijk om een inschrijftijd van een week te maken, en dan te loten onder de aanvragers?
Vincent Huijbers 9
Co StuifbergenMarc Baars
Co StuifbergenCo Stuifbergen 5
Marc BaarsIn combinatie met een goede selectie van cursussen of opleiders ("accreditatie") zou dit een mooi systeem zijn.
Co Stuifbergen 5
"de minister is zelf verantwoordelijk voor de uitgavenbeheersing."
Blijkbaar beschouwt de Rekenkamer elke fiscale aftrek als een uitgave.
Nou zal best kloppen dat sommige fiscale regelingen feitelijk subsidie-regelingen zijn (bijv. om de verkoop van elektrische auto's te stimuleren) maar we kunnen een minister niet verantwoordelijk stellen voor de (studie)kosten die werknemers (of bedrijven) hebben om hun werkzaamheden te verrichten.
Dat is net zo belachelijk als dat een minister verantwoordelijk zou zijn voor een minimaal jaarlijks bedrag aan belastinginkomsten.
Het enige criterium zou moeten zijn of een cursus nuttig kan zijn voor het werk dat iemand verricht of wil verrichten. Dan kun je aanvoeren dat de uitgave nodig was voor het verkrijgen van inkomsten, en zou fiscale aftrekbaarheid gerechtvaardigd zijn.
Elmar Otter 6
Co StuifbergenVeel fiscale maatregelen zijn slecht beheersbaar omdat vaak 1. Het te behalen doel vaak niet duidelijk is, 2. de effectiviteit (doelmatigheid en proportionaliteit) van twijfelachtig is, 3. het niet de beoogde groep bereikt en 4. het parlement er slecht toezicht op kan houden. Dat laatste ten eerste door de hiervoor genoemde drie punten, maar ook omdat ze verstopt zitten in fiscale wetten. Die weten eigen vaak na prinsjesdag ineens als bulk ingediend, was het lastiger maakt hier overzicht op te houden.
Nu had het STAP budget ook ernstige tekortkomingen. Het was gewoon een zeer slechte wet. Mij lijkt het nuttiger om geaccrediteerde (beroeps)opleidingen gratis aan te bieden voor mensen die op latere leeftijd zich willen omscholen.
Vincent Huijbers 9
Co StuifbergenEen werkgever kan denk ik het beste bepalen welke kennis en hoeveel daarvan nodig is om de taken uit te voeren. Dat is het probleem van de werkgever.
Daarnaast is er een veranderende vraag en aanbod van werk in de maatschappij. Demografische veranderingen zoals vergrijzing en technologische vooruitgang hebben invloed hierop. Dit is een collectief maatschappelijk probleem.
Anderzijds willen we zelfstandige en assertieve burgers die hun eigen boontjes moeten kunnen doppen en geen speelbal worden van de bovenstaande ontwikkelingen. Dat is het probleem van de burger.
Waarop en wie ga je sturen?
R. Eman 8
Vincent Huijbers 9
R. EmanR. Eman 8
Vincent Huijbers'62 procent van de Nederlandse beroepsbevolking moet in 2030 deelnemen aan scholing. '
Is de achterliggende gedachte hiervan dat iedereen te laag geschoold is of spelen er andere belangen?
Elmar Otter 6
R. EmanR. Eman 8
Elmar OtterVincent Huijbers 9
R. EmanWat geven we onze kinderen mee? Studeer nog even door: nu kan het nog. Of: als je nu stopt zul je de rest van je leven om 05.30 uur beginnen en als je nog even door studeert om 09:00 uur? Als een kind een aangetoond talent heeft en het liefst een kunstopleiding zou doen? Zouden we dan proberen te overtuigen dat in een ander beroep later meer geld is te verdienen? Verspillen we dan een talent of gaat het enkel om zelfvoorzienend te worden? Of zal iemand met een talent of roeping veel minder veeleisend zijn en al snel zelfvoorzienend zijn?
En doet een cursus Photoshop als hobby afserveren recht aan dat dit programma hoogstwaarschijnlijk voor vrijwel alle communicatieve uitingen die we dagelijks wereldwijd tegenkomen, inclusief deze website, gebruikt wordt? Is het een goed gekozen voorbeeld? En als cryptocurrency steeds belangrijker geworden zijn: is het dan vreemd om hier een cursus in te volgen?
Wanneer zijn mensen vrij om te kiezen of staan ze in dienst van het collectief. En wie? Oftewel: wanneer moeten we alles op alles zetten om meer handjes aan bed te krijgen, metselaars op te leiden en leraren voor de klas te krijgen? En hoe doe je dat het beste?
R. Eman 8
Vincent HuijbersVincent Huijbers 9
R. EmanToevallig hoor ik net het een programma van BNR Verkverkenners over Bullshitbanen:
https://www.bnr.nl/podcast/werkverkenners/10512884/bullshitbanen
R. Eman 8
Vincent HuijbersKarel 1
Goed dat dit artikel zich daarna toch echt focust op waar het om draait: vergroot deze regeling de toegang van mensen die dat het hardst nodig hebben voor bijscholing. Het antwoord is dus nee.
Simon Wijnnobel
KarelVincent Huijbers 9
Het lijkt erop dat de belofte van € 1000,- zowel de leergierige burger als de opleiders hebben geactiveerd. Het is verworden tot een uitnodiging om voor €1000,- een opleiding, cursus of training 'uit te zoeken' bij aanbieders die hierin naadloos zijn gaan voorzien door hun aanbod daarop aan te passen.
Het is een prachtig voorbeeld van hoe overheid, burger en markt interactief zijn en elkaar hebben verstrekt.
Het zou mij ook niet verbazen als de reden waarom iemand een cursus gaat doen en de doelstelling van de overheid door dit spel zijn vertroebeld.
De gretigheid waarmee het bedrag digitaal 'verdeeld' werd heeft een fysieke analogie waarbij op de lokale weekmarkt aan iedere geïnteresseerde voorbijganger een bedrag in de handen wordt gedrukt die men bij andere kramen kan uitgeven. Hoe druk zal het bij de kraam worden? Hoe zal ik het bedrag van besteden? En als ik niets nodig heb? Ga ik dan toch even dat bedrag ophalen en zie ik wel even? Hoe zal de samenstelling van de marktkramen veranderen en wat zal de boodschap op de prijsbordjes worden? En dit op een beeldscherm.
Misschien zou je voorzichtig ook kunnen bedenken dat wanneer aanbieders subsidies actief in hun aanbod en communicatie opnemen er een onwenselijke situatie ontstaat. Ik ben hier niet helemaal zeker van omdat hij de aanschaf van zonnepanelen dit wellicht kan bijdragen tot het behalen van een doelstelling van de overheid.
Het definiëren van de doelstelling doet er toe: iedereen aan de zonne-energie, iedereen een eigen woning, iedereen een opleiding...
Gerard Koestering 1
Marc Baars
De andere 40% (op zich al een redelijk hoog percentage) betreft in de berekening van de rekenkamer mensen die geen middelen hebben om zelf een opleiding te betalen én ook geen werkgever met een budget voor opleidingen*. Maar een budget bij je werkgever geeft je als werknemer nog niet de middelen om 'een' opleiding te doen. Werkgevers hebben dit budget vaak voor een selectie van opleidingen. En ruim 39% van de respondenten in het onderzoek heeft bijvoorbeeld gekozen voor omscholing met STAP. Zou hun werkgever dat hebben betaald als er geen STAP was geweest? Maar, zo is de redenering, je werkgever heeft een budget, dus je had een opleiding kunnen betalen. Dat is dus vaak niet zo en nog minder voor de opleiding die men zelf wil, voor omscholing of misschien zaken die je niet wil delen met je werkgever.
Dan de titel. Het woord 'verkeerd' is niet door de Rekenkamer gebruikt en heeft een veel te negatieve lading. Het is wat mij betreft een 'Telegraaf titel'. Doet het goed voor de gesprekken bij de borrel maar is gekleurd en past niet bij de missie van dit platform: 'waarheidsvinding in dienst van de samenleving'. STAP is wel in dienst van de samenleving, waarin kennis en doorleren na de initiële scholing essentieel zijn. Er is ook terechte kritiek op STAP, maar door het aan te dikken wordt een goed initiatief, dat doorlopend en relatief snel verbeterd wordt door het ministerie, definitief de nek omgedraaid.
*Er waren naast het criterium van beschikbare middelen nog meer beperkende criteria om bij de categorie 'leidt tot extra scholing' (de 40%) gerekend te worden. Voor de mensen die willen nalezen hoe de 40%-60% in zijn geheel is berekend: zie pagina 75 van het rapport van de Algemene Rekenkamer.