Hoeveel krijg ik mee van de bank? En zijn de maandlasten een beetje te overzien? Dat is de voornaamste kopzorg van de aanstaande huizenkoper - naast de blinde begeerte voor het beoogde droomhuisje natuurlijk. Met de hard dalende hypotheekrente wordt het steeds aantrekkelijker snel toe te slaan. Hoe slim is dat? De aspirant huizenkoper doet er goed aan zich eerst nóg het een en ander af te vragen. Namelijk: waarom staat die rente eigenlijk zo laag en wat dat betekent voor mijn financiële toekomst? Twee vragen, vier antwoorden:

1. Lage rente betekent lage inflatie

Van onze (groot)ouders hebben we meegekregen dat ‘beleggen in stenen’ altijd goed is. Deze mentale erfenis, hard gecodeerd in ons DNA, is echter een rudiment uit tijden dat de wereld er nogal anders uitzag. Toen smolt je hypotheek vanzelf weg doordat de inflatie de reële waarde van schuld wegwerkte. Met een flinke looninflatie was de maandlast na 10, 15 jaar een lachertje en kon je vrijuit genieten van het wonen en een waardestijging die meestal nog veel sterker was dan de inflatie door de meedalende rente.

door de lage inflatie zal de maandlast blijven knellen

  Daarvan is nu geen sprake: door de lage inflatie zal de maandlast blijven knellen. Wat de rente betreft geldt nu:

2. Lage rente betekent dat de rente niet meer verder zakt

Mijn ervaring is dat mensen de kracht van de zogenoemde ‘contante waardeberekening’ vaak onderschatten. Een huizenprijs ís in feite een contante waarde-sommetje. Wie 30 jaar lang maandelijks €1.000 te besteden heeft bij een rente van 12 procent (zoals begin jaren ’80) kan €96.000 neerleggen; bij een rente van 2 procent is dat bijna drie keer zoveel: €269.000. De impact van dalende rente op huizenprijzen is enorm en te vrezen is dat ook het bovengenoemde exuberante gevoel nog in ons DNA zit. Ten onrechte, want dat feest is ten einde: de rente kan nauwelijks lager dan waar die nu staat. Ook niet veel hoger overigens, naar mijn bescheiden mening, maar dat terzijde.

3. Lage rente betekent lage economische groei...

...en lage groei betekent dat lonen niet veel zullen stijgen. Normaal is dat tot daar aan toe omdat de rente meedaalt met de groeivertraging, wat een dempend effect heeft op dalende prijzen. Maar de rente kan nu niet lager dus huizenkopers staan naakt in de kille wind van de economische ebstroom. De gouden combinatie van de jaren ’90 – dalende rente en hoge groei – is nu exact omgekeerd. Weg potentiële waardestijging.

4. Lage rente betekent veel aflossen

Alle waarschuwingen ten spijt zult u toch elke cent die u per maand kunt missen in een koopwoning steken. Daar heeft u groot gelijk in, want fijn wonen is een groot goed. In de jaren ’80 was dat niet anders. Dat betekent dat we, ten opzichte van ons inkomen, maandelijks hetzelfde bedrag aan wonen uitgeven als toen de huizenprijzen drie keer zo laag waren. Het grote verschil is dat toen het meeste geld naar de bank ging, als rente, en nu het grootste deel naar de vérkoper van uw huis, in de vorm van aflossing.

dat die rente zo laag is, maakt voor uw woonlasten geen snars uit

Met andere woorden: dat die rente zo laag is, maakt voor uw woonlasten geen snars uit. Het gehele voordeel wordt gecasht door degene van wie u het huis kocht. Merk op dat hier eigenlijk hetzelfde staat als bij punt 2, maar dan van de andere kant belicht.

Samengevat: ouderen zijn spekkoper

Het devies bij deze lage rente luidt niet: koop snel een huis. Het devies luidt: verkoop snel een huis. In die positie zijn de babyboomers met koophuis. Met dank aan de huidige huizenkoper, kan hun oude dag onbezorgd aanvangen. Proost!