Nee, hij kan niet zeggen dat het hem slecht gaat. Beleggingsgoeroe Rienk H. Kamer geniet in Zuid Spanje van de zon en van de voortreffelijke rendementen op zijn investeringen. ‘Ik doe niets en ik wordt sla-pend rijk met die dalende euro! Mijn talrijke posities in Amerika zijn opeens veel meer waard geworden. De goedkopere euro is ook een groot voordeel voor het Europese bedrijfsleven dat daardoor veel concurrerender wordt. Daar profiteer ik ook van. Ik heb kort geleden zelfs nog verdiend op Griekse staatsobligaties!’

 

Geen onheilstijdingen dus uit de mond van de beruchte baissier, die de internationale schuldencrisis schijnbaar fluitend ondergaat. Maar Kamer zou Kamer niet zijn als hij niet ook ergens een inktzwart accentje plaatst. Volgens Kamer is de crisis van 2008 niets vergeleken met wat er de laatste tijd in Europa gaande is. Gevaren loeren er nog volop. ‘Er is een machtsstrijd gaande tussen de politieke wereld en de financiële wereld, dat is ernstig. De politiek greep te laat in bij de Griekse problemen en tegelijkertijd worden speculanten in het verdachtenbankje geplaatst. Dat is onjuist. Speculanten hebben niets met de crisis in Europa te maken’.

Volgens Kamer ligt de schuld veel meer bij de politiek zelf die de problemen niet goed kan uitleggen en bovendien zelf de oorzaak is van de ontstane situatie. Kamer: ‘De Europese Unie gevormd op basis van politieke motieven. De ongelukken van de 20e eeuw moesten worden voorkomen’. Het probleem is dat er landen tot de Eurozone zijn toegelaten die op grond van hun financiële huishouding daar eigenlijk in thuishoorden. Daar komt bij dat ook nog eens de begrotingsdiscipline in Europa verloren is gegaan. ‘Zalm ging in 2003 als enige nog tekeer in Brussel toen hij zich verzette tegen de schendingen van Duitsland en Frankrijk tegen de regels voor overheidsfinanciën! Terecht, het stabiliteitspact werd toen om zeep geholpen, maar daar had toen niemand oog voor’.

 

‘Geen enkel land ter wereld kan zijn schulden afbetalen. Het hele systeem van staatschulden is een soort Ponzischeme geworden. Als er een tekort is, wordt er een nieuwe obligatie uitgegeven en zo gaat dat door. Zo lang de rente betaald kan worden is er niets aan de hand. Het gaat mis als de rente oploopt. Dat hebben we bij Griekenland gezien. De ECB heeft in mei besloten tot de zogenaamde ‘quantitative easing’ door schatkist papier uit de markt op te kopen. Dat is hetzelfde als het bijdrukken van geld. De Britse, Amerikaanse en Japanse centrale banken deden dat ook al. Er wordt op die manier fantasiegeld gecreëerd en de hele wereld doet het. Daar zit de crux: niet alleen Europa, maar de hele wereld is op drijfzand gebouwd. Geldsystemen zijn de afgelopen eeuw afgebrokkeld en men begint langzaam in te zien dat het niet helemaal deugt. Henry Ford zei het al in de jaren dertig: als het publiek vandaag het geldsysteem zou begrijpen, dan breekt morgen de revolutie uit’. 

 

Kamer benadrukt dat de schuldencrisis niet alleen een kwestie is van overheden. ‘Ook de enorme particuliere schulden moeten uit het systeem. We hebben 20 à 30 jaar te veel geld uitgegeven. Die rekening moet in de komende 30 jaar betaald worden. Door onze kinderen dus’. 

Somber? Ja, nogal. Toch heeft Kamer alles bij elkaar genomen een positief gevoel bij de huidige crisis. Hij twijfelt er niet aan dat landen als Griekenland hun schulden zullen betalen. ‘Al het andere betekent zelfmoord. Ondenkbaar. Reparaties aan het fundament van Europa zijn niettemin hard nodig’. De maatregelen die nu getroffen moeten worden, zullen volgens hem louterend werken. ‘De euro zal blijven bestaan en Europa zal sterker dan ooit uit deze crisis tevoorschijn komen'.