
Hoe een kleine schuld een enorm probleem wordt. Lees meer
Rond het innen van schulden is een volledige industrie ontstaan van schuldopkopers, dreigende incassobureau's en op hol geslagen deurwaarders. En vergeet niet de rol van de overheid: de grootste aanjager van schulden en armoede.
PvdA-prominent verzwijgt belang in armoede-app bij promopraatjes
Minister Dekker trekt zich niets aan van de pandemie: meer schulden is meer betalen
Van Arkel Gerechtsdeurwaarders vraagt faillissement aan
Van minister Dekker moeten schuldenaren nog meer deurwaarderskosten betalen
Toezichthouder maakt gehakt van advies over marktwerking deurwaarders
Invorderen zonder verdoving: het grote verdienmodel achter kleine tandartsfacturen
Waarom de schuldenindustrie blijft bestaan, ondanks de misère die ze veroorzaakt
Ministerie talmt met rekentool, legt schuld bij gemeenten, en laat schuldenaars in de steek
De cash cow van Justitie: mensen met schulden
Commissie Oskam: Met marktwerking voor deurwaarders is echt he-le-maal niets mis
© JanJaap Rypkema
Waarom de schuldenindustrie blijft bestaan, ondanks de misère die ze veroorzaakt
Een pardon voor oninbare schulden is het nieuwste politieke probeersel om een half miljoen huishoudens uit de rode cijfers te krijgen. Zolang overheden met elkaar en met private schuldeisers blijven concurreren om schulden langs eigen weg te innen, verandert er niets wezenlijks.
- Een half miljoen huishoudens staan diep in het rood. Gezamenlijk hebben zij een schuld van 22 miljard euro. Nog eens 800.000 huishoudens komen nauwelijks rond.
- Daaromheen is een omvangrijke schuldenindustrie gegroeid, waardoor kleine schulden grote schulden worden. De overheid maakt daar ook deel vanuit. In plaats van te voorkomen dat deze Nederlanders schulden maken, richt de overheid zich op invorderen van schulden en opsporen van fraude. Daarmee is de overheid de grootste aanjager van schulden.
- In eerste instantie richtte dit onderzoek zich op de deurwaarders. Nu verplaatsen we de focus naar schuldeisers.
Desperaat, zo zou je het pleidooi van CDA en de SP eind november voor kwijtschelding van oninbaar hoge schulden kunnen noemen; desperaat omdat schulden al jaren op de politieke agenda staan, maar er nog geen oplossing is voor dit probleem, dat ongeveer een half miljoen huishoudens treft. Naar schatting nog eens 800.000 Nederlanders bevinden zich in de gevarenzone, omdat ze nauwelijks kunnen rondkomen.
Dankzij de vele publicitaire alarmbellen kwam het actieprogramma Brede Schuldenaanpak weliswaar in het regeerakkoord terecht, maar de bron van de ellende is niet aangepakt. De jacht op bijstandfraudeurs en ontvangers van toeslagen leek de afgelopen jaren hogere prioriteit te hebben dan de uitdijende armoede. Staatssecretaris Tamara van Ark van Sociale Zaken (VVD) mag met regelmaat aan de Kamer uitleggen welk noodverband ze nu weer heeft aangebracht.
Een schuldenpardon voor de meest schrijnende gevallen klinkt sympathiek, maar het is slechts een pleister op een gapende wond: de half miljoen huishoudens met ernstige problemen hebben naar schatting 22 miljard euro schuld. Zo’n bedrag heeft de politiek in de verste verte niet op de plank liggen voor kwijtschelding, nog afgezien van de vraag of dat wenselijk is.
Het leidt niet tot een omslag van het systeem, waarin kleine schulden grote schulden worden. Kwijtschelding neemt het zicht weg op de meest wezenlijke vragen: hoe maakt de schuldenindustrie, inclusief de overheid, onderscheid tussen mensen die niet willen betalen en mensen die niet kunnen betalen? Hoe voorkom je dat voor die laatsten een betalingsachterstand van een paar tientjes oploopt tot een schuld van duizenden euro’s?
Weggezakt in het schuldenmoeras
Wat misschien helpt, is erkennen dat een grote groep mensen simpelweg te weinig geld heeft en dat invorderen dat geldgebrek alleen maar verergert. De realiteit is anders. Dagelijks worden schuldenaren tot onder bijstandsniveau uitgekleed, omdat het kabinet geen haast heeft met een wet die schuldenaren hiertegen moet beschermen. Wie eenmaal is weggezakt in het schuldenmoeras komt er nauwelijks meer uit, bedolven onder ongeopende post van gemiddeld veertien schuldeisers die samen 45.000 euro opeisen. Het aantal mensen dat schuldhulp krijgt, vertoont al jaren een dalende lijn.
Schulden aflossen is blijkbaar belangrijker dan helpen. Over de rug van de schuldenaar bouwden we een industrie met schuldhandelaren, factoringbedrijven, incassobureaus, incassojuristen en door marktwerking uit elkaar getrokken deurwaarders. Want er zijn incassokosten, deurwaarderskosten, juridische kosten en rente te verdienen, ook als om het factuurtje van een tientje gaat. Volledig geautomatiseerd spuugt het systeem aanmaningen en dagvaardingen uit, ten behoeve van aandeelhouders die vaak geen enkele band met de schuldenaar hebben. Schulden worden namelijk op grote schaal doorverkocht aan de hoogste bieder, die vooral rendement voor ogen heeft. Bovendien hebben we een overheid die op het gebied van efficiënte schuldinning aan de koopmannen nog het een en ander kan leren.
Het Nibud schat schuldgerelateerde kosten per huishouden op 100.000 euro in een periode van tien jaar
Schulden veroorzaken stress, ziekte en misère. Voor werkgevers is dat een dure grap: zij schatten het verlies aan productiviteit van de werknemer op minimaal 20 procent en het ziekteverzuim bij werknemers met financiële problemen op zeven dagen per medewerker. Ook aan de kant van de schuldeisers veroorzaakt een stapel onbetaalde facturen de nodige ellende. Door de incasso van de ene schuldeiser lopen de schulden op en blijft er voor de volgende minder over. Klopt er daarna nog een aan, dan ligt zijn factuur onderaan de stapel – vaak definitief. Schuldeisers duperen ook elkaar.
Dat het systeem de maatschappij meer kost dan het oplevert, is geen geheim. Onderzoek van het Nibud schat de schuldgerelateerde kosten per huishouden op 100.000 euro in een periode van tien jaar – circa 11 miljard per jaar. Hiervan slaat 52 procent neer bij de gemeente, 2 procent komt ten laste van de crediteuren en de rest van het bedrag komt voor rekening van de rest van de maatschappij.
De deurwaarderij is doodziek
Waarom verandert dit systeem maar niet? Welke (financiële) prikkels houden het in stand? Onderzoek van Follow The Money richtte zich in eerste instantie op het gilde van gerechtsdeurwaarders, een beroep zo oud als het bestaan van de rechtspraak. Een goed ingevoerde deurwaarder wilde praten over de vele misstanden. Hij zei: ‘De wereld van de deurwaarderij is ziek, doodziek.’
Deurwaarders zijn het eindstation van het incassotraject: ambtenaren belast met het uitbrengen van dagvaardingen en het ten uitvoer leggen van gerechtelijke vonnissen. Ze hebben uitzonderlijke, ingrijpende bevoegdheden. Ze mogen namens de schuldeiser beslag leggen op diens rekening, loon (uitkering) en inboedel.
In theorie zijn deurwaarders brave ambtenaren die onafhankelijk tussen de schuldenaar en schuldeiser in staan. Bij het innen van de schuld dienen ze rekening te houden met de belangen van beide partijen. Beslag leggen op wat oude meubels, in de wetenschap dat het nauwelijks iets oplevert, doet een onafhankelijke deurwaarder niet. Iemand voor de rechter slepen voor een paar euro, moet ook niet tot zijn takenpakket behoren. Toch gebeurt dat nu wel.
In 2001 introduceerde PvdA-minister Job Cohen marktwerking voor deurwaarders. Vanaf dat moment mochten de ambtenaren vrije tariefafspraken maken met hun opdrachtgevers. Voor de grote onder hen, zoals zorgverzekeraars, factoringbedrijven, energiemaatschappijen en banken, is het sindsdien feest. Zij zijn er met hun inkoopmacht in geslaagd deurwaarders tegen elkaar uit te spelen, met als gevolg dat de tarieven gingen dalen. Inmiddels is het risico van schuldinning vaak zelfs helemaal verplaatst naar de deurwaarder – no cure no pay heet dat. Bij een kale kip draait de deurwaarder daarom zelf op voor de gemaakte kosten. De vraag is hoe de deurwaarder dat verlies goedmaakt.
Ethisch incasseren
Zorgverzekeraar Menzis zegt als ondertekenaar van het Ethisch Manifest van de Schuldeiserscoalitie schuldenproblemen te willen voorkomen. Maar GGN, de deurwaarder van Menzis, had dat manifest niet gelezen. Een per ongeluk gemiste aflossing van een betalingsregeling bleek voor GGN voldoende aanleiding om een rechtszaak te starten tegen de schuldenaar. Daarmee zijn allerlei proceskosten gemoeid, die de deurwaarder wilde verhalen op de schuldenaar. ‘En dat waar zij weet, althans zich zou moeten realiseren, dat [gedaagde] iedere euro moet omdraaien en elk kostenbedrag kan missen als kiespijn,’ oordeelde een kritische rechter.
Volgens de Landelijke Organisatie van Sociaal Raadslieden, gaat GGN er vaker hard in. Niet alleen met het (te) snel opstarten van rechtszaken, ook door veelvuldig te dreigen met boedelbeslag, een uiterste drukmiddel om mensen in de schulden ook hun huisraad af te nemen. Dat is alleen toegestaan als executieverkoop voldoende oplevert. GGN weet dat die oude bank en citruspers nagenoeg niks opleveren en dat een beslag dus zinloos is, maar stuurt de brieven toch uit. ‘Pure bangmakerij,’ noemde een van de sociaal raadslieden de werkwijze.
'Wij herkennen ons niet in dit beeld,' meende de woordvoerder van Menzis. Op de vraag of het handelen van GGN verenigbaar is met het Ethisch Manifest, antwoordde de zegsvrouw: ‘Op het moment dat een dossier daadwerkelijk in handen is van de deurwaarder, heeft Menzis geen inzicht meer in het dossier.’
Nadat de zorgverzekeraar een dossier overdraagt aan de deurwaarder, gaat de schuldenmachine in een hogere versnelling
Daar legt ze de vinger op de zere plek. Ook al heeft de zorgverzekeraar een eigen incasso-afdeling die netjes herinneringen stuurt, nadat een dossier is overgedragen aan de deurwaarder, neemt Menzis afstand. Dan gaat de schuldenmachine in een hogere versnelling, want GGN verdient juist aan het maken van schuldopdrijvende kosten. Probleem is wel dat deze deurwaarder, net als veel branchegenoten, zegt vermorzeld te worden door wurgcontracten met (grote) opdrachtgevers. Financieel staat het bedrijf er slecht voor. Hoeveel rekening houdt een deurwaarder dan nog met de belangen van de schuldenaar?
‘De prikkel in het systeem is: laat ik dat beslag maar leggen, ook al levert het niet veel op, dan krijg ik nog iets betaald’, zei Wilbert van de Donk, voorzitter van de beroepsorganisatie van deurwaarders (KBvG), daarover tegen Follow the Money dit voorjaar. ‘De keuze tussen omdraaien en niets krijgen, of wel wat doen en een beetje krijgen, is natuurlijk een hele rare. Elke afweging die een deurwaarder moet maken aan de deur waarbij hij aan zijn portemonnee moet denken, schaadt zijn onafhankelijkheid. Zo simpel moet je het zien.’
Dossier
De schuldenindustrie
Honderdduizenden Nederlanders zitten in de schulden. Ze begonnen vaak met een kleine schuld, maar lopen vast in een systeem dat ze steeds verder in de problemen brengt. Rond het innen van schulden is een volledige industrie ontstaan. Daarmee komen we op het terrein van de deurwaarders, die namens hun opdrachtgevers executiemaatregelen mogen treffen: beslag leggen op loon, inboedel en bankrekeningen.
Het liefst zou Van de Donk veel schuldenaren naar de schuldhulpverlening begeleiden, in plaats van nog een beslag leggen. ‘Maar bijna geen enkele schuldeiser stelt dat op prijs. Er moet evenwicht komen tussen de belangen van de schuldeiser en die van de schuldenaar. Hoe groter de schuldeiser, hoe minder daar in de prijsafspraken van terecht komt.’ Zijn conclusie: de marktwerking is doorgeslagen. De oplossing: ‘We moeten zorgen dat ook die schuldeiser de financiële pijn draagt als innen niet lukt.’
Staatsmacht als verdienmodel
Over de marktwerking is ook de toezichthouder op de deurwaarders, Bureau Financieel Toezicht (BFT), ongemeen kritisch. Veel grote kantoren bezondigen zich aan ‘perverse’ prijsafspraken met hun opdrachtgevers, zei de directeur van BFT in een interview met FTM. No cure, no pay acht BFT onethisch, ronduit ‘pervers’ zijn kickbackfees, waarmee een deel van de kosten die de deurwaarder bij de schuldenaar in rekening brengt, terugvloeit naar de opdrachtgever – het uitoefenen van staatsmacht als verdienmodel voor de schuldeiser.
Probleem is dat zulke contracten de onafhankelijkheid van de deurwaarder onder druk zetten en hem kunnen aanzetten tot het leggen van onnodige beslagen. Ruimte voor maatwerk, waarbij de belangen van de schuldenaar zorgvuldig worden gewogen, is er nauwelijks meer. Zo gaat de moraliteit van de schuldinning verloren in geautomatiseerde creditmanagement-systemen en perverse prijsafspraken.
Ook het CJIB heeft jarenlang de invordering aanbesteed bij deurwaarders zonder te willen betalen voor oninbare dossiers
Niet gespeend van eigenbelang willen de deurwaarders de marktwerking nu beperken met een verbod op kickbackfees en een begrenzing van no cure, no pay. Schuldeisers denken daar anders over. Tijdens een expertmeeting dit voorjaar, georganiseerd door de KBvG, gaven enkele grote partijen hun visie: ‘De opdrachtgevers vinden dat zij niet verantwoordelijk kunnen worden gesteld voor het handelen van de deurwaarder.’
De grootste schuldeiser van Nederland – de overheid – is evenzeer onderdeel van het probleem. Neem het Centraal Justitieel Incassobureau (CJIB). Ook deze club heeft jarenlang de invordering aanbesteed bij deurwaarders zonder te willen betalen voor dossiers waarin de schuldenaar geen verhaal geeft. Eisen aan de (maatschappelijk verantwoorde) wijze van incasseren waren er niet in de aanbestedingen. Nadat er zware kritiek op kwam, is het roer nu deels omgegaan en geldt er een vaste prijs per niet-geïnd dossier. Erg begaan met het lot van de schuldenaar is het CJIB nog steeds niet. ‘Wat er aan die deur gebeurt, interesseert ze niet veel,’ zei deurwaarder Van de Donk. ‘Het CJIB laat de uitvoering gewoon vrij. Er zit geen enkele controle op.’
Overheid is grootste aanjager van schulden
De Nationale Ombudsman en andere onderzoekers schetsen in het ene na het andere rapport een grimmig beeld van de overheid als de grootste aanjager van schulden. Oorzaken zijn onder meer de onontwarbare regelgeving, agressieve invordering, langs elkaar heen werkende instanties, snelle verhoging van boetes en de lakse uitvoering van wetgeving ter bescherming van schuldenaren. ‘Het is veel makkelijker om met private schuldeisers afspraken te maken dan met de overheid,’ zegt een jurist van de NVVK, de vereniging van schuldhulpverlening hierover. ‘Die hebben nog het belang van klantbehoud. We sluiten convenanten met private schuldeisers. De overheid werkt daar niet mee.’
Hoe komt dat? Een onderzoek van adviesbureau Berenschot, in opdracht van Sociale Zaken, gaf vorig jaar een antwoord. ‘Overheidsinstanties zoals het UWV, de SVB, het CJIB en de Belastingdienst kennen een sturingsrelatie met het verantwoordelijke kerndepartement. In dat kader maken zij afspraken over de handhaving en terug- en invordering van ten onrechte betaalde uitkeringen of toeslagen. Overheidsinstanties voelen hierdoor de druk een zeker incassorendement te realiseren.’
De Belastingdienst mag op eigen titel een bankrekening leeghalen en daarbij zelfs de kredietruimte benutten
‘Voorts is er bij overheidsschuldeisers,’ vervolgt Berenschot, ‘ook een zekere druk om vorderingen te incasseren, omdat de maatschappelijke opvatting in beginsel is dat mensen zelf verantwoordelijk zijn voor het nakomen van hun financiële verplichtingen en mensen bij een overtreding daarvan gevolgen moeten ondervinden (bijvoorbeeld een verkeersboete bij te hard rijden).’ De jurist van de NVVK herkent dit: ‘Het UWV en de sociale diensten zijn erg gericht op fraudebestrijding. Het gevoel leeft dat het niet rechtvaardig is dat mensen schulden niet betalen, maar ze vergeten dat de rekening elders neerslaat.’
Overheidsinstanties hebben als preferente schuldeiser nog veel krachtigere middelen voor incasso dan bijvoorbeeld een zorgverzekeraar. Die moet eerst langs de rechter om via een beslag een schuld te innen. Maar de Belastingdienst mag op eigen titel een dwangbevel uitvaardigen en een bankrekening leeghalen en daarbij zelfs de kredietruimte benutten. Ofwel, de overheidsvordering kan roodstand tot gevolg hebben. Voor mensen met een laag inkomen een ‘ingrijpend middel’, constateert het rapport. Ook kan de Belastingdienst een schuld verrekenen met nog te ontvangen toeslagen, wat voor armlastige schuldenaren tot nieuwe schulden leidt.
Te weinig leefgeld
Voor een groep van een kleine half miljoen huishoudens, zeggen de onderzoekers, pakken de agressieve incassomethodes meestal ‘averechts’ uit en nemen de schulden alleen maar toe. De bijzondere incassobevoegdheden doorkruisen andere lopende betalingsverplichtingen, zoals de huur. Zo ontstaat het risico dat de schuldenaar zijn huur niet meer kan betalen en de verhuurder overgaat tot het inschakelen van een deurwaarder met nog meer schulden tot gevolg.
Nog erger wellicht is dat schuldenaren door de overheidsincasso vaak onder de zogenoemde ‘beslagvrije voet’ komen en te weinig leefgeld overhouden. Dit gebeurt willens en wetens. Begin dit jaar nog luidde de Nationale Ombudsman de noodklok hierover in een alarmerend rapport: ‘Burgers komen op grote schaal in de problemen doordat géén ofwel een te lage beslagvrije voet wordt toegepast.’ Animo om dit onrecht te herstellen, lijkt niet in overvloed aanwezig. ‘Zelfs wanneer burgers met harde bewijzen kunnen aantonen dat zij langere tijd onder het bestaansminimum hebben geleefd, zijn overheidsinstanties niet bereid om de beslagvrije voet met terugwerkende kracht te corrigeren.’
Uitgangspunt is niet zozeer de betalingscapaciteit van de schuldenaar, maar het beleid van de overheid
Ook blijken niet alle overheden bereid om hun invorderingsmaatregelen op te schorten, na aanmelding van een schuldenaar bij de schuldhulpverlening. ‘Overheden wíllen dit niet weten en proberen nog zoveel mogelijk te incasseren zolang er geen minnelijke of wettelijke schuldregeling tot stand is gekomen.’ Bij het treffen van een betalingsregeling kijken overheidsinstanties lang niet altijd of de schuldenaar voldoende geld overhoudt voor zijn levensonderhoud. ‘Uitgangspunt is niet zozeer de betalingscapaciteit van de schuldenaar maar het beleid van de overheidsinstanties.’ Dit zijn nota bene slechts enkele van de vele misstanden die de Nationale Ombudsman aan de kaak stelt.
Vanwege deze toestanden pleiten de deurwaarders al sinds 2014 voor een betere naleving van de beslagvrije voet, die vaak foutief (in het nadeel van de schuldenaar) wordt berekend. Vandaar dat de Wet vereenvoudiging beslagvrije voet in maart 2017 als hamerstuk is aangenomen. De invoering van de wet laat desondanks al jaren op zich wachten: zelfs de uitgestelde deadline van 1 januari 2021 dreigt de verantwoordelijke staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid Tamara van Ark (VVD), te missen.
ICT-problemen bij de Belastingdienst veroorzaakten de eerste twee jaar vertraging. De mogelijk nieuwe vertraging schrijft Van Ark op het conto van de gemeenten, die software moeten aanpassen voor de berekening van de beslagvrije voet. Maar die gemeenten (en hun softwareleveranciers) wachten op een rekenmethode die de centrale overheid (UWV) moet aanleveren. Dat er niet meer haast is om de wet uit te voeren, is volgens deurwaarders en de schuldhulpverlening tekenend voor het gebrek aan urgentie.
Wedloop in schuldinning
Waarom een zo ontwrichtend systeem in stand blijft, heeft volgens Berenschot diepere oorzaken. Overheidsinstanties zijn verantwoordelijk voor de eigen financiën en dat betekent dat iedere instantie vooral zijn eigen schulden wil innen – een wedloop met anderen ontstaat zo.
Bovendien werken de bijzondere incassobevoegdheden in de hand dat overheden met elkaar concurreren. ‘Zo is het denkbaar dat de betaling van een CJIB-boete onverwacht niet lukt omdat een andere overheidsinstantie net een dag daarvoor via een overheidsvordering een bedrag van de bankrekening van de schuldenaar heeft afgeschreven.’ Samenwerking komt zo niet tot stand, want dat heeft alleen meerwaarde als alle schuldeisers meedoen. Maar dat is niet de praktijk: ‘Als de ene schuldeiser coulant is en terughoudend met inning, springt de andere in het gat.’
De echte politieke wil om dit systeem te veranderen, ontbreekt. Er is weliswaar een ‘Rijksincassovisie’ voor een meer sociale aanpak, maar het stelsel van bijzondere incassobevoegdheden staat niet ter discussie. Het stapelen van boete op boete door het CJIB gaat daarnaast vrolijk door, ondanks het averechts effect. En met de vijftig aanbevelingen van het rapport Knellende Wetgeving, vorig jaar opgesteld op verzoek van de Kamercommissie Sociale Zaken, is volgens de NVVK nog niets gebeurd. Overheden blijven met elkaar en met private schuldeisers concurreren om de eigen vorderingen langs eigen weg te innen, als hongerige wolven rond een uitgebeende prooi.
Hoogstwaarschijnlijk blijft ook de marktwerking voor deurwaarders grotendeels intact. Er zijn immers ‘geen aanknopingspunten’ om de huidige marktwerking af te schaffen, zo concludeerde de commissie-Oskam deze zomer op basis van gemankeerd onderzoek. Er zijn ‘geen grootschalige problemen’ vastgesteld bij de benadering van mensen met schulden door gerechtsdeurwaarders. Dat komt minister Sander Dekker van Rechtsbescherming (VVD) goed uit. Marktwerking is een ‘natuurlijke prikkel’ om ‘scherpe tarieven’ vast te stellen, stelde hij in antwoord op Kamervragen over het FTM-interview met Van de Donk. Dekkers reactie op het rapport volgt nog.
Onderzoek naar schuldeisers
En zo blijft de schuldenindustrie draaien. Het probleem is hopeloos complex. Iedere overheid heeft eigen beleid en een eigen belang bij invordering. Er is geen centraal overzicht van schulden. Allerlei wetten werken elkaar tegen. Misschien nog wel moeilijker om te veranderen is de mentaliteit: de maatschappelijke opvatting dat mensen met een schuld schuldig zijn.
Daarom blijft de schuldenindustrie onze aandacht vragen. Na de deurwaarders verplaatst het onderzoek zich naar de schuldeisers, publiek en privaat. Zo leggen we binnenkort een vergrootglas op Infomedics, dat miljoenen tandartsrekeningen opkoopt en int. Hoe gaat zo’n sterk geautomatiseerde onderneming om met schuldenaren die niet kunnen betalen? En welke afspraken maakt dit bedrijf met zijn deurwaarders?
En we gaan kijken naar oplossingen, zowel bij de overheid als in de markt. Er zijn bijvoorbeeld interessante experimenten om met een fonds schulden over te nemen en met schuldeisers deals te sluiten. Hoe staat het met de bereidheid daaraan mee te werken? Is het een schaalbare oplossing? Moet de wet worden aangepast om gemakkelijker schuldakkoorden af te dwingen?
Daarbij luisteren we ook naar u de lezer. Als u ideeën heeft voor vervolgonderzoek horen we dat graag. Mail ze aan jan.hein.strop@ftm.nl
99 Bijdragen
Fred van Sas 3
MrJ 1
Fred van SasHierbij zou je bijvoorbeeld kunnen denken aan (veel) hogere minimale explootkosten en griffierechten voor incassodagvaardingen die slechts kunnen worden verhaald op de schuldenaar nadat de schuldeiser heeft aangetoond het incassotraject te goeder trouw en met inachtneming van de gerechtvaardigde belangen van de schuldenaar te hebben gevoerd.
Zou dit niet de perverse prikkels uit de incasso-industrie halen?
David Bartenstein 9
MrJEn ga je er nog schuld bij optellen dan is er naar verhouding gewoon nog minder geld te verdelen, duurt het nog langer voor de schuld eventueel afbetaald is, en wordt de prikkel om de schuld te verhandelen bijvoorbeeld nog groter.
Fred van Sas 3
David BartensteinMrJ 1
Fred van SasMisschien een idee om de WSNP wat beter te maken?
MrJ 1
David BartensteinHet gaat in de praktijk nu als volgt:
1. Schuldeiser draagt incassozaak over aan incassobureau of deurwaarderskantoor;
2. Na incassopogingen wordt de vordering verhoogd met incassokosten à minimaal € 40;
3. De deurwaarder betekent (ambtshandeling) een incassodagvaarding à ± € 100;
4. De schuldeiser betaalt griffierecht à € 121 of € 486 (het echt hoge tarief wordt zelden gehaald);
5. De kantonrechter wijst de vordering toe, inclusief € 100 - 300 salaris gemachtigde;
6. De deurwaarder betekent (ambtshandeling) het vonnis à ± € 100;
7. De schuldenaar betaalt of er worden executiehandelingen (ambtshandeling) verricht tegen Btag-tarief.
- Kosten voor schuldenaar: Hoofdsom + minimaal € 461 (€ 40 + € 100+ € 121 + € 100 + € 100).
- Kosten voor schuldeiser bij volledige inning: € 0.
- Kosten voor schuldeiser bij gedeeltelijke inning: tussen € 0 en € 121 (griffierecht betaal je zelf).
- Kosten voor schuldeiser bij 0 inning: € 121 (griffierecht betaal je zelf).
Het artikel maakt nu het punt dat de risicoverdeling schuldeiser / deurwaarder verkeerd is - grote schuldeisers hebben zulke afspraken gemaakt, dat (a) zij niks betalen als de vordering niet geïnd wordt, waardoor de deurwaarder agressiever wordt; en (b) zij zelf ook verdienen aan ambtshandelingen door kickbacks.
Als de Wet griffierechten in burgerlijke zaken en het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering nu als volgt zouden worden aangepast dat (i) het griffierecht hoger is voor incassozaken; en (ii) proceskosten alleen worden toegewezen als je 'ethisch hebt geïncasseerd', dan krijg je het volgende stappenplan:
(volgende comment)
MrJ 1
David Bartenstein1. Schuldeiser draagt incassozaak over aan incassobureau of deurwaarderskantoor;
2. Na incassopogingen wordt de vordering verhoogd met incassokosten à minimaal € 40;
3. De deurwaarder betekent (ambtshandeling) een incassodagvaarding à ± € 300;
4. De schuldeiser betaalt griffierecht à € 500 of € 1.000;
5. De kantonrechter wijst de vordering toe, maar zonder proceskosten;
6. etc.
- Kosten voor schuldenaar: Hoofdsom + € 40 + evt. executiekosten.
- Kosten voor schuldeiser bij volledige inning: € 800. <- dit krijg je niet meer terug
- Kosten voor schuldeiser bij gedeeltelijke inning: € 800 en een deel van de executiekosten.
- Kosten voor schuldeiser bij 0 inning: € 800 en de volle executiekosten.
Dit scenario is dus goedkoper voor de schuldenaar en veel duurder voor de schuldeiser.
Het scenario goed geïncasseerd is wel véél duurder voor de schuldenaar dan in de huidige situatie, maar wanbetalen terwijl je wel kúnt betalen is natuurlijk ook niet de bedoeling.
De crux zit hem er dus in dat rechters de juiste maatstaf aanleggen om te beoordelen of zorgvuldig is geïncasseerd. Daarbij zou je dus in incassozaken kunnen denken aan vragen als "is het zinvol een incassoprocedure te starten tegen deze schuldenaar," "zijn andere incassomethoden geprobeerd," "valt er überhaupt wat te halen," "is voldoende overleg gepleegd," "is schuldhulpverlening aangeboden" etc.
Zo heb je dus een sterke prikkel voor schuldeisers om zich wat aan te trekken van de situatie van hun schuldenaren.
David Bartenstein 9
MrJAnton Snoeren
Fred van SasMarla Singer 7
Doet me denken aan een geval wat ik hoorde over iemand die schuld had bij een bank in Guatemala. Daar is de bank medewerker persoonlijk verantwoordelijk voor de leningen die deze uitschrijft. Waarbij ook nog eens de volle rente over het startbedrag gedurende de hele tijd wordt verrekend ongeacht je aflost of niet. Als jij dan die lening niet terug kan betalen dan krijg je dus die medewerker voor je deur en zal die alles op alles zetten om dat geld terug te krijgen. Mensen worden in elkaar geslagen, gedwongen om in de prostitutie te gaan of soms zelfs dood geslagen.
Wat wellicht ook zou kunnen helpen om meer inzicht te krijgen welke problemen van de mensen leiden dat ze hopeloos wegzakken in een schuld moeras. Om dit tegen te gaan zou je eigenlijk een burger initiatief moeten hebben dat geld inzamelt voor mensen die er echt niets aan kunnen doen en die helpen uit het moeras te blijven. Daarnaast is het ook belangrijk om deze mensen een gezicht te geven en te zorgen dat in de samenleving meer bekend raakt met deze problematiek zodat de taboesfeer eraf gaat en voor zorgt dat mensen beter weten om de problemen voor te zijn door bijv. een groter spaarpotje voor noodgevallen te hebben.
Mz59 7
Marla SingerDus inderdaad, "Wat wellicht ook zou kunnen helpen om meer inzicht te krijgen welke problemen van de mensen leiden dat ze hopeloos wegzakken in een schuld moeras". Zijn dat problemen waar de mensen zelf voor verantwoordelijk zijn? Bv al je geld verbranden op de beurs of met Bitcoins, en dan eisen dat je schulden worden kwijtgescholden? Kwijtschelden kan ook mensen aanmoedigen om zorgeloos schulden te maken.
Co Stuifbergen 5
Mz59- (echt)scheiding
of
- verlies van werk
Ik denk dat niet een half miljoen Nederlanders bitcoins aangeschaft hebben.
Hans van Swoll 5
Mz59Mz59 7
Hans van SwollHans van Swoll 5
Mz59Die idiote boetes maken iemand in de penarie alleen maar wanhopiger en ze zijn te ondergeschikt om zelf het initiatief te nemen en contact op te nemen en bijvoorbeeld zelf een betalingsregeling aan te bieden. Dus doen ze niets en wordt het van kwaad tot erger.
Mz59 7
Hans van SwollDit hoort er ook bij:
https://www.telegraaf.nl/watuzegt/1181356723/generatie-van-halve-analfabeten-dankzij-leuk-onderwijs
"Nederland scoort lager dan ooit; onder het gemiddelde van de 37 rijkste landen. Tsjechië, Slovenië en Polen presteren beter. Vooral begrijpend lezen laat te wensen over. Dat komt doordat er te weinig aandacht is voor algemene kennis waardoor kinderen nauwelijks nog handvatten worden aangereikt om een simpele tekst te snappen.
In het onderwijs is er meer focus op ’samenwerken’ en ’kritisch denken’ gekomen, ten koste van kennis en wereldoriëntatie, zo bekritiseerde pedagoog Erik Meester in NRC. Want in het internettijdperk kun je toch alles opzoeken, lijkt het motto."
Waar zijn wij mee bezig? Links heeft het onderwijs naar de haaien geholpen. En drie keer raden wie daarvan het slachtoffer is. Mijn kinderen dus niet.
Hans van Swoll 5
Mz59Mz59 7
Hans van SwollMaartenH 10
De verantwoordelijkheid ligt dus bij de hoogste regeringstop en bij alle partijen die deze regering en haar voorgangers steunen en hebben gesteund. Allemaal hebben zij vuile handen voor de grote groep Nederlanders die slachtoffer zijn. Ze kunnen wel naar elkaar wijzen, maar dat haalt niets uit. Ze hebben de plicht om hun steun in te trekken als er geen einde komt aan deze misdaad. Iedereen die dat niet doet is medeplichtig.
Een half miljoen huishoudens, dus meer dan een miljoen vaders, moeders en kinderen die in de ellende zitten. Dat is geen kleine misdaad!
MrJ 1
MaartenHMaartenH 10
MrJlees trouwens ook wat de heer Godwin hier zelf van vindt: https://nl.wikipedia.org/wiki/Wet_van_Godwin
Roland Horvath 7
MrJSterker nog, het gebruik van de term nazi of nazistisch is gecriminaliseerd.
Nazisme is expres uitsluitend gelieerd met vernietigingskampen. Die zijn echter het gevolg van tientallen jaren, 1921-1945, stoken tegen minderheden door de Duitse nazi partij de NSDAP.
In 450 jaar kolonialisme was er meerderwaardigheid van de kolonisatoren tegenover de gekoloniseerden die ook tientalen zo niet meer dan 100 miljoen doden moest goedpraten.
Het draait er op uit dan de term nazisme niet meer mag gebruikt worden. Terwijl die term dagelijks gebruikt zou moeten worden. Bijvoorbeeld wat te denken van het al jaren lang stoken tegen minderheden door de PPV/Wilders in NL en door VB en N-VA in BE/VL.
Dat stoken is van dezelfde aard als het stoken in de jaren 1930 en het kan dezelfde gevolgen hebben. Onlangs is in Bilzen, Belgisch Limburg een gebouw in brand gestoken dat bedoeld was voor immigranten.
Stoken tegen minderheden leidt op lange termijn altijd naar moord en vernietiging.
Diny Pubben 9
MaartenH'Braaf robotmanagement' maakt carrière in nl. Het is blind vertrouwen in digitale systemen waar men de slachtoffers niet eens ziet.
Politici en bestuurders begrijpen de 'verknoopte algoritmes' in essentie niet echt. Nieuwe techniek nieuwe woorden.
Ik denk dat Pieter Omtzigt, SyRI, het automatisch digitaal monster, gevoelsmatig begrijpt. Voor de burger zeer belangrijk. Hij beschermt onschuldige burgers tegen de jarenlange faal rechtstaat, Raad van State nota bene die tegen zijn burgers procedeert, ondergesneewd in het debat, en ziet de ernst en de toekomstige digitale gevolgen.
Pieter Klein idem.
Al die Caf zaken is een kleine stad aan techslachtoffers, hoeveel deurwaarders hebben nu echt geluisterd? Waar was hun autonomie en medemenselijkheid, het is een 'vorm van braaf robotgedrag'?
'‘Ik heb nog nooit zoveel zakdoekjes zien rondgaan’, merkt Renske Leijten (SP) bevend van woede op, met een blik naar de publieke tribune. CDA’er Pieter Omtzigt, die van alle Kamerleden het meest heeft gedaan om de feiten in deze affaire boven tafel te krijgen, ziet er de hele dag uit alsof hij op instorten staat.' - Let op de gevoelens, ik keek.
SyRI digitaal taylorisme zonder noodrem. Niemand die het echt kan stoppen. Nooit over nagedacht al vanaf Suwi. NL probleem.
Niemand met echte verantwoordelijkheden. Slecht in de digitale praktijk.
Automatische monster incasso's hier de belastingdienst blijven gewoon doorgaan, bankpassen onterecht geblokkeerd, deurwaarders blijven komen, autos van de weggehaald want nog geld waard etc.
Een digitale SyRI noodrem, bij falen van onze overheid, ontbreekt.
Eenmaal fraudeur, eeuwig fraudeur? Onterecht schuldig. Correctierecht!
De overheid als cybercharlatan.
Infantiele tech maakte hier ook nog vele mensen ziek. Voelen rechters zich nu achteraf schuldig? Wat gaat dit doen met al die kinderen?
Hallo Donner, een Burgerhuis voor SyRI correctierecht!
marcel 7
MaartenHKunnen de heren en dames die het hoogste van de toren blazen aan den lijve ondervinden wat het betekent om schuldenaren te hebben.
George van Houts 2
Willem de Vroomen 4
En de opmerking over PvdA-er Job Cohen wijst weer eens op de rol van de medeplichtige sociaaldemocratie.
Roland Horvath 7
Er worden hier 2 principes niet gerespecteerd.
1- De 2 partijen, schuldenaar en schuldeiser, hebben allebei en verantwoordelijkheid bij onbetaalbare schulden. Dus moet die schulden geheel of gedeeltelijk kwijt gescholden worden door ondernemingen, banken, overheid.
Ook op macro schaal, bijvoorbeeld bij de geld moeilijkheden van Griekenland GR enkele jaren geleden, is dat principe niet gerespecteerd.
2- De 2 partijen zijn uitsluitend overeengekomen over de schuld. Niet over bijkomende kosten die gemaakt worden bij de inning van de schuld. Die kosten moeten dan ook uitsluitend door de schuldeiser betaald worden. Vooral de overheid bezondigt zich aan dat principe. En duwt de schuldenaar nog meer in de miserie.
Het argument daarbij is dan dat de schuldenaar die kosten veroorzaakt heeft door niet te betalen. Niets is minder waar.
Albèrt 4
Roland HorvathDe zeldzame keer dat ik tv kijk en ik zie iets over schulden dan valt me vaak het volgende op. De schuldenaren hebben vrijwel allemaal dezelfde overeenkomsten namelijk:
- ze roken
- ze drinken
- ze hebben (veel huisdieren)
- ze hebben veel kinderen
Dat zijn op kinderen na allemaal zaken waar je zonder kunt.
Mz59 7
AlbèrtMaartenH 10
AlbèrtAlbèrt 4
MaartenHMaartenH 10
AlbèrtHet enige wat jij doet is stemmingmakerij.
Albèrt 4
MaartenHIk heb zelf ook een aantal jaren van 1200e bruto per maand moeten rondkomen en ik heb nooit schulden gehad omdat ik heel zuinig leefde en keihard werkte om m'n inkomen omhoog te krijgen.
MaartenH 10
AlbèrtBij mij hetzelfde. Maar dat geeft je niet het recht om aan stemmingmakerij te doen. Dat die mensen er zijn, vast wel. Maar jij hebt het over 'veel gevallen' terwijl je daar geen basis voor hebt. De stemming die je creëert is: 'Het is allemaal hun eigen schuld' en dat is zeker niet terecht.
Albèrt 4
MaartenHIk begrijp ook wel dat er door zaken buiten je controle situaties kunnen ontstaan waardoor je in de schulden raakt.
Wat mij betreft moet er ook gekeken worden naar het voorkomen van schulden, dus zaken niet of zo min mogelijk op afbetaling kopen en goede controle op schulden.
MaartenH 10
AlbèrtWaar baseer je dat op, hoe weet je dat? Misschien geldt dat voor het ontstaan van de eerste schuld. Maar het is wel 'het systeem' dat zorgt dat er een veelvoud bovenop kan komen en dat er na de eerste foute stappen geen weg terug meer is.
Albèrt 4
MaartenHIk ben het ook wel met het bovenstaande artikel maar het zou ook wel fijn zijn als mensen zich realiseren dat inkomen variabel kan zijn en dat je beter voor luxe goederen geen leningen afsluit.
MaartenH 10
AlbèrtAlbèrt 4
MaartenHIk neem aan dat je wel met me eens bent dat aan de uitgavekant van de consument ook wel enige aandacht verdient. Ik zie overal om me heen mensen met Iphone's van duizend euro plus, dure auto's, dure kleding etc. Ook zie je het bij woningen, mensen bieden gerust de absolute hoofdprijs voor woningen die niet toekomstbestendig zijn(bijvoorbeeld veel te klein voor gezinsuitbreiding). Ik zie het alweer voor me, documentaires van mensen die verdrietig zijn omdat hun huis onderwater staat bij de eerstvolgende recessie.
Het zou fijn zijn als mensen ook rekening houden met zaken zoals recessies, minder inkomen etc.
MaartenH 10
AlbèrtDaar gaat dit onderwerp toch niet over? Het gaat over hoe overheid en schuldenindustrie mensen in de problemen brengen. Ja, die mensen zullen om te beginnen onhandig zijn omgesprongen met lenen - of gewoon botte pech hebben gehad, maar daarvoor worden ze onevenredig zwaar te grazen genomen. Daar gaat het over!
Simon le Bon 3
MaartenHBen er alleen maar beter uitgekomen, kan me nu weinig gebeuren.
MaartenH 10
Simon le BonTeunis J. Dekker 2
AlbèrtEveline Bernard 6
Teunis J. DekkerEn bedenk dat de sfeer , de 'mores' in onze maatschappij voorschrijft dat 'jij' dat allemaal moet kopen 'niet omdat het moet, maar omdat het kan'.
marcel 7
AlbèrtHet zijn net mensen, zou je kunnen zeggen.
Zelf ken ik ook diverse mensen met een heel ander profiel die schulden hebben.
Bijvoorbeeld een succesvol chirurg die vervroegd met pensioen en dat niet kon, omdat hij zich nooit verdiept had in zijn financiën. Hij moest nog beginnen met het aflossen van zijn aflossingsvrije hypotheek.
Een ander voorbeeld betreft het salarisvoorschot waarom een min-of-meer vaste groep leerkrachten regelmatig kwam vragen bij een hbo-school.
Een laatste voorbeeld betreft een directeur van een verzekeringsmaatschappij die tonnen vergokt heeft, maar nu toch een mooi leven heeft doordat hij een goed pensioen heeft.
Naar ik vermoed verschijnen met name laag opgeleide Nederlanders op tv, omdat:
* hun netwerk niet in staat is bij te springen;
* hun baan veel onzekerder is;
* hun inkomen lager is;
waardoor zij kwetsbaarder zijn voor schulden.
Uiteraard gun ik het deze kwetsbare mensen ook dat zij van hun rook- en eetverslaving afkomen, maar daar zal de Nederlandse overheid hen dan wel bij moeten helpen door gezond voedsel (groente, fruit) aanzienlijk goedkoper en ongezond voedsel (fastfood) fors duurder te maken. Ook dat laatste zie je terug in tv-programma's als Arm en Rijk.
Albèrt 4
marcelDe man is universitair geschoold en verdiept zich dan niet de details van de waarschijnlijk grootste financiële transactie in z'n persoonlijke leven. Dat vind ik gewoon grof nalatig, daarbij kan ik het gewoon bijna niet geloven want als je naar de naam van het product aflossingsvrije hypotheek kijkt dan weet je al dat je nooit wat aflost.
marcel 7
AlbèrtOverigens deel ik je mening dat je van mensen mag verwachten dat ze zich verdiepen in dergelijke belangrijke transacties, zover dat in hun vermogen ligt.
Simon le Bon 3
Albèrt"Maar dan heb je geen hypotheekrenteaftrek?" Hmmmz, aftrek over rente die je moet betalen? Ik betaal geen rente, maar alleen (een klein beetje) belasting. Ben het sowieso nooit eens geweest met HRA voor luxe woningen. HRA voor starterswoningen ok, maar villa-sponsoring?
"Maar dan ben je toch dief van je eigen portemonnee?". Nou en, het is mijn portemonnee, ik voel me er prima bij, dus wees blij dat er nog iemand is die jouw HRA sponsort, anders had je 7 dagen per week moeten werken.....
Albèrt 4
Simon le BonDat klopt toch ook helemaal, gevolg is wel dat als je helemaal niets aflost je het risico loopt om onderwater te komen staan.
David Bartenstein 9
AlbèrtSimon le Bon 3
Albèrt-We (gezin) hebben veel huisdieren
-We hebben kinderen
-We hebben een afbetaald vrijstaand huis
en:
We hebben geen schulden, geen financieringen.
Geen spiksplinternieuwe auto's met bijtelling, maar gewoon eigendom en betaald.
Mensen met schulden tref je overal, veelal alleenstaanden na een traumatische ervaring. Overlijden partner, ongeluk waardoor werk wegvalt, scheiding, etc. Met de woningnood van tegenwoordig die een prijsopdrijvend effect heeft op huren en koopwoningen zal de problematiek alleen maar toenemen.
Beetje kortzichtig om alleen naar de rokende, drinkende, kinder-en huisdierrijke veelal laagopgeleide gezinnen te wijzen. Met een laag opleidingsniveau kun je twee jaar (contract) een slecht betaald kutbaantje vervullen waarvan je niet eens fatsoenlijk kan rondkomen, daarna op straat gezet worden en door toeslagenwet diep in de schuld raken waar je niet meer vanaf komt.
Albèrt 4
Simon le BonMijn ervaring is dat mensen schulden vaak niet serieus nemen, ik merk dit zowel in m'n directe omgeving als zakelijk. Recent had ik nog iemand die mijn €850,- verschuldigd was ik geef die persoon tot het einde van het jaar om te betalen, vervolgens hoor ik niets meer. Ik heb dan het idee dat zo iemand mijn coulance voor zwakte aanziet. Nu komt er een deurwaarder aan te pas waardoor deze persoon nog veel meer kosten gaat krijgen, iets wat absoluut zinloos is.
K. Frnkn 8
Roland HorvathMz59 7
K. FrnknRoland Horvath 7
K. FrnknK. Frnkn 8
Roland HorvathRoland Horvath 7
K. FrnknArmen stelen op een illegale wijze van een gering aantal mensen en de buit is ook veelal gering en niet voldoende om de armoede te compenseren.
Superrijken/ miljardairs stelen op een legale wijze van veel mensen, de buit is veelal onvoorstelbaar groot en zodoende de enige - en de ware reden van de rijkdom van de miljardairs.
Zoals Napoleon Bonaparte al zei: Achter ieder fortuin schuilt een misdrijf.
School voorbeelden zijn alle privatiseringen te beginnen met de privatiseringen van de gemeenschappelijke weiden, -de enclosure, de omheining-, in de 18e eeuw in Engeland.
Daarbij kregen de arme boeren met slechts één koe veelal geen stuk weide toegewezen zodat ze moesten ophouden boer te zijn en naar de stad werden gedreven.
Marco Roepers 6
Roland Horvath 7
Marco RoepersK. Frnkn 8
Roland HorvathSimon le Bon 3
K. FrnknVaak worden schulden voor een fractie van de schuld overgenomen en als maar 5% van de schuldenaren netjes betaalt is zo'n bedrijf al uit de kosten.
Marla Singer 7
Marco RoepersR. Eman 8
Marco Roepershttps://maxius.nl/burgerlijk-wetboek-boek-6/artikel159
Hans van Swoll 5
Marco RoepersSimon le Bon 3
Hans van SwollHans van Swoll 5
Simon le BonR. Eman 8
Hans van SwollHans van Swoll 5
R. EmanIk heb het vage idee dat u het met uw reactie nodeloos ingewikkeld maakt. U reageert op mijn berichtje, terwijl ik het in dat berichtje louter heb over het formele verschil tussen de woorden 'vordering' en 'schuld'. Als ik uw reactie juist inschat dan reageert u eigenlijk op @Marco 45, namelijk of al dan niet medewerking van de andere partij bij een overeenkomst gewenst is. In het door u genoemde art 159 van BW6 heeft de wetgever bepaalt dat die medewerking noodzakelijk is. Echter, in mijn opinie, blijkt die bepaling een wassen neus want die medewerking geef de andere partij al bij voorbaat omdat dat veelal van tevoren in de leveringsvoorwaarden staat. Slikken of stikken dus.
Dan wat anders. Het artikel waar wij op reageren gaat over De Schuldenindustrie en de onmenselijke gevolgen daarvan. Als ik het alleen voor het zeggen had is een van mijn oplossingen het toestaan van het overdragen van vorderingen, tenzij de incasso daarvan op moeilijkheden stuit. En ja, dat betekent een wetswijziging. Onder meer van BW6-art 159.
R. Eman 8
Hans van SwollTen tweede noemt u de voorbeelden van hypothecaire leningen, factoring en deurwaarderij bijna in 1 adem. Persoonlijk vind ik daar toch significante verschillen tussen zitten. Het overdragen van vorderingen houdt strikt genomen ook in dat alle wederzijdse rechten en plichten worden overgedragen. Ik denk niet dat zoiets bij factoring reëel is bijvoorbeeld. Dan denk ik dat slechts uitbesteding van incasso meer op haar plaats is.
Maar u heeft gelijk dat deze discussie misschien te ver af gaat van de oorsprong van het artikel.
M. Bousie 2
Zo te horen zijn die kosten veel hoger dan het bedrag van de oorspronkelijke schuld. En aangezien de overheid de grootste schuldeiser schijnt te wezen, zou het aardig zijn te weten wat dat dan oplevert.
Dan zou het aardig zijn te zien waar de betalingen uitkomen. kennelijk veel bij private partijen.
Dat is het nut van de overheid in de marktwerkingsgedachte; een herverdelng van belastinggelden naar winstzoekende private partijen.
Zolang je dat een goed idee vindt, is er helemaal geen reden om iets aan de schuldenindustrie te doen. In die gedachtengang gaat het goed, want je kunt rraan verdienen.
De enige manier om in en marktwerkingssfeer iets te kunnen uitrichten, is naar een manier wijzen om nog meer te verdienen.
Roland Horvath 7
M. BousieDe allerarmsten worden uitgebuit vooral door de overheid.
Met een extreem rechtse regering als Rutte3 = VVD, CDA, D66, CU kan de neoliberale verdwazing alleen toenemen. Er zal niets gedaan worden aan de schulden van de armen tenzij die schulden nog vergroten.
Tim Gorree 3
Roland HorvathDe allerarmsten worden uitgebuit vooral door de overheid."
Dit proces speelt echt al decennia.
Een systeem met sadistische trekken welke niet alleen geen sluitende kosten/ baten calculatie maakt van haar eigen beleid, maar ook steeds meer macht naar zichzelf toetrekt, daarbij een ongekende honger tentoonstellend om ons aller doen en laten te monitoren en waar zij het opportuun acht bij te sturen.
Non-compliance op straffe van sociale & maatschappelijke uitsluiting, het verlies van het recht op een menswaardig bestaan, bv. door dakloosheid. Gevangenen en illegalen hebben meer rechten dan zij, die schulden hebben (bed, bad, brood).
We leven dus deels in een onvrije samenleving.
- Het aantal daklozen is in de afgelopen 5 jaar meer dan verdubbeld.
- Alleen in Nederland maakt de overheid winst op sociale huisvesting.
- In Nederland worden kinderen van 17 (!) door de overheid aangemoedigd om een zo hoog mogelijke studielening aan te gaan.
- Schulden zijn (deels) aftrekbaar van de belasting (HRA), zodat (vaak jonge) mensen worden aangemoedigd zoveel mogelijk ergens in het krijt te staan.
- Gebrekkig onderwijs waar de werking van rente (blijkbaar) niet (goed) wordt onderwezen.
- Blind vertrouwen in 'het systeem' is een vereiste, op straffe van ontslag (Kadaverdiscipline)
- Er is sprake van immoreel beleid & gezag:
"“The moral test of government is how that government treats those who are in the dawn of life, the children; those who are in the twilight of life, the elderly; those who are in the shadows of life, the sick, the needy and the handicapped.”"
https://www.columbian.com/news/2016/nov/11/letter-quote-from-humphrey-not-gandhi/
G!!!
Daar ligt de oplossing, redelijke boetes... met mogelijkheid afbetalen.
Maar ik verwacht niet de wil dat, deze miljarden handel in schuld creëren, zal worden opgelost.
marcel 7
G!!!Albèrt 4
G!!!f. van Dam 6
G!!!Simon le Bon 3
f. van DamREINIER VAN DRIEL 7
Het grote probleem is de doorgeslagen ,,marktwerking", ook hier weer. Dat is geen natuurramp, maar gevolg van politieke besluiten, gezien de signatuur van afgelopen kabinetten, en het grote gebrek aan urgentie er iets aan te doen, zal er voorlopig niets veranderen.
De ontmenselijking van de maatschappij ( Belastingdienst, UWV, Zorg, Wajong, Participatiewet etc.) neemt alleen maar toe.
Benieuwd wanneer de wal het schip zal keren.
Hans van Swoll 5
a/ Ik word kwaad omdat De Schuldenindustrie ontegenzeggelijk bestaat en voor een hoop onnodige ellende zorgt. Waarom bestaat die?
Omdat we leven in een land waar oorlogsmisdaden verjaren, maar voor een schuld van 10 euro kun je je hele leven achtervolgd worden en daarna je erfgenamen en de erfgenamen van de erfgenamen. etc. etc. Kortom daar kom je moeilijk vanaf.
Omdat we leven in een land waar het volstrekte legaal is dat schuldeisers willekeurige, onredelijke boetes mogen heffen als je niet volgens hun eenzijdige leveringsvoorwaarden betaalt en die onredelijke willekeurige boetes worden dan automatisch ook nog eens aangemerkt als bijbehorend bij dezelfde levenslange schuld.
De schuldenaar treft alle blaam en de schuldeiser die op krediet aan mensen van allerlei allooi en opvoeding maar spullen levert, heeft geen enkele verantwoordelijkheid, gaat volledig vrijuit, wast zijn hand in onschuld en heeft ook de volledig vrije hand om de invordering naar zijn goeddunken te regelen. Als we, als beschaafde samenleving met zo'n schijnheilige CU in de regering, iets aan De Schuldenindustrie willen doen, dan moeten we met deze onderwerpen beginnen.
Want ik heb facturen gezien waar de energiemaatschappij, als eerste aanmaning, 50 (vijftig) euro boete rekende voor niet tijdig betalen. Het briefje waarop die aanmaning stond geprint kostte nog geen 2 cent en de postzegel 75 cent en het bedrijfskrediet kost hoogstens 6%. Hoezo schofterig? Waarom leveren energiemaatschappijen op krediet? Waarom leveren telefoonproviders op krediet? Waarom vragen ze niet een borgsom bij aansluiting? Waarom moet het CJIB bij niet betalen de boetes zo absurd verhogen?
(vervolg bij -2-)
Simon le Bon 3
Hans van SwollOnzin, je bent niet verantwoordelijk voor de schulden van je ouders, je meerderjarige kinderen of andere familieleden. Je kunt een erfenis beneficiair aanvaarden of zelfs verwerpen.
Bij mensen met schulden neemt het reptielenbrein het over en kunnen zij amper rationele beslissingen nemen of de situatie overzien.
https://www.divosa.nl/sites/default/files/bijeenkomst_bestanden/divosa-voorjaarscongres-2017-presentatie-workshop-1-6-mobility-mentoring.pdf
Dat had jij, als jij 1 jaar in de schuldhulpverlening hebt gewerkt toch echt moeten weten. Of ervoer je daar zelf stress en nam jouw reptielenbrein het over? ;)
Hans van Swoll 5
Simon le BonMooi woord overigens 'reptielenbrein'.
Hans van Swoll 5
Waarom kan de Belastingdienst de uit te keren toeslagen niet naar beneden afronden? Waarom worden schuldeisers niet verplicht persoonlijk contact te zoeken met iemand als die niet op tijd betaalt?
Waarom worden schuldeisers niet verplicht een betalingsregeling aan te bieden aan mensen die niet op tijd betalen?
b/ Ik word kwaad omdat heel veel van die 600.000 mensen zelf schuld hebben aan hun situatie. Waarom heb ik deze mening? Omdat 10 jaar lang mijn freelance inkomen minder dan het bestaansminimum was en ik dus als een zombie geleefd heb. De met hypotheekfraude georganiseerde hypotheek voor mijn eigen huis werd betaald door het verhuren van kamers. 's Nachts rechtop in bed hoe het verder moest. Niettemin was er nooit betaalachterstand.
Omdat ikzelf 1 jaar lang bij een schuldhulpverleningsbureau gewerkt heb en gezien heb
hoe ongeïnteresseerd deze mensen zijn . En ja Mz59 (9-12/13:41) ze zijn niet van plan er iets aan te doen. Om met Albèrt (9-12/15:35u) te spreken:
-ze roken
-ze drinken
-ze hebben (veel) huisdieren
en ze vinden het minderwaardig om achter de kassa te gaan zitten of schoonmaakster te spelen. Met andere woorden het gros is niet bereid uit zichzelf iets aan hun situatie te doen. Na 3 jaar schuldhulpverlening zijn ze binnen de kortste keer daarom weer nieuwe klant.
Ik ben dus mordicus tegen kwijtschelding.
(vervolg bij -3-)
Hans van Swoll 5
Mijn voorstellen (als die schijnheilige CU uit het kabinet weg is):
-wetgeving die ervoor zorgt dat schulden definitief verjaren;
-wetgeving die ervoor zorgt dat elke levering de volledige verantwoording is van de leverancier. (zeg maar het 'hypotheekprincipe');
-wetgeving die ervoor zorgt dat er geen opeenstapeling van absurde boetes mag komen en dat die boetes geen deel uitmaken van de oude schuld;
-wetgeving die ervoor zorgt dat acceptatie van andermans schuldvorderingen niet zonder meer mogelijk is. Dit zal waarschijnlijk betekenen dat het hele systeem van factoring en deurwaarderij van naleefbare, wettelijke voorwaarden moet worden voorzien.
-wetgeving die ervoor zorgt dat er een centraal register komt waar mensen genoteerd staan die iets niet op tijd hebben betaald, c.q. een betaalrisico vormen..
f. van Dam 6
Hans van SwollHans van Swoll 5
f. van DamMaartenH 10
f. van Damedit: Wat ook schijnheilig is, is om vrijblijvende 'initiatieven' in de pers te brengen, terwijl je zelf in de regering zit, waar je kunt zeggen: we vinden dit zo belangrijk dat er echt iets moet gebeuren, zo niet dan stappen we eruit. Maar goed dit is geen nieuws, wisten ze bij de formatie ook al.
https://www.ad.nl/politiek/christenunie-en-de-pvda-willen-schulden-opkopen-via-fonds~ab6a9879/
Hans van Swoll 5
MaartenHMarco Roepers 6
MaartenH"Desperaat, zo zou je het pleidooi van CDA en de SP eind november voor kwijtschelding van oninbaar hoge schulden kunnen noemen; desperaat omdat schulden al jaren op de politieke agenda staan, maar er nog geen oplossing is voor dit probleem, dat ongeveer een half miljoen huishoudens treft. "
Ook het CDA zit er blijkbaar mee omhoog. Dat wijst niet zozeer politieke onwil als wel op bestuurlijke onmacht. En bestuurlijke onmacht komen we vaker tegen tegenwoordig. Denk maar aan de Groningse versterkingsoperatie. Mijn vermoeden is dat de kleinere overheid die al jaren als ideaal gold van diverse regeringen als neveneffect een onmachtige overheid heeft opgeleverd. Zeker in combinatie met een ijzeren begrotingspolitiek zoals men die wel van de grond heeft weten te krijgen in de loop van de decennia.
Mz59 7
Hans van SwollHans van Swoll 5
Mz59Lijkt me toch iets anders dan zaken op krediet afnemen, niet tijdig betalen en aanmaning op aanmaning te ontvangen. Overigens, ik heb niet de indruk dat elke hypotheek verstrekker bij niet-tijdige betaling meteen klaar staat met een aanmaning van 50 euro.
Bovendien zou ik graag de problemen die De Schuldenindustrie veroorzaakt willen oplossen en niet de problemen van 'loan sharks'.
MaartenH 10
Mz59Mz59 7
MaartenHAli Jas 1
Erwin de Waard 6
Ali JasEr is een zoekfunctie in de pagina. U kan bijvoorbeeld kijken op :
https://partijgedrag.nl/moties.php?Beleidsagenda%5B%5D=9334&Beleidsagenda%5B%5D=19163&Beleidsagenda%5B%5D=9251&Beleidsagenda%5B%5D=9252&Beleidsagenda%5B%5D=12164&Beleidsagenda%5B%5D=18766&Onderwerp%5B%5D=&chkVerbergIndiener=true&search=Schuld&action=zoek
Ali Jas 1
Erwin de WaardMarc Fahrner 7
En dan die arrogante reactie van Menzis: "we herkennen ons niet in dat beeld". Communicatietraining was zeker in de aanbieding?
Ja, ik geloof ook dat een deel van de schuldenaren zich per definitie nergens verantwoordelijk voor acht en uitsluitend rechten meent te hebben. Ik ken de verhouding niet, maar vrees dat wanneer de overheid vanuit dit uitgangspunt wetgeving maakt, een veelheid aan goeden onder de kwaden moeten lijden. Naast de echte sensatieprogramma's zien we in Steenrijk, Straatarm, gelukkig genoeg voorbeelden van zeer gemotiveerde bijstandsgezinnen.
Wat is eigenlijk de sanctie voor de verantwoordelijke minister als een wet in 2017 wordt bekrachtigd en in 2021 heel misschien wordt uitgevoerd?
En waarom zijn er zoveel onderzoeken met min of meer gelijkluidende conclusies, geïnitieerd door de overheid. Van belastinggeld. Alleen wordt er niks gedaan met de uitkomsten ervan. Lijkt mij toch ook een schuld. Naar de bevolking. Is daar geen sanctie voor?
Dat het mogelijk is om kleine bedragen zo snel, zo exponentieel te laten verhogen, is natuurlijk van de zotte. Zo wordt er over de rug van. de schuldenaar wel heel eenvoudig nieuw geld en dus omzet gecreëerd. Om dat te voorkomen is er gelukkig een overheid. O nee, die gaan als echte bedrijven lekker concurreren met elkaar.
GGN als deurwaarder bijvoorbeeld, heeft ook een berg boter op het hoofd van hier tot Timboektoe. Hop, in de slachtofferrol en wijzen naar wurgcontracten en inkoopkracht van de machtige overheden. Om vervolgens mee te werken aan "De Deurwaarders", met vrijwel allemaal zorgvuldig uitgezochte en gerechtvaardigde invorderingen. O wat hebben zij een sociaal gezicht. Yeah, right.
Fijn dat je erin blijft duiken Jan-Hein!
I de Koning 4
Thomas Tonino 1
Dat zal meteen de handel in slechte schulden oninteressant maken.
Als een BV op deze manier failliet kan, waarom zou een natuurlijk persoon dan in de slavernij moeten belanden?
Hendrik Eelhart 2