
Zeker, aardgas is een belangrijke pijler van onze economie en welvaart geweest. Maar is het ook de – schone – toekomst, wat belanghebbenden zoals Shell, onze overheid en de Russen of Noren ons willen doen geloven? In dit dossier gaan we op zoek naar de de betekenis van aardgas voor de toekomst van onze economie. Kunnen we zonder? Hoe ziet de kosten-baten analyse er werkelijk uit? En wie profiteren er eigenlijk van aardgas? Lees meer
Aardgas wordt vaak omschreven als een ‘transitie-brandstof’, een logische tussenstap in de transitie van fossiele naar duurzame energie. Bij de verbranding van aardgas komen minder schadelijke stoffen en CO2 vrij dan bij de verbranding van kolen of diesel. En er is voorlopig genoeg van.
Gas is ook een belangrijke pijler van de Nederlandse economie. De Nederlandse belastingbetaler heeft miljarden geïnvesteerd in de ontwikkeling van de gasinfrastructuur. Een voorbeeld daarvan is de ontwikkeling van de zogenoemde gasrotonde, Nederland als het knooppunt en de regelkamer van het Noordwest-Europese gastransport. In de periode 2005-2014 is daarin 8,2 miljard euro belastinggeld gestoken. De Rekenkamer kwam enkele jaren geleden tot de conclusie dat de Nederlandse regering dat gedaan heeft zonder dat er 'goed gekeken is naar nut, noodzaak en risico's van de gasrotondestrategie’.
Desondanks gaat de overheid door met het bevorderen van aardgas en het promoten van ons land als sleutel in de productie en het transport ervan. Nu de winning van het Groningse gas versneld wordt afgebouwd, zet de overheid in op alternatieven, zoals vloeibaar gemaakt aardgas (LNG), vaak met milieu en klimaat als rechtvaardiging. In werkelijkheid zijn er grote belangen mee gemoeid. Zo is het een van de belangrijkste activiteiten van Shell, dat 20 procent van de totale wereldmarkt in handen heeft.
In dit dossier onderzoeken we de betekenis van gas voor onze economie, de belangen die erachter steken en de gevolgen van de gemaakte keuzes.
De gaslobby maakte ons afhankelijk van Rusland en bepaalt nu wéér het beleid
Waarom de minister niet hoeft te hopen op gas uit de Noordzee
Gaskraan in Groningen dicht? Dan gaat die in Rusland wijd open
Eerste lading Amerikaans LNG laat zien: bij gas gaan belangen boven het klimaat
Hoe het gasbedrijf op zoek ging naar maatschappelijk draagvlak
Hoe de gas-lobby subsidie voor LNG wist lost te peuteren, met zegen van de overheid
Er zit een raar luchtje aan biogas
Milieuwinst 'transitiebrandstof' aardgas te positief afgeschilderd
Shell ziet ondanks groeiende steun nog steeds niets in een groene koers
Het is tijd voor een nieuwe visie op de gassector
© ANP / Bart Maat
Shell ziet ondanks groeiende steun nog steeds niets in een groene koers
Net als vorig jaar probeert aandeelhoudersvereniging Follow This de mammoettanker Shell in een andere, duurzamere richting te sturen. Steeds meer grote investeerders sloten zich de afgelopen tijd aan bij de hernieuwde oproep van Follow This om Shells olie- en gasactiviteiten in lijn met de klimaatdoelen van Parijs te brengen. Maar het Shell-bestuur ziet er nog altijd niets in.
Het veroorzaakte flink wat mediaspektakel, vorig jaar mei tijdens de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering van Shell in het Circustheater in Scheveningen: de duurzame resolutie die activistische aandeelhoudersvereniging Follow This ter stemming bracht. Met ‘Resolutie 19’ riep Follow This — toentertijd bestaande uit zo’n 1100 kleine en grotere aandeelhouders — de directie van Shell op om vanaf dat moment alleen nog maar in duurzame energie te investeren. Stop met het zoeken naar nieuwe olie- en gasvelden, zo luidde de dringende oproep van Follow This-oprichter en oud-energiejournalist Mark van Baal.
De resolutie werd — zoals verwacht — massaal afgewezen door de pensioenfondsen en andere grote vermogensbeheerders die hun geld in het olie- en gasbedrijf hebben gestopt. Slechts 3 procent van alle aandeelhouders stemde vóór. Desondanks gaven zij een krachtig signaal aan het Shell-bestuur: een groep beleggers met aandelen ter waarde van 2,5 miljard euro vroeg om een radicaal andere koers.
Een van de weinige grote aandeelhouders die destijds wél voor durfde te stemmen was Actiam. Deze vermogensbeheerder belegt onder meer het geld van verzekeraar Zwitserleven en de ASN Bank — in totaal zo’n 55 miljard euro, waarvan 170 miljoen in Shell zit.
'Onze klanten nemen klimaatverandering zeer serieus'
Ook komende maand zal Follow This, namens ondertussen ruim 2600 aandeelhouders, weer een duurzame resolutie indienden op de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering. En ook dit keer schaart Actiam zich achter de oproep: ‘Net als Follow This spreken we de hoop uit dat een innovatief bedrijf als Shell de transitie naar duurzame energie serieus neemt en klimaatverandering ambitieus aanpakt, met als doel de opwarming van de aarde tot 2 graden Celsius te beperken,’ bevestigde Actiam het besluit tegenover het Financieel Dagblad.
Als er een schaap over de dam is...
In tegenstelling tot vorig jaar staat Actiam niet langer alleen. De afgelopen maanden sloten meer grote fondsen zich bij de oproep aan. Zo noemde vermogensbeheerder MN (114 miljard, onder meer van pensioenfondsen in de metaal- en elektrotechniek) de resolutie een ‘fair ask’ aan Shell. ‘Onze klanten nemen klimaatverandering zeer serieus, dus wij willen ook graag zien dat Shell die energietransitie op een ordelijke en inclusieve manier insteekt,’ aldus Willemijn Verdegaal van MN op BNR Nieuwsradio.
Ook vermogensbeheerder Blue Sky Group (20,5 miljard, onder meer van KLM, SNS Reaal en Total) en het Franse Ecofi Investissements scharen zich achter de nieuwe resolutie. ‘We steunen de resolutie, omdat het past in de voortgang van de energietransitie waar Shell een actieve rol in wil vervullen,’ aldus een woordvoerder van Blue Sky Group tegen Vrij Nederland. Ecofi stelt dat de resolutie ‘overeenkomt met [haar] visie op verantwoord beleggen.’
Dat de resolutie van Follow This dit jaar meer steun weet te vinden, komt volgens oprichter Van Baal doordat deze ‘subtieler’ is opgesteld. Vorig jaar riep de resolutie letterlijk op tot een drastische koerswijziging van Shell: stop met investeren in nieuwe olie- en gasvelden, luidde toen de boodschap. Voor veel pensioenfondsen was dat nog een stap te ver.
Bij het opstellen van de nieuwe resolutie vond er uitgebreid overleg plaats met de grote fondsen om te zorgen dat zij zich er dit keer wel achter kunnen scharen. ‘De vraag die de nieuwe resolutie stelt is om de bedrijfsdoelen van Shell in lijn te brengen met de afspraken van Parijs,’ aldus Van Baal. ‘Vorig jaar steunden de pensioenfondsen de geest van de resolutie; dit jaar moeten ze ook de letter kunnen onderschrijven.’
Shareholders support Shell to take leadership in the energy transition to a net-zero-emission energy system. Therefore, shareholders request Shell to set and publish targets for reducing greenhouse gas (GHG) emissions that are aligned with the goal of the Paris Climate Agreement to limit global warming to well below 2°C.
These GHG emission reduction targets need to cover Shell’s operations as well as the usage of its products (scope 1, 2, and 3), they need to include medium-term (2030) and long-term (2050) deadlines, and they need to be company-wide, quantitative, and reviewed regularly.
Shareholders request that annual reporting include further information about plans and progress to achieve these targets.
De volledige resolutie van Follow This is hier te lezen.
Pensioengeld in Shell
Net als vorig jaar maakte Follow the Money de afgelopen weken een rondgang langs de belangrijkste Nederlandse aandeelhouders van Shell om te horen wat zij van plan zijn te gaan stemmen.
Wat blijkt: veel pensioenfondsen en vermogensbeheerders hebben zelf al expliciet aangegeven hun beleggingen in lijn met ‘Parijs’ te brengen. Geen van de grote beleggers wilde echter nu al een standpunt over de resolutie innemen. Ook pensioenfonds Zorg en Welzijn, dat vorig jaar voor de tiende keer is uitgeroepen tot het meest verantwoorde pensioenfonds van Nederland, wilde nog niet inhoudelijk reageren.
Pensioenuitvoerder APG, dat met het ABP zo’n 380 miljard euro aan pensioengeld van ambtenaren en leraren beheerd, laat weten dat een groot deel van de Follow This-resolutie goed aansluit bij APG’s beleid om de CO2-uitstoot van de eigen aandelenportefeuille tegen 2020 met 25 procent terug te dringen. Hierbij verwijst APG echter met name naar de mogelijkheden die Shell heeft om de eigen CO2-emissies te verminderen: het efficiënter oppompen van olie en gas.
Shell zal zelf iets moeten gaan doen aan het type energie dat zij haar klanten levert — fossiel óf duurzaam
'In het algemeen willen wij als aandeelhouder het management van een bedrijf alleen verantwoordelijk houden voor zaken die zij kunnen beïnvloeden,' laat APG-woordvoerder Harmen Geers in een reactie weten. De extra vraag die Follow This expliciet stelt — om ook de uitstoot door het gebruik van Shell-producten als benzine of diesel te verminderen — ligt volgens APG dan ook grotendeels buiten de operationele controle van Shell.
Tegelijkertijd zegt APG van olie- en gasbedrijven wel te verwachten dat zij voortdurend evalueren wat de transitie naar schonere energiebronnen — ‘in de context van het klimaatakkoord van Parijs’ — betekent voor hun lange termijn bedrijfsstrategie.
Maar dit is precies waar de schoen wringt. Om een redelijke kans te hebben dat de klimaatopwarming tot twee graden beperkt blijft, zal de wereldwijde CO2-uitstoot vanaf 2020 sterk moeten dalen. Volgens het Planbureau voor de Leefomgeving betekent dit dat een groot deel van de nu bekende fossiele brandstofreserves onder de grond moeten blijven. Volgens onderzoek van het Britse Carbon Tracker Initiative investeert Shell alleen al tussen 2015 en 2025 meer dan 75 miljard dollar in projecten die niet passen binnen dat twee-graden-scenario. Met andere woorden: wanneer Shell in haar bedrijfsstrategie de context van ‘Parijs’ echt serieus neemt, betekent dat dat een groot deel van Shells bedrijfswaarde — de bekende olie- en gasreserves onder de grond — niets meer waard is.
Shells activiteiten kunnen dus alleen in lijn zijn met het klimaatakkoord van Parijs wanneer de directie het bedrijf vandaag nog richting duurzame energie stuurt. Shell zal zelf iets moeten gaan doen aan het type energie dat zij haar klanten levert — fossiel óf duurzaam. Dus niet alleen efficiënter olie en gas blijven leveren, maar ook bijdragen aan de ontwikkeling van nieuwe, schone energiebronnen.
Dat vereist een radicale koerswijziging. Uit onderzoek van De Correspondent blijkt namelijk dat de huidige investeringen van Shell in duurzame energie bij lange na niet voldoende zijn.
Shells activiteiten kunnen alleen in lijn zijn met het klimaatakkoord van Parijs wanneer de directie het bedrijf vandaag nog richting duurzame energie stuurt
APG is huiverig om Shell verantwoordelijk te stellen voor de CO2-uitstoot die voortkomt uit het gebruik van door Shell gewonnen fossiele brandstoffen. In plaats daarvan spreekt het de afnemers van Shell liever rechtstreeks aan op hun eigen CO2-uitstoot. ‘Zo vragen wij bijvoorbeeld autofabrikanten om zuinigere auto’s te bouwen en vragen we vastgoedfondsen om het energie- en watergebruik en de CO2-uitstoot van hun gebouwen te verminderen,’ aldus het grootste pensioenfonds van Nederland.
Maar wil een aandeelhouder serieus aan Shell kunnen vragen dat het rekening houdt met de klimaatdoelen van Parijs, dan is dat niet langer voldoende. Shell zal zelf ook doelen moeten stellen om de uitstoot van haar producten terug te dringen.
Economische noodzaak
Ook zonder deze milieuambities blijven er nog heel veel redenen over om voor de resolutie te stemmen, meent Van Baal. ‘Het zijn bijna allemaal financiële argumenten die we aandragen. Zelfs de meest verstokte klimaatontkenner moet hier business in zien.’
‘Zelfs de meest verstokte klimaatontkenner moet hier business in zien’
Koninklijke Shell verkeert door de lage olieprijs al tijden in zwaar weer. Net als ExxonMobil, Chevron en de andere olie- en gasreuzen heeft Shell de afgelopen jaren geld bij moeten lenen om dividend uit te kunnen keren aan haar aandeelhouders. Om de kosten te drukken is Shell drastisch in haar uitgaven aan het snijden geslagen.
Van Baal: ‘Het wordt steeds duurder om olie uit de grond te halen, terwijl alternatieven zoals zonnepanelen en windturbines exponentieel goedkoper worden. Op veel plekken in de wereld kunnen ze zonder subsidie concurreren met fossiele brandstoffen — bijvoorbeeld op de Noordzee.’ Het Deense bedrijf Dong kondigde onlangs aan in Duitsland twee nieuwe windparken op zee aan te gaan leggen, zonder subsidie van de Duitse overheid.
Shell hoopt dat de olieprijs op den duur weer bij zal trekken, maar het is nog maar de vraag of de prijs van een vat olie in de toekomst weer op een winstgevend niveau uitkomt. Dat de olieprijs de komende jaren extreem variabel blijft, staat buiten kijf. Jeremy Leggett, de oprichter van het Carbon Tracker Initiative, denkt dan ook dat Shells hoop ijdel is: ‘Ik voorspel een dag waarop de Shell-directie er achter zal komen dat hun businessmodel geen toekomst meer heeft in fossiele brandstoffen; ook niet met gas.’

Shell-directie ziet het anders
Toch adviseerde het bestuur van Shell de aandeelhouders afgelopen week in een verklaring om tegen de resolutie te stemmen. Het nieuwe voorstel zou een ‘schadelijke impact’ op het bedrijf hebben, ondanks dat het bedrijf de klimaatdoelen van Parijs wél onderschrijft.
‘Blijkbaar hebben wij meer vertrouwen in Shell, dan Shell in zichzelf’
Shell meent dat de resolutie het bedrijf minder flexibel maakt om op marktkansen in te spelen. Mark van Baal is het daar niet mee eens: ‘De resolutie vraagt alleen om een stip op de horizon te zetten en geeft de onderneming alle flexibiliteit in het stellen en halen van doelen die leiden naar een klimaatneutrale wereld.’
‘We zijn teleurgesteld dat het Shell-bestuur deze kans laat liggen. Deze resolutie biedt Shell de kans om de steun van aandeelhouders te krijgen om leiderschap te nemen in de energietransitie.’
Zelf schrijft Shell dat het een heldere strategie heeft om zich aan het twee-graden doel te houden. Welke dat is blijft echter onduidelijk, gezien de verwaarloosbare investeringen in duurzame energie. Aandeelhouders hebben recht op de details van deze strategie, vindt Van Baal.
Het bedrijf schrijft verder dat het ‘uniek is in het hebben van een bredere set van mogelijkheden dan elk ander bedrijf in de sector.’ Follow This is het daarmee eens; juist daarom heeft Shell volgens Van Baal goede kansen om een belangrijke rol te gaan spelen in het aanjagen van de energietransitie. ‘Blijkbaar hebben wij meer vertrouwen in Shell, dan Shell heeft in zichzelf.’
Hans van Houwelingen, directeur van Actiam, hoopt dat meer aandeelhouders zijn voorbeeld zullen volgen: ‘Wij vinden het niet langer activistisch,' zei hij onlangs tijdens een avond over de toekomst van Shell in Pakhuis De Zwijger in Amsterdam. 'Vorig jaar was het misschien nog een beetje activistisch. Maar dat geldt niet meer voor de nieuwe resolutie: ieder weldenkend mens moet daar een warm gevoel van krijgen.’
9 Bijdragen
jelle 15 1
Michel Fleur 6
Wietze van der Meulen 6
De CO2-uitstoot ligt de laatste jaren in Duitsland echter, vrij constant, zo rond de 800 miljoen ton. Daar wordt, ondanks enorme investeringen, per saldo "geen deuk in geslagen".
Het is dus mogelijk, door allerlei parallelle processen, om een paar honderd miljard euro in de verduurzaming van de energiehuishouding te stoppen en per saldo eigenlijk geen stap verder te komen.
Een poging om het Duitse Waddeneiland Pellworm, met 1.200 inwoners en 's zomers een paar duizend toeristen, energie-autarkisch te maken is, ondanks de goede bedoelingen, na een investering van Euro 12 miljoen opgegeven omdat er onvoldoende energie-buffering is te realiseren.
Nu kunnen we Shell wel een transitie willen toedichten maar technisch is dit onder de huidige omstandigheden niet realistisch.
Het risico van de weg van Bart Crezee is dat we in Nederland over een aantal jaren dezelfde ontwikkeling zullen zien als nu in Duitsland. De jaarlijkse investeringen in verduurzaming komen onder druk te staan en een partij die daar o.a. altijd voor heeft gepleit, die Gruenen, zal volgens de huidige verwachting niet eens de kiesdrempel bij de Bundestagwahl in september halen. Cynisch gezegd: "dan blijven zelfs de dienstfietsen van de Groenen in het fietsenhok van de Bundestag onbenut".
Het lijkt mij dat wie werkelijk wil verduurzamen toch een andere weg in moet slaan. Zo komt het niet goed. Hoe wel weet ik overigens ook niet gelet op de enorme hoeveelheden energie waarop onze samenleving "drijft". Als het CO2-probleem werkelijk zo groot is als velen denken, ziet het er voor de toekomst nogal somber uit......
jelle 15 1
Wietze van der MeulenHet is overig maar zeer de vraag of olie en gas opraken.
De theorie dat die niet van fossiele oorsprong zijn, maar stammen uit de tijd dat de aarde werd gevormd uit een grote gaswolk, bestaat al lang.
In die theorie komen de lichtere stoffen naar boven, zoals olie en gas, als dat zo is gaat het er om in welk tempo, en wie beslag kan leggen op de beperkte hoeveelheden die per tijdseenheid winbaar worden.
Door CO2 uitstoot zwaar te belasten kunnen alleen de rijke landen dan zich olie en gas veroorloven.
De arme blijven dan arm.
Dat levert dan wel weer grote migratie stromen op, maar de puissant rijken hebben daar geen last van, alleen voordeel, lage lonen, culturen vernietigd, geen last meer van volkeren.
Bart Crezee 1
Wietze van der MeulenWietze van der Meulen 6
Bart CrezeeEr wordt veel te veel ingezet op elektriciteit. Zo is er in Duitsland ruim 80.000 MW aan duurzame productiecapaciteit "bijgebouwd" (aan piekvermogen daar een groot deel wind en PV betreft). Daarmee is in wezen een secondair ("duurzaam") systeem naast het primaire opwekkingsnet neergezet. "Duurzaam" daar de fossiele opwekking (die nodig blijft) o.a. per geproduceerde MWh meer CO2 uitstoot als deze fluctuerend wordt ingezet (hoeveel meer blijft nogal onduidelijk; het lijkt er op dat dat wat wordt "weggemoffeld").
Elektriciteit vraagt circa 15% van de totale energievraag. Daarvan is in Duitsland circa 35% duurzaam. Ruwweg 5% van het totaal. Dat heeft dus een paar honderd miljard euro gekost (en kost elke jaar nog 25-30 miljard aan exploitatiekosten/subsidie).
Om alleen al de stroomvoorziening duurzaam jaarrond te krijgen, zal er 's winters een buffercapaciteit van 2-3 weken moeten zijn (anders gaat het licht uit). Bij een jaarverbruik van circa 550 miljard KWh (Duitsland) betreft dit dan circa 30 miljard kWh. Dat zou zowel een financieel als milieutechnische aanslag betekenen (30 miljard kilowattuur aan batterijopslagcapaciteit...).
Het is ook niet voor niets dat een experiment om Pellworm (een bescheiden Waddeneiland met 1.200 inwoners) energie-autarkisch te maken is mislukt.
Het grote probleem is dat "te veel mensen te veel energie vragen". Dat is gevat in een enorm krachtenspel. Zo lang dat niet verandert, is die verduurzaming een illusie. Als de kosten van de poging hiertoe dan ook nog op de onderkant van de samenleving worden afgewenteld (naast alle problemen waar dit deel al mee kampt) dan is dat vragen om sociale moeilijkheden.
WF Sch
Wietze van der MeulenIs het verder ook niet zo dat veel vervuilende auto's de komende jaren het wagenpark zullen verlaten? En eindelijk dan de schonere auto's de basis gaan vormen van het wagenpark? Aan de bovenkant krijgen we er wellicht (indien het trend word/doorzet) steeds meer elektrische auto's bij.
Natuurlijk is de quick-win als we met zijn allen minder energie gaan verbruiken, maja dat is gedragsverandering en lijkt me de moeilijkste maatregel van allemaal.
Of een accu van 30miljard kilowattuur aan opslag capaciteit veel is weet ik niet.
(hoeveel kilowattuur zijn alle accu's van onze telefoons bij elkaar?) wel dat aan dergelijke accu niet perse milieutechnisch een probleem hoeft te zijn (er zijn veel verschillende soort van energie opslag mogelijk).
En wat als de autoaccu van de elektrische accu direct ook de buffer word voor het stroomnet? (elke ingeplugde accu kan leveren en opslaan).
Mijn gevoel is dat we qua energie opslag gewoon nog een lange weg te gaan hebben.
En dat accu's de komende jaren de toekomst zullen gaan bepalen.
Voordat deze industrie kan worden "afgeschoten" zal het de tijd moeten krijgen welke de fossiele en gas ook hebben gekregen niet?
Wietze van der Meulen 6
WF SchHet is totaal zinloos om over te willen stappen op duurzame bronnen als we door willen blijven leven op de manier zoals we nu doen. We moeten de onderliggende problemen wel onder ogen willen zien. Doen we dat niet dan zijn we alleen maar bezig om grootschalig geld te verbranden met onze "verduurzaming". Dan helpen we dus ook het draagvlak voor verduurzaming na verloop van tijd om zeep. Dat lijkt mijn geen verstandige aanpak.
Ik wil het probleem niet bagatelliseren maar we moeten wel oppassen dat we op deze manier het kind niet met het badwater weggooien.
Jacob 5
WF Sch"Een ton CO2 uitstoten kost in de EU op dit moment ongeveer even veel als een Belgisch biertje." Aldus dit artikel op OneWorld:
https://www.oneworld.nl/groen/klimaat/shell-uitstoten-co2-flink-belasten