Smakelijk behapbare technologie, of toch zelf koken?

Wouter de Heij is directeur van TOP B.V. in Wageningen, een bedrijf dat technieken bedenkt om de houdbaarheid van eten langer te maken. ‘We proberen chemicaliën te vervangen door iets natuurkundigs,’ vertelt hij. Hij heeft daarmee dus bij bepaalde voedselinnovaties meer belangen dan bij andere. Follow the Money legde de directeur twee maaltijden voor: een magnetronmaaltijd roti met kip en een kant-en-klare salade, beiden van Albert Heijn. In allebei de maaltijden zijn trucjes gebruikt om de houdbaarheid te verlengen.

Hieronder de video; de tekst gaat daaronder verder.

Nabeschouwing I

Voor de volledigheid: De Heij heeft natuurlijk een belang in deze zaak. Het is namelijk zijn bedrijf dat de technologie heeft bedacht om de sla (of spinazie) in de AH-salade vers te houden. Dat maakt zijn punt echter niet minder geldig. Voor de zekerheid hebben we het nog even nagelopen bij onafhankelijk voedseltechnoloog en docente Margot Tacken; zij kwam met dezelfde conclusie. Met de magnetronmaaltijd waren er simpelweg wat dingen mis: er zat veel zout in en er was suiker gebruikt om een zuurtje te maskeren. Daarnaast bevatte het product relatief weinig vezels en eiwitten.

Stuk voor stuk argumenten die niet te maken hebben met enge E-nummers, maar met hele normale ingrediënten die je gewoon niet teveel of te weinig binnen moet krijgen. Helaas was deze magnetronmaaltijd geen toevalstreffer. NRC nam een tijd geleden een aantal magnetronmaaltijden onder de loep. Conclusie: er zijn uitzonderingen, maar op vrijwel elke maaltijd is wel iets belangrijks aan te merken. Hoe kun je dan als consument het beste kiezen? We vroegen het de Heij, maar eerst even iets meer over die technologie achter de verse sla.

Nabeschouwing II

Leuk, die gaatjes in de verpakking. Een ogenschijnlijk eenvoudige oplossing om de maaltijdsalade wat langer vers te houden. 'Maar let op, je moet het nog steeds binnen een paar dagen opeten,' zegt de Heij.

Hoe moet je dan als consument je keuze moet maken? Het antwoord van De Heij – ‘Ik weet het echt niet’ –  is natuurlijk wel erg deprimerend. Volgens de voedingstechnoloog zijn er allerlei veilige en gezonde technieken mogelijk, maar is het als normale consument vrijwel onmogelijk om het kaf van het koren te scheiden. Ondertussen loopt volgens hem de regelgeving ook achter, waardoor betere alternatieven lang niet altijd op de markt komen. ‘Eigenlijk zou het aanbod van eten beter gestuurd moeten worden, zodat wij automatisch een gezondere keuze maken voor kanten-klaarproducten,’ aldus de Heij. Misschien moeten we tot die tijd toch maar gewoon zelf koken.

Dit was deel 2 van de serie 'Wat zit er in ons eten? Wie verdient eraan? Follow the Money gaat deze weken op zoek naar meer alternatieve geluiden. We stellen daarbij twee vragen: is ons eten minder gezond geworden? En wie verdient er eigenlijk aan? 

Volgende week deel 3: Gezonde mensen voeden de dierentuin.

Beeld: Ilia ten Böhmer