
Welke innovaties en technieken zitten eigenlijk in ons eten? Voedingstechnoloog Wouter de Heij is daar duidelijk over: ‘Veel minder dan zou kunnen.’ De door Rosanne Hertzberger geprezen E-nummers vindt hij ouderwets: ‘waarom zou je die gebruiken als dat niet nodig is?’ Follow the Money bezocht zijn bedrijf.
Wouter de Heij is directeur van TOP B.V. in Wageningen, een bedrijf dat technieken bedenkt om de houdbaarheid van eten langer te maken. ‘We proberen chemicaliën te vervangen door iets natuurkundigs,’ vertelt hij. Hij heeft daarmee dus bij bepaalde voedselinnovaties meer belangen dan bij andere. Follow the Money legde de directeur twee maaltijden voor: een magnetronmaaltijd roti met kip en een kant-en-klare salade, beiden van Albert Heijn. In allebei de maaltijden zijn trucjes gebruikt om de houdbaarheid te verlengen.
Hieronder de video; de tekst gaat daaronder verder.
Nabeschouwing I
Voor de volledigheid: De Heij heeft natuurlijk een belang in deze zaak. Het is namelijk zijn bedrijf dat de technologie heeft bedacht om de sla (of spinazie) in de AH-salade vers te houden. Dat maakt zijn punt echter niet minder geldig. Voor de zekerheid hebben we het nog even nagelopen bij onafhankelijk voedseltechnoloog en docente Margot Tacken; zij kwam met dezelfde conclusie. Met de magnetronmaaltijd waren er simpelweg wat dingen mis: er zat veel zout in en er was suiker gebruikt om een zuurtje te maskeren. Daarnaast bevatte het product relatief weinig vezels en eiwitten.
Stuk voor stuk argumenten die niet te maken hebben met enge E-nummers, maar met hele normale ingrediënten die je gewoon niet teveel of te weinig binnen moet krijgen. Helaas was deze magnetronmaaltijd geen toevalstreffer. NRC nam een tijd geleden een aantal magnetronmaaltijden onder de loep. Conclusie: er zijn uitzonderingen, maar op vrijwel elke maaltijd is wel iets belangrijks aan te merken. Hoe kun je dan als consument het beste kiezen? We vroegen het de Heij, maar eerst even iets meer over die technologie achter de verse sla.
Nabeschouwing II
Leuk, die gaatjes in de verpakking. Een ogenschijnlijk eenvoudige oplossing om de maaltijdsalade wat langer vers te houden. 'Maar let op, je moet het nog steeds binnen een paar dagen opeten,' zegt de Heij.
Hoe moet je dan als consument je keuze moet maken? Het antwoord van De Heij – ‘Ik weet het echt niet’ – is natuurlijk wel erg deprimerend. Volgens de voedingstechnoloog zijn er allerlei veilige en gezonde technieken mogelijk, maar is het als normale consument vrijwel onmogelijk om het kaf van het koren te scheiden. Ondertussen loopt volgens hem de regelgeving ook achter, waardoor betere alternatieven lang niet altijd op de markt komen. ‘Eigenlijk zou het aanbod van eten beter gestuurd moeten worden, zodat wij automatisch een gezondere keuze maken voor kanten-klaarproducten,’ aldus de Heij. Misschien moeten we tot die tijd toch maar gewoon zelf koken.
Dit was deel 2 van de serie 'Wat zit er in ons eten? Wie verdient eraan? Follow the Money gaat deze weken op zoek naar meer alternatieve geluiden. We stellen daarbij twee vragen: is ons eten minder gezond geworden? En wie verdient er eigenlijk aan?
Volgende week deel 3: Gezonde mensen voeden de dierentuin.
Beeld: Ilia ten Böhmer
24 Bijdragen
Jacob 5
Dat de voedingsindustrie ons werk uit handen neemt vind ik prima. Niet iedereen wil zelf een kip slachten, groente of graan verbouwen. In stedelijke omgeving is het zelfs geen haalbare kaart voor mensen zonder tuin of alleen een balkon of postzegeltuintje om dit zelf te doen.
Punt is dat de voedingsindustrie in haar bewerkingsslagen (wassen, snijden, conserveren, verpakken, etc) allerlei zaken toevoegt waar we waarschijnlijk helemaal niet op zitten te wachten als consument. En niet iedereen is opgeleid als 'etikettoloog' om de achterkant van de verpakking te kunnen begrijpen.
Waar het m.i. fout gaat is dat bedrijven, in hun honger naar meer omzet en marge, zaken gaan toevoegen die respectievelijk de consumptie vergroten (onbewust) en de kosten verlagen (voordeel niet doorgegeven aan consument). Daarover moet meer duidelijkheid komen.
Wim 69 6
JacobDat lijkt me een strak plan Jacob!
Paul Sporken 10
JacobWouter de Heij 5
Paul SporkenLydia Lembeck 12
Paul SporkenWouter de Heij 5
JacobJacob 5
Wouter de HeijWouter de Heij 5
Jacobline 5
Wouter de Heij 5
lineWouter de Heij 5
lineline 5
Wouter de HeijBedankt voor uw antw. Maar ik heb een aantal vragen. Wat is eigenlijk een Voedingstechnoloog (afgezien in de op genome tekst van de intervieuw). Hoe leer je dat? Vanwaar uit is het onstaan? Van wie en waar kwam deze vraag naar het onstaan van Voedingstechnoloog? Wat is uw eigen insteek van uw beroep om het uit te voeren?Hoe bedoel je, a) overproductie (de aan gevoerde producten en binnen landse producten worden op geslagen in cellen met een gas soort om de rijping stil te laten zijn). De wereld handel?. De fruit is tegenwoordig niet te eten, droog, onrijp en te e.v.t te ver heen.Daar hebben de 'kookfabrieken' (eigen woord) ook last van. De gewone tomaat is geen ouderwetse tomaat meer (smaak). Dus in hoevere is uw rol hierin? Of niet
Wouter de Heij 5
lineWouter de Heij 5
lineJacob 5
Wouter de HeijIk heb niet de indruk dat er met groente veel trucs uitgehaald worden tijdens de productie. Of ben ik nu naïef...
Wouter de Heij 5
JacobLydia Lembeck 12
lineAls het waar is wat ze zeggen wordt verse groenten, maar ook fruit niet doorstraalt. De kostbare enzymen zijn dus wel aanwezig. Ik dacht dat alles doorstraald werd. Dit valt me mee.
Aanvullend: Wie geen bewerkt voedsel wil eten en zelf wil koken, koopt vers. Zeker voor vegetariërs een eenvoudige oplossing. Ongebrande en ongezouten noten zorgen voor eiwitten en plantaardige vetten. Eieren zijn in een kartonnen doosjes, maar zijn onbewerkt. Je zou kaas en boter als bewerkt voedsel kunnen zien, maar er worden geen hulpstoffen (E nummers) in gestopt. Sinds mijn pensioen ga ik dagelijks mijn verse groenten en fruit kopen. Twee keer in de week een bakje champignons (o.a. vit.B12) en verder eet ik weinig brood, maar wel havermoutpap met komend water. Porridge dus. Zoeten met vers fruit en wat biologische honing. Ook biologisch zijn de kruiden die ik koop, zelf droog en maal.
Wouter de Heij 5
Lydia LembeckWouter de Heij 5
Lydia LembeckJacob 5
Niet alle techniek is bij voorbaat fout. Conservering is al zo oud als de weg naar Rome, bijvb inleggen in zuur of zout. De vraag is echter welke middelen en technieken fabrikanten toepassen.
Zolang fabrikanten kat-en-muis spelen met verhullende of onleesbare etiketten laden zij alleen maar meer verdenking op zich.
Wouter de Heij 5
JacobJacob 5
Wouter de HeijWouter de Heij 5
JacobWouter de Heij 5