Ik heb ongelijk gekregen. Eergisteren werd bekend dat hij samen met zijn medewerkster Angelique Schets is aangehouden op verdenking van onder meer oplichting en witwassen. Die aanhouding volgde op de aangifte tegen Groenhof en drie anderen, afgelopen vrijdag door SNS Reaal vanwege ’financieel-economische delicten’. Uit een intern onderzoek van de bank-verzekeraar zou zijn gebleken dat Groenhof zich ook heeft schuldig gemaakt aan belangenverstrengeling in de top van de vastgoedtak van SNS Reaal. Drie andere nauwe medewerkers van Groenhof – Hans Advocaat, Leo Spruijt en Pieter Grasdijk – zijn op non-actief gesteld en ook tegen hen loopt een onderzoek van de FIOD dat zich toespitst op mogelijke belangenverstrengeling met de activiteiten van de door Groenhof geleide Herstructureringsgroep Nederland. 

 

Ik kan alleen maar concluderen, dat de nieuwe Raad van Bestuur van staatsbank SNS Reaal onder leiding van Gerard van Olphen daadkrachtiger optreedt dan de oude. Toen in november in een publicatie in het FD een boekje werd opengedaan over de handel en wandel van Groenhof , verklaarde de per 1 februari afgezette (o nee, een foutje van mij, hij is zelf afgetreden!) bestuursvoorzitter Ronald Latenstein nog via een persbericht, dat er niets aan de hand was met de directeur. ‘In augustus hebben we intern onderzoek gedaan. We hebben hierin geen grond voor de aantijgingen gevonden,' lichtte SNS-woordvoerder Roland Kroes toe.

 

Dat riep onmiddellijk vragen op. Zelf meldde ik in datzelfde blog van 9 januari: ‘Ik heb begrepen dat er in de drie jaar dat Groenhof bij SNS Property Finance heeft gewerkt, zes keer een zaak van integriteit door medewerkers is neergelegd bij de compliance officer. Weliswaar zijn die zes gevallen onderzocht, maar toch heeft de directie daarin geen aanleiding gevonden om Groenhof aan de kant te zetten.’

 

Gisteren heb ik drie voormalige SNS Property Finance-medewerkers gesproken, die alle drie nauw in contact stonden met hun verbindingsman naar de Raad van Bestuur, de huidige CEO van SNS Property Finance Jaap van Dijk of met de Raad van Bestuur van SNS Reaal zelf. Ze verzekerden mij dat ze hen met buitensporige declaraties, vreemd gedrag, eigenzinnig optreden en andere governance-schendingen van Groenhof en diens kliek hebben geconfronteerd.

 

Het antwoord was steeds: ‘Wij kunnen niets vinden wat steek houdt.' Een van de drie legde me de volgende aardige metafoor voor: ‘Als je zegt een ijsbeer te gaan zoeken en je gaat vervolgens op de Hoge Veluwe aan de slag, dan heb je natuurlijk weinig kans op wat te vinden.’ Wel moet ik daaraan toevoegen dat er aan de rand van de Hoge Veluwe een paar dierentuinen zijn, die bezoekers wel degelijk verblijden met ijsberen.

 

Wat me verbaasd heeft, is dat bij het wegsturen van de Raad van Bestuur-leden Latenstein en Ference Lamp, plus commissaris Rob Zwartendijk door minister Jeroen Dijsselbloem niet tegelijk de wacht is aangezegd aan Jaap van Dijk. Van Dijk heeft de afgelopen jaren de leiding gehad van SNS Property Finance – tot 2010 was hij CFO en daarna tot de dag van vandaag CEO. Het is onder zijn bevoegdheid geweest dat Groenhof kon en mocht opereren. 

 

Van Dijk heeft Groenhof de afgelopen jaren de hand boven het hoofd gehouden en heeft bewust de talrijke signalen genegeerd dat er een aantal zaken niet klopten rond diens persoon. Sterker nog, ik hoor het hardnekkige verhaal dat  weggepromoveerde en ontslagen SNS PF-medewerkers juist moesten verdwijnen, omdat ze de bedrijfscultuur rond Groenhof aan de kaak hadden gesteld.

 

De reputatie Van Dijk is ook anderszins niet helemaal vrij van smet. Hij maakte deel uit van de top van de DSB en moest zich zelfs nog verdedigen over de rol die hij had gespeeld bij de inmiddels opgedoekte bank. De DNB en AFM spraken hem overigens, net als de VVD-er Robin van Linschoten, vrij van elke verantwoordelijkheid over de omstreden gang van zaken bij de DSB. Dat is nog eens toezicht.

 

Een andere merkwaardig punt is de bijzondere relatie de afgelopen vijf jaar tussen SNS Reaal – en dan met name van Van Dijk en Latenstein – met Boer & Croon. Dit bedrijf afficheert zich als ‘hoogwaardige dienstverlener op het gebied van consulting, corporate finance en management.’ In gewone taal: Boer & Croon levert als uitzendbureau consultants, managers en stafmedewerkers in het hogere segment van het bedrijfsleven, tegen dito vergoedingen.

 

Boer & Croon heeft, dankzij de innige relatie tussen SNS Reaal-topman Latenstein en de top van dit veredeld uitzendbureau de afgelopen jaren heel wat interims geleverd, tegen aanzienlijke bedragen, die tezamen in de vele miljoenen euro moeten belopen aan bonussen, vergoedingen, percentages en declaraties.

 

Ex ING-er Coen van der Bijl was zo iemand. Van der Bijl was anderhalf jaar directeur van SNS Property Finance als opvolger van de weggestuurde Menkveld, maar slaagde er niet in om ook maar een deuk in de zachte boter van de SNS Property Finance-portefeuille te slaan. Ook Buck Groenhof kwam na een omstreden verblijf bij ING in 2009 bij SNS Property Finance terecht via Boer & Croon en in diens spoor ook nog enige andere, bij Boer & Croon ingeschreven managers en interimmers. Groenhof werd daar tewerkgesteld door de Raad van Bestuur, hoewel deze toen al was gewaarschuwd voor diens afwijkende werkmethoden vanuit diens vorige werkgever, ING.

 

Toch sloofde Boer & Croon – en dat begrijpen we natuurlijk volledig – zich uit om te doen of er niets aan de hand is. Ik citeer uit een bijdrage van Eric Smit op de website Follow the Money, waarin het bestuurslid van Boer & Croon, Jos Zandhuis – een goed vriendje van Latenstein – het opneemt voor de man die bij hen heel wat geld in het laatje brengt.  ‘Zandhuis benadrukt dat Groenhof als voormalig ING-bankier ‘een voortreffelijke staat van dienst’ heeft die voordat hij ‘associé’ werd bij Boer & Croon een zeer uitgebreid referentie-onderzoek moest ondergaan. ‘Hij heeft ook altijd tot volle tevredenheid van de klanten gepresteerd zonder dat dit ooit tot integriteitsissues heeft geleid’(Daar heb je die ijsbeer op de Hoge Veluwe weer). (-) ‘Niemand wil op deze manier in de publiciteit komen. De reactie van Groenhof in FD is voor zijn rekening, maar ik snap zijn dilemma. Bewijs maar eens dat je iets niet hebt gedaan.’

 

Er is nog iets curieus aan het netwerk van Groenhof. In mei 2011 maakte SNS Reaal bekend dat SNS Property Finance een strategische samenwerking was aangegaan met de Reggeborgh Groep. Het persbericht: ‘Het gaat om het asset management van en advies over de activiteiten die Property Finance de komende jaren wil afbouwen. De kennis, expertise en het netwerk van Reggeborgh dienen als belangrijke ondersteuning om een deel van de portefeuille van Property Finance de komende twee tot vier jaar gecontroleerd af te bouwen. De betreffende portefeuille heeft een omvang ultimo 2010 van circa 6,5 miljard euro. (-) Reggeborgh is een private investeringsmaatschappij in Rijssen. De onderneming heeft belangen in bouw, onroerend goed, glasvezel en energie.’

 

Wat er in het persbericht niet stond, was dat Reggeborgh het vastgoedvehikel is van zo’n beetje de machtigste en rijkste man in het Nederlands vastgoed, Dik Wessels. In de commerciele vastgoedbranche – en die meen ik goed te kennen – was er niemand, maar dan ook niemand, die hier iets van begreep. Tenzij het de bedoeling van de Raad van Bestuur van SNS Reaal – lees Latenstein, Van Dijk en Groenhof – was, om te proberen al het vastgoed in de onder water staande portefeuille bij Wessels te stallen.

 

Dik Wessels is echter niet gek, die haalt alleen maar de krenten uit de pap en zelfs dan zorgt hij ervoor dat de krenten van de allerbeste kwaliteit zijn. Zo heeft hij inmiddels met Reggeborgh het winkelcentrum The Wall in Utrecht in handen gekregen, zonder dat SNS Reaal daarbij gevrijwaard is van de verliezen op dit ‘fantastisch slecht’ ontwikkelde retailproduct van Roger Lips’s Burginvest. 

 

Kortom, met het binnenhalen van Reggeborgh via Groenhof is SNS PF niets opgeschoten.

 

Zoals ik al begon, ik dacht dat we van Buck Groenhof niets meer zouden horen. Nu begin ik te denken, dat er heel aardige vergelijkingen te trekken zijn met de manier waarop Jan van Vlijmen op een uiterst gewiekste en professionele manier er bijna in slaagde Bouwfonds leeg te zuigen. Iets wat heeft geleid tot de Klimop-affaire. Met Buck Groenhof in de rol van Van Vlijmen en de ‘femme fatale’ Hetty van de Laar in die van Nico Vijsma (grapje!).

 

Wat ook overeenkomt is de falende rol van de Raad van Bestuur, de commissarissen en de toezichthouders. Van SNS Reaal. Die rol heeft namelijk niet bestaan. Want hoe hadden anders de DNB en AFM kunnen toestaan dat iemand als Groenhof zo’n belangrijke en ongrijpbare positie binnen SNS Property Finance (met een officiële bankvergunning!) kon bekleden.

 

Ik zat dus een beetje fout over Groenhof, maar de titel van het dat bewuste blog staat nog steeds heel aardig: ‘Niet Groenhof hoort in de beklaagdenbank, maar de RvB van SNS Reaal’.