
Terwijl Nederland haar burgers extra belast met naheffingen en € 642 miljoen moet nabetalen aan Brussel, ontvangen de Fransen ruim een miljard terug en voldoen ook komende jaren niet aan begrotingsnorm. Wat doen we fout?
Aan welke Nederlandse burger met enig gezond verstand valt het beleid van de Europese Commissie met betrekking tot de begrotingsregels nog uit te leggen? Er zijn in EU-verband allerlei regels opgesteld en afspraken gemaakt, en het éne land voldoet daar wel aan, maar het andere niet. Neem bijvoorbeeld de 3 procentsnorm. Frankrijk heeft al twee keer eerder uitstel gekregen van de Commissie, maar het tekort dit jaar bedraagt 4,4 procent, volgend jaar 4,5 procent en in 2016 zelfs 4,7 procent. Blieft u nog peultjes?
Bron: Europese Commissie
Ook hier wordt een lichte daling voorspeld, maar ook in 2016 blijft één op de tien Europeanen werkloos.
Inflatie
Bron: Europese Commissie
Met betrekking tot de inflatie zien we, dat ook deze indicator onder de doelstelling van 2 procent per jaar blijft. De belangrijkste oorzaak daarvan is de lage olieprijs dit en volgend jaar, die een sterk drukkend effect heeft.
We zien dat goed in de volgende grafiek:
Bron: Europese Commissie
Het ziet er dus voor de EU als geheel tamelijk broos uit. Het herstel valt vooral tegen in vergelijking met andere geavanceerde economieën en ten opzichte van historische voorbeelden van eerdere herstelperiodes na financiële crises. Het is maar de vraag of de binnenlandse vraag zal kunnen profiteren van het zeer accommoderende monetaire beleid. Zowel de publieke als particuliere schulden zijn nog altijd hoog en de koopkracht in grote delen van het eurogebied laag.
Alles wordt beter
Maar 'volgend jaar' zal alles beter gaan. Natuurlijk, dat horen we al een jaar of vijf op rij. Van de Commissie, van Brusselse 'denktanks', van onze nationale regering. Maar de feiten zijn dat de EC voor de zoveelste keer haar verwachting naar beneden heeft bijgesteld, in de gisteren gepresenteerde Herfstnota. En een hete herfst en winter belooft het te worden. Uit onderstaande grafiek blijkt, dat niet alleen het CPB er vaak naast zit, maar ook het IMF, de ECB, de OECD, in feite ramen de beleidsmakers altijd te rooskleurig. De Commissie is positief over Nederland. Zo zou de huizenmarkt gestabiliseerd zijn, nemen de investeringen weer toe (voorraadvorming of echte?) en zou de koopkracht toenemen. Een oordeel hierover laat ik hier achterwege, ik constateer slechts dat de eurozone het slechter doet dat niet-euro landen, slechter dan de rest van de ontwikkelde economieën en dat de EC wederom de groeiprognoses naar beneden heeft bijgesteld. Volgens de Rabobank zijn zelfs die naar beneden bijgestelde prognoses van de Commissie nog veel te rooskleurig, al stelde de bank later op de dag inderhaast haar bevindingen iets bij. Nochtans blijft het oordeel negatief. De zorgenkindjes van de eurozone zijn vooral Frankrijk en -in mindere mate- Italië. Frankrijk doet het economisch aanzienlijk slechter dan het eurozone gemiddelde (0,7 procent respectievelijk 1,1 procent groei in 2015). Ook kampt Frankrijk met een te hoog financieringstekort: 4,5 procent in 2015 en 4,7 procent in 2016, terwijl het tekort volgens een bindende afspraak met de andere eurolanden volgend jaar onder de 3 procent moet liggen. In Italië is het begrotingstekort weliswaar krap binnen de norm, maar met een staatsschuld van 130 procent van het BBP, overtreft het land ruim tweemaal het toegestane percentage van 60 procent. Overigens haalt ook Nederland dat percentage niet. Met een percentage van ruim 69 procent dit jaar, oplopend naar 70,3 procent volgend jaar zit ook ons land boven de norm. In onderstaande tabel is te zien dat de groei van het BBP vooral gebaseerd is op verwachtingswaarde: Gelet op de gebleken beperkte voorspellende waarde van dergelijke projecties dient de nodige terughoudendheid hierover betracht te worden. En laten we niet vergeten dat er nog altijd sprake is van een enorme schuldenberg in de eurozone, niet alleen publiek, maar ook privaat. En vooral in het Latijnse deel van die eurozone. Die schuldenberg hangt als een molensteen om de nek van economische groei. Het ziet er niet naar uit dat die groei aantrekt. De werkloosheid blijft onverminderd hoog (al is zij wel iets afgenomen, onder meer door emigratie naar buiten Europa en het niet langer naar werk zoeken van werklozen). Er worden eenvoudigweg te weinig banen geschapen in Europa. Het is dan ook maar zeer de vraag of de gevreesde bevolkingsdaling wel zo erg is. Want wat moet de EU of de eurozone met een leger nieuwkomers waar geen banen voor zijn? Zeker als dat laagopgeleide nieuwkomers zijn. De toekomst ziet er dus niet zo goed uit voor de eurozone, aldus de Commissie en bankanalisten.Frankrijk blijft zieke man van Europa
Vooral Frankrijk blijft 'de zieke man van Europa'. Gelukkig erkent de nieuwe - Franse - begrotingstsaar Pierre Moskovici dat ook. Volgens hem zijn er geen makkelijke oplossingen voor de crisis. 'Geloofwaardige begrotingen, forse hervormingen en investeringen' zijn alle drie nodig. 'We moeten allemaal onze verantwoordelijkheid nemen: in Brussel, in de hoofdsteden en in onze regio's', aldus de man die in slaap viel tijdens de onderhandelingen over de Cypriotische bail in. Maar zijn eigen land gooit er met de pet naar.'erkenning van het probleem legt een bom onder de Europese samenwerking'Deze houding van de tweede economie van de eurozone kan niet onbeantwoord blijven, beter gezegd: niet onbestraft blijven. Want als het zo is dat andere lidstaten wel pogen te hervormen en hun best doen, maar La Patrie niet, dan hebben we een heus probleem. Niet alleen een geloofwaardigheidsprobleem, maar vooral ook een politiek probleem. 'All animals are equal, but some are more equal than others', schreef George Orwell ooit. Welnu, die uitspraak zou van toepassing kunnen worden verklaard op de huidige Franse politiek. Al jaren. Maar erkenning van het probleem legt een bom onder de Europese samenwerking.
Het begint eentonig te worden
De zoveelste neerwaartse bijstelling van de eurozone economieën, het begint eentonig te worden. De euro heeft er natuurlijk niks mee te maken, althans die analyses hoor je niet. Maar hoe komt het dan dat niet-euro landen en andere ontwikkelde economieën het beter doen dan de economieën van de eurozone? Een logisch denkend mens zou verbanden leggen... Er zijn eenvoudigweg onvoldoende banen. Dat komt omdat investeerders de eurozone links laten liggen. Eurocommissaris Moscovici verklaarde: 'Er is geen simpel, pasklaar antwoord voor de uitdagingen waar de Europese economie voor staat. We moeten op drie fronten actie ondernemen: voor geloofwaardige budgettaire beleidsmaatregelen, ambitieuze structurele hervormingen en hoognodige investeringen, zowel openbare als particuliere. We moeten allemaal onze verantwoordelijkheden opnemen, in Brussel, in de nationale hoofdsteden en in onze regio's, om meer groei te genereren en de werkgelegenheid echt te stimuleren, dit alles ten behoeve van onze burgers.' Het probleem is, dat er geen Europese economie is. Het blijft een samenraapsel van individuele economieën, die weliswaar verregaande afspraken hebben gemaakt om te convergeren, maar juist Frankrijk, het land van Moscovici, houdt zich daar telkens niet aan. Zijn woorden klinken dan ook hol. Als er al een land is dat zijn verantwoordelijkheden zou moeten nemen, dan is dat Frankrijk wel.frankrijk wacht rustig af totdat Duitsland (met in het kielzog Nederland) zijn openstaande rekening betaaltMaar het land weigert zijn verantwoordelijkheden te nemen en wacht rustig af totdat Duitsland (met in het kielzog Nederland) de openstaande Franse rekening betaalt. Niet alleen via de absurd hoge landbouwsubsidies, maar ook via de Europese noodfondsen, de EIB (Europese Investerings Bank), de rentepolitiek van de ECB en via het IMF. Maar helpen doet het allemaal niet. Zolang de echte oorzaak van de eurozone-problematiek niet wordt geadresseerd blijft het behelpen. In plaats dat onderkend wordt dat de eenheidsmunt euro groeivertragend en krimpbevorderend werkt, worden de geopolitieke spanningen van dit moment als excuus gebruikt voor de matige economische vooruitzichten. Nu helpen die sancties tegen Rusland natuurlijk niet om de export aan te jagen, maar dat is niet de hoofdoorzaak van de tegenvallende groei. Daar komt bij dat de financiële markten een onzekere factor blijven: slaagt de ECB er in om het vertrouwen van de beleggers in de euro te behouden? Het oordeel van het Europese Hof van Justitie (EHvJ) over het OMT programma [aankoopprogramma van staatsleningen, red.] zal daar ongetwijfeld een belangrijke rol bij spelen, ofschoon het definitieve eindoordeel voorbehouden blijft aan het Duitse Gerechtshof in Karlsruhe, die eerder negatief oordeelde, maar vanwege het grote belang van de zaak het EHvJ om advies had gevraagd. Samenvattend kunnen we dus concluderen dat de EU (en met name de eurozone landen daarvan) geplaagd wordt door hoge werkloosheid, lage groei, lage tot zeer lage inflatie (zelfs deflatie in het door vraaguitval getroffen zuiden) en met blijvend hoge schulden. Wie de onderstaande grafieken bekijkt kan zelf zien hoe traag de belangrijkste indicatoren verbeteren. En dan is dit nog toekomstmuziek, waarvan ik heb laten zien dat die vrijwel altijd (veel) te rooskleurig werd voorgesteld. Groei van BBP EU-28: U ziet een licht herstel van de groei van het gezamenlijke BBP: van 1,3 procent in 2014, 1,5 procent in 2015, tot 2 procent in 2016 op jaarbasis (voor de eurozone liggen deze cijfers lager te weten 0,8 procent, 1,1 procent en 1,7 procent in 2016). Het houdt allemaal niet over en steekt schril af tegen groeicijfers van bijvoorbeeld China (gemiddeld 7 procent) en de VS (+3,2 procent ). Ook EFTA landen als Noorwegen en Zwitserland kennen een hogere groei. Werkloosheid



'Het ziet er voor de EU als geheel tamelijk broos uit'Daar komt bij, dat door de toenemende flexibilisering van de arbeidsmarkt banen steeds minder zekerheid bieden, hetgeen een drukkend effect heeft op de particuliere bestedingen. Die particuliere investeringen zouden zich geleidelijk moeten herstellen, mede onder invloed van verbeterende vraagvooruitzichten en inhaaleffecten, maar worden afgeremd door genoemde factoren en de bestaande ruime reservecapaciteit. Verondersteld is, dat de particuliere consumptie in 2015 en 2016 een bescheiden groei zal laten zien onder impuls van lage grondstoffenprijzen en stijgende beschikbare inkomens bij een geleidelijk verbeterende arbeidsmarktsituatie, maar dat is onzeker. Bovendien zal ook de overheidsconsumptie naar verwachting slechts een minimale groeibijdrage leveren, aangezien ook de publieke sector te kampen heeft met hoge schulden. En tot slot zal ook de wereldhandel een bescheiden groei te zien geven, waardoor de netto-uitvoer de komende jaren waarschijnlijk slechts een geringe bijdrage levert aan de BBP-groei. Klik hier om mij te volgen op twitter Klik hier voor een overzicht van mijn stukken
62 Bijdragen
Gerrit Zeilemaker
Behalve de werkloosheid. Die gaat omhoog!
Jean
Gerrit ZeilemakerJe kunt dan 2 dingen doen: 1) de Piketty route volgen: socialiseer de schulden; of 2) ieder land krijgt een gelijk speelveld. Maar de huidige situatie van eenzijdige en afgedwongen solidariteit, dat gaat niet werken. We zullen moeten erkennen dat Europa niet één land is, maar een samenraapsel van verschillende natiestaten. Voortzetting van dit beleid kost de rijke landen jaarlijks 7 tot 10 procent van hun BBP. Ze worden meegezogen in het euro-moeras. In plaats van allemaal winnaars hebben we allemaal verliezers.
Gerrit Zeilemaker
JeanBovendien zijn er oplossingen zoals de Modest Proposal van Yannis Varoufakis, Stuart Holland en James Galbraith: http://yanisvaroufakis.eu/euro-crisis/modest-proposal/
Jean
Gerrit ZeilemakerMijn oplossing is een praktische, rekening houdend met het aanzienlijke politieke kapitaal dat al in de eenheidsmunt is gestoken: The Matheo Solution (www.thematheosolution.eu). Deze maakt monetaire flexibiliteit binnen het Euro Pact mogelijk. Alternatief is het opdelen van de EU in valutagebieden met min of meer gelijke convergentie, maar dat zullen de Fransen nooit accepteren. En zo is de euro in plaats van bindmiddel een splijtzwam gebleken tussen de landen van Europa. Ons was per 2010 welvaart en volledige werkgelegenheid beloofd met de intro van de euro. Kijk wat het resultaat geworden is..
De conclusie is: het werkt niet. Alleen een volslagen idioot gaat dan door met hetzelfde. Maar ik ben dan ook geen politicus, maar afkomstig uit het bedrijfsleven.
Gerrit Zeilemaker
JeanMaar de vraag is, moeten wij de rekening betalen als Frankrijk onvoldoende bezuinigd. Volgens mij moeten wij de rekening betalen als Frankrijk wel gaat bezuinigen. En zoals Wolligtruike heeft laten zien via Paul Krugman doen wij het veel slechter, omdat we weer het braafste kind in de klas willen zijn en wel bezuinigd hebben. Tel uit je winst. wij hebben de rekening al betaald en gaan met deze idiote politiek nog veel meer betalen!
bps
Gerrit ZeilemakerU zou ceteris paribus gelijk hebben. Maar de overige omstandigheden blijven
niet gelijk na een devaluatie en overheidskrimp waar Jean van spreekt.
Er doen zich na een devaluatie dan de omstandigheden voor dat:
a) het devaluerende land gemakkelijker exporteert,
b) luxe importen het meeste worden geremd door de duurdere import,
c) de geldcirculatiedruk dan binnenlands toeneemt,
d) de binnenlandse rente oploopt waardoor meer intern spaargeld wordt ingezet voor productieve investeringen,
e) de staatsrente op de financiele markten oploopt dat staatsleningen remt,
f) de rente door schaarsere import en hogere rente de binnenlandse productie en productieprikkel toeneemt, mede door de zuigende werking van export en de behoefte/noodzaak tot meer binnenlandse zelfvoorziening en circulatie.
Als dit gepaard gaat met successievelijk een krimp van: 1) de overheidsomvang (als bezuiniging), 2) bureaucratie cq. bureaucratische productiebelemmering en 3) belastingdruk, stijgen de relatieve overheidsontvangsten t.o.v. de overheidsomvang, en in absolute zin en in frequentie door een toename van de private productie, daling van de werkeloosheid, inventiviteit en innovatie door (import)schaarste/druk van omstandigheden en door een grotere economische diversiteit (=risicospreiding).
Voorheen was een vergelijkbaar program nog een effectief recept van het IMF. De eenheids€uro belemmert dit omdat:
1) Europa geen eenheidsland is met eenheidswetgeving en zorgvuldig bestuur,
2) €uroland privaat en publiek met schulden is verzadigd/vergiftigd.
3) geen óptimaal en marktflexibel valutagebied is t.o.v. andere valutagebieden,
want voor de U$dollar bestaat bijv. ook geen valutagebied, maar de $ is ook een zwe(r)vende internationale munt,
4) de som van alle lidstaten zijn consumptiever dan productiever, d.w.z. de som van het totaal is negatief. Er moet geld bij. De eurozone houdt z'n broek niet zelf op. Dat moet de EU/ECB nu d
Jean
Gerrit ZeilemakerToch is wat Frankrijk moet doen hun economie hervormen. Ervoor zorgen dat hun overheid kleiner wordt; dat burgers en bedrijven minder worden belast; dat hun middenbedrijf wordt gestimuleerd ipv gereguleerd. Kortom, dat hun consumptiecultuur plaats maakt voor een productiecultuur. Die cultuuromslag bewerkstellig je niet door een ruimer monetair beleid te voeren. Dat zullen de Fransen toch echt zelf moeten doen.
Hier nog een aardig stuk over de Franse economie en haar structurele zwakte's: http://www.theguardian.com/world/2014/jan/14/france-sick-man-europe-economy
bps
JeanJ. de Ridder
Gerrit ZeilemakerGerrit Zeilemaker
J. de RidderIk heb niet beweerd dat de Franse economie perfect werkt. Mijn stelling is dat verder bezuinigen de crisis verdiept en de werkloosheid niet zal verminderen.
De economische politiek van Duitsland is op lange termijn niet houdbaar. Nu al teren ze in op hun infrastructuur. Een ander probleem is dat hun exportpositie gebaseerd is op lage lonen en niet op hogere arbeidsproductiviteit. Overigens groeit de Duitse economie sinds de invoering van de euro zo rond één procent per jaar. Nauwelijks een succes te noemen. Export geleide groei betekent automatisch verarming van de binnenlandse markt. Maar je maakt je bovendien afhankelijk van het buitenland waar je sowieso geen invloed op hebt. Bovendien kan het buitenland reageren, bijvoorbeeld met devaluaties (zoals het in Europa gebeurde voor de euro) en weg is je met veel bezuinigingen en loonmatigingen verworven voordeel!
We kunnen niet allemaal het export geleide model van Duitsland aannemen. Als we allemaal meer exporteren dan importeren moet dan het exportoverschot naar de .... maan? Het model bestaat dus ten koste van landen die meer importeren dan exporteren anders werkt het niet. Beggar thy neighbor wordt het ook wel genoemd. Dat zegt genoeg!
utsjaermets
Gerrit ZeilemakerNog iets anders : kan iemand me uitleggen waarom gestreefd wordt naar inflatie ?
JBF
utsjaermetsbps
utsjaermetsDat is afbraak van financieel vermogen (eigen en vreemd) en geen opbouw.
Eigenlijk is het dom, kortzichtig en eindigend monetair beleid.
Het moet eigenlijk andersom zijn: meer economiegroei = meer geldgroei.
Dan blijft het geld minstens hetzelfde waard. Dan bouw je wat op. Vind ik.
En wat ben je nodig om van schulden af te komen? Opbouw. Geen afbraak.
utsjaermets
bpswp200
Gerrit ZeilemakerWanneer je twijfelt, volg Keynes. Kan je niet mee misgaan.
Twijfel over de muntunie? Lees de (door Amerika getorpedeerde) plannen van Keynes om na WO II een "International Clearing Union" in te stellen waarbij "overschot-landen" verplicht zouden worden een flink deel van hun winst in te zetten om weer spullen te kopen in de "tekort-landen".
Geen gezeik met failliete banken in Zuid-Europa die moeten worden gered om stiekem-ook-failliete banken in Noord-Europa stiekem ook te redden omdat die banken jarenlang een enorme kapitaalinstroom in Zuid-Europa hebben gefinancierd waar sinds het ploffen van de huizenmarkten te weinig waarde tegenover staat. Gewoon: meer Port in Duitse glazen, minder werkloosheid in Portugal. Iedereen blij.
wolligtruike
Gerrit Zeilemakerhttp://krugman.blogs.nytimes.com/2014/08/27/whats-the-matter-with-france/
In feite heeft Frankrijk het macro-economisch stukken beter gedaan dan het eurozone-gemiddelde. Slechts bekeken vanuit de EU-bureaucratische bril is dit niet het geval.
Jean
wolligtruikeDe constructie van de eurozone met één rente voor iedereen en de onmogelijkheid van monetaire devaluatie voorkomt het broodnodige herstel. En dat, terwijl de ECB het land maximaal tegemoet is gekomen. Draghi had gelijk toen hij zei dat de bal nu bij de politiek (lees: Frankrijk) lag. Zonder hervorming van haar economie betalen de Duitsers en wij het Franse tekort.
Gerrit Zeilemaker
JeanDat het bergafwaarts gaat met Frankrijk is in de grafieken van Krugman niet te zien. Zo is de employment rate van 25 tot 54/jarigen 5% hoger in Frankrijk dan in de VS, hun lopende rekening positiever dan de VS (gaat dat niet over concurrentie) en de lange termijnrente geeft aan dat de markt niet vindt dat het bergafwaarts gaat met Frankrijk.
Mijn inschatting is dat u zich door de mediacampagne tegen Frankrijk laat beinvloeden in plaats van door de feiten.
Jean
Gerrit ZeilemakerJBF
Gerrit Zeilemaker"Nee, er wordt minder meer uitgegeven, de stijging daalt. Op deelgebieden wordt bezuinigd, niet op totale staatsuitgaven. Er is al jarenlang een mega-Marshall-investeringsplan gaande. Tussen 2007 en nu is de staatsschuld met €180 miljard opgelopen naar €436 miljard. De staatsuitgaven zijn gestegen van €239 miljard in 2008 tot €261 miljard in 2013 en de staatsschuld van 45% in 2007 van het BNP naar 75% nu. Onder minister Bos is tussen 2007 en 2010 de staatsschuld geëxplodeerd van €258 miljard naar €371 miljard. Dat is “slechts” voor €50 miljard te verklaren uit de staatsinterventie in banken. Door de lastenverhogingen is de collectieve uitgavenquote gestegen van 45% van het BNP in 2007 tot 50% nu." http://www.mejudice.nl/artikelen/detail/wijdverspreide-misverstanden-over-de-crisis
Gaston
wolligtruikeEr zijn schrijvers die daar anders over denken. Lees 'The Lion in the Grass' van Mauldin. Achter deze link
http://www.ritholtz.com/blog/2012/07/the-lion-in-the-grass/
xavier
Gerrit Zeilemakerhttp://www.ft.com/cms/s/0/639e1178-7b2e-11e2-8eb3-00144feabdc0.html#axzz3ICjq974f
Maurice Taylor, chief executive of Titan International, in a letter to France’s industry minister:
Mr Taylor said: “The French workforce gets paid high wages but work only three hours. They get one hour for breaks and lunch, talk for three and work for three. I told the French union workers to their faces. They told me that’s the French way!”
Gerrit Zeilemaker
xavierHij gaat liever naar China of India en betaalt dan minder dan een euro per uur. Ga je vast niet voor werken Xavier en gelijk heb je. Dat soort mensen denkt ook dat wij nog op klompen lopen,
Xavier
Gerrit ZeilemakerLudovikaa
Xavierbps
Kohl en Mitterand kwamen ooit overeen de Europese Unie op te richten om lief en leed met elkaar te delen, want samen zijn zij één. En nu wil Duitsland kennelijk niet meer en zegt tegen Frankrijk:
redt uzelf, want wij zijn niet één. Niet Frankrijk moet haar verantwoordelijkheid nemen, maar Duitsland. U hebt gelijk. Jean Wanningen heeft ook gelijk want afspraken zijn nog nooit nagekomen.
In de beste families volgt dan onvermijdelijk twist en scheiding als het ja-woord wordt gebroken.
J. de Ridder
bpsGerrit Zeilemaker
J. de RidderAlsof de economische elite in Nederland zo geweldig is.
Hilterman
Gerrit ZeilemakerDe politiek denkt dat men gewoon voort kan gaan met het jonassen van werkgevers en ZZPers.
Het gedrocht dat de nieuwe VAR verklaring moet vormen is bedacht door suffe ambtenaren die zonder enig risico slapend naar hun pensioen kunnen sloffen.
Zonder ZZPers had Nederland nu 1,5 miljoen werklozen. Geef die mensen de ruimte ipv ze op te zadelen met bureaucratische ellende.
bps
J. de RidderDat laatste zou het beste zijn om de afspraken van Kohl en Mitterand gestand te doen.
NicholB
bps
NicholBMaar als Nederland nog meer tekorten leent, tot of over 3% zolang de rente niet stijgt, dan komt er meer belasting binnen en misschien export doet naar Frankrijk, Nederland zelf dus beter af is zolang, en Frankrijk nog beter compenseren kan. Dat zijn twee vliegen in één klap.
Antona
NicholBhttp://www.anecpa.nl/kritieken-2/staatsschuld-hoezo-staatschuld.html
Anton
De oplossing van dit probleem is simpel, zij het op korte termijn pijnlijk: geen Euro meer.
bps
AntonKohl en Mitterand besloten samen tot EU/€uro. De rest ging mee de boot in.
En Merkel, Juncker en Hollande zijn er ook niet vies van.
Samen één zijn en samen alles delen. ECB, het EP en Straatsburg is al binnenboord.
Anton
bpsAls ik zo naar bv. Frankrijk kijk, dan lijkt het erop dat de politiek in Frankrijk niet in staat is om haar burgers enige realiteitszin aan te praten als het gaat om internationale concurrentiekracht. En in zo'n situatie werkt maar een middel: een devaluatie van de munt. Maar ja, dat kan niet zolang Frankrijk in de Eurozone zit. Dus Duitsland en Frankrijk samen verder in een munt, dat kan niet heel lang goed gaan, lijkt me.
Bedenk dat:
- economische onbalansen in een individueel land (verschillen in concurrentiekracht, werkloosheidsniveau, inkomensniveau, etc.) leiden tot netto (fiscale) geldstromen van de sterkere naar de zwakkere regio's van dat land;
- economische onbalansen tussen landen die een eigen munt voeren leiden tot divergerende wisselkoersen;
- economische onbalansen tussen landen die een gemeenschappelijke munt voeren maar geen substantiële fiscale unie kennen, leiden tot een negatieve spiraal van de economieën in de zwakkere landen.
Lees maar eens de profetische woorden van de helaas overleden Engelse econoom Wynne Godley (een niet-mainstream econoom) uit 1992:
http://www.lrb.co.uk/v14/n19/wynne-godley/maastricht-and-all-that
bps
AntonOmdat Kohl en Mitterand destijds de EU in het leven riepen, elk om eigen motieven, zat ik maar te stangen dat Duitsland zelf aanstonds Frankrijk maar op sleeptouw moet nemen in een nieuwe EU; Berlijn-Brussel-Parijs.
Een fiscale unie is ook niet genoeg. Daar moet dan nog een politieke unie bij die voor gelijke fiscale en economische wetgeving zorgt. En dat is dan nog niet genoeg. Daar moet nog juist politiek-economisch en monetair beleid bij. Dat is nog niet genoeg. Want daar is tot op heden niets van gebleken te bestaan.
De som van productie en consumptie in de hele EU totaal is negatief.
Er wordt gemiddeld meer opgemaakt dan er bijkomt.
Overheden en schulden zijn te zwaar en verzwaren nog. Fiscale transfers die elk jaar moeten plaatsvinden zullen stijgen en ontoereikend zijn omdat de EU als geheel zal verzwakken. Hierdoor worden overheden ongewild nog weer zwaarder door werkeloosheid en afdrachten. Zonder afdrachten redt Griekenland het al niet, terwijl de burgers creperen onder de sociale minima.
Dat kan toch niet de bedoeling zijn van de EU in de hele EU.
Het rommelt al in de ECB om escalatie op termijn te voorkomen.
Anton
bpshttp://www.anecpa.nl/kritieken-2/het-eurosprookje-uitgeblazen.html
De vraag is vervolgens, waarom doen die Eurozone landen het zo slecht? Bedenk daarbij dat ook de noordelijke Eurolanden zoals Duitsland, Nederland en Frankrijk het ten opzichte van de niet-Eurolanden slecht doen, dus niet alleen de zuidelijke Eurolanden.
Duidelijk is in ieder geval dat ze het pas slechter zijn gaan doen sinds de invoering van de Euro, daarvoor deden ze het even goed als de niet-Eurolanden. Dus het moet iets te maken hebben met de Euro. Maar wat precies, dat is me nog niet duidelijk?
bps
AntonAls je denkt dat je het hebt gevonden, laat me dat dan weten. Dan kan ik dat vergelijken met wat ik er van denk en weet. B.v.d.
bps
AntonDe eurogroei moest ook de dollargroei pareren in de zwevende verhouding onderling. Ik denk dat de geldgroei de echte economiegroei te boven ging en kunstmatige groei heeft veroorzaakt. Echte economiegroei is bij mij groei van alle kapitaalsoorten als dekking voor geld. Bijv. arbeidskapitaal kostte voor de crisis steeds meer eenheden geld, omdat er zoveel geld was uit krediet. Krediet komt er minder en er gaat nog wel steeds veel geld uit de reële economie naar de financiele economie en het komt niet terug. Het gaat naar de beurs of het wordt na aflossing vernietigd. Dat geeft kennelijk een deflatoire stagnatie zonder dat het geld meer waard kan worden en dus koopkrachtverlies oplevert.
Het is complex, maar samengevat is er teveel geld (schuld) lijkt me, en door gebrek aan marktwerking, wordt onbalans en divergentie in euroland versterkt. Verschillen kunnen zich niet meer aanpassen en in balans komen.
Dat is de eurozonecrisis naast de schuldencrisis. Boeiend.
Het is i.e.g. crisis en dat betekent dat er te veel of te weinig van iets is.
360 degrees
Maar hé, laten we niet in problemen denken maar in oplossingen. Een slankere EU die zich minder met (her)verdelen bezig houdt en landen die gewoon hun eigen boontjes doppen. Kan je je staatsschuld niet meer betalen, dan default je maar, of je verhoogt de belastingen of je verlaagt de uitgaven.
Ik weet wel wat ik stem eerst volgende verkiezingen.
Hilterman
360 degreesLudovikaa
HiltermanHilterman
ze voorkomen daarmee een nog verder oplopende werkeloosheid.
Nederland heeft extreem bezuinigd en de lasten absurd verzwaard bij een dalende conjunctuur.
Geweldig, de 3% norm werd gehaald maar wel ten koste van een explosief gestegen werkeloosheid.
Dijsselpruts wilde als voorzitter van het overleg van ministers van financieen natuurlijk niet met een rood hoofd melden dat Nederland norm niet zou halen.
bps
HiltermanFrankrijk bereikt met blijvende tekorten er uiteindelijk devaluatie van de €uro mee voor de hele eurozone, via inflatie afkomstig van monetaire staatsfinanciering door het ECB opkopen van Franse staatsobligaties of via transfers. Want op de financiële markten zal Frankrijk dan op een bepaald moment niet meer terecht kunnen zoals Griekenland dat ook niet meer kon.
Dus óf aan het Europees financieel infuus zoals Griekenland, óf failliet.
Voor infuus (transfer) zijn er te weinig landen in de eurozone die Frankrijk dragen kunnen.
Bij monetaire staatsfinanciering en inflatie schikt de hele eurozone zich naar het niveau van Frankrijk en de Franse franc van voor de euro. De euro wordt nog minder waard, en lonen stijgen niet mee zonder vakbondsdwang. Als ze wel mee stijgen, treedt de bekende loon-prijsspiraal weer in werking met nog meer inflatie als gevolg.
Het Franse eurozone niveau doet Frankrijk niet méér exporteren binnen de eurozone.
Dan rest óf Franse afzondering van de eurozone en afzonderlijke monetaire devaluatie, óf TMS, óf interne devaluatie alsnog, met stagnatie en nog veel meer werkeloosheid als gevolg.
In Frankrijk gaat dat geheid gepaard met ernstige volksopstanden en rellen.
En hoe zal het Italië vergaan? Ook aan het infuus? Daar is dan helemaal geen draagkracht meer voor. Het kleine Griekenland kostte al een kwart BILjoen €uro om te redden. Tot nu.
Ik zie maar één uitweg, en dat is een vorm van monetaire differentiatie voor de verschillende economische landen/gebieden en zo snel mogelijk (weer) -eventueel via TMS- naar meerdere optimale valutagebieden overgaan.
Hilterman
bpsNatuurlijk moeten in dle periode wel hervormi gen plaats vinden.
Daar gaat het mis in Frankrijk, er wordt niet hervormd.
Ik ben benieuwd hoe lang deze situatie kan voortduren. Het einde lijkt in zicht te komen zdra Duitsland gedwongen door een uitspraak can het constitutionele hof stopt met het financieren van tekorten in andere lidstaten.
Ludovikaa
HiltermanHilterman
LudovikaaNiet langer voor ieder futiel meningsverschil gaan staken. Zie Air France. Zonder KLM was AF al lang failliet geweest.
Het lijkt me een aardig begin.
Ludovikaa
HiltermanHilterman
LudovikaaIk ben niet de enige die last heeft van de rampspoed die is ontstaan uit de invoering van een gemeenschappelijk munt.
Dat geknoei heeft mij vergeleken met andere pensioengerechtigden in oa Griekenland relatief licht getroffen.
In Griekenland duwt een werkeloze zijn negentig jarige moeder van een flatgebouw en springt haar daarna achterna. Deze mensen kunnen samen niet leven van het karige pensioen dat haar nog rest na forse kortingen opgelegd door de Griekse regering.De man heeft helemaal geen inkomsten.
Er heerst 50% jeugdwerkeloosheid op een totale werkeloosheid die 25% bedraagt.
Soortgelijke percentages vind je ook in Spanje en Italië.
Het euro gepruts is mede door de ernstige gevolgen puur crimineel gedrag van een stel incompetente politici die van besturen een soort hobby gemaakt hebben.
Deze lieden zijn uitgebreid gewaarschuwd voor de gevolgen van het invoeren van een eenheidsmunt.
De dames en heren negeren ook nog de povere veiligheidsmaatregelen die in de euro overeenkomst zijn opgenomen.
Het ontbreekt allen aan moed en fatsoen de ontstane ravage aan te pakken. Het wachten is op het omvallen van een grotere economie die dan tot het nemen van maatregelen dwingt.
Ludovikaa
HiltermanGaston
LudovikaaLudovikaa
GastonHilterman
LudovikaaZe ondernemen echter niets en laten de zaak op zijn beloop. Dan komt de situatie dat de EU zich er mee gaat bemoeien dichterbij.
Frankrijk mag ook besluiten dat ze niets willen veranderen. Ook goed.
Dat betekent wel vertrekken uit de eurozone. Het is kiezen of delen.
Ludovikaa
HiltermanHilterman
LudovikaaMet welk doel?
Om te voorkomen dat Frankrijk straks nog meer gaat leunen op landen die wel een gezond financieel beleid voeren.
Moeten de Fransen dat niet zelf weten?
Helaas die tijd is voorbij met het toetreden tot de eurozone.
Die toetreding schept verplichtingen omdat wanbeleid in Frankrijk ook gevolgen heeft voor de overige lidstaten in de eurozone.
Dan nog de laatste impertinente opmerking:
Ik behoor tot degenen die de ravage die ontstaan is uit de monetaire unie dagelijks ervaren aan een gekort pensioen dat bovendien al vijf jaar niet is geïndexeerd. Een inkomensachteruitgang van 18% in vijf jaar tijd.
Allemaal het gevolg van een eenheidsmunt waar alleen vakantiegangers voordeel bij hebben.
Mijn tijd zal het wel duren, ik red me wel.
Denk eens aan gewone Grieken met een klein pensioen. Die leveren fors in en hebben soms zelfs geen inkomen meer.
Denk eens aan jonge mensen die geen toekomst hebben door massale werkeloosheid.
Dat ben ik, iemand die ook opkomt voor anderen die het veel slechter hebben. Duidelijk genoeg zo?
Ludovikaa
HiltermanHilterman
LudovikaaIk doe geen suggestie. Ik constateer dat Frankrijk zich niets aantrekt van verplichtingen die voortvloeien uit deelname aan de euro.
Dat is toch wel het minste dat je van landen mag vragen die wel de voordelen van de eurozone genieten. Daar volgen verplichtingen uit.
De voordelen zijn oa een lage rente op staatsschulden.
Dat laat onverlet dat er maar een verstandige weg is: reorganisatie van de eurozone waarbij alle landen die niet binnen afzienbare tijd, zeg twee jaar, aan de voorwaarden kunnen voldoen afscheid moeten nemen van de euro.
Ludovikaa
HiltermanHilterman
LudovikaaEr is niet veel discussie over de hervormingen die nodig zijn om Frankrijk in financieel opzicht gezond te maken.
De staatsschuld is ruim 50% hoger dan de euronorm voorschrijft.
Het tekort op de landsbegroting is 60% te hoog met een stijgende tendens. Dat tekort op de landsbegroting bestaat al vier jaar.
Het laat de Fransen koud. Duitsland en Nederland hebben ook hervormd. Dat was evenmin een pijnloos proces. Waarom moeten wij accepteren dat de Fransen zich aan hun euro verplichtingen onttrekken?omdat de maatregelen voor sommige Fransen niet prettig zijn soms?
Ludovikaa
HiltermanAls we nog een paar jaren verder zijn, en de WW verder afgebroken is zoals VVD en D'66 willen, kan de middenklasse geen huis meer kopen. Dan stort de zaak nog verder in.
Ik weet niet wat er in Frankrijk moet gebeuren, maar hen opdragen hetzelfde te doen als wij gedaan hebben vind ik te gek voor woorden. Dan bent u of dom of leugenachtig.
Hilterman
bpsToch zal er een moment komen dat de Fransen de realiteit onder ogen moeten zien. Het land is in economische zin gewoon te groot om als eurohobby te laten ondersteunen door Duitsland, Nederland, Oostenrijk en Finland..
De trukendoos van Draghi en de ECB is leeg. Rommelen met nog 0,1% rente verlaging heeft geen enkele zin. De boel zit muurvast.
Ondanks de buiging die opnieuw voor Frankrijk is gemaakt zal het land nu ernst moeten maken met het hervormen van het staatsapparaat, de arbeidsmarkt, en de overheidsfinancieen.
Gebeurt dat niet of onvoldoende dan zal de eerste scheur in de eurozone ontstaan. In dat verband baart de gegunde termijn van 10 jaar mij wel wat zorgen. Het geeft de Fransen de gelegenheid de te nemen maatregelen uit te stellen. Het was beter geweest keiharde termijnen vast te leggen waarbinnen er resultaten worden geboekt.
Wat er ook gebeurt mijn inschatting dat Frankrijk de katalysator zou kunnen zijn die forse veranderingen te weeg brengt in de eurozone behoort nog steeds tot de mogelijkheden.