De Harry Potter boekverbranding in Alamogodo, New Mexico in 2001 werd gevolgd door een groots heksenverbranding- cultfeest in Charleston, South Carolina. Talrijke aankondigingen volgden voor dergelijke festijnen maar de vuren doofden ook daar als nachtkaarsen.

 

In januari ook al van dat jaar had het er nog even op geleken dat internationaal voor 's werelds biblioclasten nieuwe hoop aan de horizon gloorde. Het Egyptische ministerie van Cultuur gaf 6000 homo-erotische werkjes van Abu Nuwas (750-810) aan het alles verzengende vuur prijs. Na het kampvuurtje in Bradford Engeland (1988), dat nauwelijks de randjes van Salman Rushdie's Satanische Verzen verschroeide, was het Abu Nuwas vreugdevuur nog eens een vurige nieuwe impuls geweest. Maar toch, aan de traditie van duizenden jaren van boekverbrandingen van atheïst Protagoras, van  Rooms Katholieken en  Protestanten, Kafka en communisten, Sikhs en Taliban lijkt een einde te zijn gekomen. Boekenmoord of libricide zoekt nieuwe methodes nu censuur en codex ook al hun macht moesten prijsgeven aan het vrije informatie verkeer van  wereldmarkten.

 

Vanaf 2000 is er geen groei meer geweest in de boekdruk- en uitgeverijindustrie in de wereld, in tegendeel, een groot deel van de productie moest plaats maken voor digitale aanlevering. Ondanks grote groei van de wereldbevolking, welvaart en onderwijs, stond die industrie stil. In 2007 leek het even dat de Kindle digitale reader met enkele miljoenen titels genadeloos de markten aan zich zou trekken, ook al konden drukkers en boekverkopers er geen stuiver meer aan verdienen.

 

Inkt, papier en stoffige boekenkasten maakten plaats voor een elektronisch  schermpje, al dan niet verbonden met het internet. Royalty’s en copy right- opbrengsten leken veilig gesteld tot een hacker de code kraakte en de hele lading gratis op de internetmarkt gooide. Uitgevers waren radeloos. Barnes & Noble, eens Amerika's grootste boekverkoper, verloor 20 procent van haar jaaromzet en staat sinds augustus te koop.  

 

Alsof het niet genoeg was, bleek, tot grote schrik van de boekenindustrie en onderwijsbestuurders, dat 40 procent van de jeugd functioneel analfabeet was; ze zouden niet veel meer kunnen lezen dat hun naam. Bovendien zou volgens onderzoekers en statistici, de jeugd zich ernstig schuldig maken aan taalverkrachting met hun nieuwe SMS taal, die bestaat uit duizenden vreemde onofficiële afkortingen. De nieuwe communicatietaal zou ook  niet meer te remmen zijn en breidt zich iedere dag uit met schrikbarende snelheid en intensiteit. 

 

Onderwijs, schrijvers en uitgevers kennen die onofficiële SMS taal niet, zo blijkt. Vol minachting halen de meesten er de schouders  voor op. Immers de deftige dames en heren wensen slechts te communiceren middels voorgeschreven grammatica en de Groot Dicteespelling van het Groene Boekje.

 

En zo zijn vele schrijvers, onderwijzers en uitgevers vandaag de functioneel analfabeten van onze maatschappij geworden. Ze hebben zich door hun arrogantie verworden tot de suïcide libriciden van de uitgeefindustrie. Het is een ware misdaad.

 

SMS-er’s aller landen verenigd u! Laat de grootste boekverbranding aller tijden  plaatsvinden, opdat u de ware biblioclasten moge stoppen, eens en voor altijd.